De redactie heet u welkom op de Crespoblog. Ons credo: het bewaren van de goeie smaak! We geven onze commentaar, met een serieuze korrel zout en zijn behoorlijk maatschappij -en mediakritisch. Alles komt aan bod... Humor, epicurisme, een bourgondische aanpak en visie, fait-divers, nieuws zowel lokaal als (inter)nationaal,...
14-07-2009
Road Rage
in de categorie meest nutteloze en idiote speelgoed van de week hebben we ook alvast een genomineerde gevonden.
Vergeet even je playstation, Xbox, Segatendo of Gameboy.Wij gingen gisteren voor the real deal in de vorm van de VW FunCup op Francorchamps En of we ervan genoten hebben!
Enige tijd geleden kregen we via de vriendelijke mensen van DIeteren lease de uitzonderlijke aanbieding om een stintje mee te rijden tijdens de 25u funcup van Francorchamps, weliswaar als bijrijder in een niet zo potente antieke kever, maar goed, zoals we hier al meermaals kwamen te zeggen: een gegeven paard mag je niet in de bek schijten.
Aangekomen bij het circuit stond er al onmiddellijk een brede glimlach rond onze mondhoeken: de dappere beetles bleken, voortgestuwd door hun 1,9 TDI Bleumotion motor, de raidillon bijzonder gezwind te beklimmen Ons hart begon er prompt enkele omwentelingen per minuut sneller van de draaien, en we haastten ons naar de plaats van afspraak: box 32.
Klein addertje onder het gras: het was reeds 14u, terwijl wij eigenlijk al om 11u werden verwacht.De sympathieke hostessen van VW zagen echter dadelijk welk vlees ze in de kuip hadden en gingen prompt één en ander regelen om ons zo snel mogelijk met de poep in een strak recarokuipje te wringen.
Na het invullen van de nodige formaliteiten (in de zin van als ik hier verongeluk is het mijn eigen domme schuld") mochten we een échte race-outfit aantrekken.En daar begon het schoentje al (letterlijk) en klein beetje te wringen.De doorsnee autoracer is blijkbaar 1,50m hoog en heeft de schouderomtrek van kabouter Plop.Met mijn 1,90m en carure van een Brabants trekpaard kwam er dan ook heel wat bruine zeep aan te pas om mij in het brandvertragende pakje te hijsen.
Volgend prangend probleem bleek het instappen te zijn: de ons ter beschikking gestelde bolide bleek te beschikken over deurtjes ter grootte van een postzegel, dewelke dan ook nog eens voor 50% versperd werden door een zeer forse rolkooi.3 uit de kluiten gewassen pitspoezen en een schoenlepel zorgden er gelukkig voor dat uw dienaar in een wip gezeten geraakte en klaar was voor enkel raastige rondjes op s werelds mooiste circuit
Bij het uitkomen van de pitlane doemde al meteen het meest vermaarde stukje Francorchamps voor ons op: de Raidillon.Helaas had er op dat punt reeds een onverlaat zn bolide in de muur geparkeerd, waardoor we noodgedwongen twee rondjes achter de safetycar moesten doorbrengen.Dit gaf me echter de tijd om wat van gedachten te wisselen met mijn chauffeur die me verzekerde dat hij het onderste uit de kan ging halen
Enkele minuten later ging de vlag zoals voorzien terug op groen, en kon de dappere Herbie zn 160 paardjes de vrije loop laten en of het indrukwekkend was!De piloot van dienst was blijkbaar een soort Jacky Ickx op Duracell, ofwel had de rest van het deelnemersveld de handrem nog opstaan.
