s Morgens hebben we onze zakken gemaakt en hebben we de
auto opgekuist. Eerst nog even aan een vuilbak gestopt om ons afval kwijt te
geraken. Laura heeft ondertussen wat grappige fotos van Pieter getrokken
terwijl hij een te grote bidon in de vuilbak probeerde te duwen. Nadien zijn we
de auto gaan afleveren en hebben de Ferry genomen naar het Noordereiland. Tijdens
de boottocht hebben we genoten van hele mooie uitzichten in een stralend
ochtendzonnetje. Er stond ook wel een hevige wind op de boot, waarop Laura
probeerde te skydiven J.
Aangekomen in Wellington hebben we een kampplaats gevonden in de tuin van een
hostel. Vreemde gasten maar een goede douche, een echte keuken en een wasbak om
onze waske eindelijk weer eens te doen (het was nodig!). Wat een luxe! Enige
nadeel, de wasdraad stond nogal dicht bij de afsluiting. Bijgevolg mocht
Marlies met rode kaakjes haar ondergoed bij de buren gaan halen J. Na de huislijke
karweitjes zijn we gaan zondigen in de Mc Donalds. s Avonds hebben we nog een
kleine wandeling in Wellington gemaakt.
s Morgens hebben we de tent opgebroken en zijn we met de
auto vertrokken naar Marahau. Daar hebben we een watertaxi genomen naar Torrent
Bay. Best wel een spannend ritje in een speedboat. Van op het water hebben we
postkaartfotos kunnen nemen van de split apple en de goudgele stranden. Aangekomen in Torrent Bay vertrokken we op
een dagwandeling langs de coast track in het Abel Tasman national park. Dit is
een van de great walks van Nieuw Zeeland. Prachtige gouden stranden en helder
blauwe zee. Het water zag er exotischer uit dan de temperatuur. s Avonds gingen
we met de auto naar Picton om van daar s anderendaags de interislander ferry
te nemen. Aangezien we de auto met een lege tank mochten terugbrengen was het
wel spannend of we er gingen geraken, maar we hadden het goed ingeschat J .
We dachten vandaag een wandeling te maken aan onze
kampplaats, maar aangezien het regende zijn we met de auto naar een naburig
stadje gereden. Daar hebben we een bib gezocht (omdat daar gratis internet is
en je er gratis laptop en fototoestel kan opladen), de mails eens nagekeken en
nog wat aan de blog gewerkt. Nadien zijn we iets gaan drinken in Motueka en
hebben we onze gemeenschappelijke financiën geregeld. Aangezien het morgen goed
weer gaat zijn, hebben we in het toerist information centre een wandeling voor
morgen uitgestippeld en hebben we de watertaxi geboekt. Terug op de kampplaats
hebben we gekookt en nadien een kleine wandeling gemaakt naar Harwoods hole (
een super grote put in de grond) en naar de top van een heuvel van waaruit we
een prachtig uitzicht hadden over het Abel Tasman National Park.
Deze ochtend stond whale watching op het programma. We
gingen op zoek naar de Sperm Whale. Na een half uurtje varen hadden we de
eerste (en achteraf gezien ook de laatste) gespot. Normaal gezien gingen we dan
nog naar dolfijnen en/of zeeleeuwen kijken, maar wegens een technisch defect
aan de boot moesten we vroegtijdig terugkeren. Op de terugweg zagen we nog wel
enkele albatrosen, maar we waren toch wel wat teleurgesteld. Doordat we een
deel van de trip gemist hebben, kregen we wel 60%% van onze centen terug. Op de
middag hebben we nog een mooie wandeling gemaakt: de peninsula walkway, die
vooral langs de kust ging. De highlights waren de vele zeeleeuwen die we langs
de kust zagen liggen. In de namiddag zijn we vertrokken op een lange autotrip
richting Abel Tasman. Daar zijn we pas in het donker toegekomen, onze tent
opgezet en gaan slapen.s Nachts was er wel enorm veel wind, maar gelukkig
hebben de tenten standgehouden.
s Morgens hebben we de auto wat uitgemest want vanavond
gaan we Laura en Kaat ophalen en onze auto kan dat op dit moment echt nog niet
aan. We hebben ook ons haar eens (weliswaar op een primitieve wijze) gewassen
aangezien dat al heel lang geleden was (oeps). We wouden de nieuwkomers niet
choqueren J. Nadien
zijn we naar de Fox glacier gereden ... het was vergelijkbaar met de Frans
Jozef glacier ... niet super spectaculair maar wel ok. Nadien zijn met de auto
vertrokken richting Kaikoura waar Joke een Kaat ons opwachten. De voorbije
dagen was de weg naar het noorden gesloten omdat er door de hevige regenval een
brug beschadigd was. Gelukkig ging de weg vandaag terug open. Anders moesten we
helemaal naar het zuiden een 300 km omrijden. En aangezien het nu ook al een
500km is, zijn we blij dat de brug open is. Om 6u kwamen we aan in Kaikoura
waar we Laura en Kaat op een pleintje in de zon zagen zitten. Heel bizar om ze
hier aan de andere kant van de wereld op straat tegen te komen. Maar super leuk
om ze terug te zien!!
