Om 8 uur hebben we lekker ontbeten in ons hostel. Om 10u 30 werden we opgehaald voor onze canopy tour. Het was een super leuke canopy tour. Er waren 10 gewone ziplines, 2 supermans (waar we met onze rug werden vastgemaakt en waardoor we dus precies vlogen) en de mega-tarzansprong. Zalig! Voor de tarzansprong had iedereen behalve Hilke wel wat schrik, maar het viel uiteindelijk goed mee. Net na de laatste superman vroegen de begeleiders ons of we de tarzan wouden doen. Iedereen antwoordde direct ja maar nadien kregen we toch wat twijfels J. Het was best  wel hoog. Marlies hebben ze wat getest door haar op het platvorm te laten wachten doordat het touw was gelost. Niet gezellig als dat gebeurt wanneer je daar 40m boven de grond staat. Maar het was het helemaal waard! Na de sprong, was het zalig om door de lucht te vliegen. Na de canopy tour zijn we terug naar het hostel gegaan. Daar hebben we soep met brood gegeten, heeft Marlies met thuis geskyped, hebben we gemanild en aan de blog gewerkt. Pieter en Benjamin zijn gaan joggen en nadien hebben we allemaal samen nog een stevige workout gedaan. Hilke en Marlies zijn op tijd gaan slapen maar Benjamin, Ruth en Pieter zijn ’s avonds nog iets gaan drinken.

08-07-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

’s Morgens eerst een lekker boke met nutella gegeten... Jammie dat smaakt altijd. Nadien zijn we bij het bureau langsgegaan waar we onze tour van gisteren hadden gedaan. We zijn daar ons beklag gaan doen over onze gids. De vrouw in het office was heel erg vriendelijk en was zelf erg verschoten van het gedrag van de gids. Normaal gezien hadden we in de tour volgende zaken nog extra moeten doen: bezoek aan een waterval waar je kan afspringen, bezoek aan het vulkanologisch museum en observatiecentrum (wat Pieter en Benjamin wel hebben gedaan), mud mask en nocturnal wild life watching. De vrouw wist ons te vertellen dat onze gids haar gisteren had gebeld om te zeggen dat het busje vroeger moest komen omdat wij door de regen vroeger terug wilden gaan... Ge moet maar durven. Als compensatie heeft de vrouw ons dan een gratis tour aangeboden om deze avond nocturnal wild life watching te gaan doen in Monte Verde. Om 8u 30 vertrokken we richting Monte Verde. Eerst werden we met een busje tot aan een meer gebracht. Daar werden we met een boot overgezet om vervolgens nog een busje te nemen richting Monte Verde. Daar zijn we rond de middag aangekomen. We zijn een lekkere smoothy gaan drinken, hebben lekker gekookt, hebben wat kleren gewassen, ... Van 8 tot 10 ’s avonds stond er dan de nachttour op het programma. We hadden geluk en hebben toch wat beestjes kunnen zien: een zeldzame soort wasberen, een aantal vogels waaronder een mooie toekan, een luiaard, een wandelend blad, een wandelende tak, een supergroot mierennest van leaf cutting ants, ... Het was heel erg mooi, maar we waren allemaal zo moe dat we wel blij waren dat we ’s avonds in ons bedje lagen.

