Frits & Freddy groeide in 2010 uit tot een regelrechte cinemahit met 440.000 bezoekers.
Sinds woensdag 6 februari draait Frits & Franky in de zalen: een nieuwe komedie, alweer
bedacht door Marc Punt en dit keer ook door hem geregisseerd, waarin Peter Van den Be-
gin niet langer gekoppeld wordt aan Tom Van Dyck maar aan Sven De Ridder.

Sven De Ridder: Dit is dan ook niet Frits & Freddy 2. Van meet af aan is duidelijk gezegd
dat ik Tom niet hoefde te vervangen en daarom zag ik de film ook zitten. Het klikte trouwens
meteen met Peter. Ik kende hem wel van Deadline 14/10 en Met man en macht,  maar had
nog geen enkele dialoog met hem gespeeld. Dat bleek geen bezwaar: zodra we gingen zitten
om de dia­logen te doorlopen, knetterde het tussen ons.



Sven De Ridder is helemaal niet verbaasd dat Met man en macht zo positief wordt onthaald.

Sven De Ridder: Ik had het niet anders verwacht. Toen ik mijn eerste gesprek had met de
twee Tommen(Lenaerts en Van Dyck) wist ik al: dit zit goed.
En toen ik hoorde wie er allemaal meespeelde, hoefde ik het scenario eigenlijk niet meer te
lezen om aan boord te springen. Ik kan de kijker nu al verzekeren: het strafste moet nog ko-
men. Elke aflevering biedt een cliffhanger en ontwikkelingen die je niet voor mogelijk acht.
Met man en macht is materiaal dat zeker zo sterk is als film. Dat krijg je natuurlijk met die
twee Tommen. Zet ze samen en je hebt explosief materiaal in handen. Op de set noemden
we hen dan ook T&T.(lacht)


Frits & Franky is een heel ander type fictie, maar levert net zulke onversneden comedy-
momenten. Het verhaal is opgebouwd rond twee sympathieke losers die de slag van hun
leven denken te slaan wanneer ze een koffer met misdaadgeld achterover drukken.
Vooral voor Svens personage Franky opent dat onverwachte perspectieven. Die gast die
nog onvoorwaardelijk in de goedheid van de mens gelooft, wordt verliefd. Dat maakt dat
er in de film niet alleen gelachen wordt, maar dat er ook gevoelige passages in zitten.

Sven De Ridder: ‘Het lijkt alsof ik met elk van mijn drie kinderen een beetje emotioneler ben geworden.'

Aan De Ridder is die emotie goed besteed.

Sven De Ridder: Ik mag dan de reputatie van een plezante hebben door mijn werk in het
Echt Antwaarps Teater, ik heb ook een gevoelige kant. Veel mensen vinden sport ontspan-
nend maar ik word nergens meer relaxed van dan eens goed te huilen in de cinema.
Dat hoeft dan niet noodzakelijk bij een drama te zijn, ook van pure schoonheid krijg ik in
zo'n donkere zaal de tranen in de ogen.

Buiten de bioscoop heeft De Ridder zijn emoties wel onder controle, hoewel hij toegeeft
gevoeliger te zijn geworden sinds hij kinderen heeft.

Sven De Ridder: Mijn gasten zijn nu 13, 8 en 3, en het lijkt alsof ik met elk kind een bee-
tje emotioneler ben geworden. Als ik tegenwoordig iets vreselijks zie dat kinderen over-
komt, betrek ik dat veel sneller dan vroeger op mijn eigen kroost.

Onlangs was ik in Afrika en na een uitstapje keerden we terug naar ons minibusje. Daar
stonden kinderen te bedelen en ik heb ter plekke mijn T-shirt uitgetrokken en aan een van
die jongens gegeven. Stel dat dit mijn eigen zoontje was, flitste door mijn hoofd. Ja, van
zoiets krijg ik het lastig.

frits franky met sven de ridder in premiere
Peter Van den Begin en Sven De Ridder bij de onthulling van een ster voor de film Frits
& Franky in het Antwerpse bioscoopcomplex Kinepolis Antwerpen dd. 30/01/2013

Of hij ook lastige momenten heeft gekend tijdens het draaien van deze film?

Sven De Ridder: Er zit een scène in waarin ik met een inktvis op mijn hoofd uit de zee op-
duik. Dagen, zelfs weken van tevoren zag ik daar tegenop. Marc Punt zat me de hele tijd te
jennen dat het een echte, levende inktvis zou zijn, maar gelukkig was dat beest zo dood als
een pier. Dat nam niet weg dat het stonk als de pest. Ik ben niet zo'n beestenmens.
Ik heb niets tegen dieren, zolang ze maar niet op mijn kop hangen of ik erop moet gaan zit-
ten. Want jawel, ik moest ook nog eens op een ezel kruipen.


Sven De Ridder heeft ondertussen de film gezien en is meer dan tevreden.

Sven De Ridder: De meeste acteurs zullen je vertellen dat ze zichzelf niet graag bezig
zien, maar ik vind het heerlijk naar mezelf te kijken. Ik leer daar niet alleen van, ik kan
er zelfs trots op zijn wanneer ik iets goeds heb gedaan.
Ik heb me trouwens geregeld een breuk gelachen met de film. Vooral het zinnetje Het
leven is een toverheks vind ik de max. Dat is hetzelfde als Het leven is een doos choco-
laatjes van Tom Hanks, maar dan op z'n Antwerps. De betekenis is dezelfde: je weet
nooit wat het leven voor je in petto heeft.
Sven De Ridder: ‘Het lijkt alsof ik met elk van mijn drie kinderen een beetje emotioneler ben geworden.'
Dat wist ook Sven De Ridder niet toen hij in 1993, toen hij al in de tv-serie Bompa had
gespeeld, zijn eerste cinemarol pakte met Erik Van Looys Ad fundum .

Sven De Ridder: Toen dacht ik gelanceerd te zijn in de film, maar dat bleek niet zo.
Dan had ik even een moment van oeps! Maar ik heb me toen gewoon op het thea­ter
geconcentreerd, aangenomen wat ik krijgen kon. En kijk, het heeft geloond.


Dat laatste klopt, want De Ridder is tegenwoordig overal.

Sven De Ridder: Dat is een samenloop van omstandigheden. Alles sluit plots op elkaar
aan. Waar ik vooral blij om ben, is dat het acteurswereldje me na Deadline 14/10 au sé-
rieux is gaan nemen. Plots daagde het de incrowd dat ik meer in huis had dan komisch
talent. Maar vergis je niet, ik ga niet definitief de serieuze toer op. Ik blijf comedy met
drama combineren. Het wordt tijd dat ze acteurs niet langer in hokjes parkeren.

In ‘Frits & Franky'.
Sven De Ridder: Ik hoop natuurlijk dat massaal veel mensen naar 'Frits & Franky' gaan
kijken. Afgaande op recente première heb ik er alvast een heel goed gevoel bij.
De mensen lachten wanneer ze moesten lachen en snotterden ook op de gepaste momen-
ten. Bovendien moet je 'Frits & Freddy' niet gezien hebben om van het vervolg te kunnen
genieten. Verder kan ik iedereen 'Django Unchained' van Quentin Tarantino aanraden, een
heel knappe film.


Leve de regen

Sven De Ridder: Of het slechte weer een voordeel is voor de film? Ja, absoluut. Cinema-
en theaterzalen trekken nu eenmaal meer volk aan wanneer het regent. Op voorwaarde dat
het niet te glad is op de wegen. Dus voor mijn part mag het nog wel enkele weken regenen,
ja (lacht).

Voor mij maakt het weer niet veel uit, want ik ga sowieso tweemaal per week naar de cine-
ma. Film is echt een passie van mij. Iedereen kent de cinemacomplexen UGC en Metropolis,
maar Cinema Zuid is mijn favoriete zaal. Daar kan je nog vergeten films en klassiekers uit de
oude doos zien, zoals de originele versie van King Kong.



'Frits & Franky' draait momenteel in de zalen.