Vanmorgen zijn we met de auto naar The bay of Islands vertrokken. Onderweg zijn we gestopt om nog wat inkopen te doen en hebben we de taart gekocht die Pieter nog tegoed had van zijn sprong in de zee in Wellington. Deze hebben we als lunch gegeten en ze was overheerlijk. Aangekomen aan de Bay of Islands vonden we een luxe campplaats aan de zee, zelfs met een weliswaar koude douche. Rond 5 uur ‘s nachts werd Pieter wakker van het geluid van de nachtddieren in het bos. Overtuigd dat het kiwi’s waren is hij toch maar is gaan kijken, maar het enige dat hij te zien kreeg was een egel (of was het een woelrat J). De kiwi’s hielden zich goed verstopt.

20-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vanmorgen gingen we naar het visitor information centre van whakapapa om te horen of het vandaag mogelijk was om de Tongariro Alpine Crossing te wandelen. Best wel spannend want we waren speciaal van het noorden terug gereden voor deze wandeling. De weergoden waren ons vandaag gelukkig goed gezind. Een prachtig heldere dag. De man in het info centre had ons wel een beetje schrik aangejaagd door te zeggen dat het boven ijskoud ging zijn en dat er super veel wind ging staan. Laura, Kaat en Joke vonden dat ze niet de juiste kleren mee hadden en besloten daarom een andere wandeling te doen. Pieter en Marlies hadden echter te hard uitgekeken naar deze wandeling en besloten met winterkleren in de rugzak de shuttle naar de vertrekplaats te nemen. We waren wel wat laat vertrokken en dus hebben we stevig doorgestapt. Blijkbaar veel sneller dan de gemiddelde wandelaar want al redelijk snel kwamen we mensen tegen die een uur eerder waren vertrokken. Het pad ging langs Mount “Doom” stevig omhoog naar de South Crater en nadien naar de Red Crater (een prachtig rode krater). Toen we daar waren aangekomen stond er een bordje dat dagwandelaars niet verder konden gaan wegens gevaar voor een actieve vulkaan. In november was de Te Maari krater uitgebarsten en nog steeds is er verhoogde activiteit in het gebied. Vanop de Red Crater zagen we verderop echter de prachtige Emerald Lakes en aangezien de wandelaars van de Great Walk daar wel mochten passeren besloten we toch af te dalen naar de Emerald Lakes om nadien terug te keren. De afdaling naar de meren was wel heel stijl en op gravel dus niet zo gemakkelijk (vooral bij het terugkeren). Beneden aan de meren zaten we beschut van de wind en hadden we een prachtig uitzicht en dus hebben we daar onze lunch gegeten. Lang hebben we daar niet gezeten want na 10 minuten hoorden we de grond wat verderop rommelen. We hadden toch wat schrik en aangezien het zich bleef herhalen zijn we snel terug naar boven gegaan. Na de stevige klim, is Pieter vlug naar de top van de Mount Tongariro gelopen en nadien zijn we samen in sneltempo afgedaald naar de parking om de laatste shuttle te halen. Wat een schitterende dag!  ’s Avonds een lekkere rijstschotel gemaakt om de koolhydraten terug wat aan te vullen. De vriendinnen hadden voor een fantastische verassing gezorgd ...  een grote chocolade muffin als dessert. Heerlijk! 

19-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vanmorgen zijn we met de auto vertrokken naar Matamata, aka Hobbiton. Joke en Kaat zijn het hobitdorp gaan bezoeken. Laura, Pieter en Marlies zijn iets minder grote LOTR fans en hadden er geen 75 dollar voor over om samen met een hele horde toeristen 2 uur in het dorp te wandelen. We hebben ondertussen de blog al wat bijgewerkt in de bib. In het visitor center wisten ze ons te vertellen dat het morgen goed weer zou worden op de Mt Tongariro en dus reden we in de namiddag terug naar het zuiden om morgen de wandeling te kunnen maken.

