De film 21 Jump Street, gebaseerd op de gelijknamige succesvolle serie uit de jaren '80, komt in de VS uit in maart 2012.
De hoofdrollen zijn al verdeeld, met Jonah Hill (Get Him To The Greek) en Channing Tatum (The Eagle) als jonge agenten. Ice Cube, de karaktervolle agent in 'Special Victims Unit' zal de rol van commissaris vertolken. De mooie Holly Robinson wordt vervangen door de blonde Brie Larson die we al aan het werk konden zien in 'Scott Pilgrim vs. The World'.
Channing Tatum
Rob Riggle(The Hangover, The Other Guys maakt eveneens deel uit van de cast.
09-04-2011 om 18:53
geschreven door Patje007
Regisseur Sidney Lumet (86) overleden.
De Amerikaanse filmregisseur Sidney Lumet is overleden. Dat meldt The New York Times. Lumet was 86 jaar. Hij regisseerde meer dan vijftig films, waaronder klassiekers als 12 Angry Men (1957), Dog Day Afternoon (1975) en Network (1976). In 2005 kreeg hij een Oscar voor zijn hele oeuvre.
Zijn carrière leek lange tijd op het podium te liggen: op zijn elfde maakte hij al zijn acteerdebuut op Broadway. In de Tweede Wereldoorlog diende de Amerikaan zijn land als navigator. Na de oorlog keerde hij terug naar het theater, maar merkte al snel dat het nieuwe medium televisie hem meer aantrok. Begin jaren vijftig begon Lumet zijn carrière als regisseur bij televisiestudio CBS.
In 1957 maakte hij zijn filmdebuut met 12 Angry Men (1957), volgens velen meteen zijn beste werk. Het rechtbankdrama, met in de hoofdrol Henry Fonda, verhaalt over een twist binnen een jury wanneer de twaalf gezworenen zich buigen over de moord waar een Spaans-Amerikaanse jongen van wordt verdacht. Daarna maakte Lumet een halve eeuw lang gemiddeld één film per jaar. De regisseur specialiseerde zich in verhalen die ondanks hun vaak zware, geëngageerde thema's toch een groot publiek wisten te bereiken. Bijna elke titel uit zijn oeuvre kon rekenen op een enthousiaste ontvangst van critici en publiek.
09-04-2011 om 18:23
geschreven door Patje007
Foto van de week: Faye Dunaway siert Cannes-poster.
Actrice Faye Dunaway(Bonnie and Clyde, Network) staat op de officiële poster van het filmfestival van Cannes 2011. De 64e editie van het filmfestival vindt dit jaar plaats tussen 11 en 22 mei.
De afbeelding op de officiële poster werd in 1970 geschoten door regisseur Jerry Schatzberg. De actrice Faye Dunaway speelde destijds een hoofdrol in zijn regiedebuut Puzzle of a Downfall Child. Een gerestaureerde versie van dit drama wordt dit jaar vertoond op het filmfestival van Cannes. Bij dit evenement zullen de regisseur en hoofdrolspeelster aanwezig zijn.
09-04-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
08-04-2011
Dossier wereldsterren: deel 24: interview met Elizabeth Banks.
Elizabeth Banks oogt als een Hollywoodblondje, maar heeft wel wat meer in haar mars. Ze acteert zowel in thrillers als in komedies en onafhankelijke films en stond een tijdje geleden ook in de kijker bij MaxMara en L'Oréal.
Ooit was ze een verwaand nest, voorbestemd om schoonheidskoningin te worden in haar dorp in Massachusetts, geeft Elizabeth Banks (37) zonder schroom toe. Sindsdien heeft de actrice een hele weg afgelegd. Ze veranderde drie keer van naam - Elizabeth Casey, Maresal Mitchell, nu Banks -, trouwde met haar grote liefde die ze ontmoette op de unief en maakte carrière in Hollywood. Ze droomt ervan ooit Lady Macbeth te spelen, maar voelt zich in elk filmgenre thuis.
In 2008 stapte ze moeiteloos over van de rol van first lady in W. van Oliver Stone naar die van armoedzaaier die met een vriend besluit een pornofilm te maken in Zack & Miri Make a Porno (Kevin Smith). Tussendoor was ze te zien als Eddy Murphy's liefje in Meet Dave (Brian Robbins) en schitterde ze in de horrorprent The Uninvited (Charles en Thomas Guard). Verder was ze te bewonderen in Catch Me If You Can (Steven Spielberg, 2002), speelde ze een seksmaniak in The 40-Year-Old Virgin (Judd Apatow, 2005) en verscheen ze als journaliste Betty Brant in de drie Spider-Man-films van Sam Raimi, terwijl ze op tv te zien was als dr. Kim Briggs in de serie Scrubs.
Daarnaast houdt Elizabeth zich bezig met de productiemaatschappij die ze met haar man oprichtte en leidt ze, naar eigen zeggen, een heel normaal leven, saai in vergelijking met dat van veel beroemdheden.
Gehuld in een cocktailjurkje van MaxMara gaf ze een tijdje geleden een serie interviews weg in haar suite in Château Marmont in Los Angeles. Ondanks het strakke schema is de sfeer ontspannen. Haar schaterlach is nooit ver weg. Banks is niet alleen een schoonheid, ze is ook een innemende, intelligente vrouw met een frisse uitstraling. Dat weten cosmeticagigant L'Oréal en het Italiaanse modehuis MaxMara maar al te goed. De eerste koos haar als boegbeeld voor de Amerikaanse markt, de tweede kende haar de Face of the Future-prijs toe.
MaxMara is sinds een aantal jaren als sponsor betrokken bij Women in Film, een organisatie die de meest creatieve en invloedrijke vrouwelijke acteurs, producenten en regisseurs uit de Amerikaanse filmindustrie steunt. De Face of the Future-prijs beloont een beloftevol acteertalent. Elizabeth Banks kreeg de prijs niet alleen vanwege haar succes als actrice, maar ook om haar stijlvolle en elegante voorkomen. Haar voorgangers waren de actrices Emily Blunt(The Devil Wears Prada, The Young Victoria), Maria Bello(A History of Violence, World Trade Center) en Ginnifer Goodwin(Walk The Line, Mona Lisa Smile).
U kreeg onlangs de 'Face of the Future'-prijs. Beschouwt u zichzelf als het gezicht van de toekomst of eerder als dat van het heden ?
Elizabeth Banks : Het hoogtepunt in mijn carrière moet nog komen. In dat opzicht klopt het wel : de prijs geeft weer waar ik nu me nu bevind. Jennifer Aniston en Twilight-regisseur Catherine Hardwick, de andere vrouwen die in 2009 door Women in Film zijn bekroond, symboliseren veel meer het heden dan ik. De prijs doet me wel goed. Het is een erkenning van mijn successen tot nu toe. Dat sterkt je zelfvertrouwen.
De prijs wordt gesponsord door MaxMara. Bent u veel met mode bezig ? Elizabeth Banks: In mijn jeugd las ik alle grote modebladen, zoals Vogue, Elle, Marie- Claireen Harper's Bazaar. Ik bewonder en respecteer die wereld, maar als actrice hoef je je daar niet per se voor te interesseren. Kijk naar Julia Roberts. Zij verkondigt graag geen modepop te zijn. Natuurlijk bepaalt je look mee hoe je overkomt. Een actrice kan niet twee keer in dezelfde jurk verschijnen. Dat zou wat geven in de pers ! Enerzijds vind ik het verspilling, anderzijds geeft het je toch de kans om in allerlei out- fits rond te lopen.
Elizabeth Banks en Russell Crowe in 'The Next Three Days'
Wie zijn uw voorkeurontwerpers? Elizabeth Banks: De jonge generatie Amerikaanse designers - Phillip Lim, Jason Wu, Zac Posen, Alexander Wang... - spreekt me aan vanwege de frisse uitstraling van hun creaties. Maar ik hou ook van klassiekers als Dior en van de grote Amerikaanse casual- merken zoals Calvin Klein, Ralph Lauren en Michael Kors. Eigenlijk hou ik van alles, met mate. Ik ben helemaal geen fashion victim. Ik ben liever bezig met mijn werk en mijn familie.
