Is een tijdschrift waarin een homokoppel een baby aan de wereld toont, even aanstootgevend als een naaktblad? Voor de Amerikaanse kruideniersketen Harps blijkbaar wel. In een vestiging in het kleine Mountain Home, in de staat Arkansas, werd de cover van Us Weekly netjes afgedekt. De woorden op de grijze afdekplaat luidden: 'Om onze jonge shoppers te beschermen.' Prompt volgde er een golf van protest, waarna Harps al vlug zijn kar keerde. Toch stelde de keten dat het klachten van klanten had ontvangen over de cover en daarom de afdekplaatjes had gebruikt.


In het nummer van Us Weekly doet popster Elton John nochtans niets anders dan wat elke beroemdheid met een baby tegenwoordig doet: trots de spruit aan de wereld tonen, en voor die foto's veel geld vangen. Een som die Elton John (63) en zijn partner David Furnish (48) in hun geval wegschenken aan diverse goede doelen.

In het begeleidende, exclusieve interview vertelt het koppel in geuren en kleuren over het 'mirakel' dat hen overkomen is. Over het zoontje dat tegen Elton 'daddy' mag zeggen, en tegen David 'papa'. In het najaar van 2009 hadden beiden geprobeerd om een 14 maanden oud jongetje uit Oekraïne te adopteren, samen met zijn driejarig broertje. Maar het bleek onmogelijk om de papierwinkel geregeld te krijgen, waarna het koppel het opgaf. 'Onze hart was gebroken', vertelt Elton John. 'Ik had altijd gezegd dat ik te egoïstisch was voor kinderen, maar dit was echt een keerpunt.'

De twee besloten op zoek te gaan naar een draagmoeder, die ze via een gespecialiseerde organisatie vonden in Californië. Zowel Elton John als David Furnish fungeerden als spermadonor, waardoor ze niet weten wie eigenlijk de vader is van de kleine Zachary, die op 25 december 2010 geboren werd. 'Toen ik hoorde dat onze draagmoeder zwanger was, heb ik echt zitten huilen', bekent Elton John.

Naar het voetbal

Bij de bevalling hadden ze geen tijd om emotioneel te worden. 'Daarvoor was het te spannend. Na de bevalling werd Zachary eerst op mijn borst gelegd, en dan vijf minuten op die van David, vervolgens ging hij terug naar zijn moeder.'

'Dat kind voor het eerst vasthouden? Ik heb nog nooit iets gevoeld dat dat gevoel kan evenaren. Ik zal het nooit vergeten. Ik ben pas beginnen huilen toen Zachary voor het eerst bij ons thuiskwam. Er stond wat kerstmuziek op en ik ben gewoon gebroken. Ondertussen wordt hij met de dag mooier. Want elke boreling ziet er uit als Winston Churchill, met een verrimpeld gezicht. Natuurlijk gaan we hem verwennen, maar ook weer niet te veel. Ik verheug me er al op om hem mee te nemen naar voetbalwedstrijden.'

(Hans-Maarten Post nieuwsblad)