18-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Deze ochtend zijn we naar New Chums beach gewandeld. In de gids stond dat je er best bij laag tij naar toe gaat, maar dat paste niet in de planning. We moesten door een kleine zeestroom om er te geraken maar het viel best mee, vooral voor Marlies die door Pieter werd overgedragen! Het was een leuk strandje met heel erg weinig mensen. Terwijl de girls op het strand lagen zijn Pieter en Marlies is gaan lopen. Maar wegens wat kniepijn bij Marlies zijn we maar snel gestopt. Op het strand hebben Joke en Laura zich geamuseerd met Pieter te begraven in het zand. Nadien zijn we met de auto naar Hahei Beach gereden. Van daaruit hebben we een mooie wandeling gemaakt langs een paar baaien (Gemstone en Stingray Bay) om uiteindelijk aan te komen bij cathedral cove. Cathedral cove was supermooi. Blauw water, goudgeel strand en een mooie boog gevormd door de rotsen. Ook een heel mooi landschap door de rotsen in het water. Nadien zijn we terug naar de parking gewandeld want er stond nog de Hot Water Beach op het programma. Dit konden we alleen maar bij laag tij doen omdat je anders geen warm water vindt. Op het strand kan je een put graven en die loopt dan vol met warm water. Als je te dicht bij de bron zit dan wordt het zelfs heel erg heet. Marlies dacht zelfs dat ze haar voeten wat verbrand had maar dat viel best mee. Het was super leuk in het warme water en nadien is Pieter zich ff gaan wassen in de zee om het zand uit zijn broek te krijgen. ’s Avonds besloten we om al wat verder richting Matamata te rijden zodat we ’s anderendaags minder ver moesten rijden. We kwamen aan in het donker en waren te moe om nog te koken dus hebben we de dag afgesloten met een boke en een warme chocomelk.

18-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

17-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vanmorgen zijn we op tijd opgestaan want om 10.15 gingen we naar de Lady Knox Geyser kijken, een geiser die 20m hoog spuit. We waren nog iets te vroeg en zijn eerst naar de Mud pools gaan kijken. Prachtige pruttelpotjes. De Lady Knox Geyser spuit maar 1x per dag, stipt om 10.15u. Wij vonden dat vreemd en waren benieuwd naar een spannende wetenschappelijke uitleg. Teleurgesteld hebben we moeten vaststellen dat de geiser handmati g in gang wordt gezet door er een zakje soda in te kappen. Na deze show zijn de rest van thermal wonderland gaan verkennen. Het was niet afgesproken, maar de Oostenrijker van op de camping was hier ook. Nadien hebben we een wandeling gemaakt  aan de Okere Falls waar we naar wild water rafting hebben kunnen kijken. Hier zijn we de Oostenrijker opnieuw tegengekomen. ’s Avonds hebben we opnieuw een leuke kampplaats gevonden met een supervriendelijke kamp manager. Toen het donker was, heeft hij ons nog meegenomen voor een boswandeling. Laura vond het wat creepy maar de vele glimwormen kalmeerden haar lichtje bij lichtje. Nadien zijn we verder gewandeld naar een goudmijn. 100 jaar geleden is de mijn toegegaan wegens instortingsgevaar, maar 10 jaar geleden zijn ze terug begonnen met graven. Blijkbaar zit er nog veel goud in de berg. De mijn zou enorm groot zijn ... superveel gangen en 5 verdiepingen, maar wij hebben alleen maar de ingang gezien. De kampmanager die ons gidste vertelde wel dat hij aan het riviertje aan de mijn vaak zijn laarzen gaat wassen en dat hij er regelmatig goud vindt. Dicht tegen de mijn was er ook een gevangenis ... een kleine holte in een rots waar vroeger mensen werden opgesloten als ze goud stalen van the company. Er lag nog een skelet in. Op het plafond zaten een soort grote sprinkhanen ... ze leken erg veel op spinnen. Dit hielp niet echt voor het gemoed van de girls die dachten dat we in een horror verhaal zaten en dat de campmanager ons ging vermoorden ;-) Vroeger op de avond hadden Laura en Pieter een kleine judo match gehouden. Laura was dus wel blij dat Pieter mee was in het bos om haar te beschermen.