Elizabeth Banks in 'Spider-Man 3' U zit nu elf jaar in het filmvak. Het is een beroep dat veel geduld vergt. Elizabeth Banks: Klopt. Ik heb flink moeten doorzetten en voor mezelf leren op- komen. Ik neem de tijd om mijn eigen weg te volgen. Sommigen komen aan in Hollywood, krijgen een rol en worden op slag wereldberoemd. Dat zegt mij niets. Ik wilde gewoon aan de slag en vooral verschillende rollen kunnen spelen.
Vindt u het niet vervelend om vooral bijrollen te krijgen ? Elizabeth Banks: Als vrouw in Hollywood krijg je onvermijdelijk vaker een bijrol. Dat is nu eenmaal zo. Ik wenste dat er meer films werden gemaakt met een vrouw in de hoofdrol. Films die ertoe doen, die niet alleen leuk zijn voor min-tienjarigen. Helaas zijn ze schaars. Er wordt vooral gekozen voor gemakkelijk succes.
U hebt al in comedy's gespeeld, in thrillers, in onafhankelijke films en zelfs in tv-series. U bent onvoorspelbaar. Elizabeth Banks: In dit beroep verveel je je niet snel. Veel mensen moeten jaar in jaar uit hetzelfde doen. Voor mij opent zich telkens een nieuwe wereld. Ik probeer wel de interessantste projecten uit te zoeken. Een uitdaging ga ik nooit uit de weg. Ik wil me ook niet tot een genre beperken.
Is het voor een mooi blondje makkelijker om mensen aan het lachen te krijgen? Elizabeth Banks: Dat is verre van makkelijk. Maar ik speel dolgraag hilarische rollen. Komedies geven mij goede vibes.
Vanwege uw uitstraling op het scherm wordt u weleens vergeleken met Audrey Hepburn. Elizabeth Banks: Zelf herken ik mezelf meer in de andere Hepburn, Katherine : onafhankelijk en wat stout. Maar de vergelijking is bijzonder flatterend.
In de zomer van 2009 kwam 'Surrogates' uit in de VS, een sciencefictionfilm met Bruce Willis in de hoofdrol. Het was het eerste project van uw productie- maatschappij. Hoe verliep dat ? Elizabeth Banks: Uitstekend. De opnames waren vrij snel ingeblikt. Dat loopt wel- eens anders in Hollywood. We gingen ervan uit dat het verhaal een mooie film zou opleveren en dat bleek ook zo te zijn. Een productiemaatschappij leiden is gewoon een andere manier om verhalen te vertellen. Je bent vanaf het begin bij het project betrokken, als actrice is dat allesbehalve het geval.
Biedt de productiemaatschappij u de kans om de film van uw dromen te draaien of erin te spelen ? Elizabeth Banks: Met de film van mijn dromen zou ik alleen lege zalen trekken ! Als producent moet je films maken waar mensen graag naar komen kijken.
08-04-2011 om 13:10
geschreven door Patje007
07-04-2011
Morgen: deel 24 in de reeks interviews met wereldsterren: Elizabeth Banks.
Elizabeth Banks
07-04-2011 om 14:55
geschreven door Patje007
Jean-Claude Van Damme: "Ik stond op zwarte lijst in Hollywood".
Jean-Claude Van Damme is ervan overtuigd dat hij jarenlang op de zwarte lijst in Hollywood heeft gestaan omdat hij ooit te hoge looneisen stelde. Dat vertelde hij in de Britse tv-show 'Behind Closed Doors'
De 'muscles from Brussels' zag in de jaren negentig enkele grote filmdeals aan zijn neus voorbijgaan omdat hij verblind was door de dollars. Filmproducenten lieten de actieheld daarom jarenlang links liggen. Maar dat realiseerde Van Damme, genietend van zijn luxeleventje en verdwaasd door de alcohol, zich pas jaren later.
Jean-Claude Van Damme: Na de film 'Timecop' kreeg ik het aanbod om in drie films te spelen voor ongeveer 12 miljoen dollar per film. Dat is 36 miljoen dollar. Ik was er beroerd aan toe. Ik eiste 20 miljoen dollar zoals Jim Carrey, maar ze keerden me de rug toe. Ik was mezelf toen niet. Ik had een flater begaan en stond daarom jarenlang op de zwarte lijst in Hollywood.
Jean-Claude Van Damme zal niet snel weer op het witte doek te zien zijn, want hij bereidt zich momenteel voor op een gevecht tegen thaibokser Somluck Kamsing. De twee stappen in november in de ring.
07-04-2011 om 14:55
geschreven door Patje007
Jennifer Aniston over haar nieuwe film 'Just Go With It'.
Jennifer Anniston schittert in Just go with it, die sinds woensdag in de Kinepolis-bioscopen draait. Ze staat vaak in de spotlights of op de voorpagina van een blad. Een gesprek met de actrice over haar leven en film:
Jennifer Aniston: Dan word ik gebeld door mijn moeder: Ben je aan het daten?, Ga je echt trouwen bij Oprah?, en moet ik haar weer uitleggen dat ze dat soort dingen niet moet geloven.
Jennifer Aniston en Adam Sandler in 'Just go with it'
Het is een van de nadelen voor een beroemdheid, maar Aniston is het wel gewend. Bovendien winnen de voordelen het van de nadelen, vindt ze. Zo krijgt ze bijvoorbeeld nog steeds vlinders in haar buik als ze over de rode loper loopt.
Jennifer Aniston: Het voelt een beetje alsof je het podium op moet. De vlinders en zenuwen houden het nieuw. Ik hoop dat dat gevoel nooit weggaat.
Die rode loper mag ze weer op, want ze speelt in de nieuwe film Just Go With It die sinds woensdag in de bioscopen draait. In de film speelt ze de assistent van een plastisch chirurg (rol van Adam Sandler). Een kans voor haar om na te denken over plastische chirurgie.
Scène uit 'Just go with it'
Jennifer Aniston: Ik denk dat er een enorme druk staat op vrouwen om jong te blijven. Veel vrouwen gaan echt te ver met plastische chirurgie, waardoor ze er in plaats van jonger veel ouder uit gaan zien. Misschien moet je het me over tien jaar nog maar een keer vragen.
Tijdens de opnames van de film werkte Jennifer Aniston samen met Nicole Kidman.
Jennifer Aniston: Ik kende haar al en wist hoe grappig ze was. Ze kan echt bijna alles. Éen ding kon ze echter niet: gemeen doen. Ze voelde zich heel slecht als ze in een scène een beetje kattig tegen me moest doen. Dan werd er cut geroepen en kwam ze gelijk sorry tegen me zeggen.
07-04-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
06-04-2011
James Marsden kruipt in de huid van Charles Manson.
De Amerikaanse acteur James Marsden gaat in de huid kruipen van moordenaar Charles Manson.
'The Dead Circus' draait om de dood van zanger Bobby Fuller. Zijn overlijden werd beschouwd als zelfmoord, maar volgens sommigen werd de zanger vermoord. In de film zien we hoe Charles Manson en zijn sekte beschuldigd worden. De 'X-men'-acteur krijgt het gezelschap van Michael C. Hall en Melissa Leo.
James Marsden begint later dit jaar ook met de opnames van 'Loft', de Amerikaanse remake van de film van Bart De Pauw en Erik Van Looy.
06-04-2011 om 23:45
geschreven door Patje007
Special n.a.v. de release van Morning Glory: deel 2: interview met Harrison Ford.
In zijn nieuwste film Morning Glory speelt Harrison Ford de ervaren tv-presentator Mike Pomeroy, die met lede ogen moet aanzien hoe bij alle programmas de amusementswaarde het wint van de nieuwswaarde. Pomeroy is een ontzettende knorrepot, die haast verbolgen reageert als mensen hem herinneren aan zijn legendarische status in de branche. Het is even wennen om de man, die we kennen als Han Solo en Indiana Jones in deze rol te zien.
Vind je jouw personage sympathiek? Harrison Ford: Dat is niet belangrijk. Het is belangrijk dat ik een persoon creëer die helpt om het verhaal te vertellen, die emotioneel realistisch is en een menselijke context geeft waar het publiek zich mee kan identificeren.
