Je kunt er niet omheen: het is stil rond Greet Rouffaer. De gevierde actrice moest vorig jaar toekijken hoe haar privéleven op straat werd gegooid en koos ervoor niet te reageren. Sinds vorig jaar is Greet betrokken bij de opnames van de VTM-reeks Aspe, al zal ze pas einde 2011 of begin 2012 in die reeks zien zijn.

Vanavond zit Greet aan de zijde van Anne De Baetzelier in het spelprogramma De klas van Frieda. 'Als ik de klok mocht terugdraaien, zou ik mijn hele schooltijd wel willen overdoen. Van de kleuterschool tot de balletschool: het waren heerlijke jaren.'

Greet ging naar de grote school Mater Salvatoris in Kapellen. Daar kregen ze snel in de gaten dat juffrouw Rouffaer niet kon stilzitten en wel eens een geboren ballerina kon zijn. 'Ik zat op een goede school, maar de moderne was niks voor mij. Ik wou spelen, dansen, het liefst van al nog ballet. Terwijl iedereen naar Will Tura luisterde, kocht ik met mijn eerste zakgeld de plaat van de zesde symfonie van Beethoven, Pastorale. Ik had een draagbare platenspeler gekocht, een soort koffertje met een luidspreker.'

'Ik ben op mijn twaalf naar de Koninklijke Balletschool in Antwerpen gegaan en heb daar mijn eerste middelbaar opnieuw gedaan. Er ging een wereld voor me open: ik kwam van een school waar een uniform verplicht was en mocht plots ballet doen op een school waar je geen examens maar toetsen met meerkeuzevragen kreeg. Ik kreeg les van Annie, Jeanne en Jos Brabants, met wie ik nog altijd contact heb. Zij waren bijna vervangmama's voor mij. In het laatste jaar van de balletschool heb ik madame Jos een brief geschreven, dat is ze nooit vergeten. Het was de eerste keer dat een leerlinge haar zo'n mooie brief had geschreven.'

Wijze lessen in respect

Bij 'balletschool' denk je vanzelf aan een Spartaanse opleiding. 'Ik voelde me daar heel goed bij. Ik kreeg er ook wijze lessen in respect. Voor je lesgevers, maar ook onder anderen voor de mensen van de kostuums. Ik gooide mijn tutu nooit op de grond of op een stoel, later deed ik dat ook niet met mijn kostuums op de set van Wittekerke of andere producties. Kleren horen aan de kapstok. Dat kan ouderwets klinken, maar zo kregen wij dat ingepeperd.'

'Wat de ballettraining betreft: die was heel zwaar, maar zoiets doe je met plezier als je het graag doet. Trainen op pointes of balletschoenen vergt heel veel discipline, maar je bouwt zoiets op: je laat je grote teen niet vanaf dag één je volle gewicht dragen. Wij noemden die schoenen óók foltertuigen, maar traumatisch is het nooit geweest.'

Zoveel jaar na haar balletopleiding is Greet Rouffaer nog altijd héél lenig en gespierd. 'Mijn lichaam heeft ongelooflijk hard getraind. Ik heb die draad weer opgepikt voor een aantal musicals en voor Sterren op het ijs. Na tien weken trainen was het fantastisch om al die spieren opnieuw te voelen, ze op mijn lijf te zien liggen. Ik heb het niet altijd beseft, maar het was een prachtige tijd. Ook al moest ik als tiener op mijn lijn letten, wat niet voor de hand ligt als je ouders een bakkerij hebben. Die koffiekoeken van thuis, daar kon ik soms toch moeilijk afblijven.' (lacht) (TomdeLeur nieuwsblad)