16-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

’s Morgens zijn we naar het visitor center gegaan voor meer info in verband met het weer op Mt Tongariro. Door het slechte weer kunnen we voorlopig de Alpine crossing in Tongariro niet doen. De wandeling die normaal gezien 6 tot 8 uur duurt, is wegens recente vulkanische activiteit ook niet helemaal meer toegankelijk. Je kan wel de eerste 3 uur doen en dan op dezelfde weg terugkeren. Maar aangezien dit een van de mooiste eendagswandeligen ter wereld zou moeten zijn gaan we toch proberen om later deze week terug te komen (hopelijk met beter weer). We zijn dan maar verder gereden naar het noorden. We maakten een stop aan de Huka Falls, een mooie turquoise waterval. Op de wandeling langs de rivier zijn we een warmwaterbron tegengekomen. Superwarm water, maar waar het warme water in de koude rivier liep was het een ideale mix met een perfecte temperatuur tot gevolg. We hadden ons niet voorzien om te gaan zwemmen maar deze kans konden we niet laten liggen. Laura, Lies en Pieter hebben in hun ondergoed een duikje genomen in de gratis SPA in de vrije natuur. We waren niet de enige met dit idee, maar het was wel een leuke ervaring. In de namiddag zijn we de Craters of de moon gaan bezoeken ...stoom dat uit de grond komt ... grondwater dat wordt opgewarmt door de magma enkele kilometers onder de grond. De girls vonden dat het ongelooflijk stonk naar rotte eieren, Pieter vond dat het nog wel meeviel. ’s Avonds vonden we een mooie kampplaats. We hebben onze tent nog in de zon kunnen opzetten. Ideaal zodat ze nog kon drogen nadat we ze deze morgen nat hebben moeten opbreken. Tijdens het eten hebben we een sympathieke Oostenrijker ontmoet. Tijdens onze babbel  begon het te regenen maar gelukkig zaten we overdekt. We dachten “ gelukkig dat onze tent al opstaat en dat we ze deze keer niet in de regen moeten opzetten”. Nadien constateerden we dat de hevige regenval had gezorgd voor een grote plas, recht onder de tent van Pieter en Marlies. Binnenin was de tent nog droog, maar we vertrouwden het toch niet helemaal en hebben ze nog in den donkere verplaatst... We hadden geen zin in een waterbed.

15-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vanmorgen zijn Pieter en Marlies de nieuwe auto gaan halen ...  Voor het afhalen van de auto was er een pick up voorzien aan de terminal van de Interislander Ferry. Dit was een kleine 5km van ons hostel. Pieter en Marlies zijn er naartoe gejogd. De andere girls bleven op de kampplaats om het fort te bewaken. Na een half uur in de regen te hebben gelopen kwamen we aan aan de pick up plaats. Normaal gezien moesten we daar worden opgepikt door de maatschappij van het auto verhuur, maar er kwam niemand opdagen. Gelukkig hadden we een telefoonnummer. We belden hen op en blijkbaar was er een missing van het uur. We werden opgehaald en terug naar het centrum gebracht, want blijkbaar stond de auto daar. Hadden we dat op voorhand geweten hadden we niet heel de weg in de regen moeten lopen. Maar bon, uiteindelijk is alles goed verlopen. De auto is gelukkig een stuk groter dan onze vorige. Alle bagage past nu in de koffer zodat de passagiers op de achterbank niet bedolven zijn onder de rugzakken. Nadien hebben we inkopen gedaan in de new world supermarket en zijn we vertrokken richting Tongariro. Daar aangekomen was het aan het gieten en dus hebben we onze tent moeten opzetten in de regen. We konden gelukkig wel overdekt koken. Er waren nog vele mensen op de kampplaats ... onder andere een super vriendelijke, maar wel wat rare Rus.

14-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vandaag hebben we Welllington nog wat verkend. We zijn naar de Botanische tuin gegaan en hebben springfoto’s genomen in de stad. Op onze terugwandeling hebben we het Leuven Café ondekt: met Nederlandstalige kaart en typisch Belgische gerechten en bieren. We dachten hier ’s avonds nog iets te komen drinken maar spijtig genoeg was het al toe. We hebben proberen te skypen met Elfi, maar tevergeefs ... er kwam niemand opdagen: mevrouw Vergaelen, shame on you! J We hebben gelukkig wel kunnen skypen met thuis en Laura heeft eens met haar lover kunnen bellen. Pieter en Laura hadden een uitdaging aangegaan ... in de supermarkt stonden grote taarten die er heel erg lekker uitzagen. Pieter beweerde dat hij een hele taart kon opeten ... maar geen enkele van de girls wou er hem een kopen. Later op de dag zagen we dat er in de stad een verhoog was gemaakt waar je kon afspringen recht in de zee. Laura beloofde Pieter een grote taart als hij er zou afspringen, maar wegens gebrek aan handdoek toch maar niet gedaan. Maar uitstel is natuurlijk geen afstel J. Toen we ’s avonds terug de stad introkken had Pieter zijn handdoek mee en is om half 10 ’s avonds in den donkere van het verhoog gesprongen. Het was een beetje fris, maar door de adrenaline voel je dat niet J. Een van de komende dagen staat er een lekkere taart op het menu. 