Ben jij, net als je personage, tegen de groeiende amusementswaarde van het nieuws? Harrison Ford: Ik deel zijn antipathie niet, want het hoort er gewoon bij. Ik maak me meer zorgen om al die verschillende regionale zenders die het nieuws heel gekleurd brengen. En alle mensen die luisteren naar de zender waarvan de denkwijze het beste in hun straatje past en die daardoor niet noodzakelijk de feiten te horen krijgen.
Rachel McAdams en Harrison Ford in 'Morning Glory'
Ben jij een ochtendmens? Wat is jouw ochtendritueel? Harrison Ford: Ik ben altijd vroeg op, vooral omdat we een kind van tien in huis hebben. Ik zet de televisie aan, pak een kop koffie, en lees de krant. Dat is mijn bron van informatie, samen met de radio, maar die komt later pas. In Amerika zijn de nationale radiozenders een goede bron van informatie. Ze doen hun research en zijn onbevooroordeeld.
Hoe is het om de acteur met de meeste kaskrakers te zijn? Harrison Ford: Dat doet me helemaal niks en is ook niet mijn verdienste, maar van al die andere mensen met wie ik heb gewerkt. Daarbij had ik de mazzel dat ik op het juiste moment ben begonnen in deze business: tijdens de hoogtijdagen van de filmindustrie. Nu is de business niet meer zo sterk, omdat mensen andere vormen van vermaak hebben en men films op allerlei andere manieren dan in de bioscoop kan kijken. Ik kwam op het juiste moment en werkte met grote talenten. Dat is de reden dat die films het zo goed hebben gedaan.
Je zet je in voor het milieu en hebt daar een aantal prijzen voor gekregen. Doet jou dat iets? Harrison Ford: Onderscheidingen betekenen niks voor mij. Maar het helpt wel de boodschap over te brengen naar een groter publiek. Het is belangrijk dat we onderontwikkelde delen van de wereld helpen en ze een economische stimulans geven om duurzame methoden te gebruiken. We moeten de natuur die we nog over hebben behouden voor onze kinderen, en investeren in de toekomst. Alles wat ik daaraan kan doen, is een mooie kans.
Heb je een favoriet personage? Harrison Ford: Nee, ik heb geen favoriet personage. Ik doe dit werk gewoon graag. Het is aan het publiek om een favoriet personage te hebben. Dat moeten jullie maar uitzoeken.
06-04-2011 om 13:55
geschreven door Patje007
Meg Ryan maakt regiedebuut.
Actrice Meg Ryan(Sleepless in Seattle, When Harry Met Sally) gaat haar eerste film regisseren. Het project heet Into the Beautiful en wordt een komisch drama. Dit meldt entertainmentmagazine Variety.
Meg Ryan
Into the Beautiful, geschreven door scenariste Anne Meredith, zal gaan over een aantal vrienden dat elkaar na lange tijd weer ontmoet. De film wordt door de makers vergeleken met The Big Chill uit 1983, waarin een soortgelijk verhaal verteld wordt. Wendy Finerman(producent): Ik hou erg van films die je zowel laten lachen als huilen. Into the Beautiful is het perfecte project voor Meg Ryan. Zij is grappig én gevoelig.
De opnames van Into the Beautiful beginnen in september in New York. Er is nog geen cast bekend, maar producent Finerman is niet van plan om Meg Ryan een rol te geven.
06-04-2011 om 13:49
geschreven door Patje007
Just go with it: algemene informatie + preview.
Just go with it speelt sinds vandaag in de Kinepolis-bioscopen
Inhoud: Een plastisch chirurg (rol van Adam Sandler) draagt een nep trouwring zodat hij vlotjes vrouwen kan versieren zonder zich echt te moeten binden. Wanneer hij dan eindelijk het meisje van zijn dromen (rol van Brooklyn Decker) ontmoet, is er slechts één probleem: hij moet vlug een nepscheiding ensceneren. Dus betaalt hij zijn voormalige assistente Kathryn (Jennifer Aniston) en haar kinderen om te figureren als zijn weldra ex-gezin. De ene leugen leidt tot de andere en algauw belanden ze op een familie- reis naar Hawaii waar iedereen probeert niet door de mand te vallen om te vermijden dat de droom verandert in een nachtmerrie.
Regie: Dennis Dugan Cast: Adam Sandler, Jennifer Aniston Duur: 120 minuten Genre: Romantische komedie
Interview met Jason Statham naar aanleiding van de release van 'The Mechanic'.
Charles Bronsons klassieker 'The Mechanic' uit 1972 is opnieuw verfilmd, ditmaal met Jason Statham in de hoofdrol.
Het zijn karige tijden voor actiefilmfans. Want mannen die uit hetzelfde hout zijn gesneden als Sylvester Stallone en Arnold Schwarzenegger lijken uitge- storven. Of niet? Er is één man die in zijn eentje de eer hoog houdt voor die bijna pensioengerechtigde geweldenaars en dat is Jason Statham. De Londenaar heeft al heel wat schade aangericht in onder meer de Transporter- en Crank-films en schaarde zich vorig jaar definitief bij de actie-elite met zijn rol in The Expendables. Ook in zijn nieuwe film The Mechanic gaat hij beestachtig tekeer als huurmoordenaar op vergeldingsmissie. Een mooie aanleiding om The Stath, zoals zijn fans hem liefkozend noemen, bij de ontmoeting in zn nieuwe standplaats Los Angeles te vragen hoe hij zich voelt onder zijn imago als enige echte actieheld van zijn generatie. Prima, als je me zo wilt noemen!, lacht de gemillimeterde acteur.
Jason Statham: Weet je, ik werk gewoon vrolijk door en ben blij met wat ik doe. De zaken gaan goed, ik heb met goede mensen gewerkt de laatste tijd.
Daar mag hij met recht blij om zijn, want ook al heeft hij er geen moeite mee om bijna uitsluitend actiefilms te maken, er moet natuurlijk wel ontwikkeling in zitten. Over zijn loopbaan die nu al zo'n dikke tien jaar duurt heeft Jason Statham het volgende te vertellen:
Jason Statham: Ik denk dat het de kant opgaat die ik op wil gaan. Het is wat interessanter om het soort personage uit The Mechanic te spelen dan sommige van mn andere rollen uit het verleden. Ik krijg de kans om met steeds meer ervaren regisseurs en producenten te werken en acteurs van het kaliber van Ben Foster (zijn tegenspeler in deze film). Dat is ook mijn drijfveer: werken met betere mensen en scenarios.
Dat lukt heel aardig en Statham is dan ook dik tevreden met hoe hij zich heeft ontwikkeld de laatste jaren.
Jason Statham: Ja, ik denk dat ik weet waar ik mee bezig ben intussen(grijnst). Dat leer je onderweg en er gaat niets boven ervaring. Hoe meer je opdoet, hoe beter je wordt en hoe beter je snapt wat je te doen staat. Je leert ook dat je lang niet alles onder controle hebt. Dan helpt het om met de juiste mensen te werken. Ik ben net klaar met het opnemen van The Killer Elite met Clive Owen en Robert De Niro. Voor mijn gevoel is dat absoluut een stap in de goede richting.
Mini Anden in 'The Mechanic
Toch brengt het Statham niet in de verleiding om in navolging van dat soort acteurs direct de dramatische kant op te gaan.
Jason Statham: Het is mijn ervaring dat actie veel meer voldoening geeft dan drama. Als je een goede dramatische scène doet, krijg je geen applaus. Mensen kunnen er- door geraakt worden, maar het geeft geen onmiddellijke beloning. Als je een mooie stunt doet die goed lukt, is er euforie op de hele set en dat is prachtig om mee te maken.
Stathams succes heeft natuurlijk niet alleen zn gevolgen op professioneel gebied. Hij begint echt beroemd te worden en dan treedt bij te vrijpostige vragen het afweer- mechanisme in werking. Een journaliste die wil weten of hij zijn vriendin, model Rosie Huntington-Whiteley, actiesterrentips heeft gegeven voor haar rol in de nieuwe Trans- formers krijgt een resoluut geen vragen over Rosie te horen. Maar ook als hij te lang wordt doorgezaagd over toekomstige projecten, geeft hij aan dat hij het vooral over The Mechanic wil hebben. Zijn opmerkelijke verleden als olympisch schoonspringer blijkt geen verboden onderwerp. Begin jaren 90 vertegen- woordigde hij Engeland in deze sport, maar tegenwoordig volgt hij het niet meer.
