|
De manier waarop Florence Nightingale zo'n 150 jaar geleden de verzorging van gewonde soldaten organiseerde, maakte van haar een nog altijd bejubeld verplegingspionier.
Maar volgens de Sunday Times was Florence niet alleen bekommerd om het lot van de patiënten, maar stak ze ook veel tijd in het controleren van het gedrag van de verpleegsters die zij leidde.
Krimoorlog
De "moeder van alle verpleegsters". Zo werd Florence Nightingale beschreven vanwege de manier waarop zij tijdens de Krimoorlog (1853-56) gewonde Britse soldaten hielp verplegen. In de woorden van een oorlogscorrespondent van de Times zelfs tot de lyrische ontboezeming "haar slanke figuur gleed als een verzorgende engel door de ziekenhuizen. Met een kleine lamp in haar hand, deed ze helemaal alleen haar nachtelijke ronde".
Onder de lakens
Dat leverde haar de bijnaam "de dame met de lamp" op, maar volgens een nieuwe biografie had haar ronde-met-de-lamp niet zozeer te maken met gewonde soldaten, als met haar vrees dat de verpleegsters met die patiënten zaten te drinken of zelfs onder de hospitaallakens kropen.
Administratieve kwaliteiten
Mark Bostridge, de auteur van "Florence Nightingale. De vrouw en haar legende" stelt in dat boek dat haar imago als een hemelse verzorgster van gewonden een bedenksel was van de media en dat haar onbetwiste succes bij het verlagen van het sterftecijfer in de militaire ziekenhuizen vooral te danken was aan haar administratieve kwaliteiten.
"Eigenlijk", zo zegt Bostrigde, "was ze helemaal geen verpleegster. In de grond was ze een administrator die vooral veel van haar tijd besteedde aan het inkopen van voedsel en kleding voor de patiënten. En als ze 's nachts, met haar lamp, de ronde deed langs de ziekenzalen was ze meer geïnteresseerd in de mogelijkheid dat verpleegsters zich misdroegen met de zieken, dan in het verlenen van medische bijstand". (afp/mvl)
|