13-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

’ s Morgens hebben we onze zakken gemaakt en hebben we de auto opgekuist. Eerst nog even aan een vuilbak gestopt om ons afval kwijt te geraken. Laura heeft ondertussen wat grappige foto’s van Pieter getrokken terwijl hij een te grote bidon in de vuilbak probeerde te duwen. Nadien zijn we de auto gaan afleveren en hebben de Ferry genomen naar het Noordereiland. Tijdens de boottocht hebben we genoten van hele mooie uitzichten in een stralend ochtendzonnetje. Er stond ook wel een hevige wind op de boot, waarop Laura probeerde te skydiven J. Aangekomen in Wellington hebben we een kampplaats gevonden in de tuin van een hostel. Vreemde gasten maar een goede douche, een echte keuken en een wasbak om onze waske eindelijk weer eens te doen (het was nodig!). Wat een luxe! Enige nadeel, de wasdraad stond nogal dicht bij de afsluiting. Bijgevolg mocht Marlies met rode kaakjes haar ondergoed bij de buren gaan halen J. Na de huislijke karweitjes zijn we gaan zondigen in de Mc Donalds. ’s Avonds hebben we nog een kleine wandeling in Wellington gemaakt.

12-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

’s Morgens hebben we de tent opgebroken en zijn we met de auto vertrokken naar Marahau. Daar hebben we een watertaxi genomen naar Torrent Bay. Best wel een spannend ritje in een speedboat. Van op het water hebben we postkaartfoto’s kunnen nemen van de split apple en de goudgele stranden.  Aangekomen in Torrent Bay vertrokken we op een dagwandeling langs de coast track in het Abel Tasman national park. Dit is een van de great walks van Nieuw Zeeland. Prachtige gouden stranden en helder blauwe zee. Het water zag er exotischer uit dan de temperatuur. ’s Avonds gingen we met de auto naar Picton om van daar ’s anderendaags de interislander ferry te nemen. Aangezien we de auto met een lege tank mochten terugbrengen was het wel spannend of we er gingen geraken, maar we hadden het goed ingeschat J .

11-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

We dachten vandaag een wandeling te maken aan onze kampplaats, maar aangezien het regende zijn we met de auto naar een naburig stadje gereden. Daar hebben we een bib gezocht (omdat daar gratis internet is en je er gratis laptop en fototoestel kan opladen), de mails eens nagekeken en nog wat aan de blog gewerkt. Nadien zijn we iets gaan drinken in Motueka en hebben we onze gemeenschappelijke financiën geregeld. Aangezien het morgen goed weer gaat zijn, hebben we in het toerist information centre een wandeling voor morgen uitgestippeld en hebben we de watertaxi geboekt. Terug op de kampplaats hebben we gekookt en nadien een kleine wandeling gemaakt naar Harwoods hole ( een super grote put in de grond) en naar de top van een heuvel van waaruit we een prachtig uitzicht hadden over het Abel Tasman National Park.

10-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Deze ochtend stond whale watching op het programma. We gingen op zoek naar de Sperm Whale. Na een half uurtje varen hadden we de eerste (en achteraf gezien ook de laatste) gespot. Normaal gezien gingen we dan nog naar dolfijnen en/of zeeleeuwen kijken, maar wegens een technisch defect aan de boot moesten we vroegtijdig terugkeren. Op de terugweg zagen we nog wel enkele albatrosen, maar we waren toch wel wat teleurgesteld. Doordat we een deel van de trip gemist hebben, kregen we wel 60%% van onze centen terug. Op de middag hebben we nog een mooie wandeling gemaakt: de peninsula walkway, die vooral langs de kust ging. De highlights waren de vele zeeleeuwen die we langs de kust zagen liggen. In de namiddag zijn we vertrokken op een lange autotrip richting Abel Tasman. Daar zijn we pas in het donker toegekomen, onze tent opgezet en gaan slapen.’s Nachts was er wel enorm veel wind, maar gelukkig hebben de tenten standgehouden.

