Mogen wij iedereen nog eens aan de Durbuy-Lotto herinneren ??? Tegen eind volgende week zou iedereen de formulieren terug dienen te bezorgen aan ofwel de pa van Gaethan ofwel de pa van Robbe Janssens. We reiken zelfs een prijs uit aan de speler met het meeste aantal deelnemers. Maar iedereen zou toch moeten minimum 3 deelnemers hebben. Dus ... indienen aub !!!
Lemmy Daneels en Lennert Cornette wensen de ganse groep spelers / afgevaardigden te bedanken voor hun bijdrage in het cadeau en het bijhorende kaartje ...
Komend weekend staan terug twee matchen op het programma, beide ploegen spelen dit weekend "broederlijk na elkaar" thuis. We missen de gegriepeerde Stijn Specenier, de onfortuinlijk gekwetsten Lennert Cornette en Lemmy Daneels en de vertrekkende Laurens Coene.
KSVR stoot door naar de volgende ronde van de Beker van België. Na eerder Houthulst uitgeschakeld te hebben, was het nu de beurt aan Heule. Krijgen we volgende maand een derde "H" voorgeschoteld ? In ieder geval : "h"oog was het behaalde niveau gisteren niet. De eerste helft werd er gespeeld aan het tempo van een doordeweeks slakketje. De groenwitte thuisploeg startte enorm moedig en was de eerste helft een meer dan waardige tegenstander. Hun keeper maakte geen enkele fout (zijn uitblinkersrol zou de tweede helft nog groeien, toen zijn ploegmaats de vermoeidheid begonnen te voelen), en op het middenveld liepen twee sterke spelers rond. De kleine nr"10" strooide vinnig passes en passeerbewegingen rond, zijn kleurgenoot (nr "8") was de eerste halft alomtegenwoordig op elke strook van het veld. Onze afgevaardigden omdoopten deze middenvelder (die Michel heette) al vlug tot "Groene Michel" . Nochtans was het scoreverloop ideaal voor een kleine monsterscore. De eerste treffer viel immers al na 3 minuten : een mooie diepe bal van Maarten Houthoofd bereikte Torbjorn Deckmyn en die werkte beheerst af. En in de negende minuut stuurde Maarten Tibo Gereels diep die de 0-2 scoorde. Toen stokte het aanvalsspel een beetje en behalve wat corners kon KSVR niet meer dreigen. In de 19de minuut was er een mooi terugleggen van Torbjorn Deckmyn, Tibo Gereels was de gelukkige afwerker. Tibo had er dus al twee gepot, maar zijn totaal kon in de laatste 5 minuten van de eerste helft gerust nog wat opgelopen zijn : enkele reuzekansen werden de Heulse nek omgewrongen. Na rust werd scoremachine Emile Samyn de pelouse opgestuurd. En al na 1 minuut deed hij de Heulse netten trillen na een doorsteek van Maarten Houthoofd. De energietank van "Groene Michel" was ondertussen opgebruikt en het regende nu plots om de haverklap Roeselaarse kansen. Maar de thuisdoelman speelde enorm sterk en het Roeselaarse afwerkkanon stond niet goed afgesteld. Emile Samyn lukte een "hattrick" gemiste kansen binnen de vijf minuten, doch kreeg stevige concurrentie van zijn ploegmakkers. Op een mooie pass van Simon Vandewiele lukte Emile Samyn dan toch zijn tweede goal'tje, om in de slotminuut zijn derde binnen te prikken, terug op doorsteek van Simon. Tussendoor bleef het een festival van gemiste kansen : Emile zelf nog een paar keer, maar ook anderen vonden de weg naar de netten moeilijker en moeilijker : Torbjorn Deckmyn 3x, Robbe Janssens 2x, Simon Vandewiele, Tibo Gereels en debutant Lowie Tyvaert misten open kansen. Al bij al een makkelijke zege ... op naar de derde ronde ...