Jason Statham: Het is waarschijnlijk de kleinste sport van de wereld. Je kunt het niet eens volgen. Letterlijk vanaf het moment dat ik met schoonspringen stopte, had ik er geen interesse meer in. Ik probeerde het eens en binnen een jaar zat ik in de nationale ploeg. Dan reis je op- eens de hele wereld over en dat is natuurlijk erg aantrekkelijk voor een jonge man. En voordat je het in de gaten hebt, zijn er twaalf jaar voorbij. Ik heb er veel aan gehad voor wat ik nu doe. Duiken is goed voor je richtingsgevoel in de lucht, dus als je veel stunts doet, kun je afstanden beter inschatten en je timing is ook beter. Dat verleden is echt nuttig geweest.
Over de nabije toekomst kan Statham wat minder zeggen.
Jason Statham: De afgelopen jaren had ik altijd wel iets in de planning. Dit is de eerste keer in lange tijd dat ik niks in mijn agenda heb. Op dit moment wacht ik vooral tot ik bericht krijg van Sly Stallone over het vervolg op The Expendables. Dat gaat zeer waarschijnlijk gebeuren, ja.
05-04-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
'The Mechanic'.
The Mechanic speelt vanaf 6 april 2011 in de Kinepolis-bioscopen.
Inhoud: Een professionele huurmoordenaar (rol van Statham) die een jong groentje (Ben Foster) aanneemt als leerling, die echter een band heeft met één van zijn eerdere slachtoffers.
Regie: Simon West Cast: Jason Statham Ben Foster Genre: Actie Duur: 93 minuten
05-04-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
04-04-2011
Special n.a.v. de release van 'Morning Glory: deel 1: interview met Rachel McAdams.
Wanneer de hard werkende tv-producer Becky Fuller(rol van Rachel McAdams) ontslagen wordt bij een regionaal nieuwsprogramma, klopt ze aan bij 'Daybreak', het nationale nieuwsprogramma. Becky wil daar gaan samenwerken met de legendarische nieuwslezer Mike Pomeroy (rol van Harrison Ford), maar die weigert zich te mengen in de weerberichten, de roddels en mode-nieuwtjes. Wanneer er heftige confrontaties ontstaan tussen de twee, komt haar opbloeiende liefde met medeproducent Adam Bennet (rol van Patrick Wilson) bijna aan het licht. Becky komt hierdoor steeds dieper in een moeilijke situatie terecht en zowel haar reputatie, haar relatie met Adam, als haar baan komen hierdoor op de tocht te staan.
Een interview met de 32-jarige actrice, die met films als Sherlock Holmes, The Notebook en Red Eye een aardig palmares heeft weten op te bouwen.
Hoe was 2010 voor jou? Rachel McAdams: Het was een goed jaar voor me en dit is ook weer een fantastische rol. Ik speel ook net zo lief bijrollen, want hoofdrollen zijn soms best moeilijk. Je moet dan vaak vooral aardig zijn, je kunt je minder veroorloven om bijvoorbeeld quirky te zijn. Ik heb nu drie films achter elkaar gedaan. Dat is niet normaal, maar het waren zulke gave films dat ik toch overstag ben gegaan.
Lijk je erg op jouw personage? Rachel McAdams: Er zit altijd veel van mij in mijn rollen, dat kan ook niet anders. Ik ben niet zo driven als zij en zou dat werk niet kunnen doen. Ik ben wel een ochtendmens maar om vier uur opstaan gaat me echt te ver. Ik kan wel net zo enthousiast worden als zij over mijn werk. Ik vind mijn personage Becky leuk. Ze heeft een aantal grote lijnen en tegelijk een aantal subtielere aspecten. Ik vind fijn wat het zegt over de wanverhouding tussen werk en persoonlijk leven en het fysieke aspect van de rol trok me aan.
Scène uit Morning glory
Hoe is het om met grote sterren te werken? Rachel McAdams: Het is altijd intimiderend, al doe ik wel heel koel en kalm als ik ze ontmoet. Maar van binnen denk ik toch: Oh, mijn god! Soms zijn de sterren niet zo aardig, maar degene die al langer meedraaien zijn heel nuchter, anders zouden ze ook nooit zo ver zijn gekomen. Dat soort dingen leer je wel.
Hoe was het werken met Diane Keaton? Rachel McAdams: Ze vertelt me voortdurend over mode. Ze draagt hakken die zo hoog zijn: dat zou ik nooit overleven ook al ben ik dol op hoge hakken. Zij ziet er altijd perfect uit zegt: het is mijn leven en ik maak er het beste van. Ik heb zelf meer de neiging om mijn beste spullen te bewaren voor speciale gelegenheden maar zij zegt dan dat alles een speciale gelegenheid is! Het was vreemd om eerst in The Family Stone haar dochter te spelen en nu haar baas. Het is een hele andere relatie: in de ene film was ik haar oogappeltje en hier verteld ze me dat ik stom ben! Daar moest ik wel even aan wennen.
Hoe ga jij te werk met kleding? Rachel McAdams: Ik vind het leuk om oud en nieuw te combineren: tweedehands spullen met nieuwe mode. Dat komt misschien omdat mijn moeder vroeger altijd haar vintage dingen bewaarden en met nieuwe combineerde.
Heb je getraind voor de rol? Rachel McAdams: Dat had ik wel moeten doen. Ik wist dat het een fysieke uitdaging zou zijn maar niet dat ik een hele dag door Manhattan zou rennen! Aan het einde van de opname was ik echt een stuk fitter dan aan het begin.
Kon jij meevoelen met Becky? Rachel McAdams: Als actrice heb ik aan het begin van mijn loopbaan natuurlijk ook heel veel afwijzingen te verwerken gekregen dus daar kon ik me wel in haar verplaatsen. Je moet gewoon wachten tot iemand jou die ene kans geeft en er dan het beste van maken.
Hoe ben je actrice geworden? Rachel McAdams: Ik had altijd al het gevoel dat ik dit wilde gaan doen later. Ik heb mijn moeder gesmeekt om me te laten acteren en toen ik eenmaal in Shakespeare had gespeeld, was ik verkocht. Ik was een elfje in een bos, gekleed in een oude handdoek en dat was het helemaal! Ik kom uit Canada en in ons stadje werd je ijshockey-speler of kunstschaatser dus mijn ambitie werd een beetje vreemd bekeken.
Rachel McAdams en Harrison Ford in Morning Glory
Kijk je nu anders naar ochtendshows? Rachel McAdams: Ik heb er nu meer respect voor gekregen, maar heb nu ook meer mede- lijden met ze. Dat is het leuke van dit werk: dat je leert over al die anderen banen en werelden. Ik heb geleerd dat die mensen ook niet alles zelf kunnen bepalen zoals ik had gedacht.
Vertel eens over jouw eco-werk? Rachel McAdams: Samen met twee vriendinnen ben ik de eco-website begonnen. We hadden altijd veel informatie over milieuvriendelijke zaken die we met elkaar deelden. Toen kregen we het idee om dat met anderen te delen en een website is het meest milieuvriendelijke, milieu- vriendelijker dan t-shirts laten drukken of folders of zo. Het is ook handig omdat we ver van elkaar wonen: zij in verschillende delen van de VS en ik in Canada. We geven bijvoorbeeld een tip van de dag, dat kan gaan van kleine dingen tot grote issues. Recentelijk hadden we een tip over het weggooien van seksspeeltjes. Dan realiseer je je echt dat je er in alle aspecten van het leven wat aan kunt doen om jouw steentje te kunnen bijdragen aan het milieu.
Kijk naar jouw films? Rachel McAdams: Ik zie een film graag een keer om er van te leren en om te zien wat het is geworden. Maar daarna is het een beetje maf en doe ik het dus niet meer.
Morning Glory speelt vanaf 13 april 2011 in de Kinepolis-bioscopen.
Regie: Roger Michell Cast: Harrison Ford, Rachel McAdams Genre: Komedie Duur: 107 minuten
04-04-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
03-04-2011
Acteur achter Scream-masker onthuld.
De acteur achter het masker in de 'Scream'-films is eindelijk onthuld. Dat gebeurde tijdens de televisieshow Jimmy Kimmel Live!. Regisseur Wes Craven houdt het gezicht achter het masker al jarenlang angstvallig geheim. Zelfs de acteurs hebben de man nooit ontmoet. Tijdens de uitzending toonde de presentator echter een foto van de man. Hij heet Roger Jackson.