09-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

’s Morgens hebben we de auto wat uitgemest want vanavond gaan we Laura en Kaat ophalen en onze auto kan dat op dit moment echt nog niet aan. We hebben ook ons haar eens (weliswaar op een primitieve wijze) gewassen aangezien dat al heel lang geleden was (oeps). We wouden de nieuwkomers niet choqueren J. Nadien zijn we naar de Fox glacier gereden ... het was vergelijkbaar met de Frans Jozef glacier ... niet super spectaculair maar wel ok. Nadien zijn met de auto vertrokken richting Kaikoura waar Joke een Kaat ons opwachten. De voorbije dagen was de weg naar het noorden gesloten omdat er door de hevige regenval een brug beschadigd was. Gelukkig ging de weg vandaag terug open. Anders moesten we helemaal naar het zuiden een 300 km omrijden. En aangezien het nu ook al een 500km is, zijn we blij dat de brug open is. Om 6u kwamen we aan in Kaikoura waar we Laura en Kaat op een pleintje in de zon zagen zitten. Heel bizar om ze hier aan de andere kant van de wereld op straat tegen te komen. Maar super leuk om ze terug te zien!!

08-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

’s Morgens hebben we een wandeling gemaakt naar de Frans Jozef Glacier. Wel mooi, maar vrij toeristisch en op afgebakende paden, dus ook niet zo spectaculair. Niet hetzelfde als een gletsjer te zien op een verlaten pad tijdens een bergwandeling. Blijkbaar kan je die wel zien aan de Mt Cook, maar daarvoor zullen we nog is moeten terugkomen. In de namiddag zijn we naar een bar geweest met WIFI ter beschikking zodat we aan het thuisfront nog een teken van leven konden geven. Gelukkig was er in de bar een goeie wc, want Pieter heeft de grootste nummer 2 uit heel zijn leven gedaan. De liters creme waren hem dus niet zo goed bevallen. ’s Avonds reden we terug naar onze kampplaats en hadden we een lekker diner: gebraden kip (die al van de dag ervoor in onze auto lag) met pasta en een lekker sausje met mosterd en honing. Jammie! Nadien hebben we nog een mooie avondwandeling langs het kasseien strand gemaakt. We passeerden oude mijnwerkers machines en dachten dat we zeehonden hadden gezien. Pieter moest ’s avonds wel met natte voeten gaan slapen want hij werd door een mini-mini tsunami overspoeld.  

07-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vanmorgen hebben we met ons tweetjes een wandeling gemaakt naar de key summit. Joke bleef op de kampplaats bij de tent om wat te recuperen van de voorbij dagen. Vanop de key summit hadden we een super mooi uitzicht. Het was schitterend weer. Nadien zijn we terug naar de kampplaats gewandeld, hebben onze tent opgebroken en zijn terug naar onze auto gewandeld. In de namiddag moesten we een heel lange autorit maken richting Fox Glacier. Onderweg hebben we nog wat inkopen gedaan en onder andere een doos ijs gekocht van 2 liter die vlotjes is opgeraakt tijdens de autorit J Het laatste deel van de rit moesten we 11km op een gravel road rijden in het pikdonker. We kwamen pas om 11u aan. In het donker vonden we een plekje voor onze tent en omdat het al zo laat was, besloten we niet meer te koken maar gewoon bokes te eten. De kampplaats lag aan de zee dus het was leuk om in slaap te vallen met het geluid van de golven op de achtergrond.  Joke heeft een nachtje in de auto doorgebracht