volgende 4 spelers worden verwacht op de individuele training woensdagnamiddag (tussen 15.00 en 16.00, aanwezig 14.45) : Florian Cavey - Jean Thibault Calewaert - Niels Van Craeyveld - Laurens Huysentruyt
" Hobbel de bobbel "... een omschrijving van deze zaterdagvoormiddagmatch. Kan gelden als de omschrijving van het kleine Cercle'veldje : zeer smal en hobbelig. Kan echter ook gelden als omschrijving voor het eigen spelpeil. Zeer veel soeps was het niet, al waren enkele mooie goals het toch waard om als "lekkere balletjes" in deze soep te fungeren. Pas op ... de zege was ruim verdiend. De thuisploeg slaagde er niet in om Stef Platteeuw één keer aan het werk te zetten, en kwam behalve een kwartier steriele druk niet in het hoofdstuk voor. Al dient gezegd dat de thuisploeg altijd probeerde om er voetballend uit te komen. In de eerste helft slaagde ook KSVR af en toe in een zeldzame mooie combinatie. Dat leverde talloze hoekschoppen op : op één van deze corners "schilderde" Gilles Muylle met zijn goede linker de bal op de knikker van Gaethan Lannoo, die blijkbaar, sinds zijn goals op Houthulst, de smaak van het scoren goed te pakken heeft. Kalm kopte Gaethan de 0-1 binnen. Verdere corners leverden nog grote kansen op via o.a. Laurens Huysentruyt (2x) en Florian Cavey. Doch kansen scheppen uit zuivere acties bleef moeilijk en dat beterde er de tweede helft zeker niet op. Integendeel, in het eerste kwartier na rust, konden we niets klaarmaken. Toen de druk van Cercle verdween, kwamen we meer en meer in het stuk voor. Een diepe bal van de sobere doch sterkspelende gelegenheidskapitein Axel Deturck (Maarten Houthoofd startte na zijn kwetsuur immers op de bank) bereikte Emile Samyn. Emile besloot met éénzelfde passeerbeweging vanop eigen helft drie Cercle'naars tot figuranten te degraderen en vervolgens de 0-2 binnen te punten. Een enig mooi doelpunt als slot van een weinig opwindende tweede helft. En Emile Samyn herinnerde zich plots een belofte van op de donderdagtraining : coördinator Philippe Mercier had hem bij het scoren van twee goals immers een cola beloofd, zoiets laat je niet liggen !. In de allerlaatste seconde van de match besloot Emile een carombolevoorzet van Torbjorn Deckmyn via een slim lobballeke om te buigen tot de uiteindelijke 0-3 cijfers. Een verdiende zege die echter smeekt naar beter voetbal. Dat kan woensdag al voor de beker op NS Heule of aanstaande zaterdag voor de competitie thuis tegen KV Kortrijk.
Een echte thriller op Antwerpse bodem op een regenachtige zondagvoormiddag. Een mindere eerste helft, een iets betere tweede helft, een zwakke scheids en een voorsprong van 0-3 nog bijna uit handen gegeven. Zonder de gekwetsten Lennert Cornette en Lemmy Daneels en zonder de afscheidnemende Laurens Coene, was een voorsprong van 0-3 er gekomen via goals van Michaël Vandemaele, Torbjorn Deckmyn en Tibo Gereels. Het echte verslag van de "topreporter ter plaatse" volgt eerstdaags...eerstweeks...eerstminuuts...
Verslag SK Lierse B KSVR U13 shadows: 2-3
Een lange ochtendlijke busrit erop zittende en reeds 2 opeenvolgende nederlagen verteerd te hebben waren de Ricky-boys of ook wel de U13 shadows genaamd, uiterst gemotiveerd om één en ander recht te zetten.
De wedstrijd startte enigszins aarzelend, een paar Roeselaarse acties van op het middenveld opgezet eindigden nooit echt goed bij de voorspelers zodat al vlug de druk toenam op onze eigen helft. SK Lierse werd luid aangemoedigd door een verbaal sterk supportersbataljon en dat rendeerde. Er werd steeds vinniger gespeeld. Toch viel voor Roeselare het eerste doelpunt vrij vroeg. Op een corner kopte Torbjorn stevig binnen. We zijn vertrokken dachten we toen maar niks was minder waar. Onze verdediging werd een paar keer koudweg gepakt en goalie Thomas mocht zich meermaals tonen. Je ziet de jongen iedere wedstrijd groeien en dat niet alleen doordat hij goed zijn boterhammetjes opeet .