s Morgens hebben we een wandeling gemaakt naar de Frans
Jozef Glacier. Wel mooi, maar vrij toeristisch en op afgebakende paden, dus ook
niet zo spectaculair. Niet hetzelfde als een gletsjer te zien op een verlaten
pad tijdens een bergwandeling. Blijkbaar kan je die wel zien aan de Mt Cook,
maar daarvoor zullen we nog is moeten terugkomen. In de namiddag zijn we naar
een bar geweest met WIFI ter beschikking zodat we aan het thuisfront nog een
teken van leven konden geven. Gelukkig was er in de bar een goeie wc, want
Pieter heeft de grootste nummer 2 uit heel zijn leven gedaan. De liters creme
waren hem dus niet zo goed bevallen. s Avonds reden we terug naar onze
kampplaats en hadden we een lekker diner: gebraden kip (die al van de dag
ervoor in onze auto lag) met pasta en een lekker sausje met mosterd en honing.
Jammie! Nadien hebben we nog een mooie avondwandeling langs het kasseien strand
gemaakt. We passeerden oude mijnwerkers machines en dachten dat we zeehonden
hadden gezien. Pieter moest s avonds wel met natte voeten gaan slapen want hij
werd door een mini-mini tsunami overspoeld.
Vanmorgen hebben we met ons tweetjes een wandeling gemaakt
naar de key summit. Joke bleef op de kampplaats bij de tent om wat te recuperen
van de voorbij dagen. Vanop de key summit hadden we een super mooi uitzicht.
Het was schitterend weer. Nadien zijn we terug naar de kampplaats gewandeld,
hebben onze tent opgebroken en zijn terug naar onze auto gewandeld. In de
namiddag moesten we een heel lange autorit maken richting Fox Glacier. Onderweg
hebben we nog wat inkopen gedaan en onder andere een doos ijs gekocht van 2
liter die vlotjes is opgeraakt tijdens de autorit J Het laatste deel van de rit
moesten we 11km op een gravel road rijden in het pikdonker. We kwamen pas om
11u aan. In het donker vonden we een plekje voor onze tent en omdat het al zo
laat was, besloten we niet meer te koken maar gewoon bokes te eten. De
kampplaats lag aan de zee dus het was leuk om in slaap te vallen met het geluid
van de golven op de achtergrond. Joke
heeft een nachtje in de auto doorgebracht
Het plan om om 7u op
te staan was mislukt maar we zijn toch nog om 9.15u kunnen vertrekken. Op
schema want we hadden weer een redelijk stevige wandeling voor de boeg. Van Mid
Caples Hut naar Upper Caples Hut om van daar de klim naar het MC Kellar Saddle
aan te vangen. Onze dag zouden we eindigen in de Greenstone Sadle Campsite. Het
was een prachtige dag met een staalblauwe hemel. Na ons rustiger dagje van
gisteren konden we er terug tegenaan gaan. Het mooie weer en de grote
graslanden waren niet zo positieg voor Pieter zijn hooikoorts maar na een
estivan ging het gelukkig beter. Het eerste deel van de klim van MC Kellar
Saddle was redelijk zwaar door de moeilijke weg in het bos. Even waren we
Pieter zelfs kwijt geraakt. Na de lunch werd het pad beter. Na een klim van
400m bereikten we het zadel. Het uitzicht was prachtig. De perfecte plek om bananechips
te knabbelen voor we terug naar beneden ging. Om 7u kwamen we aan in onze
kamppaalts. Een mooi graslande in de vallei . We deden een kattewaske in de
ijskoude beek en we verwarmden ons nadien met een zalig kampvuurtje.
Na een niet echt geweldige nachtrust, zijn we om 8u
opgestaan. We waren nog niet goed wakker en geraakten maar traag op gang. Om
11u vertrokken we richting onze volgende kampplaats, Mid Caples hut. Het was
stralend weer en het pad was mooi. Ideaal om aan de rivier te relaxen. We
hebben dan ook niet super veel gewandeld. Een rustig dagje na gisteren mocht
wel. Enkele minuten wandelen voor Mid Caples Hut vonden we een ideale
kampplaats in het bos. Het enige nadeel was dat het er stikte van de
muggen/vliegen. Hoe meer we er dood deden, hoe meer er kwamen. Uiteindelijk
zijn we om 9u onze tent in gevlucht waar we nog even een klopjacht moesten
houden voor we konden gaan slapen.
