Wouter Verscheiden (31) was politiek redacteur bij De Standaard tot hij in oktober hoofdredacteur werd van De Morgen.

'De beste stuurlui staan altijd aan wal. Brandende ambitie om hoofdredacteur te worden had ik niet, maar toen het me gevraagd werd, dacht ik: je kunt niet blijven vertellen wat je allemaal anders zou doen als je zelf de touwtjes in handen had. Je krijgt zo'n kans, dan moet je dat gewoon doen. Met ijdelheid of zelfingenomenheid had het dus niets te maken. Al vind ik ijdelheid in de journalistiek niet perse een slechte eigenschap, zolang het maar betekent dat je trots bent op je werk en op de krant waar je voor schrijft:

'Heb ik getwijfeld? Natuurlijk. Een mens zonder twijfels is geen normaal mens. Maar de goesting was te groot. Twee, drie jaar geleden heb ik voor mezelf besloten dat er maar één ding is dat ik echt wil doen en dat is journalistiek. Vragen stellen en verhalen vertellen, dat maakt het tot het mooiste beroep ter wereld. Tel daarbij de maatschappelijke rol die je hebt als journalist. We zijn geen koekjesfabriek, wij willen ergens het verschil maken. En hoe naïef of idealistisch dat misschien ook is, zoiets is belangrijk:

'Met mijn leeftijd hadden mijn twijfels niets te maken. Oké, het was misschien handig geweest als er vijftien jaar extra ervaring op mijn teller had gestaan, maar leeftijd is geen goed criterium om mensen op af te rekenen. Bij De Morgen kijken wij ook niet naar onze journalisten in de zin van: die is maar 28, laat hem dat niet doen. Wij beoordelen mensen op hun kwaliteiten en als hoofdredacteur heb je daarbij vooral de taak om de ploeg goesting te doen krijgen om elke dag de beste krant te maken. Of je dan 31 of 45 bent, dat maakt geen verschil: 'Ook autoriteit dwing je niet af met leeftijd. Net zomin als met de sterren en strepen die bij een titel horen, maar die niets voorstellen als er niets tegenover staat.

Luid roepen en mensen publiekelijk de mantel uitvegen is ook niet mijn stijl. Ik heb dat hoofdredacteurs zien doen, maar als je een verstandige krant wilt maken, moet je ervan uitgaan dat je met verstandige mensen werkt. Dan haal je je autoriteit uit je vakmanschap en de keuzes die je maakt. Als ik niet in staat ben een journalist te overtuigen van de dwingendheid van een verhaal, is het misschien geen goed verhaal. De redactie van De Morgen is op dat vlak zeer kritisch. Als hoofdredacteur kun je met fantastische ideeën komen, als de journalisten het brolideeën vinden, gaan ze ze niet uitvoeren. Mijn grootste missie vind ik trouwens het DNA van de krant te herstellen: De Morgen moet een degelijke en betrouwbare krant zijn, die tegelijk ook spraakmakend is en zijn smoel durft te laten zien:

'Deze job heeft mijn leven ingrijpend veranderd. Het stopt nooit en het nieuws kun je niet afzetten. 's Avonds bij het naar huis rijden spookt de voorpagina die we net gemaakt hebben nog door mijn hoofd, maar ook al het nieuws van de volgende dag. En dan zijn er nog de technische beslommeringen die je als hoofdredacteur moet opvolgen. Zal de krant wel bij de lezer geraken? Als het sneeuwt, is dat geen evidentie en wees maar zeker dat de lezer zich laat horen als het fout loopt. Dat zijn dingen die maar moeilijk uit te zetten zijn. En die ook wel een aanslag plegen op je vrije tijd en je gezinsleven:

'We hebben twee kleine kindjes. Gelukkig is mijn vrouw ook journalist. Ze kent die wereld en is de soulmate die ik nodig heb. Mijn oudste zoon Finn probeer ik elke ochtend naar de kleuterschool te brengen, wat meestal lukt. Maar er is ook nog onze baby van vier maanden. De nachten zijn dus zwaar, maar als jonge ouder loop je ook nog op een extra wolkje, dus we redden ons wel. En ik probeer erop te vertrouwen dat je, als je bezig bent met je passie, altijd wel een manier vindt om je gezinsleven met je job in overeenstemming te brengen:

'Wanneer ik tevreden zal zijn? Nooit. Ik hou niet van zelfgenoegzaamheid. We zullen ons bij De Morgen niet snel op de borst kloppen. De dag waarop we zeggen: nu hebben we de perfecte krant gemaakt, komt waarschijnlijk nooit. Als mensen me zeggen: vandaag was de krant goed, antwoord ik meestal:

Prachtig. Maar het kan beter. Gelukkig hebben we in ons vak altijd die kans: we moeten ons elke dag opnieuw bewijzen: Lees ook de hoofdredacteur van Story

(Magazine van het nieuwsblad Annelies Rutten Liesje Reyskens)