08-07-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Om 10u werden we opgepikt aan ons hostel. We werden met een busje naar het office gebracht van de tour die we geboekt hadden. Daar moesten we nog een deel betalen. We waren blij verrast dat we inderdaad 35 dollar per persoon korting kregen. Adam, de man die alles voor ons had geregeld, had ons die korting hier beloofd omdat we in Tortugero 35 dollar meer moesten betalen dan was afgesproken. Nadien vertrokken we met het busje naar de ingang van het park. Onze gids was in het begin wel nogal ne rare kerel. Het was een supermooie wandeling naar het kratermeer van de Chato vulkaan. Onderweg zagen we mooie vogels en planten. Onze gids viel blijkbaar wel mee want hij wist ons interessante weetjes te vertellen. Pieter heeft hier onder andere zijn eerste toekan gezien. Na een stevige wandeling omhoog kwamen we aan het kratermeer. Pieter en Benjamin hebben hier wat gezwommen om zich te verfrissen. Het was niet echt warm boven dus Ruth, Hilke en Marlies bleven mooi aan de kant. We hebben onze bokes opgegeten en zijn verder gewandeld. Spijtig genoeg was het ondertussen beginnen te regenen. Het was een stevige bui maar al bij al valt die regen hier nog mee. Het blijft warm en tijdens het wandelen is de regen een welkome verfrissing. Beneden aangekomen was onze gids zijn stemming gewisseld en was hij niet echt meer aanspreekbaar. Hij had pijn aan zijn voet, maar dat is niet ons probleem. We wandelden over een mooie hangbrug en zagen nog een mooie waterval. Normaal zouden we hier nog een uitgebreide stop maken om te zwemmen, maar voor onze gids kon het niet snel genoeg meer gaan. We kwamen op het pad nog een andere groep met gids tegen die ons vertelden dat er een beetje verder spidermonkies zaten. De gids van die groep zei ook dat hij het voor ons spijtig vond dat onze gids ons dat niet vertelde. Gelukkig hebben we ze toch kunnen zien. Nadien gingen we naar een observatiecentrum waar je een heel mooi zicht hebt op de Arenal vulcano. De gids had er genoeg van en kwam niet mee. We hadden ff tijd om naar het toilet te gaan en dan zouden we vertrekken. Maar aan onze sanitaire stop was een heel mooi complex met onder andere een observatiecentrum van waar je de vulkanen kon zien en een vulkanologisch museum. Het was daar zo mooi dat Benjamin en Pieter toch op hun gemak hebben rondgekeken. Ruth, Hilke en Marlies waren bij de bus gebleven en kregen een serieuze vlaag van de gids over hen. Niet leuk aangezien zij niets misdaan hadden. Bij de terugkomst van de jongens hebben ze het fameus aan de stok gehad met de gids die vond dat ze veel te lang waren weggebleven. Wel straf want normaal gezien was deze plaats inbegrepen in de tour ... We hebben hem eens goed ons gedacht gezegd. Nadien gingen we nog naar natuurlijke hotsprings om tot rust te komen na deze mooie, maar wel vermoeiende dag. Normaal gezien stonden er ook nocturnal night live watching op het programma en zouden we een mud mask krijgen. Dit hebben we allemaal niet gekregen. We vermoeden dat onze gids er geen zin in had en het daardoor heeft overgeslagen. Maar dit zal nog een staartje krijgen. We zullen na de tour eens naar het office gaan om dit te bespreken. ’s avonds  zijn we nog iets gaan eten. Het was superlekker, maar de cocktail van Pieter en Ruth, een caipirinha, trok op niets. Dit was gewoon citroensap met ijsblokjes en wat water. We hebben vriendelijk aan de ober gevraagd of ze niet vergeten waren om de cachaca toe te voegen. Hij zei dat er wel degelijk cachaca inzat, maar als we dat wouden dan konden ze nog wel wat extra toevoegen. Toen we onze cocktail terugkregen was het resultaat net hetzeflde als ervoor, alleen iets zuurder. Ze hadden precies gewoon wat limoen bijgevoegd. We hebben dan maar opnieuw ons beklag gedaan en toen gaf de ober toe dat ze eigenlijk geen cachaca hebben en daarom iets anders gebruiken... We hebben de cocktail dan ook niet moeten betalen... We hebben vandaag veel moeten klagen, maar was het wel een heel erg mooie dag.

07-07-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Om 6u 50 werden we opgepikt in ons hostel. We werden met de bus naar de start van het rafting parcours gebracht. Daar kregen we eerst een superlekker ontbijtbuffet en nadien vertrokken we op de raftingtour. Onze gids leek op het eerste zicht niet zo leuk, maar eenmaal in de raft kwam hij snel los. Pura vida! Het raften was super leuk. Het water was niet te koud, een ideale verfrissing die golven die af en toe over ons kwamen. Op de rustigere stukken konden we zwemmen, zalig! Op de middag stopten we voor een uitgebreide lunch en vertrokken nadien verder met de raft. Net na de pauze waren wij nog niet goed wakker maar onze gids blijkbaar ook niet, want we vaarden onder zijn instructies recht op een rots af. Ruth en Pieter vlogen overboord, maar werden gelukkig snel gered door Marlies J. Marlies was ergens wel blij dat ze juist met Ruth van plaats was gewisseld. Ruth en Pieter hadden zich gelukkig geen pijn gedaan. Dit was een van de beste activiteiten van heel onze reis, maar dat ligt ook wel aan het gezelschap. Na het raften werden we met de bus naar Arenal – La Fortuna gebracht. Daar hadden we al een super goed hostel vastgelegd. Het voordeel van in groep te reizen is wel dat we nu een prive dorm krijgen voor ons 5. We kregen een welkomstdrankje ... overheerlijk. We zijn BBQ gaan eten en hebben presidenten gespeeld. Nadien hebben we nog een workout gedaan en een douche genomen.