Als een bezetene raasde hij door alle bochten, de tegenstand kansloos op een hoopje rijdend.Tegen een kleine 200km/u raasden we langs Kemmel, om telkens 3 autos tegelijk uit te remmen voor Les Combes en powerslidend door Malmédy te scheuren
Rivage was een kwestie van vliegensvlug 2 verzetten terug te schakelen op 2cm van de poep onzer voorligger en dadelijk de ideale lijn te zoeken voor Pouhon.De links-rechts combinatie van Les Fagnes bleek slechts een kwestie te zijn van 2 korte snokjes aan het stuur terwijl onderstel en banden kreunden onder zoveel zijdelingse G-krachten.De prachtige rechtse van Stavelot werd vervolgens plankgas afgehaspeld om via Blanchimont (een bocht die eigenlijk niet echt een bocht is), weer alles dicht te smijten voor de Busstop. Curbestones deden de carrosserie bijna overstag gaan, maar geen nood: even haarspelden in La Source en het meest magnifieke stukje Ardennen lag voor ons open: Eau Rouge, lichtjes bergaf, geen voorliggers en de Raidillon terug in zicht Een 4-in lijn onder onze voeten waarvan de turbo fluitend als Schobbejaan Poepen aangaf klaar te zijn voor de klim Jacky Duracell met vuur in de ogen en een rechtervoet van 100kg Even flauw naar links afdraaien, kusje geven aan de curbes en dan resoluut de hemel tegemoet, niks dan blauwe lucht door de voorruit om luttele seconden later terug aan Kemmel te beginnen
Sceptisch als we immer zijn, kunnen we niet anders dan toegeven dat deze instapklasse van de autosport ons gisteren met verstomming heeft geslagen.Bijlange geen Belcarniveau, geen stampende boxermotoren, donderende V8s of briesende V12s, maar wel héél veel fun, rijden op het scherpst van de snee én een onvergetelijke ervaring
Vanavond is het weer zover. Dan wordt de stationsbuurt omgetoverd tot een zeer lokale Werchterwei.
Denk even de platgetrapte graszoden weg en plaats er wat scheve kasseien van een parking in de plaats, en je waant je helemaal op een festival. De lokale politici die een kijkje komen nemen naar het rockgeweld, in hun eeuwige queeste naar stemmen, moet je er maar bijnemen.
De affiche is niet zo sterk als verleden jaar (remember Belgian Asociality en Red Zebra), maar kan toch rekenen op enkele klinkende namen geflankeerd door nieuwe en frisse bands.
Sintruin rockt, maar dat wisten wij natuurlijk al veel langer.In het filmpje zien we Funeral Dress met een klassieker, die een vaste plaats heeft weten te bemachtigen op de Crespoblog-iPod.
... en dat niet enkel door het uitrekken van de respectievelijke vrouwelijke schaamsystemen, door toedoen van een bevalling.
Hellebaut en Gevaert ontvangen een Grootkruis in de Kroonorde voor hun geweldige sportprestaties.
Tia won een gouden medaille op de Olympische Spelen in Peking, terwijl het nichtje van 's werelds ambetantste godsdienstleraar Kim, meerdere Europese als Belgische medailles behaalde.
De Commandeurs in de Orde van de Crespoblog zullen binnenkort op geheel subjectieve manier verkozen worden.
Komen alvast niet in aanmerking:
- Michel Daerden (die door de Waalse helft van de bevolking op handen wordt gedragen, want hij is toch zo grappig Monsieur)
- de burgemeester van Pamplona (een eerste dode is gemeld temidden de straatlopers)
- presentator van 'Hit the Road', Udo (die denkt dat het Truiens dialect een mengvorm is van Hasslets en verkavelingslimburgs, en dat nog meent te moeten imiteren on stage)
Laat ik iedereen maar meteen zeven Euri vijftig uitsparen door te zeggen dat deze prent echt niet de moeite is om de verplaatsing naar eender welke Kinepolis-keet te maken. Wat was me dat gisteren in Hasselt in zaal 4 om kwart voor 8?! Het is lang geleden dat ik nog zo'n kanjer van een irritante film heb mogen aanschouwen.
Sacha Baron Cohen Ik heb helemaal geen aversie tegenover de komiek Sacha Baron Cohen, want de late vertoning op Ned3 van zijn humoristisch shockprogramma stond erg hoog aangeschreven in de Crespoblog-lijst.
De sterkte van die show was absurde situationele humor, gebracht in korte sketches, de draak stekend met gans -zowel conservatief als liberaal- Amerika. Personages als Ali G, Borat en Brüno droegen de show, maar deden dat ieder om beurt en in uiterst korte 'reportages'.
Films Door de enorme populariteit van de personages kwam Cohen op het lumineuze idee langspeelfilms te maken met in de hoofdrollen de respectievelijke Ali G, Borat en de Oostenrijkse übernicht Brüno.
De komiek stuit altijd op tegenstand in behoudensgezinde kringen en bij bepaalde bevolkingsgroepen, wat de hype enkel maar vergroot. Komt daar nog eens bij dat de film enorm gehypet is in de VS en Europa en je gaat al vlug hoge verwachtingen creeëren.
Österreich Vergeet Edelweiss, besneeuwde bergtoppen en junkfrauen in bonte dirndels. Leer kennis maken met Brüno geflankeerd door een arsenaal dildo's, over-the-top decadentia en moppen over Hitler en Fritzl.
Voor mij was het toch een beetje van het goeie teveel. Cohen mag dan geniaal zijn in wat hij doet, er bestaat ook zoiets als overkill. Misschien was een volledige film met Brüno in de hoofdrol net een brug te ver.
In de zaal vielen er geregeld ongemakkelijke stiltes en je hoorde de mensen als het ware denken: 'Waar zit ik nu naar te kijken.' Een beproefd recept, Ali G en Borat waren immers kassuccessen zonder weerga. Maar wat Brüno doet is net iets te wansmakelijk voor woorden. De gags zijn simpelweg niet verfijnd genoeg en er wordt meer dan eens te lang doorgegaan over eenzelfde mop.
De lijn tussen fictie en realiteit is erg dun. Waar je met Ali G een volledig fictioneel verhaal voorgeschoteld kreeg met acteurs, ging Borat meer echte mensen opzoeken en die confronteren met een achterlijke cultuur.
Brüno ist nicht so affentittengeil, want je weet niet waar acteurs beginnen en echte mensen met echte meningen eindigen. Voor mijn part is de film een echte 'nicht-nicht', zoals gaylord Brüno het zelf zou verwoorden.
Van de mens(en) achter Truineer.be krijgen we de laatste tijd enkele nieuwe concepten voorgeschoteld.
Zo is er naast het Truiens portaal op het net een site terug te vinden over een soort van communicatie en organisatiebureau: Hoekanda?
Ladies Shooting Day spitst zich toe op fotografie en op Kwajongen.be zien we hoe den Truineer achter de organisatie van een kaarttoernooi staat.
Het volgende promofilmpje wilt ons aanzetten om mee te doen met het Limburgs Kampioenschap. In de hoofdrollen zien we Jaak-Zazawie-Van Assche (inclusief wallen onder ogen, exclusief kepi op het hoofd) en enkele Truienaren. Aimé Piccard is de mannelijke tegenspeler, terwijl Debbie Stas en Michelle Geraerts zorgen voor de vrouwelijke toets.
In de roddelpers gonst het van de geruchten rond de financiële situatie van chef-kok Carlo Didden. Hij zou zijn persoonlijke rekeningen niet meer kunnen betalen.
We kennen Didden als uitbater van brasserie 'De Kleine Zavel' en restaurant 'De Zavel' in Brasschaat, maar ook als echtgenoot van wildebras Deborah Ostrega. De twee verwachten samen een kindje. Het gaat dus goed op persoonlijk vlak en ook de twee eetzaken lopen als een tiet.
Toch heeft wanbeleid het parket ertoe aangezet Didden te dagvaarden.
...oftewel de 'gewone' of 'eetbare' mossel is een typisch Zeeuws product, maar ook in België wordt er aan mosselkweek gedaan.
Onze landgenoten zijn bovendien uiterst bedreven in de bereiding van 'mossels-frit'.
Alhoewel de echte mosselfreak zijn portie het liefst 'natuur' verorbert met een stukje brood, kies ik persoonlijk graag voor een speciale bereiding. Look-room en provençale-room dragen mijn voorkeur weg.
Goodyear
2009 is een rampjaar op bijna alle gebieden: de economische crisis, de Mexicaanse griep, smeltende ijspoolkappen, talloze overlijdens, pest, cholera, moord, brand,... Goed dat de mossel dit jaar nog kan redden. De weekdieren (die trouwens ook in het weekend kunnen genuttigd worden) zijn er vroeg bij, zijn goed van kwaliteit én zijn op de koop toe beter koop. Volgens de kwekers is er in de Oorsterschelde veel mosselvoedsel aanwezig (algen) en hebben de hogere temperaturen een gunstige invloed op het vleesgehalte van de onooglijke, maar lekkere diertjes.
Toppers
Persoonlijk heb ik enkele favoriete plekjes waar ik het liefst de schelpen hoor klateren. Een kleine opsomming ben ik u verschuldigd.
Tongeren- Konings
De ontbetwiste nummer 1 is toch wel restaurant Konings in Tongeren. De eigenaars beweren de beste mosselen te hebben en dit door een samenspraak met de leverancier, een strikte kwaliteitskeuze en een speciale manier van bereiding. Ook oesters en kreeft staan op het menu van deze aangename zaak. Wat ons opviel was de volle, vlezige smaak van de mossel. Wanneer je een traditionele mosselman bent, is Konings echter geen eerste keuze. De groenten worden in kleine stukjes gesneden, wat bijna tot een brunoise van mosselgroenten leidt. Ook de aparte manier van opdienen trekt de aandacht en breekt met tradities. De kastrollen worden vervangen door stijlvolle grote borden, die iets weghebben van een halfopen reuzegroot dinosaurusei. De zoon, euhm, dochter van de chef staat ook mee in de zaak. Op de website siert hij, euhm zij de openingspagina. Het restaurant is echt helemaal weg van mossels, getuige hiervan: de zoon die in een dochter omgebouwd is. De ontvangst is evenwel niet minder hartelijk en je voelt je meteen op je gemak.
Knokke- Helios
Tijdens onze legendarische verblijven in de meest mondaine aller 'Vlaamse' badsteden trokken we met de familie met de regelmaat van de klok naar de buurt van het station. Net naast de tramlijn kon je het beste mosselrestaurant van de hele kust terugvinden: restaurant 'Helios'. De porties waren ook enorm gecombineerd met eerste keuze Jumbo's, wat een mensenstroom lokte als nooit tevoren. Helaas blijft er van dit restaurant niets meer over en spreken we over een vergane glorie.
Sint-Truiden- Steakhouse - Paulie's
Het Steakhouse St-Trudo op de Grote Markt van Sint-Truiden staat niet meteen bekend als het meest hartverwarmende restaurant van de stad, maar het eten is er zo degelijk dat je het gewoon niet kunt negeren. Het vlees van de eigen hoevekweek is magistraal en ook de mosselen look-room zijn van een ongeëvenaarde kwaliteit.
Gisteren deden we na de thuiskomst van mijn vrouwtje restaurant Paulie's aan met een bezoekje en zij kregen de eer om mijn eerste portie mosselen van het seizoen voor te schotelen. Ik schat het gewicht op 1.350 kg, waar heus wat beet aan is. Toevallig viel ons bezoek samen met de nieuwste 'service-club' van Groot Sintruin: de BBC (Bistro Business Club). Het ledenaantal werd met drie nieuwelingen aangedikt tot een stevige 18, al was de sérieux in die ver gevorderde staat van ontspanning ver te zoeken. Ze gaven er alleszins een mossel op!
Waar ik me mateloos aan kan ergeren zijn de enorm grove taalfouten op het net. Het lijkt wel alsof iedereen een mening heeft en die wil ventileren, dmv blogs, getwitter, smoelenboekstatus,... Ook wij van de Crespoblog doen daar in principe aan mee, maar proberen het aantal spel -en taalfouten toch tot een minimum te beperken.
De sociale netwerkensite Facebook is vaak een toonbeeld van hoe het niet moet. Laten we daarom even wat tips geven... wanneer je niet zeker bent of het werkwoord met D - T - DT geschreven wordt, vervang dan het werkwoord door 'drinken'.
Bijvoorbeeld: ik drink thee (dus zonder t), jij drinkt thee (dus met t), dan drink je thee (dus zonder bij de werkwoord-jij vorm), hij/zij drinkt thee (dus uiteraard met t). Verleden tijd heeft NOOIT een T en toch krijgen sommige mensen het voor mekaar zelfs daar fouten tegen te maken.
Noem me een taalpurist, maar zoiets leert iedereen toch tijdens zijn humaniora? Toen ik het volgende fragment zag zakte ik helemaal door de grond, want deze belspeldel Nienke is een juf. Arm Nederland!
Op de Joetoeptsjennel van speedcuts zien we hoe je in het dagelijkse leven weken tot maanden van je tijd kan uitsparen.
Een eitje pellen, een baby stil krijgen, een flesje bier openen, heel vlug blikjes koelen... allemaal nuttige dingen die we vroeg of laat kunnen uittesten. Welke truc voor wie (niet) werkt mag bij comments geplaatst worden, al stel ik daar geen al te grote verwachtingen.
Een auto parkeren kan ook, al is de theorie makkelijker dan de praktijk.
De filmpjes zijn meestal aangenaam geanimeerd, maar ik twijfel toch eraan of je echt op deze manier een patat kan schillen.
In de roddelpers gonst het van de 
