Stany en ik waren elkaar volstrekt waard, zegt Bart. Dat is zo gebleven tot het finalespel, waarin we allebei een beetje traag van wal staken. Bij de vraag over Allende heb ik het echt laten liggen: ik zei wel Isabel en Chili, maar ik weet heus wel dat het om een president ging. Net als die vraag over de grootste steden van het Verenigd Koninkrijk: dat had beter gekund. Uiteindelijk was Stany iets koelbloediger. Hij heeft terecht gewonnen, het verhaal klopt helemaal.
Nieuw op het gezicht van Bart was de bril die hij opzette om de Amerikaanse presidentsvrouwen beter te herkennen op de fotos. Een bril die een beetje deed denken aan typetjes als Nonkel Van Grauwel uit Het leugenpaleis. Of aan Joe Roxy, lacht Peeters. Ik geef toe dat de bril niet echt nodig was, het was een beetje aanstellerij. Ik mag tevreden zijn. Het volledige gezin Peeters is trots, terwijl ik au fond de loser ben. De volgende dagen ga ik kijken en genieten. Eva Brems mag winnen, ik heb een boon voor haar. (tdl nieuwsblad)