06-07-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Aangezien we gisteren pas om 3u waren gaan slapen, hebben we uitgeslapen tot 10u. We hebben een lekker boke met choco gegeten en een stukje mango als dessert. We hebben een waske gedaan en zijn nadien vertrokken naar het nationale park. Daar hebben we een wandeling gemaakt. Heel erg mooi. We hebben wel niet super veel dieren gezien: enkele spinnen, krabben, hagedissen en dan een beestje wat we niet juist weten wat het was. Marlies dacht eerst dat het een kat was (dat was een tegenvaller) maar nadien zagen we dat het een soort van wasbeertje was. We zagen een kleintje en twee volwassen diertjes. Hoe schattig!. Aangezien we iets te laat vertrokken waren, konden we de wandeling niet afmaken dus iets voor halfweg moesten we terugkeren. We hebben nog een zwemmeke in de zee gedaan om af te koelen. Nadien hebben we een lekkere spaghetti a la vegetariana gemaakt ... super lekker!

05-07-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

’s Ochtends stonden we vroeg op, want we wouden snel vertrekken naar Cahuita. Blijkbaar was het busstation naast ons hostel dus dat was gemakkelijk. Om 7u30 zaten we al op de bus en rond 9 uur kwamen we aan in Cahuita. Het hostel was vlak naast het busstation ... opnieuw heel erg gemakkelijk. Het was een heel erg rustig hostel. We zijn brood gaan halen en hebben een lekker boke met nutella gegeten. Nadien zijn we naar het strand gegaan om daar heel de dag uit te rusten. Er waren hoge golven, heel plezant. Benjamin en Pieter hebben zich bezig gehouden met het openen van kokosnoten, lekker. ’s Avonds zijn we lekker gaan eten om de verjaardag van Pieter toch iets beter te vieren. Nadien hebben we nog iets gedronken in de hostel, met daarbij een bijpassend chipske. Heerlijk. We hebben ondertussen presidenten gespeeld. Pieter was iets te vaak president maar desondanks was het een topfeestje! 

04-07-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vanmorgen deden we een boottocht op de kleine kanaaltjes rond Tortuguero. Het was heel mooi. We zagen veel leguanen, een kaaiman, apen, een luiaard en vogels. Rond 12 uur kwamen terug aan in het hotel. We konden pas om 13 uur eten dus we hadden nog tijd om te zwemmen. Zalig! Na het eten vertrokken we terug met de boot naar de bus. Het was nog 2 uur rijden tot Guapiles. Daar zou de bus van de company ons afzetten aan busstopplaats waar we een bus konden nemen naar Limon om vandaar naar Cahuita te gaan. Toen al een paar bussen niet voor ons wouden stoppen, zei een local ons dat we enkel een bus konden nemen in het busstation, 500m verderop. Toen we daar aankwamen vertrok juist een bus naar Limon. Balen, een uur wachten. Het was ondertussen al 5 uur. Men zei ons dat we pas om 8u in Limon gingen aankomen en dat er dan geen bussen meer gingen vertrekken naar Cahuita. Dat viel dik tegen. We hadden al een hostel geboekt voor in Cahuita. Adam!!?? Aangekomen in Limon, bleek dat de stad niet zo exotisch was als het klonk. We voelden ons er echt niet op ons gemak. We hadden in het busstation gevraagd waar een goedkoop konden vinden. Het was gelukkig niet ver. Een local begon met ons mee te wandelen. Hij ging het ons tonen, wij wouden dat helemaal niet. Niet echt onverwacht vroeg hij daarna geld. Waarom? Het was maar 200m wandelen en we hadden het echt wel zelf gevonden. We vonden het echt niet gezellig dat hij zo rond ons bleef hangen. Het hostel viel ook tegen. Er was wat verwarring over de prijs en dat leidde tot hevige discussies. Toch hebben we er nog een gezellige avond van gemaakt. Het plan was om voor de verjaardag van Pieter een feestje te bouwen maar Limon was niet echt de ideale locatie dus we besloten het feestje uit te stellen voor ’s anderendaags. Chips en banaan, dat was nog het enige eetbare dat we in de rugzak hadden dus we zijn wel met wat honger gaan slapen.