Onze voorsprong zorgde er zeker niet voor dat er meer bevrijdend werd gevoetbald integendeel De rechter halsslagader van onze trainer begon wat nerveuzer te kloppen en zijn Joe Cocker-stem tormenteerde het Lierse plein. Plots werd er gewisseld, posities werden eventjes door elkaar geschud en zie .iedereen was wakker bij Roeselare. Vanaf dan vochten de wit-zwarten voor elke bal en het werd in de tweede helft 0-2 dank zij Tybo. Een mooie actie die startte van op links werd door Den Gereels mooi afgewerkt.De scheids begon te denken aan zijn bierbons die hem waarschijnlijk beloofd waren door de thuisploeg dus deed hij het spel eventjes kantelen door een stoomcursus hoe verknal ik de wedstrijd in 15 minuten te geven . Eerst aarzelend met verbale correcties aan het adres van onze jongens en later steeds duidelijker partij kiezend. Het was gewoon zielig om te zien. Toch werd er nog een mooie 0-3 tegen de netten gewerkt weer van uit corner. Deze keer deed Michael de netjes trillen. De scheids zou een tandje moeten bijsteken om het spel alsnog te doen kantelen wat hij ook dadelijk deed. Trainer Rik kon dergelijke vertoning niet verder smaken en werd prompt naar een zitje tweede klasse verwezen en mocht het verder verloop van de wedstrijd van op een Patrick Roelens-positie volgen
Nu begon het Roeselaarse potje pas echt over te koken en woede en frustratie is niet de ideale voedingsbodem om mooi voetbal te brengen. Na dubieuze fout 15 tegen Roeselare te hebben gefloten kreeg Lierse het eerste geschenk. 1-3. De tijd tikte weg, dus de scheids zou zich moeten reppen om de situatie te redden voor Lierse. Toen begon het schellekes kaas-festival. De snelheid waarmee hij kaartjes trok kon al tellen voor één of andere circus-act. Kan je je voorstellen dat Cyriel zijn eerste gele kaart kreeg in zijn voetbalcarrière We hebben het nadien in beperkte familiekring uitbundig gevierd Toen Jasper een Lierse verdediger afblokte en Cyriel, toen op de 2 positie spelend met de stilliggende bal aan de haal ging om een aanval op te zetten zag een Lierse-speler zijn kans om zijn kunstje op te voeren en liet zich vallen binnen het strafschopgebied zonder dat ook iemand hem maar aanraakte en je raadt nooit wat de scheids deed ..maar ja toch .penalty! Het werd 2-3. We wisten dat het pompen of verzuipen ging worden en rarara onze jongens hadden het meer dan ooit begrepen. Ze gooiden er alles tegenaan om die derde goal te vermijden. Er werd geroepen en gejoeld van op de zijlijn en onze shadow-boys spoorden elkaar aan om niet te plooien. De film Bravehaert werd terplekke nog eens opgevoerd door onze jongens. De scheids had het dan ook wel begrepen. Hier zou geen doelpunt meer cadeau kunnen gedaan worden tenzij hij iedereen rood gaf van Roeselare wat belachelijk zou geweest zijn. Hij floot en .droop tezelfdertijd heel snel af. Roeselare won de partij!! Een dikke, dikke, dikke proficiat aan allemaal voor moed, vechtlust en doorzettingsvermogen. Een mooier cadeau konden jullie de gekwetste Lemmy en Lennert niet geven. Vandaag was voetbal een beetje oorlog. Wat voetbal betreft hebben we wat minder gezien maar als jullie de vechtlust die jullie voor elkaar toonden kunnen omzetten in nog meer voetbalspel voor elkaar dan ben ik nu reeds bang voor de komende tegenstrevers. Bedankt voor het spektakel jongens. Ook Lierse-supporters kwamen ons feliciteren nadien wat uiteraard deugd deed. Het werd een mooie rit huiswaarts! Op naar de volgende partij!!
Wedstrijd U13A Cercle Brugge - KSVR zaterdag 10.10 aanvang : 10.00 uur verzamelen Schiervelde : 08.00 uur of direct in Brugge 08.45 uur Zoals je ziet wordt deze wedstrijd een half uur vroeger gespeeld dan eerst gemeld. PS : zeeeeeeeeeeer belangrijk voor de ouders, Cercle Brugge meldt dat zij vanaf dit seizoen gebruik maken van hun eigen jeugdkantine !!
wedstrijdselectie : Stef Platteeuw - Thomas Gheysen Emile Deltombe - Laurens Huysentruyt - Gaethan Lannoo - Axel Deturck Niels Van Craeyveld - Florian Cavey - Jean Thibault Calewaert Maarten Houthoofd - Torbjorn Deckmyn - Emile Samyn Tibo Gereels - Simon Vandewiele - Gilles Muylle
&
Wedstrijd U13'shadow SK Lierse B - KSVR zondag 11.10 aanvang : 11.15 uur verzamelen bus Schiervelde : 07.45 uur
Belangrijke wijziging aan onderstaand programma (door de Business-meeting aanstaande maandag mag er blijkbaar geen enkele ploeg trainen op maandag 12.10)
Ten gevolge van de bekermatch op NS Heule volgende woensdag, ziehier het gewijzigde programma voor de A-spelers volgende week : maandag 12.10.2009 --> VRIJ (geen training) dinsdag 13.10.2009 --> training 19.00 uur woensdag 14.10.2009 --> 17.30 uur bekermatch in NS Heule donderdag 15.10.2009 --> training 19.00 uur zaterdag 17.10.2009 --> thuismatch tegen KV Kortrijk
Op woensdag 14.10 is er dus bekermatch in Heule. Een 4-tal A-spelers zal de bekermatch niet meemaken, wegens individuele training op Schiervelde om 15.00 uur. De namen en selectie worden maandag bekend gemaakt.
Minder nieuws. Lennert Cornette vertoeft niet meer eenzaam in de gekwetstenboeg van U13. Lemmy DANEELS blesseerde zich tijdens de turnles op school en liep een breuk op in de hiel. Verdere info over zijn onbeschikbaarheid volgt. We wensen Lemmy alvast een spoedig herstel toe.
Zoals telkenjare organiseert KSVR om de 2 maanden een spelersraad (zo'n 4-tal vergaderingen op seizoensbasis). Twee spelers per ploeg vertegenwoordigen hier de niet-sportieve belangen van de jeugdploegen. Op vrijwillige basis waren volgende vier spelers kandidaat voor de ploegen U13 en U13'shadow samen : Gilles Muylle - Tibo Gereels - Robbe Janssens - Emile Deltombe. Een eerste vergadering gaat door op dinsdag 3 november 2009 om 17.00 uur. De betrokken spelers ontvangen hiervoor nog een individuele uitnodiging.
Sommige wedstrijden verlies je met glans en met opgeheven hoofd (cfr. voorgaande week in Genk), soms win je een match die je niet meer hoopt te winnen, en dit op karakter. De thuiszege tegen Charleroi was er zo eentje van het laatste "merk". Nochtans namen we een turbo-start : Maarten Houthoofd zette in de eerste seconden al drie Charleroi-spelers in de (nochtans nadrukkelijk aanwezige) wind, Emile Samyn vond het nog te vroeg in de match om de grote kans te benutten. Hoge pressing en korte balwisselingen maakten van de thuisploeg tijdens de eerste tien minuten duidelijk de betere ploeg. Een drietal corners, enkele halve kansen via Torbjorn Deckmyn en Emile Samyn waren toen ons deel. Na die openingsperiode kwam het fysiek sterke Charleroi echter opzetten : onder impuls van de boomlange diepe spits drukten ze ons dichter tegen eigen doel aan. Behalve enkele afstandsballen waren ze echter niet gevaarlijk, doch KSVR zocht te veel heil in lange ballen en verloor de greep op het spel. Ze waren ook wat onder de indruk van de harde duels van de bezoekende ploeg. Laurens Huysentruyt, Emile Deltombe en Maarten Houthoofd hadden elk op hun beurt verzorging nodig na een fel duel, en ook de Fair-Play'regels zijn nog niet in Charleroi gekend : een bal buitentrappen bij een geblesseerde speler zeker niet, en zelfs de bal teruggeven bij een scheidsrechterbal behoort niet tot hun vakjargon. Desalniettemin werd een 0-0 ruststand bereikt. Na rust was er hoop op beterschap, doch Stef Platteeuw moest al onmiddellijk in de voeten bij een bezoekende doorbraak. De herneming werd door een Charleroi'speler kurkdroog in de hoek geknald. In de beginnende herfsttemperaturen doet een koude douche nog minder deugd dan anders en deze 0-1 kwam hard aan. Doch na tien minuten kwamen we terug boven water : op een nochtans minder goed getrapte corner van Maarten Houthoofd kon Emile Samyn via binnenkant paal de 1-1 binnentrappen. En na een mooie actie van Robbe Janssens was Niels Van Craeyveld dicht bij de 2-1. De bezoekers kwamen nerveuzer en na een brutale fout van hun diepe spits kon de kort leidende scheidsrechter niet anders dan de rode kaart tonen. Zij waren hun beste speler kwijt, doch ook bij ons diende de sterkspelende Maarten Houthoofd gekwetst het strijdtoneel te verlaten. Het beste bewijs dat voetbal niet met 11 doch met 15 gespeeld wordt, leverde Niels Van Craeyveld. Als bankzitter gestart, speelde hij een enorm sterke en vinnige tweede helft, quasi betrokken in alle aanvallende acties. In de slotminuut, toen iedereen zich al verzoende met een billijk 1-1 gelijkpel, vond Emile Samyn nog de energie om achter een verloren bal te hollen. Tussen drie bezoekende verdedigers die de bal afschermden, slaagde hij er alsnog in de bal voor doel te brengen. De attente Niels Van Craeyveld was goed gevolgd en kon zijn sterke prestatie bekronen met een onverwachte winninggoal. In de slotseconde was er nog een reuzekans via Torbjorn Deckmyn doch de doelman hield de misschien overdreven 3-1 cijfers uit zijn doelvlak. Proficiat aan de jongens voor deze zege, puur behaald op karakter en na een moedig terugvechten na een 0-1 achterstand.
De tegenstander van onze shadows vandaag was een degelijke opponent, gezegend met enkele "ferme posturen" in hun ploeg. De doelman en hun twee donkere aanvallers waren duidelijk geen smurfen en bepaalden het wedstrijdverloop. Onze bende speelde nochtans een verdienstelijke partij, doch kwam onmiddellijk na de aftrap op achterstand op een stilliggende fase. Niet getreurd echter, onder impuls van een sterke Miras Zangeneh begonnen we beetje bij beetje wat kansen bij elkaar te krijgen. Het centrale verdedigingsduo Lowie & Lowie bgon steeds meer greep te krijgen op de Lierse-aanvaller en ook Lemmy Danneels liet op zijn rechterflank weinig door. Op een counter kwam Tibo Gereels alleen voor de doelman, die zijn poging in eerste instantie nog afblokte, doch in de herneming trof de goedgevolgde Robbe Tyvaert raak en de meer dan verdiende 1-1 was er. Op een corner van Miras Zangeneh miste Robbe op een (blond) haar na de voorsprongstreffer, meer zelfs ... op de daaropvolgende Lierse'corner werd een eigen doelpunt ons fataal en het stond 1-2. Na rust waren er omzeggens geen bezoekende kansen meer, doch ook de thuisploeg speelde iets minder fris. Toch waren er nog kansen voldoende om zeker een verdiend gelijkspel te behalen, doch pech en overhaasting stonden dit in de weg. De shadows moeten zeker niet wanhopen na deze 0 op 6. Gewoon in het achterhoofd houden dat de twee tegenstanders (Geel/Meerhout en SK Lierse) zeker geen doetjes waren, en dat in eigen rangen voldoende talent schuilt om volgende week SK Lierse B te kloppen ...