We zijn op tijd opgestaan want vandaag vetrokken we op onze
4-daagse trektocht. Na een kletsnatte nacht was het gelukkig droog en konden we
even genieten van het uitzicht van onze kampplaats. We sliepen aan een prachtig
meer omgeven door besneeuwde bergen. Geplaagd door irritante kleine
muggen/vliegen maakten we onze rugzakken en reden we met de auto naar parking
the divide van waaruit onze trektocht zou vertrekken. Het eerste deel van de
tocht ging redelijk stevig omhoog richting the Howden Hut. Boven hadden we een
mooi zicht maar spijtig dat het nog een beetje bewolkt was. Na de Howden Hut
wandelden we door het bos naar Mc Kellar Hut waar we ons middageten aten. Ons
oorspronkelijk plan was om hier te overnachten, maar aangezien het nog maar 2u
was, besloten we verder te wandelen naar de volgende hut: Greenstone Hut, 18km
verderop. De warden vertelde ons dat het pad redelijk plat was dus het leek ons
wel haalbaar. Het probleem was dat het de voorbije dagen zoveel had geregend
dat de helft van de weg onder water stond. We verloren veel tijd met het
proberen drooghouden van onze schoenen (bij Joke was dat niet geluktJ). 1x stond het water
zo diep en waren er geen stenen om op te springen zodat we besloten om op onze
blote voeten door te gaan. Hoewel de omgeving mooi was, leek de tocht echt
eindeloos. Uiteindelijk zijn we er toch om 20.30u geraakt. Onze moeite werd wel
beloond met een heerlijk warm haardvuur in de hut waar we konden koken.
Vandaag zijn we met de auto vertrokken naar een campplaats
aan Lake Gunn, Fiordland National Park. Daar hebben we de tent opgezet en
nadien zijn we met de auto terug naar Te Anau gereden om daar nog inkopen te
doen om morgen op 4-daagse te vertrekken. In de namiddag zijn we met de auto
richting Milford Sound gereden. Het was een heel erg mooie weg, maar door het
slecht weer hebben we niet super veel gezien. Veel bergen zaten in de mist. Door
de hevige regenval waren er wel veel watervallen en was er veel water in de
rivieren. Onze Nissan Sunny had het wel moeilijk op de bergen ... af en toe
rook hij wat verbrand J
Aangekomen in Milford Sound: het was mooi, maar we hadden er iets meer van
verwacht ... vooral heel toeristisch en mega irritante vliegjes (of was dat
omdat we ons al een paar dagen niet gewassen hebben J) Nadien zijn we met me auto
terug naar de campplaats gereden, maar aangezien het nog de hele dag avond
heeft geregend, hebben we heel de avond in de auto doorgebracht en spijtig
genoeg niet kunnen genieten van ons mooie uitzicht.
Vandaag hadden we een rustig dagje. Het plan was om een
wandeling naar een gletsjer te maken maar door het slechte weer was de weg
afgesloten. We hebben dan maar wat gepland voor de komende dagen en zijn met de
auto naar Te Anau vertrokken en hebben daar een mooie kampplaats gevonden aan
het meer Te Anau. Pieter heeft een nieuwjaarsduik genomen in het ijskoude water
om het jaar proper te starten en we hebben het nieuwe jaar gevierd met een
glaasje witte wijn op ons prive strandje aan het meer.
We zijn vroeg opgestaan en zijn vertrokken naar Wanaka. Daar
gingen we overnachten op een Basic DOC camping. Het was een heel leuke
kampplaats maar zeer afgelegen. Om er te geraken moesten we 6km over een dirt
road met veel putten, stenen en koeien rijden. Onze auto heeft het gelukkiug
overleefd. Nadat we onze tent hadden opgezet zijn we naar Tarras vertrokken
om oude jaarsinkopen te doen maar
aangezien dit een gat was van maar 5 huizen en geen winkel zijn we doorgereden
naar Wanaka. Daar hebben we inkopen gedaan en hebben we met zicht op een
prachtig meer onze oudejaars maaltijd bereid: gekookte rijst met tomatensaus en
daarbij BBQ chicken. Lekker maar we hebben er wel heel erg veel mee gesukkedl
door de hevige wind die er stond. In ieder geval een oudejaarsmaaltijd om nooit
te vergeten. De BBQ hebben we agfgesloten met marsmellows, zoals een
voorbijganger het zei: thats determination. Nadien hebben we in het dorp
iets gedronken en zijn we gaan kijken nar openluchtoptredens aan het meer. Daar
hebben we ( in de regen, tot zover ons nieuwjaar in de zomer) samen met de
plaatselijke jeugd afgeteld en hebben we
naar een mooi vuurwerk gekeken. Om 1u wijn we teug naar onze camping
vertrokken, best wel creepy in the middle of nowhere met koeien op de weg.