03-07-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Gelukkige verjaardag Pieter!!!! Zijn verjaardag begon vroeg want om 5.20u stonden we op om naar Tortuguero te vertrekken. De chauffeur was wat te laat maar om 6.30u waren we onderweg. De gids gaf ons informatie over wat we de komende twee dagen zouden doen. Een onaangename verrassing was dat de nachtelijke zoektocht naar reuzenschildpadden blijkbaar niet in de tour inbegrepen was en dat we 25 dollar extra moesten betalen. Adam!!?? Hij had ons 3x duidelijk gezegd dat alles inbegrepen was. 25 dollar extra is wel veel maar de schildpadden waren wel de reden waarom we naar daar gingen. We mochten de GSM van onze gids gebruiken om Adam te bellen maar die was niet te bereiken. Zeer vervelend. Onze gids zou nog proberen om hem te contacteren. De rest van busrit was gelukkig nog wel leuk. Het was een hele goede gids die ons op een leuke mannier veel vertelde. We bezochten een bananenplantage , zagen een kaaiman en twee luiaarden vlak naast de weg. Om in Tortuguero te geraken moesten we een boot van 2u nemen. Het was een mooi boottochtje. We kwamen rond 12.30u aan in ons hotel en daar kregen we een mooie kamer toegewezen. We aten middageten en dan hadden we nog 2u om te genieten van het zwembad voor we terug gingen vertrekken. Het was zalig in het water want het was hier super warm. We stuurden ook een email naar Adam om te vragen hoe het zat met die 25 dollar. Gelukkig stuurde hij ons terug dat hij een fout had gemaakt en dat we korting gingen krijgen op 1 van de komende toers.  Om 3u vertrokken we naar het dorp. Dat viel tegen. Daar viel niets te beleven en toen we terug gingen vertrekken heeft onze gids (een andere als ’s morgens) ons een halfuur laten wachten. Rond 5.30u waren we terug in het hotel. We deden een workout, namen een douche en gingen eten voor we terug naar de boot gingen. Om 7.30 vertrokken we naar de schildpadden. Spannend! Het seizoen was gisteren geopend dus hopelijk zouden er vanavond schildpadden aan land komen. Op het eerste zicht leek dat niet het geval te zijn. We hebben een uur op het afvalt gewacht tot er eindelijk een parkwachter kwam zeggen dat 3 schildpadden waren gespot. Oef! We gingen naar het strand en daar zagen we een schildpad die vanop het strand terug de zee in ‘wandelde’. Hoe schattig! Ze liet een spoor zoals een tractorspoor achter. Er zat nog een schildpad die een nest aan het maken was. We moesten wachten tot als ze eieren begon te leggen want dan zijn de schildpadden in trance en merken ze niet dat er toeschouwers zijn. Ze leggen ongeveer 100 eieren. Het was heel speciaal om te zien. We zijn heel blij dat we naar hier zijn gekomen en dat we dit hebben kunnen zien. Spijtig genoeg was de schildpad in slaap gevallen en hebben we dus niet kunnen zien hoe ze het nest dichtmaakte en terug naar de zee wandelde. Toen we terug naar het hotel gingen zei onze gids dat we ’s anderendaags elk 10 dollar moesten betalen om het nationaal park in te mogen. Adam!!?? Hij was het serieus aan het uithangen. Pieter vroeg aan de receptie van het hotel of we de telefoon mochten gebruiken en belde hem op. Hij herrinnerde zich dat hij dat was vergeten vermelden en ging ons een korting geven. Pieter heeft toch maar eens goed gevraagd wat die korting inhield en we zouden 35 dollar korting krijgen. Ok. Nu alles in orde was, konden we met een gerust hart gaan slapen. Doodmoe vielen we direct in slaap.