"Hij komt naar de set net voordat de acteurs aankomen. We zetten hem in een aparte kamer met een bewaker. Geen enkele acteur heeft hem tot nu toe ontmoet", aldus de regisseur.
Scream 4 speelt vanaf 13 april 2011 in de Kinepolis-bioscopen.
03-04-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
Interview met Linda de Mol n.a.v. Gooische vrouwen: de film.
Gooische vrouwen: de film gaat verder waar de TV-serie is geëindigd. De vier vrouwen zijn allemaal hun eigen kant op gegaan. Hun levens verlopen echter alles behalve soepel. De dames besluiten dat ze hard toe zijn aan een vakantie om weer een beetje tot zichzelf te komen. Ze pakken hun koffers en vertrekken naar Frankrijk, waar ze zich realiseren hoe belangrijk hun vriendschap is. Samen staan ze sterk en proberen ze alles om de problemen thuis op te lossen.
Ze had de vrouw van Koen Wauters kunnen zijn, geeft toe dat ze wel eens rimpels laat verdwijnen en speelt in 'Gooische vrouwen', de film naar de serie die ze zélf bedacht. Linda de Mol (46) is de machtigste vrouw op de Nederlandse tv en voelt zich goed in haar vel.
Op 21-jarige leeftijd was ze de assistente van Ron Brandsteder de presentator De showbizzquiz op de Nederlandse televisie.Vandaag telt Linda 46 lentes en is ze een van de machtigste mediavrouwen van Nederland. Naast een eigen maandblad(Linda) heeft ze ook een bedrijf dat televisie maakt. Handig, vindt ze zelf.
Linda De Mol: 'Op mijn leeftijd krijg je als vrouw moeilijk een leuke rol te pakken. Tenzij je je eigen rollen kunt bedenken, natuurlijk.'
Dat deed Linda: ze bedacht de reeks Gooische vrouwen waarin ze zelf ging spelen. Ook in de gelijknamige film doet ze mee als Cheryl Morero.
Linda De Mol: 'De boodschap is duidelijk: vriendschap is de meest bestendige relatie. De film stelt het nogal cru: een man, kinderen en welvaart leveren alleen problemen op. Als het goed gaat, haalt een vrouw het grootste deel van haar geluk uit de liefde voor haar man. Maar ik heb mijn vriendinnen langer dan mijn huidige partner. Eén vriendin ken ik al van mijn vier jaar in de kleuterklas. Dat kan ik van geen enkele vent zeggen.'
Als geboren en getogen Gooise kent Linda haar pappenheimers. Maar haar wat volkse alter ego Cheryl heeft nog heel veel te leren.
Wie is je favoriete personage in Gooische vrouwen? Linda De Mol: Ik vind Claire heel leuk. Tjitske doet dat zó goed. Claire doet de slechtste dingen, maar af en toe zie je toch scheurtjes in haar gedrag, waardoor je van haar gaat houden.
De dialogen in de film zijn als vanouds messcherp. Is er wel ruimte voor improvisatie? Linda De Mol: Ze zijn heel natuurlijk geschreven, daardoor heb je niet het ge- voel dat het geforceerd is. Dat geeft de acteurs wel wat vrijheid. Vooral bij Peter Paul (Muller, alias Martin Morero) levert dat gekke dingen op. Dan laat ik - in de film - mijn nieuwe siliconenborsten zien en dan is zijn tekst: Ik moet me te pletter werken om die operaties te betalen. Maar hij zegt: Cheryl, ik werk me uit de naad om jou een volle blouse te bezorgen. Dat is zó grappig!
Jij werkt veel met andere vrouwen en haalt daar het allerbeste uit. Hoe doe je dat, zonder de slangenkuilen? Linda De Mol: Het zijn vrouwen die de leeftijd van de slangenkuil wel gehad hebben, dat speelt niet. Het is juist leuk, zeker als je erachter komt dat vrouwenvriendschappen de meest bestendige relaties zijn. Ik heb mazzel dat ik met inspirerende mensen werk.
Cheryl is bijzonder effectief gestyled. Wat zou je wel willen hebben uit haar garde- robe? Linda De Mol: Helemaal niks! Ze draagt soms heel mooie dingen, maar als Cheryl een tulpenjurkje koopt, draagt ze het met tulpenschoenen én een tulpentasje, en zo doet ze dat met alles! Goed gedaan door de styling.
Hoe reageert het Gooi op de manier waarop mensen door jullie worden geportretteerd? Linda De Mol: Mensen moeten er om lachen, dat geeft wel aan dat ze veel zelfspot hebben. Het klopt allemaal, maar we hebben het flink aangezet. Er zijn twee milieus: mensen die er altijd hebben gewoond vinden dat mensen met nieuw geld de verkeerde autos rijden en de verkeerde merken dragen. Dat vind ik zó grappig.
Linda De Mol over...
Reis naar je innerlijke zelf Ja, daar ben ik niet zo sterk in. De hele spirituele hype, en dat vind jezelf en het geluk zit in het moment ik ben er niet zo mee bezig. Ik kan me voorstellen dat anderen dat als oppervlakkig zien. Ik heb er gewoon geen tijd voor om er over na te denken of ik ben ik wie ik wil zijn. Ik voel me er prima bij.
Verval van je lijf Ik geef het eerlijk toe: het is moeilijk dat je ziet dat je ouder wordt, dat je lichaam verandert. Je voorbij het stadium komt dat je als lekker wijf gezien wordt. Dat dat een soort eindigheid heeft. Voor vrouwen start dat eerder, dan bij mannen. Mannen worden naarmate ze ouder worden, woester, aantrekkelijker en gedistingeerder. Het is gewoon ontzettend moeilijk, helemaal in een tijd waarin de mogelijkheid bestaat om er iets aan te doen. Dus dan heb je het dilemma, van doe ik het wel of doe ik het niet. Dat was vroeger niet, het was gewoon accepteren of niet. Nu kun je zeggen: oké we gaan de natuur een handje helpen, maar uiteindelijk is het een kwestie van accepteren. Ik zit in een beroep waarin je er continu mee geconfronteerd wordt en dus ook met je eigen onzekerheden.
Koen Wauters Ik had vroeger een enorme crush op Koen Wauters. In de tijd van Daar gaat ze. Zon fascinerende man, die ogen! Hij was destijds zelfs op mijn vrijgezellenavond. Dat hadden mijn vriendinnen geregeld. Ik heb als een soort puber met een bordeaux- rood hoofd alleen maar stomme dingen gezegd. Koen was net bij Babette van Veen weg en ik ging trouwen. Dat was een beetje een gekke situatie. Vriendinnen waren zelfs bang dat ik het huwelijk af zou blazen, haha. Tijdens de opnames voor deze film zag ik dat hij geen spat veranderd was, maar de crush was wel over.
Strijden voor een beter milieu Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar niet zo actief mee bezig ben. Op de een of andere manier ben ik te druk om dat als prioriteit op mn lijstje te hebben. Het schiet er vaak bij in. Een hoop is gemakzucht. Shit, het licht brand nog boven, nou ja laat maar even. Ik scheid braaf mn afval en als we met zn allen aan de led-verlichting gaan, doe ik echt wel mee. Maar ik ben niet de eerste die alle gloeilampen eruit haalt, omdat het beter is voor het milieu.
Kinderen die zich voor je schamen Wat erg lijkt me dat. Mijn zoon gaat zo langzaamaan de pubertijd in. Hij is bijna veertien. Maar hij rolt nog niet met zn ogen, zo van wat weet jij er nou van. Dat lijkt me verschrikkelijk moeilijk. Je kinderen vinden je in eerste instantie geweldig. Jij bent hun mama, en dus de mooiste en de liefste, maar er komt een periode dat ze denken: heb je haar weer met haar gezeik. Ik vind het nu juist zo heerlijk dat ze ongeconditioneerd van je houden. Dat er een soort van kink ik de kabel komt in de vorm van de puberteit vind ik nog wel een moeilijke. Ik moet me er op voorbereiden. Ik heb mazzel dat ik iets doe wat kinderen over het algemeen cool vinden, maar als ik in de Playboy zou gaan staan zou ik mijn zoon alle reden geven om met zn ogen te rollen en te denken waar is mijn moeder mee bezig. Het kan ook meevallen. Ik ben pas gaan puberen toen ik al lang en breed het huis uit was. Het kan zich ook op andere leeftijden manifesteren, daar hoop ik maar op.