Bij de U13A haakt Simon Vandewiele dus af voor de wedstrijd van zaterdag wegens een heupblessure. Hij herneemt maandag. Lennert Cornette en Stijn Specenier blijven eveneens gekwetst "out". Bij U13'shadow is Jasper Cafmeyer lichtjes twijfelachtig wegens ziekte.
Een wedstrijd op het mooie grasveld van Racing Genk is altijd iets om naar uit te kijken. De thuisploeg en het voetbal dat ze prediken is altijd al een voorbeeld van hoe voetbal bij de jeugd dient gespeeld te worden : knap terend op vlotte balcirculatie, rappe vinnige acties, totaal niet gebaseerd op kracht en gestalte, doch wel met verzorgd voetbal van achteruit. Nu ook deze wedstrijd, al mogen onze jongens zeggen dat ze "mee" speelden. We speelden immers zeker geen onaardige wedstrijd en waren lange tijd in de running om iets te halen op Limburgse bodem. Getuige hiervan zijn de in totaal elf (11) corners die we afdwongen in 60 minuten tijd : een bewijs dat we ruimschoots aanwezig waren op de andere helft. Op één van deze corners kon Gaethan Lannoo de score openen na 8 minuten : hij kopte een klassecorner van Maarten Houthoofd koel binnen. En ondanks het duidelijk veldoverwicht van de thuisploeg was de volgende kans terug voor de bezoekers : Emile Samyn legde knap af voor Maarten Houthoofd, diens draaibal werd knap door de Genkse keeper gepareerd. Doch diep in de eerste helft kregen we steeds meer moeilijkheden met het Genkse tik-tak-voetbal. Op één van de vele doorbraken kwam de onvermijdbare 1-1 op het bord, al viel deze tegengoal wel zeer gemakkelijk. Na rust kwamen onze jongens met nieuwe "spirit" uit de kleedkamers en zowaar het eerste (dubbel) gevaar kwam van onze voeten. Op doorsteek van Arthur Declercq kwam Emile Samyn alleen voor doel, doch de sterke thuiskeeper redde en de daaropvolgende minuut werd een afstandspoging van Simon Vandewiele afgeblokt. En op een zoveelste corner van Maarten Houthoofd kopte Laurens Huysentruyt op de paal. Maar in plaats van een op dat moment logische nieuwe voorsprong, viel de goal aan de andere kant. Een verre terugspeelbal werd door het natte gras afgeremd en vond een sluwe Genkspeler die Stef Platteeuw net te rap af was. Jammer dat we op die manier een tegengoal incasseerden, maar fouten maken hoort nu eenmaal bij het leerproces van elke jonge voetballer. Zo ook bij het takenpakket van de scheidsrechter. Pas op : deze keer geen slecht woord over de globale prestatie van deze jonge kerel. Over de ganse wedstrijd leidde hij correct en onopvallend de debatten, doch twee fouten van hem waren cruciaal bij de eindafrekening. Eerst liet hij bij de fatale derde thuisgoal na om te fluiten voor een duidelijke voet-vooruit-fout op Emile Deltombe. En vervolgens ontnam hij de bezoekers de laatste kans op een slotoffensief door een doelpunt van Emile Samyn (met het hoofd nota bene) na corner van Maarten Houthoofd niet toe te kennen, nadat de bal duidelijk de doellijn had overschreden. Maar de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat we ons kunnen verzoenen met een nederlaag op Limburgse bodem, in een wedstrijd waarin we veel konden leren.
Onze shadows leden een eerste seizoensnederlaag in het verre Geel. De treffer viel er via Jasper Cafmeyer. Een uitgebreider verslag volgt, tenminste als dit me bezorgd wordt door "reporters ter plaatse" ...