02-07-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Deze morgen hebben een opluchtend mailtje gekregen van ons vake dat Benjamin voorbij de paspoortcontrole is  op de luchthaven J. Hij zou vanavond om 7.30u landen en Hilke en Ruth al om 2.30. In afwachting van ons bezoek hebben we wat op de computer gewerkt. Het was spijtig genoeg aan het regen want anders hadden we aan het zwembad kunnen zitten. ’s Middags zijn we naar supermarkt gegaan om middageten en ontbijt voor ’s anderendaags te kopen. Iets nadat we gedaan hadden met eten, kregen we een berichtje van Hilke dat ze waren aangekomen. Spannend! Onze hostels waren niet zo ver van elkaar gelegen, dus zijn we Hilke en Ruth gaan opzoeken. Het was leuk om elkaar na 9 maanden terug te zien! Samen zijn we terug gewandeld naar ons hostel om daar wat tourist info te vragen. Adam legde ons verschillende tours uit die er allemaal heel leuk uitzagen. We besloten voor ons vijf een week te plannen met die activiteiten en nadien zouden Hilke en Ruth richting Nicaragua vertrekken terwijl wij met Benjamin de laatste dagen in Costa Rica zouden blijven. Het was gemakkelijk dat de eerste week alles geregeld zou zijn. Met vijf beslissingen nemen is anders niet gemakkelijk. Rond 9u stapte Benjamin het office binnen. Wat een leuk weerzien! We legden hem alles uit en hij vond het een goed plan. Pas rond  12u was alles geregeld. ’s Anderendaags zouden we om 6u opgepikt worden om naar Tortuguero te vertrekken. Na hun lange vluchten waren Ruth, Hilke en Benjamin doodmoe dus we gingen snel slapen.

01-07-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

’s Morgens Toen Pieter zijn mail opende, was hij wel lichtjes verschoten. Er zat namelijk een mailtje in zijn inbox dat Benjamin zijn vlicht had gemist. Reden was dat hij niet wist (en wij trouwens ook niet) dat je voor een transit in de USA ook een ESTA formulier moet invullen. Hij heeft het formulier nog ingevuld op de luchthaven, maar toen dat gedaan was, was de check in al gesloten. Gelukkig is er nog plaats op dezelfde vlucht morgen. Om niet naar huis te moeten sturen dat wij onze vlucht gemist hadden zijn wij voor de zekerheid 4u opvoorhand naar de luchthaven vertrokken. We hadden geluk dat we niet moesten betalen om het land te verlaten, want soms kost dit 25 dollar. Na een korte vlucht (te kort om een film te kunnen zien), zijn we goed aangekomen in Costa Rica. In de luchthaven hebben we een Frans meisje ontmoet die nog niet wist waar ze ging overnachten. Geluk voor ons. We hebben een taxi gedeeld en zij heeft Benjamin zijn reservatie in de hostel opgevuld.

30-06-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vanmorgen hebben we het Museo de oro bezocht. Een heel erg mooi museum met een super grote goudcollectie. Nadien zijn we nog eens lekker gaan eten. In de late namiddag dachten we nog een bezoekje te brengen aan Usaquen. Dit zou een iets chikere en duurdere buurt van Bogota moeten zijn. De man van ons hostel had ons uitgelegd dat je er heel gemakkelijk met de bus kon geraken. Aangekomen in Usaquen hadden we pas door dat dit een heel erg groot stadsgedeelte is. De bus had ons gewoon ergens gedropt langs de grote weg, maar we hadden geen idee waar de mooie winkelstraten waren die we zochten. We hebben ff rondgewandeld, maar het enige dat we gevonden hebben was een peluqueria. Pieter is dan nog maar is rap naar de kapper gegaan. Aangezien er in de Lonely ook geen plannetje stond besloten we dan maar gewoon de bus terug te nemen naar het oude centrum. Niet echt een succes dus! ’s Avonds zijn we lekker gaan eten in een gezellig restaurantje met als specialiteit: champignons. Heel erg lekker. We hebben genoten van onze laatste avond in Zuid-Amerika. Het gaat raar zijn om na 5 maanden Zuid-Amerika te moeten verlaten. We hebben het hier goed gehad! En .... We hebben Colombia overleefd J.

29-06-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

We zijn de hele dag met de bus onderweg geweest.  In Cartagena hadden ze ons gezegd dat het ongeveer 18 uur zou duren, maar we zijn meer dan 24 uur onderweg geweest. Trop is te veel! Zeker omdat de passagiers voor ons geen minuut hun stoel rechter hebben gezet zodat we toch een beetje beenruimte zouden hebben. We hebben wel goede films gezien. Weliswaar in het Spaans zonder ondertitels maar we konden het toch goed volgen. Aangezien het bij onze aankomst in Bogota al donker was, hebben we taxi genomen tot aan het hostel dat we gereserveerd hadden. Nadien zijn we nog een lekker stuk pizza gaan eten en zijn we in ons bed gekropen.

28-06-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

We hebben uitgeslapen en onze zak gemaakt om vanavond te vertrekken. We hebben een hostel vastgelegd voor onze 2 nachten in Bogota en ook al voor in San Jose (Costa Rica). ’s Middags hebben we al onze overschotten van de voorbije dagen opgegeten. Nadien zijn we nog een kleine wandeling in het stad gaan maken en hebben daar nog een overheerlijk ijsje gegeten. Wat moet een mens anders doen met die hitte J. Om 5 uur zijn we in ons hostel vertrokken. De bus was wel pas om 7u30, maar het busstation ligt vrij ver uit het centrum en aangezien het spitsuur is zou het wel ff kunnen duren vooraleer we er geraken. We wouden een van de goedkope bussen naar de busterminal nemen, maar aangezien het spitsuur was en we onze grote rugzakken bijhadden, wou geen enkele bus ons meenemen. We hebben meer dan een uur staan wachten en steeds weer het hetzelfde verhaal. We hebben dan uiteindelijk samen met 2 lokals een taxi genomen. Dat was wel een stuk duurder, maar zo hebben we toch onze bus naar Bogota nog gehaald. Nog een geluk dat we zo goed op tijd vertrokken waren in ons hostel. Er stond ons onze laatste busreis in Zuid-Amerika te wachten! Nog 18 uur en dan zijn we er van af!

27-06-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan el Castillo ... Het grootste fort dat de Spanjaarden ooit in Zuid-Amerika gebouwd hebben. Het fort was indrukwekkend, vooral het tunnelcomplex. Onder het fort lopen honderden meters tunnels die zodanig ontworpen zijn dat je het minste geluid aan de andere kant van de tunnel goed kan horen. Nadien hebben we nog wat rondgewandeld in de stad en hebben we de bus geboekt om morgen naar Bogota te vertrekken. ’s Avonds zijn we op een gezellig terrasje nog iets gaan drinken.

26-06-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vandaag hebben een lange tijd in ons hostel doorgebracht omdat het buiten te warm was. Rond 4u besloten we dan toch naar buiten te gaan en hebben we wat rondgekuierd in de stad. Het oude centrum is heel gezellig. Kleine straatjes met coloniale gebouwen omringd door een stadsmuur. ’s Avonds zijn we een cocktail gaan drinken en zijn we een lekker slaatje gaan eten.

25-06-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

’s Morgens hebben we de bus genomen naar Cartagena. Het was een kleine minivan met airco, dat was wel welkom met die hitte hier. De minivan heeft ons afgezet in een straat met hostels. Dat was wel makkelijk, zo moesten we niet zelf op zoek gaan. We hebben snel een goed hostel gevonden en hebben met thuis geskyped om te laten weten dat we nog niet ontvoerd zijn J. We zijn naar de supermarkt gegaan en hebben inkopen gedaan. We hebben een lekkere spaghetti gemaakt met daarbij een bijpassend Chileens rood wijntje ... niet streekgebonden maar wel heerlijk.

24-06-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vanmorgen hebben we onze rugzak gemaakt om naar Tayrona nationaal park te vertrekken. Gelukkig konden we wat spullen achterlaten in het hostel. Nadien namen we de bus en een uur later kwamen we aan aan de parkingang. Daar namen we een minivan die ons wat verder in het park bracht en van daar moesten we nog 45min door de jungle wandelen om in de camping Don Pedro aan te komen. Volgens onze Lonely Planet was dit de beste kampplaats en we kunnen de schrijvers geen ongelijk geven. Een grote kampplaats tussen de bananen-, palm-, mango- en limoenbomen. Zalig om ’s morgens mango’s te gaan verzamelen, maar wel moeilijk om een tentplaats te vinden waar er geen kokosnoot op onze tent kon vallen. Toen we onze tent op een perfect plaatsje hadden opgezet, hebben we een lekker visje gegeten en zijn we naar het strand vertrokken. Conquest of Paradise! Hier hebben we enkele van de mooiste stranden ter wereld gezien! Het dichtsbijzijnde strand was 10min wandelen van onze kampplaats maar aangezien de stroming hier te gevaarlijk was, moesten we 10min verder wandelen om te kunnen zwemmen. Het eerst volgende strandje was la Arrenilla, een prachtige kleine baai. We dronken er een lekkere appelsiensap en wandelden verder naar la Piscina. Dit was een groot strand, perfect om te zonnen en te zwemmen. Het water was zalig! Ook om workouts te doen. We hebben immers nog maar 2 maanden om in vorm te geraken. 20 minuten verder lag Cabo San Juan, waar we de perfecte Lonely Planet foto’s hebben kunnen nemen. ’s Avonds was het wel iets minder gezellig. De keerzijde van de zonnige Caraïben is dat het ook ’s avonds nog warm is. De eerste nacht hadden we de deuren van de buitentent open gedaan maar dat was niet te doen! We hebben bijna niets geslapen door de warmte. En werden we niet wakker door de warmte dan was het de jeuk van onze muggenbeten die ons wakker hielt. De volgende nacht hadden we de buitentent er af gehaald en dat was veel beter. Allee dan toch voor Pieter. Marlies had schrik dat het ’s nachts ging regenen en dat onze binnentent onder geregend ging worden. Bijgevolg had zij ook deze nacht niet goed geslapen. Gelukkig kon ze overdag goed uitrusten op het strand. We hebben deze week echt genoten van een vakantie! We hebben gerelaxed op la Picina en Cabo San Juan. We dronken jugo’s de naranja en aten mango’s bij de vleet. 1 dag hebben we door de jungle een wandeling gemaakt naar Pueblito. De ruïnes van Pueblito stelden niet veel voor maar het was een prachtige wandeling door de jungle over rotsen. We zagen in het park toch wat plaatselijk beestjes, gaande van harige spinnen op onze tent, tot slangen, hagedissen, strand- en landkrabben, aapjes, mooie vogels en spijtig genoeg heel veel muggen! Aangezien we vaak tot valavond aan het strand bleven, moesten we in het donker door de jungle terug naar onze kampplaats wandelen. Nooit gedacht dat we dit ooit in Colombia gingen doen J. Op de camping was een kookplaats voorzien waar we op een houtvuur konden koken. We zocht hout in het bos en maakten met de overschot van onze trektochten in Peru lekkere maaltijdjes. Best wel een originele manier van koken. We hadden het hier zo goed dat we er even aan dachten om hier 2 weken te blijven maar we konden dat oma en opa niet aandoen. We moesten toch eens terug gaan om te laten weten dat we nog leefden. Bijgevolg vertrokken we zondag met spijt in het hart terug naar de bewoonde wereld. We gaan het hier missen! 

18-06-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

18-06-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vandaag besloten we nog een dagje uit te rusten in Santa Marta vooraleer we naar Tayrona zouden vertrekken. Die 72 uur op de bus waren nog niet verteerd. In ons hostel was een book exchange en aangezien ‘El secreto’, een Spaans boek dat we in Bolivia hadden gekocht, geen succes was, hebben we dat boek gewisseld voor een spannende thriller van Ken Follet. Zo had Pieter wat leesvoer voor op het strand en zo kon Marlies ongestoord rustjes doen. Nadien gingen we ontbijten bij de dichtst bijzijnde bakkerij maar dat viel wat tegen. Het brood deed wat denken aan het brood in Thailand. Zoet brood, niet echt onze meug. De rest van de dag zijn we naar het strand gegaan. Geen idyllisch strand, maar goed genoeg om te bekomen van de busreis. We hebben wat gelezen, wat geworkout en om de beurt lekkere, verse limonade gaan kopen. ’s Avonds zijn we gaan lopen langs de dijk, een perfect loopparcours, en wouden we naar goede gewoonte een lekkere biefstuk gaan eten. Spijtig genoeg was er maar 1 dus heeft Pieter noodgedwongen pasta moeten eten.

17-06-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Aangezien onze bus pas in de namiddag vertrok, hadden we ’s morgens nog wat tijd om te sporten. Er stonden ons 52 uur op een bus te wachten, dus we waren blij dat we onze beentjes nog even konden doen werken. Gelukkig was onze was droog geraakt en konden we na de workout onze rugzak maken. We hebben op de markt nog wat fruit gekocht en hebben ons een voorraad jugos voor op de bus gemaakt. Rond 13u was het tijd om naar het office van Cruz del Sur te vertrekken. Spijtig want we hebben echt genoten van Mancora en hadden een super goed hostel. Onze bus was wat laat dus we konden nog een laatste keer Peruaanse ceviche gaan eten en met onze laatste soles zijn we nog wat zonnecreme gaan kopen. Dat zal nog wel van pas komen. Om 3 uur vertrokken we met de bus richting Bogota. Pff 2 grensovergangen in 2 dagen. Stress! We hadden er echt geen zin in. Gelukkig zijn het onze laatste landgrensovergangen. In de late namiddag zijn we de grens met Ecuador overgestoken. We moesten ff wachten, maar verder ging het wel als een fluitje van een cent. We stapten terug de bus, op naar de volgende grens. De tijd ging gelukkig snel voorbij. We keken goede films, sliepen een beetje en voor dat we het wisten was het al ’s anderendaags ’s avonds en kwamen we aan de grens met Colombia. Marlies haar grootste nachtmerrie.Marlies had als kind altijd gezworen dat ze nooit naar Colombia ging gaan en nu zit ze er. Vlak voor we aan de grens kwamen speelden ze de film Colombiana, over afrekeningen in de Colombiaanse maffia, niet echt geruststellend. We hadden voor deze reis wel met een aantal mensen gesproken die naar Colombia waren geweest en zij zeiden dat het ondertussen veel verbeterd is. Ze zeiden ook dat het een prachtig land is en dus heeft Marlies zich laten overhalen om toch te gaan. We hadden het niet verwacht maar dit was een van de gemakkelijkste grensovergangen ooit. De douane zei ons zelfs vriendelijk: Bienvenidos a Colombia! Op de bus hebben we een leuk meisje uit Colombia leren kennen. Ze heeft ons als wat tips gegeven van plaatsen die we zeker moeten bezoeken. ’s Anderendaags stopten we rond de middag ergens om te eten. Probleem, we hadden nog geen pesos. In Equador was dat geen probleem aangezien we daar met dollars konden betalen. Hier echter niet en dus dan maar geen middageten. De laatste dag zijn we dan maar doorgekomen met slechte appels (in Zuid-Amerika hebben we nog geen enkele goede appel gegeten!) en crackertjes. Na de middag hadden we nog wat busuren te gaan maar de vuelta van Colombia heeft ons nog wat extra uurtjes bezorgd. Na veel films en vooral heel veel uren zijn we uiteindelijk van Mancora in Peru in Bogota geraakt. Het was ondertussen al zaterdagavond om 6u. We kwamen aan in het grote busstation en we besloten direct een bus te nemen naar het noorden naar de caraïbische kust. Nog eens een bus van 20u maar we gingen voor de korte pijn. We haalden geld af en vertrokken. Op deze bus hadden we niet zoveel beenruimte dus we waren blij toen we ’s anderendaags om 2u aankwamen in Santa Marta. We made it na 72 uur! We namen een collectivo naar het centrum en vonden snel een goed hostel. De eigenaar vroeg ons van waar we kwamen. Hij verschoot wel een beetje toen we zeiden van Peru. We hebben aan het thuisfront laten weten dat we nog leefden en hebben een wandelingske gemaakt langs het strand. Nadien zijn we een overheerlijke biefstuk gaan eten. Net alsof we in België op restaurant waren. Dit hadden we verdiend! 

13-06-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter