Sinds 1998 is 22 oktober wereldstotterdag waarop aandacht
wordt gevraagd voor spraakgebreken .
Wat is stotteren?
Soms gaat een woord of een stuk van een woord een paar keer na elkaar gezegd worden. Zomaar vanzelf, zonder dat je het wil. Soms gaat één klank (letter) vastzitten. Ook vanzelf, zonder dat je het wil. Stotteren kan je soms horen of zien. Soms kan het ook stil gebeuren en zonder dat men er veel van merkt. Stotteren voelt eng. Het is niet leuk om het te hebben.
Waarom stottert er iemand?
Je maakt beelden (denkbeelden) in de hersenen. Dan stuur je die naar de delen die taal maken. Dan sturen ze de "taal" naar de delen die spreek-bewegingen maken. Vandaar worden uiteindelijk de spieren bestuurd die je nodig hebt om te spreken. Als je praat bestuur je ongeveer 140.000 spierzenuwvezels per klank ! En je maakt ongeveer 30 klanken per seconden
Als de spreekfabriek verstoord wordt door andere zaken die gebeuren (in de hersenen), dan kan het spreken moeilijker verlopen. Dit is dikwijls meer zo bij lange, ingewikkelde taal. Of bij opwinding, zenuwachtigheid
Of als je het spannend vindt, iemand anders zal zien dat je stottert
Maar dit is niet elke keer zo. Stotteren kan dus heel wisselvallig zijn. Iemand die stottert, stottert niet altijd.
Kan men iemand die stottert helpen?
Ja men kan iemand die stottert helpen. Niet eender welke hulp is gepast of juist. Eerst zal iemand luisteren naar hoe jij praat, en van mama of papa willen weten hoe jij vroeger praatte en nu. Dus eerst zal men onderzoeken hoe je praat, welke last jij hebt
Dan zal men vertellen of men je kan helpen en hoe dit gebeuren zal, hoe lang het duurt, wat er kan veranderen
Dit noemt men een "stotter-therapie".
Hulp kan je gebruiken bij een kind die stottert , is het best die hulp meteen te geven. Het is niet zo goed om te wachten tot je ouder bent. Dan is het stotteren misschien erger, of moeilijker te veranderen.
De schoolarts, de logopediste, de leerkracht, het CLB, de dokter
kunnen adressen kennen van specialisten in stotteren.
|
