De slaap overvalt mij... Ik kan het niet tegenhouden, moe... uitgeput, nooit uitgerust, het houdt mij gevangen, ik ben nooit vrij..
Het is geen gewone vermoeidheid, het is niet voor eventjes, het is niet tegen de avond, het is de ganse dag door... bij het opstaan, ben ik nog steeds moe, alles weegt lood, mijn oogleden vallen toe.
Ik kijk in de spiegel en zie een gezicht, mezelf zien is realiteit...
ik leer houden van mij, in alles wat ik doe...
Ik verlang naar rust zonder stress gewoon mezelf zijn,
ik leer van mezelf en leer van anderen,...
neem me vast, heel even voel de angst de spieren die spannen, mijn lijf bevend mijn hoofd vol woorden...
Ik heb een muur om mij heen eens ik iemand langer ken kan ik wennen aan die persoon dan kan ik mezelf zijn accepteer mij dan hoe ik ben laat mij zelf die muur afbreken geef me tijd, ik wil het zelf doen...
Tergend langzaam maak ik jou kapot, ik bezorg je pijn tot op het bot, ik laat je huiveren van kop tot teen, mijn streefdoel is zeer gemeen, heel even, soms, laat ik je je goed voelen, nog even van je gezonde lijf proeven, maar dat doe ik maar om je te plagen en te bedroeven. De kleinste inspanning maakt je moe en je bent dringend aan een nieuwe adem toe. Voor de buitenwereld zit ik tussen je twee oren, dat ik echt een ziektebeest ben, willen ze niet horen. Het voortdurende ongeloof doet je zeer, het onbegrip nog zo veel meer!!
Ik ben moe gisteren, vandaag, morgen, en niet voor heel even, ik moet er elke dag mee leren leven!
ik heb pijn, niet sinds vandaag en morgen zal het er ook nog zijn! pijn, ik leer er mee leven!
ik kan mij niet concentreren reeds lange tijd aanwezig niet voor heel even zowel op korte als lange termijn valt het mij op dat ik al zoveel ben vergeten Concentratiestoornissen, ik moet er mee leren leven...
Ik heb CVS ik ben moe ik heb fibromyalgie, ik heb pijn, niet sinds vandaag, en niet voor heel even, Fibromyalgie en CVS, Ik MOET er mee leren leven...
Ik ben een flink en moedig mens, ik ben geworden wat ik ben door wat ik mee moest maken. Niemand neemt mij af wat ik daardoor heb geleerd al zijn er van die dagen dan loopt alles verkeerd. Drie stappen voorwaarts, vijf stappen terug. Door alle onrust, gaat alles veel te vlug. Maar ik zaal overleven mij krijgen ze niet klein, Al wat er nu met mij gebeurt heeft gewoon zo moeten zijn...
Ik ben een flink en moedig mens ik ben geworden wat ik ben door wat ik mee moest maken. Niemand neemt mij af wat ik daardoor heb geleerd. Al zijn er van die dagen dan loopt alles verkeerd. Dan is er weer die onrust gaat alles veel te vlug, Ik doe drie stappen voorwaarts en doe er vijf terug. Maar ik zal overleven mij krijgen ze niet klein. Al wat er nu met mij gebeurt heeft gewoon zo moeten zijn...
Elke dag, elke minuut, voel ik bijna elke vezel in mijn lijf, geen spier wordt gespaard. Kou, warm, pijn, zinderen, stekend, dof, scherp Verpakt in een jong lijf, voel ik mij een oud wijf. Leven op wilskracht, geeft mij elke dag weer nieuwe kracht, mijn lichaam doet zijn zin, wie had dat ooit gedacht?.. Mijn wil zegt ja, mijn lijf zegt nee.. Pfffffffff Laat de zon in je hart
Elektriciteit in mijn lijf de golven trillen van kop tot teen, Een aanraking in mijn arm geeft een schok door mijn been één voor één schokken mijn spieren Iets wat ik zie, doet mij schokken mijn armen vliegen in 't rond zonder te stoppen. Ik wil stappen, maar wordt geblokt, ter plaatse blijven trappelen mijn armen geschokt een kettingreactie steeds na elkaar schokkend door een flipperkast mijn lichaam welliswaar...
Ik wil mezelf zijn, maar niemand snapt mij. Ik kan niet tegen de prikkels, maar niemand snapt mij. Mensen stellen vragen, Waarom doe je zo? Ik ben gewoon mezelf Ik hou niet van medelijden, Ik ben gewoon mezelf, ik ben wie ik ben, MEZELF! Als ik eens uitbarst, panikeer of raar overkom, stel niet teveel vragen, nog meer prikkels erbij, het maakt mij boos Ik wil gewoon maar Mezelf zijn, Snap je?!?
niemand weet wat ik voel, niemand kent mijn verdriet, niemand ziet de pijn, niemand kent mijn verhaal...
het enige wat je ziet, zijn krassen, littekens, rode strepen, vervaagde strepen,...
Wat ik doe, is niet goed Ik wil dit niet, toch doe ik het. Als ik het doe, voel ik mij goed, voor eventjes, het verzacht wat ik voel, het verdriet, de pijn, Mijn verhaal, .
Ik wens geen oordeel over wat ik doe, Ik ben ook niet trots, Maar het moet, ik weet anders niet hoe ?