Verlatingsangst Dat heeft iedereen. Cheryl heeft het extreem. Op het moment dat haar man haar verlaat, stelt haar leven niks meer voor, want zij is de vrouw van. Dat heb ik gelukkig niet. Sterker nog: helemaal niet, maar dat wil niet zeggen dat ik geen verlatingsangst heb. Ik ben sowieso niet graag alleen, daar ben ik niet sterk in. Ik vind het fijn om een partner te hebben. Ik heb al eens meegemaakt dat het misging, dus je houdt er rekening mee dat het kan gebeuren. Alleen, als die angst je gaat regeren, beperkt het je en daar schiet je niks mee op.
Je niet gewaardeerd voelen Dat lijkt me verschrikkelijk. Ieder mens heeft er behoefte aan om op een bepaalde manier gewaardeerd te worden. Ik verschaf heel veel mensen werk en ik heb dus moeten leren dat je mensen af en toe bewust vertelt hoe blij je bent met wat ze voor je doen. Of het nou de redacteuren zijn die het blad (Linda) voor me maken of de meneer die voor mij de bladeren komt blazen. Iedereen wil een bepaalde waardering. Dat is vaak nog veel belangrijker dan een bonus, of een duur kerstcadeau.
Gooische vrouwen speelt sinds 16 maart 2011 in de Kinepolis-bioscopen.
03-04-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
02-04-2011
Acteur Jef Burm (87) overleden.
De Vlaamse acteur Jef Burm is zaterdag op 87-jarige leeftijd overleden, vermoedelijk aan een hersenbloeding. Dat meldt zijn familie.
Jef Burm werd op 19 juni 1923 geboren in Sint-Niklaas. Hij volgde een acteursopleiding aan de voorloper van Studio Herman Teirlinck en ging in 1949 aan de slag bij het Reizend Volkstheater. Twee jaar later ging hij werken voor de openbare omroep, waar hij begon mee te werken aan tal van radiospelen.
Burm is echter vooral bekend vanwege zijn televisiewerk. Hij speelde onder meer mee in Slisse en Cesar en Het Pleintje, maar het was vooral de rol van Rietje Rans in de reeks Paradijsvogels die hem een grote bekendheid bezorgde. Later verscheen hij ook nog op het vtm-scherm, waar hij meespeelde in reeksen als Wittekerke en Nonkel Jef. Hij was er ook vast panellid in het programma Dierenplezier.
Daarnaast was de acteur eveneens op het witte doek te zien. Zo zette hij de rol van pastoor neer in Boerenpsalm. Andere films op zijn palmares zijn onder andere Zware Jongens en Blinker en het Bagbag-juweel.
Burm was sinds 2004 ook ereburger van Meise, de gemeente waarin hij in 1971 samen met zijn vrouw Josée Ellegiers was gaan wonen.
02-04-2011 om 20:02
geschreven door Patje007
Aanrader op TV: The Dark Knight.
VT4-02/04/2011: 21u10
Wie het geluk heeft gehad om Heath Ledger te ontmoeten, kent hem als een vriendelijke, bescheiden en nuchtere jongen. Rusteloos is niet een omschrijving die in je opkomt, maar dat was hij óók. Het kostte hem uiteindelijk zijn leven. In de zomer van 2007 maakte Ledger de eigenzinnige Bob Dylan-film 'Im Not There' en 'The Dark Knight', de langverwachte opvolger van Batman Begins. Zijn rollen in die films eisten veel van hem. Last van slapeloosheid had hij al langer, maar op een zeker moment deed hij amper nog een oog dicht. Hij ging aan de slaapmiddelen, maar zonder veel succes.
In de vroege ochtend van 22 januari 2008 combineerde hij een paar pillen teveel. Ziekenbroeders vonden hem bewusteloos in zijn appartement in New York. Niet veel later overleed hij, 28 jaar oud. Zo belandde Ledger zomaar opeens in het rijtje van te jong gestorven, talentvolle acteurs zoals James Dean en River Phoenix. The Dark Knight werd niet zijn laatste film: dat werd The Imaginarium of Doctor Parnassus. Die film heeft hij nooit af kunnen maken. Zodoende ging het gesprek in Chicago op de set van The Dark Knight, 5 maanden voor zijn dood, onverwacht over de laatste rol die hij compleet heeft kunnen afronden.
Je collegas hebben ons verteld dat jij je zonder een greintje angst op deze rol hebt gestort... Heath Ledger: Het was wel degelijk een angstaanjagende rol, hoor. Maar dingen waar ik bang voor ben, hebben op hetzelfde moment ook een enorme aantrekkingskracht op me. Ik weet niet of ik geen angst had, maar ik moest zeker een dapper gezicht opzetten en me- zelf doen geloven dat ik een troef achter de hand had. Iets verrassends.
Jack Nicholson heeft The Joker in Batman al een memorabel gezicht gegeven. Heb je zijn vertolking er nog eens bijgepakt? Heath Ledger: Niet nadat ik de rol kreeg, maar daarvoor heb ik m vaak gezien. Ik ben er een grote liefhebber van. Maar nadat ik Batman Begins had gezien, wist ik dat deze film in niets zou lijken op die van Tim Burton. Er was dus genoeg ruimte voor een frisse versie van die rol, vandaar dat ik er een andere kant mee ben opgegaan.
Hoe heb je je dit nare personage eigen gemaakt? Heath Ledger: Ik heb mezelf een maand opgesloten in een hotelkamer in Londen. Daar heb ik een klein dagboekje gemaakt en geëxperimenteerd met stemmen. Ik kwam uit op een raszuivere psychopaat. Dat is leuk, want er zijn eigenlijk geen grenzen aan wat hij zou zeggen of wat hij zou doen. Het is altijd een heel persoonlijk proces hoe je in de huid van je personage belandt. In dit geval was het kwestie van het script goed lezen. En zoveel mogelijk stripboeken. Maar het kostuum en de make-up van The Joker hebben me ook erg geholpen om hem te vinden. Dat was absoluut een mooie aanvulling op mijn voorbereiding. Werken met een masker op geeft je de vrijheid om te doen wat je wil. Het maakt je los van het gevoel dat je wordt beoordeeld. Het geeft me dubbele kracht om me vrij te voelen. Soms gebruik ik een gedachte van buitenaf om iets aan het personage vorm te geven, zoals het eten van rauw vlees. Dat soort beelden kunnen je geest net die draai geven die je nodig hebt. Verder moet je gewoon vertrouwen op je research en de definities van het woord psychopaat. Ik probeer er op dit moment niet teveel bij na te denken.
Heath Ledger en Maggie Gyllenhaal in 'The Dark Knight'
Hoe lang duurt het aanbrengen van je make-up? Heath Ledger: Dat gaat redelijk snel, ongeveer een uur. De littekens zijn gemaakt van siliconen, net als mijn onderlip. Die plakkaten lijmen ze op mijn gezicht. Dat duurt on- geveer en half uur en dan nog een half uur om alles te beschilderen.
Heb je Christian Bale er al flink van langs gegeven in zijn Batsuit? Heath Ledger: Eerder andersom! Christian heeft me al een paar keer behoorlijk te grazen genomen. Eén keer heeft hij me per ongeluk vol op mijn kaak geslagen. Het viel mee hoor, en hij heeft zich wel honderd keer verontschuldigd. Het gaat er behoorlijk fysiek aan toe, maar dat bevalt me wel. Het kost me heel wat blauwe plekken, maar ik vind het prettig om pijn te voelen als ik acteer.
Heeft je dochtertje je al gezien als The Joker? Heath Ledger: Nee, maar ze heeft er wel een foto van gezien. Ze werd niet bang, ze fronste alleen een beetje. Ik denk niet dat ze het verband met mij legde.