Gelukkige verjaardag Jolin!!! Vandaag hebben we een
wandeling naar de mount John (1043m) en langs lake Tekapo gemaakt, heel erg mooi.
Het water van Lake Tekapo heeft een turquoise kleur, prachtig voor de fotos.
De dag hebben we afgesloten met een overheerlijke neuhaus praline, waarvoor
onze dank aan het thuisfront!
s Morgens hebben we onze tent opgebroken, hebben we inkopen
gedaan en is Pieter naar de outdoor winkel gegaan om zeker te zijn dat ons
vuurtje wel werkte. Nadien zijn we met
de auto vertrokken naar Lake Tekapo,
maar aangezien daar geen plaats was zijn we wat verder gereden hebben we en
onze tent opgezet op een campplaats aan lake Alexandrina. s Avonds hebben we lekker
gekookt op ons nieuwe vuurtje, hebben we nog een kleine wandeling gemaakt en
hebben we een theetje gedronken.
Pieter heeft voor de eerste keer eens echt uitgeslapen,
ongeveer tot de middag. Nadien zijn we al lopend naar de luchthaven vertrokken
om onze eerste bezoeker te ontmoeten. Joke is in Nieuw Zeeland! Met haar zijn
we onze huurauto gaan ophalen en hebben we joke een rondleiding in Christchurch
gegeven. Om Joke nog geen heimwee te bezorgen hebben we s avonds Belgische
kost gemaakt: wortelpuree met worstjes. Mmmm, Dat hadden we echt al gemist! Na
het eten heeft Pieter ons nieuwe kookvuurtje getest om te zien of we in de
middle of nowhere wel zouden kunnen koken. Test mislukt. Het werkte niet.
Blijkbaar hadden we verkeerde vloeistof gekocht.
We hebben onze eerste nacht in de tent goed overleefd. Het
was wel wat frisjes. We zijn vandaag terug gaan winkelen en hebben kookgerief
voor het camperen gekocht. s Avonds zijn we met de Duitse meisjes naar the
Hobbit gaan kijken. Een hele goede film en vooral prachtige locaties die we hier
de komende weken gaan zien.
Het was onze laatste avond in een bed aangezien we een tent
gaan kopen, dus we hebben er van geprofiteerd en eens goed uitgeslapen. Nadien
zijn we samen met de twee Duitse meisjes we de stad ingetrokken en hebben we
inkopen gedaan.We hebben in de regen de tent opgezet (goede test, ze is
waterdicht) en hebben samen met de Duitse meisjes gekookt en een gezellige
avond gehand.
We zijn om 5 uur opgestaan om ons vliegtuig te halen. Onze
volgende bestemming: Christchurch in Nieuw Zeeland. Het was een korte vlucht
van drie uur. Het was wel raar om op Kerstmis te vliegen. Aangekomen in
Christchurch hebben we snel een bus gevonden naar het centrum. Aangezien het
Kerstmis was, was praktisch alles hier gesloten. Christchurch heeft in 2010 en
2011 hevige aardbevingen gehad. Vooral bij de aardbeving van 22 feb 2011 was er
heel erg veel schade en zijn er 185 doden gevallen. Het epicentrum van de
aardbeving was in het centrum van de stad en dat is er aan te zien. Heel veel
gebouwen zijn al gesloopt, maar een groot deel moet nog gesloopt worden en
staat er dus bouwvallig bij...We hadden wat schrik om hier niets te vinden om
te eten maar hadden super veel geluk. De eigenaars van de plaats waar we
verblijven hadden voor zichzelf, hun vrienden en alle mensen die hier
verblijven een heerlijk kerstmaal gemaakt met op het einde typische
Nieuw-Zeelandse desserts: Trifle en Pavlova. Niet wat we gewoon zijn met Kerst maar wel lekker. Het was een heel erg leuke avond en we hebben vele nieuwe
mensen leren kennen: 2 Duitse meisjes die ook aan het reizen zijn en 4
Nederlandse jongens die stage lopen in Nieuw Zeeland maar nu 2 weken vakantie
hadden gekregen met de feestdagen. We hebben samen met de Nederlanders een
wandeling door het centrum gemaakt en het is wel triestig om te zien hoe het
vroeger zo mooie centrum helemaal in puin ligt ... Vele winkels behelpen zich
nu door hun winkel te heropenen in een container. 2 Nederlanders waren achter
de afsluiting gewandeld om de gebouwen van dichtbij te bekijken. Geen goed plan
. Vijf minuten later werden ze omsingelt door 3 politiewagens. Ze zijn er met
een waarschuwing vanaf gekomen, maar het was toch even schrikken. Gelukkig
waren we hen niet gevolgd. Het was wel grappig om er achteraf over te babbelen.