|
Het klinkt contradictorisch, maar patiënten die lijden aan het chronisch vermoeidheidssyndroom hebben meer kans om te herstellen als ze erop uit trekken en gaan sporten. "Wie zich pusht om de grenzen te verleggen, geneest beter", aldus de Britse onderzoekers. Gradueel is hierbij het kernwoord: de grenzen stilletjesaan verleggen dus, niet te veel in een keer willen.
Dat besloten ze na de grootste studie tot nu toe bij de mysterieuze ziekte. 640 Britse patiënten werden toegewezen aan verschillende soorten therapieën: een graduele bewegingstherapie, cognitieve gedragstherapie en een therapie waarbij de therapeuten de patiënten de grenzen van hun kunnen leren aanvaarden.
Alle patiënten werden daarnaast ook medisch begeleid, kregen tips over het omgaan met de ziekte en werden behandeld voor pijn en slapeloosheid.
Metingen & testen
Vervolgens werd gemeten hoe moe ze waren, hoe ze fysiek functioneerden, hoe gezond ze zijn, in hoeverre ze een normaal leven kunnen leiden. De patiënten moesten ook een test afleggen: hoe ver kunnen ze wandelen in zes minuten, en hoe slaperig, moe en humeurig zijn ze na die inspanning.
Van de patiënten toegewezen aan de eerste twee therapieën rapporteerde 60 procent dat hun energieniveaus bijna op het oude niveau waren, terwijl slechts 30 procent van de patiënten die de 'aanvaardingstherapie' verbetering vertoonden.
Langdurige ziekte
Chronisch vermoeidheidsyndroom is een langdurige ziekte waarbij de persoon onverklaarbaar uitgeput is en dit zowel op fysiek en mentaal vlak. Ook het concentratievermogen en het geheugen gaat erop vooruit, de slaap raakt verstoord en de gewrichten doen pijn. Wetenschappers hebben nog niet doorgrond hoe de ziekte ontstaat, of hoe ze het best behandeld kan worden.
Algemeen wordt gedacht dat de aandoening start met een virale infectie, maar recent toonde een studie aan dat een virus dat gelinkt werd aan chronische vermoeidheid eigenlijk uit een vervuild labostaal kwam. (edp)
|