Ben je een ander soort acteur sinds je vader bent geworden? Heath Ledger: Zoiets werkt nog veel breder. Die gebeurtenis heeft in het algemeen een grote invloed op me gehad. Toch heeft het mijn wijze van rollen kiezen of spelen niet beïnvloed. Hoewel ik bij deze rol wel de behoefte voelde om de schurkerigheid nog wat meer aan te zetten. Je moet je als vader in het dagelijks leven toch beter gedragen, dus leef ik me in een film als deze graag extra uit.
02-04-2011 om 15:57
geschreven door Patje007
Dossier wereldsterren: deel 23: interview met Samuel L. Jackson.
In Lakeview Terrace, een thriller uit 2008, toont Samuel L. Jackson wat hij in zijn mars heeft, en dit als de onverdraagzame buurtbewoner die het gemengde koppel naast hem het leven zuur maakt.
In Jungle Fever speelde hij als een hyperactieve crackjunkie hoofdacteurs Wesley Snipes en Annabella Sciorra moeiteloos van het scherm. Zijn overdonderende Bijbel- speech uit Pulp Fiction deed geloven dat de toorn Gods elk moment kon worden uit- gestort. En George Lucas bevestigde zijn hipheid door de lichtsabel van Jediridder Mace Windu van een aparte kleur(paars) te voorzien.
Inderdaad, tot voor enkele jaren was Samuel L. Jackson één van de beste acteurs in Hollywood. Rollen in pijnlijke pseudokomedies en dure science-fictionflops als The Man, Snakes on a Plane en Jumper deden zijn ster wat tanen, maar in Lakeview Terrace zette de inmiddels 62-jarige acteur zijn carrière weer op het juiste spoor.
Hij kruipt in de film in de huid van Abel Turner, een alleenstaande vader die het beste wil voor zijn kinderen en zijn buurt. Het interraciale koppel dat recent naast hem is komen wonen, past niet in dit oerconservatieve plaatje. Het paar(gespeeld door Little Children-acteur Patrick Wilson en Ray-actrice Kerry Washington) wordt dan ook al snel het slachtoffer van zijn verregaande pesterijen. Een beroep doen op de politie is niet aan de orde, aangezien Abel deel uitmaakt van het plaatselijke korps.
Wat makkelijk in een clichématige kat- en muisthriller had kunnen verzanden, wordt door de sardonische regie van Neil LaBute naar een hoger niveau getild. De voorliefde van de gevierde toneel- en filmmaker voor taboe-onderwerpen (zie In the Company of Men, Your Friends & Neighbors en The Shape of Things) zorgt ervoor dat de raciale weerhaken van het verhaal extra in de verf worden gezet. Toch was dat niet de reden waarom Jackson voor de rol tekende, integendeel. Een gesprek met de acteur over racisme, wapenwetten en George Lucas:
Samuel L. Jackson: Ik was een zwarte puber in Tennessee toen de segregatie nog in full effect was. Elke dag zonder hommeles met de flikken was een goede dag. Het is een periode uit mijn leven waaraan ik zo min mogelijk wil terugdenken. Laat staan dat ze me zou motiveren om aan een film mee te werken.'
Wat deed je uiteindelijk toehappen? Samuel L. Jackson: Abel vormde een enorme uitdaging. Hij lijkt wel mijn persoonlijke antipode. Wij hebben werkelijk niets gemeen. Bovendien gaat het om een ongelooflijk ambigu personage dat veel vragen oproept. Gebruikt of misbruikt hij zijn macht als flik? Pakt hij de opvoeding van zijn kinderen juist of fout aan? Is zijn wereldbeeld werkelijk zo verkeerd?
Je hebt duidelijk je uiterste best gedaan om van hem geen typische filmslechterik te maken. Samuel L. Jackson: Hem als een eendimensionaal monster neerzetten was ontzettend simpel geweest. Dat wilden we koste wat het kost vermijden. Anders zou het publiek geen begrip hebben voor zijn daden en zou de prent tot een banale belagingsthriller verworden. Ik ben dan ook ontzettend blij dat Neil de twee kanten van het verhaal toont. Abel is geen onmens. Soms doet hij zijn uiterste best om zijn nieuwe buren te accepteren, maar dan reageert het koppel ontzettend neerbuigend. Niemand is perfect, laat dat duidelijk zijn!
Je lijkt wel sympathie te hebben voor Abel. Samuel L. Jackson: Natuurlijk, anders had ik hem niet overtuigend kunnen neerzetten. Hij heeft een ongelooflijk sterk karakter. Het twintig jaar volhouden als flik: dat is niet niks. Bovendien blijkt uit zijn gedrag tijdens de werkuren dat hij met Jan en alleman kan opschieten... zolang ze maar niet in de buurt van zijn gazon komen. (Lacht)
Maar zelfs wanneer hij niet aan het werk is, patrouilleert hij gewapend in zijn wijk! De gemiddelde Belg zou vreemd opkijken als zijn buurman/agent dat zou doen. Samuel L. Jackson: Hebben jullie dan geen ' neighbourhood watch'? Als je in de Verenigde Staten een flik bent, dan ben je dat 24 uur per dag, 7 dagen op 7. Agenten hebben hun wapen altijd op zak. Stel je voor dat de plaatselijke kruidenierszaak overvallen wordt, dan wil je toch dat zo iemand onmiddellijk kan ingrijpen, niet?
Patrick Wilson en Samuel L. Jackson in Lakeview Terrace
Ik denk dat het permanent dragen van wapens de kans op conflicten enkel groter maakt. Samuel L. Jackson: Doe mij vooral niet af als een geschifte wapengek. Maar wie ben ik om de Amerikaanse constitutie in vraag te stellen? Gedraagt de rest van de wereld zich trouwens niet enorm hypocriet als het over onze wapenwetten gaat? Wanneer ik het nieuws bekijk, zie ik steevast mensen van allerlei nationaliteiten met kalasjnikovs en andere machinegeweren in de lucht schieten. Dan is zo'n klein pistooltje toch niet zo erg, dunkt me.
Goed, terug naar de film. Veel grote namen zouden voor een aangebrand personage als Abel bedankt hebben. Samuel L. Jackson: Zo ben ik niet. Wat kan het mij verdorie schelen of het publiek mijn personage sympathiek vindt?Ik sta volledig ten dienste van het verhaal dat verteld wordt. Als dat betekent dat de bioscoopbezoekers me haten: so be it! Ik ben geen ijdeltuit die zich in een 'om ter coolst'-wedstrijdje heeft ingeschreven.
Toch schiet Abels coolheidsfactor de hoogte in net omdat jij hem speelt. Samuel L. Jackson: Dat werkt alleen maar in het voordeel van de film. Zelfs slechte mensen hebben goede kanten. In Amerika hebben ze zelfs fans. Anders zou er niemand op John McCain hebben gestemd. (Lacht)
Neil LaButes films en stukken staan bol van de onvergetelijke onmensen. Zo voerde hij in zijn eerste prent 'In the Company of Men' twee mannen op die een onschuldige dame ten gronde willen richten om hun recente relatiebreuken te ver- werken. Pushte hij je niet om Abel nog venijniger te maken? Samuel L. Jackson: Dat wilde hij net niet. Neil - de gedreven theaterman die hij is - stond erop dat we intensief repeteerden voor we begonnen te filmen. Tijdens die periode besloten we om Abel menselijker te maken. Op die manier transformeerde het verhaal in een noodlotsdrama à la Oedipus. Abel doet zijn uiterste best om zijn buurt 'schoon' te houden, maar gaat langzaam maar zeker ten onder. Neil is een zeldzaam beestje in het hedendaagse Hollywood. Hij geeft om dingen als verhaal- en karakterontwikkeling. Het is eens wat anders dan die talloze nitwits die verliefd zijn op zichzelf en hun camera- bewegingen.
Ging jij niet zelf bij George Lucas aankloppen om in de meest recente 'Star Wars'- films mee te spelen? Samuel L. Jackson:
Guilty as charged! (Lacht) Mijn motivatie om aan die trilogie mee te werken, gaat terug op mijn jeugd. Ik was de grootste StarWars-fan in het Zuiden. (Lacht) Dat George in de eerste plaats geïnteresseerd is in de look en de special effects van zijn producties nam ik er dus met plezier bij.
Samuel L. Jackson in 'The Spirit'
Ook 'The Spirit', de comicverfilming van 'Sin City'-brein Frank Miller waarin je superslechterik 'The Octopus' speelt, dreigt een effectenoverdosis te worden. Samuel L. Jackson: Maar die prent teert wel degelijk op een verhaal! Dat hoeft niet te verbazen: de comics van bedenker Will Eisner waren eigenlijk getekende films noirs. Bovendien ging het om de eerste film die Frank in zijn eentje regisseerde, en stond hij open voor mijn ideeën en suggesties. Dat helpt als je personage in het bronmateriaal niet meer is dan een paar mysterieuze handschoenen.
Dat lijkt inderdaad geen makkelijke rol om je op voor te bereiden. Samuel L. Jackson: Maak je maar geen zorgen: aan method acting maak ik me niet schuldig. Een hele draaiperiode in mijn personage blijven gaat me toch net iets te ver. Geef mij maar acteurs zoals Julianne Moore. Tijdens het draaien van Freedom- land stonden we hele dagen te grappen... tót de regisseur 'actie' riep. Dan zette ze het meteen op een huilen. (Lacht)
Je lijkt een makkelijke man om mee samen te werken. Samuel L. Jackson: Daarin vergis je je. Ik arriveer enorm goed voorbereid op de set. Als ik dan merk dat mijn tegenspeler zijn huiswerk niet heeft gemaakt, ben ik absoluut niet te genieten. Misschien zijn dat wel de enige momenten dat ik een beetje op Abel lijk.
02-04-2011 om 00:00
geschreven door Patje007
01-04-2011
Keira Knightley schittert in pakkend drama over 'kweekkinderen' die organen moeten afstaan.
Drie keer al was Keira Knightley te zien in de Pirates of the Caribbean-filmreeks, maar de frêle Britse etaleert in 'Never let me go' een heel andere kant van haar talent. Je moet al een harde zijn om geen traan weg te pinken bij dit drama over kinderen die worden gekweekt om later hun organen af te staan.
Wie dacht de woorden 'subtiel', 'gevoelig' en 'emotioneel' nooit samen in één zin te vinden met 'sciencefiction', krijgt ongelijk. Never let me go valt niet anders te omschrijven dan als een sf-verhaal, want kweekscholen waar gekloonde kinderen worden opgevoed in het besef dat ze op de wereld zijn om hun organen af te staan, bestaan gelukkig niet.
Tegelijk blijft de film van Mark Romanek (regisseur van One hour photo) mijlen- ver uit de buurt van alle hocus-pocus die je normaal gezien met dit genre associeert. Naar Never let me go zit je te kijken als naar een klassiek Brits sociaal drama, in- clusief de kostschool, de stemmige plaatjes, het integere acteerwerk én de krop in je keel. Vooral wanneer pijnlijk duidelijk wordt hoezeer deze kinderen net hetzelfde van het leven verwachten als elke gewone tiener, heb je maar beter een schone zak- doek bij de hand.
Dat Never let me go niet stikt in vals sentiment, danken we voor een groot deel aan het subtiele acteerwerk. Van Keira Knightley bijvoorbeeld. Ze speelt de rol van Ruth, een van de meisjes die opgroeien in Hailsham, een kostschool waar het de kinderen aan niets ontbreekt, behalve tijd. Zodra ze jonge volwassenen zijn, zullen ze worden opgeroepen om hun organen te doneren. De besten overleven drie, soms zelfs vier donaties, maar uiteindelijk zijn ze allen ten dode opgeschreven.
Keira Knightley: Weet je waar ik aan dacht toen ik binnenkwam? Dat ik geen orgaan- donorkaart heb. Ik heb het formulier ooit ingevuld, maar nooit geregistreerd. Deze film verplicht je na te denken over je sterfelijkheid, wat niet wil zeggen dat ik me nu kan voorstellen hoe ik zal doodgaan. Ik heb mijn manier van leven ook niet aangepast. Ik wou dat ik op elk moment met een carpe diem-houding door het leven fladderde, maar ik vergeet net als iedereen te vaak om te genieten.
Het meisje dat Knightley in de film neerzet, is meteen het meest complexe personage. Dominante Ruth slaagt erin Tommy (Andrew Garfield) voor zich te winnen, terwijl hij en Kathy (Carey Mulligan) al sinds jaar en dag zielsverwanten zijn.
Je speelt, net als in 'Atonement', iemand die spijt heeft van wat ze in haar leven heeft gedaan. Keira Knightley: Toch voel ik mijn rol in Atonementanders aan. Ruth voelt vooral jaloersheid en angst. Ze misdraagt zich en kwetst de mensen die ze het liefst ziet. Als je zo iemand tegenkomt in het echt, loop je er waarschijnlijk van weg. Ik moest in de schoenen gaan staan van iemand die zo bang is om haar beste vriendin te verliezen dat ze beslist haar liefje af te nemen.
Begrijp je haar? Keira Knightley: 'Dat valt niet goed te praten, maar Ruth heeft er behoefte aan om in het centrum van de aandacht te staan. Dat zie je in een scène uit het boek die niet in de film zit: Ruth die vertelt dat een van de juffen haar het liefst heeft van alle kinderen. Als je zo bent, dan zul je jezelf altijd in het midden zetten, zonder aan anderen te denken. In essentie zegt deze film dat op het einde van je leven liefde en vriendschap het belang- rijkste zijn. Dat je nog kunt goedmaken wat je hebt misdaan. Dat vindt Kazuo (Ishiguro, de auteur van de roman waarop de film is gebaseerd) en ik volg hem. Maakt dat alles weer goed? Tja. Maar het is mooi dat je die laatste uren goed gebruikt.
Knightley onderstreept dat ze in deze film gretig gebruik heeft gemaakt van haar jarenlange vriendschap met Carey Mulligan, die Kathy speelt.
Keira Knightley: Een hechte vriendschap kun je niet faken. Carey en ik hebben een verstandhouding van ik zorg voor haar, zij zorgt voor mij. Ik weet hoe zij werkt, we kunnen elkaar net iets méér laten doen dan een regisseur. Tijdens de film maakten we notities over elkaars scènes. We herinnerden elkaar eraan dingen wél en andere net niet te doen. Het bezorgt je een extra paar ogen, zeg maar. Maar natuurlijk, dat werkt alleen als je dezelfde visie hebt op acteren.
Die visie klinkt na zo'n vijfentwintig films en een Oscarnominatie voor Pride & prejudice nog altijd behoorlijk gezond, ook al was ze pas achttien toen ze aan de zijde van Johnny Depp naar het sterrendom werd gekatapulteerd in de eerste Pirates of the Caribbean.
Keira Knightley: Het zou vreselijk zijn als ik me zelfgenoegzaam zou gedragen. Ik ben nog altijd niet op mijn gemak als de opnamen van een film afgelopen zijn. Ik wíl ook geen rollen spelen waarvan ik denk dat ik ze op een drafje kan afhaspelen. Ik doe liever iets riskants, zelfs als het niet lukt. Zolang ik achteraf maar kan zeggen: ik heb me honderd procent gegeven
Je speelt, net als in 'Atonement', iemand die spijt heeft van wat ze in haar leven Je hebt in 'Star wars' en 'Pirates of the Caribbean' gespeeld. Zien we je ooit nog in dat soort films? Keira Knightley: Toen ik nog een tiener was, nam ik de films aan die me werden aan- geboden. Daar zaten fantastische ervaringen bij. En misschien speel ik nog wel eens in zo'n grote Hollywoodproductie, zij het dan niet noodzakelijk een Pirates-film. Ik was 17 toen ik de eerste deed en 22 bij de laatste, dus dat is een flinke hap uit mijn leven. Na de tweede had ik gezegd dat het voor mij genoeg was; ze hebben me gevraagd om er nog eentje bij te doen, dan zouden ze mijn personage voor de vierde film laten vallen. Maar ik ga zeker kijken en ik denk dat het weer vette pret wordt. Ik ben actrice, ik wissel graag af. Ik heb sowieso een brede smaak: ik ga even graag met een emmer popcorn op schoot kijken naar een blockbuster als naar een kleine artfilm. Ik heb veel geluk dat ik in allebei mag spelen.
Never let me go speelt sinds 30 maart 2011 in Cartoon's
Regie: Mark Romanek Cast: Keira Knightley, Carey Mulligan Genre: Thriller, drama Duur: 103 minuten