Een schitterende dag, een lange busrit naar het verre Geel en genoeg supporters om onze shadow-boys naar een overwinning te schreeuwen...kortom alle ingrediënten waren aanwezig om een mooi spektakel te beleven. Geel had nog niet verloren en was supergemotiveerd om de partij op thuisbodem te winnen.
De wedstrijd begon gelijkoplopend maar we zagen direkt dat het geen makkie zou worden. De Geelse jongens tikten snel en vlot de bal rond. We kwamen vrijwel direct onder druk.
Toch viel het eerste doelpunt in ons voordeel. Jasper zag de keeper vrij ver voor zijn doel en knalde de bal over de keeper heen tegen de netten. Schitterende goal!
Werden we overmoedig na dit doelpunt? Vergaten we dat voetbal samen moet gespeeld worden? Wat er gebeurde was niet direct duidelijk maar na het doelpunt kwamen we er niet meer aan te pas. Het moet gezegd dat de Geelse jongens er een eigenaardige filosofie op na hielden. Het kon even goed de ploeg van de vallende ziekte genoemd worden. De jongens gingen voor het minste tikje liggen en bij momenten volstond ook de aanwezigheid van een Roeselaarse voetballer binnen de meter om zich dodelijk gewond op de grasmat te krullen. Volgens mij heeft de verzorger van Geel meer gelopen dan alle spelertjes samen. Na deze veelvuldige onderbrekingen speelden de Geelse jongens met snel en efficiënt voetbal verder en op die manier kwam Roeselare meer en meer onder druk. De tegengoal bleef niet uit. Een mooi uitgetikte Geelse aktie eindigde tegen onze netten. Thomas deed wat hij moest doen maar was kansloos. Aangemoedigd door een verbaal sterk supporterslegioen werden ook de duels feller en de ref mocht een paar keer gele kaartjes uit de zak halen waaronder één voor onze witten. Op 2 stilstaande fases werden we koud gepakt en stond het plots1-3. We wilden wel maar steeds werd nerveuzer en slordiger gespeeld. In ons middenveld werd het een beetje een soep en er werd ongecontroleerd naar voor getrapt. De lange afstandsknallers misten hun effect. De goalie van Geel had in de eerste minuten zijn lesje geleerd en zou dat gedurende de ganse verdere partij onthouden. Op de flanken wilde het ook niet echt lukken. De aanval van op de flank werd telkens goed door de Geelse verdedigers naar buiten gewerkt.
Geel vierde het einde van een goeie partij met een mooi uitgespeelde kans. Van op de rechtsmidden werd een mooie pass richting linksvoor uitgevoerd en die tikte beheerst en mooi binnen. Een mooi doelpunt, het moet gezegd. Harde eindcijfers 1-4. Zeker verdiend voor Geel!
Wat hebben we nu geleerd? We moeten blijven ruimte zoeken en vlot de bal laten circuleren. Snel spelen is de boodschap. Zich laten opjutten door de tegenstander heeft geen zin want je wordt er alleen maar nerveuzer door en dat komt het voetbalniveau zeker niet ten goede.
Onze eerste nederlaag is een feit. Opladen voor Lierse volgende week zaterdag is de boodschap. Laat ons iets rechtzetten!! Weet dat we Geel thuis wel aankunnen maar dan moeten we vanaf minuut één geconcentreerd en samen goed voetballen!! Blijven geloven in jullie kunnen, jongens. Jullie zijn stuk voor stuk goede voetballers en het is niet verboden om dit te laten zien op het veld!! Nu eerst Lierse aanpakken en met Geel staat de rekening open!! Succes!!
De kern van 29 spelers is ferm geslonken. Florian Cavey is nog roodgeschorst. Torbjorn Deckmyn, Stijn Specenier en Lennert Cornette zijn nog steeds geblesseerd. Resteren dus nog 25 spelers voor 2 ploegen en voor 2 verre verplaatsingen !! Om die reden werd de kern aangevuld met één speler (U12A), waarvoor dank.
.