06-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Het  plan om om 7u op te staan was mislukt maar we zijn toch nog om 9.15u kunnen vertrekken. Op schema want we hadden weer een redelijk stevige wandeling voor de boeg. Van Mid Caples Hut naar Upper Caples Hut om van daar de klim naar het MC Kellar Saddle aan te vangen. Onze dag zouden we eindigen in de Greenstone Sadle Campsite. Het was een prachtige dag met een staalblauwe hemel. Na ons rustiger dagje van gisteren konden we er terug tegenaan gaan. Het mooie weer en de grote graslanden waren niet zo positieg voor Pieter zijn hooikoorts maar na een estivan ging het gelukkig beter. Het eerste deel van de klim van MC Kellar Saddle was redelijk zwaar door de moeilijke weg in het bos. Even waren we Pieter zelfs kwijt geraakt. Na de lunch werd het pad beter. Na een klim van 400m bereikten we het zadel. Het uitzicht was prachtig. De perfecte plek om bananechips te knabbelen voor we terug naar beneden ging. Om 7u kwamen we aan in onze kamppaalts. Een mooi graslande in de vallei . We deden een kattewaske in de ijskoude beek en we verwarmden ons nadien met een zalig kampvuurtje.

05-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Na een niet echt geweldige nachtrust, zijn we om 8u opgestaan. We waren nog niet goed wakker en geraakten maar traag op gang. Om 11u vertrokken we richting onze volgende kampplaats, Mid Caples hut. Het was stralend weer en het pad was mooi. Ideaal om aan de rivier te relaxen. We hebben dan ook niet super veel gewandeld. Een rustig dagje na gisteren mocht wel. Enkele minuten wandelen voor Mid Caples Hut vonden we een ideale kampplaats in het bos. Het enige nadeel was dat het er stikte van de muggen/vliegen. Hoe meer we er dood deden, hoe meer er kwamen. Uiteindelijk zijn we om 9u onze tent in gevlucht waar we nog even een klopjacht moesten houden voor we konden gaan slapen.

04-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

We zijn op tijd opgestaan want vandaag vetrokken we op onze 4-daagse trektocht. Na een kletsnatte nacht was het gelukkig droog en konden we even genieten van het uitzicht van onze kampplaats. We sliepen aan een prachtig meer omgeven door besneeuwde bergen. Geplaagd door irritante kleine muggen/vliegen maakten we onze rugzakken en reden we met de auto naar parking ‘ the divide’ van waaruit onze trektocht zou vertrekken. Het eerste deel van de tocht ging redelijk stevig omhoog richting the Howden Hut. Boven hadden we een mooi zicht maar spijtig dat het nog een beetje bewolkt was. Na de Howden Hut wandelden we door het bos naar Mc Kellar Hut waar we ons middageten aten. Ons oorspronkelijk plan was om hier te overnachten, maar aangezien het nog maar 2u was, besloten we verder te wandelen naar de volgende hut: Greenstone Hut, 18km verderop. De warden vertelde ons dat het pad redelijk plat was dus het leek ons wel haalbaar. Het probleem was dat het de voorbije dagen zoveel had geregend dat de helft van de weg onder water stond. We verloren veel tijd met het proberen drooghouden van onze schoenen (bij Joke was dat niet geluktJ). 1x stond het water zo diep en waren er geen stenen om op te springen zodat we besloten om op onze blote voeten door te gaan. Hoewel de omgeving mooi was, leek de tocht echt eindeloos. Uiteindelijk zijn we er toch om 20.30u geraakt. Onze moeite werd wel beloond met een heerlijk warm haardvuur in de hut waar we konden koken.

03-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vandaag zijn we met de auto vertrokken naar een campplaats aan Lake Gunn, Fiordland National Park. Daar hebben we de tent opgezet en nadien zijn we met de auto terug naar Te Anau gereden om daar nog inkopen te doen om morgen op 4-daagse te vertrekken. In de namiddag zijn we met de auto richting Milford Sound gereden. Het was een heel erg mooie weg, maar door het slecht weer hebben we niet super veel gezien. Veel bergen zaten in de mist. Door de hevige regenval waren er wel veel watervallen en was er veel water in de rivieren. Onze Nissan Sunny had het wel moeilijk op de bergen ... af en toe rook hij wat verbrand J Aangekomen in Milford Sound: het was mooi, maar we hadden er iets meer van verwacht ... vooral heel toeristisch en mega irritante vliegjes (of was dat omdat we ons al een paar dagen niet gewassen hebben J) Nadien zijn we met me auto terug naar de campplaats gereden, maar aangezien het nog de hele dag avond heeft geregend, hebben we heel de avond in de auto doorgebracht en spijtig genoeg niet kunnen genieten van ons mooie uitzicht.

02-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter