Zoals verwacht begon de tocht met een beklimming uit het diepe dal door het bos in het donker een hoofdlamp is dan praktisch en noodzakelijk. 

Al gaf de maan ook wel wat licht. 

De klim was best wel pittig, 'smorgens vroeg al mijn eerste sauna ..., ik kan de liters zweet niet meer tellen... 

Boven op de berg begon de zon op te komen, ook de koeien genoten van het mooie zicht van de rijzende zon.

Het zicht op het dal was heel mysterieus en prachtig, de nevel hing in het dal en je zag enkel de toppen van de heuvels

En dan ging de tocht verder, opnieuw in een dal, op de berg, in een dal op de berg.... 

Ben vandaag letterlijk een paar keer uit een diep dal geklommen.

Nu en dan liep de route over gewone (kleine) wegen, het wordt mooi gesignaleerd waar de pelgrims en andere weggebruikers moeten lopen / rijden.

Het landschap is weer iets veranderd, nu is er al meer bebouwing bijgekomen. 

In het dorp waar ik overnacht is niets (geen restaurant, bar, eten) dus was ik van plan om in het dorp ervoor (op 6km) mijn inkopen te doen voor mijn avondeten, wat bleek alles was daar gesloten tot 16u (ze nemen hier ook al een siësta). 

Gelukkig was er een bio-thee-salon open die ook wat kant en klare maaltijden verkocht. 

Tegen 15u15 was ik op mijn bestemming, na 30,18 km /  1077m stijgen / 870m dalen, het waren dus wel serieuze diepe dalen om uit te klimmen... 

Ik logeer in montredon, een heel klein dorpje van een 20 huizen, in de gîtes waar ik ben kunnen er 6 mensen slapen, maar ik ben hier de enige. Onderweg kwam ik ook bijna geen andere pelgrims tegen, montredon ligt wat verder dan een "normale" stap-etappe vanuit Conque.

De eigenares is een heel vriendelijke dame die zelf ook al naar compostela gestapt heeft, ze stelt de gîtes (=een deel van haar huis) open voor pelgrims met een credencial (stempel boek)  dus gewone wandelaars kunnen hier niet logeren, betalen is op basis van donativo (elk geeft wat hij kan / wil) . 

Na een douche, de was en een siësta, mijn avondeten gekookt : soep (altijd praktisch en licht om mee te hebben als pelgrim), magnetron couscous met groenten en ik had nog wat chorizo om erbij te mengen. 

De komende dagen blijft het warm tot heet (eerste 2 dagen voorspelt men 34 gr, de dagen erna tot 38 gr, dat wordt al koortsig ..). 

Ik zal dus terug vroeg vertrekken en waar nodig de etappes kort houden tot kort na de middag. 

Na het Franse ontbijt (= koffie, brood en confituur) ben ik rond 8u vertrokken. Onderweg kwam ik verschillende andere pelgrims tegen waarmee ik een praatje maakte of efkes samen verder stapten.

De route verliep hoofdzakelijk langs gewone wegen, maar ook op een gewone weg heb je mooie zichten op de dorpjes, de regen van gisteren hangt nog wat in de vallei. 

Het landschap en de heuvels zien er terug wat anders uit, minder grasland en meer bos.

Het laatste stuk tot in conque gaat steil omlaag, Conque ligt diep in het dal, dit belooft voor morgen, dan moet ik terug uit het dal klimmen. 

Tegen 12u was ik reeds in conque, na 16,5 km / 349m stijgen / 608m dalen, de temperatuur was ondertussen al boven de 30gr.

Ik ga eerst door tot aan de camping die heel beneden in het dal ligt, voldoende tijd om de was te doen, douchen, wat eten en dan nog een middagdutje.

In de late namiddag ga ik terug naar het stadje, Conque is een klein en vrij toeristisch stadje met vele kleine straatjes die in elkaar overlopen.

Het is vooral de kerk en de afbeelding boven het portaal die gekend zijn. Ook de andere gebouwen zijn het bezien waard. 

%%%FOTO4%%%

In het stadje kom ik nog enkele pelgrims van gisteren in de gîtes tegen en we gaan samen nog iets drinken. 

Als ik savons ga eten zitten ook daar ondertussen bekenden en we schuiven samen aan tafel. We vinden het allen bijzonder dat we in een wildvreemde stad zijn en er zoveel "bekenden" rond lopen. 

Conque is voor velen een eindhalte van hun Camino, de intentie bij velen is om volgend jaar verder te stappen. 

In de kerk is er nog een "zegening" van de pelgrims met aansluitend een broeder die op een ludieke manier de afbeelding boven het portaal uitlegt. 

Er zijn zeker 150 pelgrims aanwezig,  er worden boekjes uitgedeeld en men vraagt of er ook Nederlandstaligen zijn, jawel er was één iemand (ikke). 

Het gezang en de zegening in vezelay vond ik iets mooier / specialer waarschijnlijk omdat we dan maar met rond de 10 waren. 

Daarna terug naar de camping voor een korte nacht, morgen wil ik vroeg vertrekken want het wordt warm en ik heb een lange etappe voor de boeg. 

Rond 6u was ik klaar om te vertrekken, het was heel de nacht droog gebleven maar wel nog warm meer dan 20gr om 5u.

Tot aan het dorp was het nog een 2km, toen ik er aankwam begon de regen en hoorde ik het onweer in de verte. 

Nog een koffie gedronken en op pad, het regende niet echt veel, ik heb maar een paar keer de regenjas nodig gehad. 

Daar het nog warm was gaf de koude regen het resultaat van een stoombad of sauna, en het was bergop, dus zweten zweten zweten. 

Een sauna is leuk als je nadien in de sneeuw kan afkoelen, als je erin moet omhoog stappen is dat wat anders, zelfs mijn bril was constant bedampt door de hitte en vochtigheid. 

Eens boven kon ik terug wat afkoelen en kon ik terugkijken op mijn gestapte route in de nevel van de vallei.

Tot rond 10u30 was er nu en dan wat regen, maar deze viel uiteindelijk wel mee, toch nadat alles wat afgekoeld was en de sauna voorbij was. 

Daarna was het wisselend zo'n en wolken en temperatuur niet boven de 26gr.

Onderweg kwam ik terug veel kruisen tegen, men had er telkens wat info bij vermeld en een gedichtje, wat wel een leuke afwisseling was. 

In een dorpje kwam ik nog een extra kruis met foto tegen, tot voor een paar jaar zat op deze plek altijd een oudere man om een praatje met de pelgrims te maken, nu hangt zijn foto er met een tekstje, hij steunt de pelgrims nog steeds... 

En uiteraard had ik weer wat mooie vergezichten, telkens weer ietsje anders dan de voorbije dagen. 

Als de chemin een grotere erg volgt worden de auto's hierop gewezen, het is duidelijk een gekende en vaak gelopen route

Omdat er geen camping in de buurt was had ik een gîte gereserveerd, deze wordt op vrijwillige basis gerund door hospitaliers, er wordt gezamenlijk gegeten en ieder geeft een donativo naar eigen goeddunken. 

Na 24,4km / 733m stijgen / 591m dalen was ik on soulier. 

Het werd een lange en gezellige avond met nog een 12-tal andere pelgrims. 

De meeste ervan stappen een stuk van de chemin en waren fransen. 

Met uitzondering van een Deen (met half Franse roots) die niet van thuis vertrokken was. 

Er was ook een Zwitserse vertrokken in Genève en stapt tot in compostela, ze was journaliste en maakte dagelijks filmpjes en een verslag voor haar werk, dus half plezier half werk. 

Morgen wordt een korte etappe tot in conques, en de dagen nadien terug wat langere. 

Als toe-maatje nog een spreuk uit de stempelboek : "waarheen je ook gaat, ga met je hele hart" (Confucius) 

Iets voor 6u ben ik vertrokken met de bedoeling om tegen de middag aan te komen in het dorp waar ik logeer, men voorspelde dat het om 12u al 32gr zou zijn. 

Er stonden een paar pittige beklimmingen op het programma, de eerstec heb ik nog in de "koelte" (dus voor de 30gr) kunnen doen. 

Een korte rustpauze in espalion een dorpje met een mooi kasteel en brug, in de ochtendzon levert dat schitterende beelden op 

In het dorp zelf kon ik de weg volgen via de signalisatie die in de straten ingewerkt was

Tegen 8u30 was het al 28gr, en begon de zon haar warmte af te geven. 

Gelukkig waren de beklimmingen in de bossen zodat er toch wat schaduw was. 

Zoals gepland was ik tegen 12u in het dorp van bestemming :estaing. 

Gelegen aan de rivier de Lot en met een prachtige geklasseerde brug over de rivier. 

Ik kwam net op tijd aan om nog wat boodschappen te doen (de winkels sluiten meestal tussen 12u30 en 15u).

Voor ik vertrok richting camping nog een lekkere plat du jour gegeten, dan hoef ik deze avond niet veel te koken (soep met brood en wat tomaten zullen volstaan). 

Na 22,8 km / 513m stijgen / 526m dalen, rond 13u30 op de camping aangekomen. 

Ideaal om bij deze hitte (34gr) wat te relaxen, genoeg tijd om de was te doen en te laten drogen. 

Volgens de camping uitbaatster zou het nog kunnen onweren, boven het sanitair is een zaaltjes waar ik in geval van nood of hevig onweer terecht kan. 

Laat het maar wat regenen dan koelt het af om morgen terug een nieuwe etappe aan te gaan. 

Gisteren avond nog een Nederlands koppel ontmoet op de camping, toen ze hoorden dat ik naar compostela ging, werd ik direct uitgenodigd in hun camper voor een kopje koffie. 

Meer dan 25 jaar geleden had de dame dit ook gedaan en dan later nog eens in etappes met haar man. In die tijd was er nog geen GPS op smartphones, geen gidsen, ze moesten zelf hun weg zoeken. Heel boeiende avond gehad. 

Enerzijds door het vele stijgen maar ook het dalen. In totaal werden het 33,5km, 623m stijgen / 1469m dalen.

Dalen is voor de spieren en knieën nog lastiger dan stijgen, er komt nog bij dat het niet over mooi geplaveide straatjes gaat maar over oneffen paden met stenen, wortels, rotsblokken. Je moet je dus heel goed concentreren op het pad zoniet is de kans groot dat je het van te dichtbij leert kennen... 

Het eerste deel van de etappe nog met een koplamp gelopen want de zon was nog niet helemaal op.

Een aantal stukken van de weg naar compostela zijn geklasseerd als unesco werelderfgoed, dit zijn stukken die nooit gewijzigd zijn en waar de eerste pelgrims ook letterlijk over gestapt hebben. 

Vandaag stonden een aantal van deze stukken op het programma. 

De weg verliep onder andere terug door mooie uitgestrekte heuvelige weilanden met koeien. Ik liep letterlijk tussen de koeien. 

Nu en dan passeerde ik een  dorpje en bijna in elk dorpje vind ik verwijzingen naar compostela, nu en dan heb ik nog een klein beetje beroeps-misvorming, ben het nog niet helemaal kwijt. 

De heuvels volgden elkaar op, de afdalingen waren talrijk en steil, de hitte begon toch wel door te wegen. 

En dan zie je in een klein dorpje van amper 4 woningen een abri voor de pelgrims. Er was niet alleen "eau potable" (dat is er overal) maar men had er ook gratis koffie, thee en fruitsap voorzien, een donativo kon je in de spaarpot steken. 

Meestal zijn deze lokatie oude gemeenschappelijke ovens, ieder dorp had vroeger één oven voor het hele dorp, ik heb er al veel gezien die gerestaureerd werden of nu dienst doen als rustplek. 

Wat deed het fruitsap en de vriendelijkheid deugd. 

Uiteindelijk om 16u30 op de camping aangekomen, het was dan 35 gr, een camping bij de rivier de lot, even afkoelen met de voeten in het frisse water. 

Morgen wordt het terug heel warm, dus een korte etappe van 20km, als ik dat tegen de camping uitbaatster zeg, kijkt ze me raar aan : dat is niet kort dat is normaal. 

Maar ja de buitenlanders zijn blijkbaar niet normaal of een beetje gezond gek, nog volgens dezelfde dame is er bijna geen enkele Fransman die van thuis vertrekt, wel Oostenrijkers, Zwitsers, Duitsers, Nederlanders, Belgen, Polen. 

Ook hier hoorde ik telkens de bellen van het vee, het verschil was dat dit niet van die Schotse of Ierse schapen was maar van de koeien van de regio aubrac. 

De streek staat hier gekend voor de koeien en hun bijhorende kaas, de lokale graslanden en planten geven de typische smaak aan de melk en de kaas. 

En dat het landschap mooi is tonen volgende foto's aan

De etappe verliep deels via lokale paden door de weilanden en deels over de kleine wegjes door de dorpjes. 

Ondertussen ken ik wat mensen die ook aan het stappen zij en kom je die regelmatig tegen onderweg, wat het stappen wel leuk maakt.

Rond 1u30 kwam ik aan in het dorpje waar ik overnacht. In de lokale bar-tabac het ik een slaatje gegeten. Met de overheerlijke lokale kaas Ecir, gegratineerd in de oven, gemaakt van de melk van de koeien die ik onderweg tegenkwam. 

De lokale specialiteiten proeven hoort erbij en het smaakte super lekker. 

Daarna ging ik nog wat boodschappen doen voor ik naar de camping zou gaan (die ligt 1, 5km uit het centrum). Oeps nog gesloten tot 3u, dan nog maar een streekbiertje gaan drinken in een café. 

Tegen 4u was ik dan uiteindelijk op de camping, na 27,42 km / 557 'm stijgen / 417 'm dalen. 

Ook mijn Poolse medepelgrims zijn hier. 

Morgen vroeg op want er staat een etappe van meer dan 30 km op het programma, deze zou hoofdzakelijk dalen, benieuwd wat dit in het echt oplevert. 

Vanochtend zoals gewoonlijk niet te laat vertrokken rond 6u30, en het voelde voor de eerste keer koud aan, was maar 10gr. Al stappend krijg je snel warm en zeker als het wat stijgt. 

Qua paden verliep dit terug door bos

Om dan eens af te wisselen met wat graslanden. 

Rond de middag kwam ik mijn Poolse medepelgrims terug tegen, we hebben dan een tijdje samen verder gestapt. Leuk om eens niet alleen te stappen en te kunnen praten over wat ieders drijfveer is, de tijd en km gaan veel sneller. 

Maar toch na een paar uur, gaat ieder weer zijn volgens zijn eigen ritme en stappen we terug elk onze "eigen weg" .

In het stadje waar ik logeer op de camping (ik heb een tent bij, het zou zonde zij om die niet te gebruiken) drink ik nog iets. Ik zie heel veel wandelaars-pelgrims, maar de meeste met bagage vervoer of slechts voor een korte etappe.

In de winkel ontmoet ik nog 2 pelgrims die tot in compostela stappen, en wat me opvalt iedereen (of toch de meesten) die doorgaat tot in compostela is van plan om in Spanje de Camino del Norte te stappen. De Camino frances willen we allen vermijden omdat die heel (tot te) druk is.

Tegen rond 4u30 was ik op de camping, na 33,3km / 714m stijgen / 782m dalen  (dat is dus ongeveer vlak)  

Nog tijd om wat te rusten, te verbroederen met de medepelgrims, wasje doen, pasta koken, ... 

De kloof zal er helemaal anders uit dan gisteren, er hing nog een beetje nevel boven de rivier.

Het is ook deze weg die de bisschop van le puy als eerste Franse pelgrim in 951 afgelegd heeft (hier en daar wordt vandaag wel wat van afgeweken, meer dan 1950 jaar later, zijn de wegen en steden uiteraard ook geovolueerd).

Dat dit een meer gelopen route is valt duidelijk op, ik zie meer andere pelgrims en dagjeswandelaars, de paden zijn veeeeeel beter (als er al eens een kort stukje steil of slecht pad is wordt er een alternatief voorzien bij slecht weer), wanneer je een dorpje nadert staan er veel reclameborden voor de gites deze zijn ook veel talrijker, bewijzering is ook heel up to date en duidelijk, in de meeste dorpjes vind je een kraantje met drinkwater, en hier en daar heeft een slimme Fransman (of vrouw) in een klein gehuchtje een bar met snacks gemaakt.

Voor mij een heel andere wereld en beleving dan de voorbije etappes.

Voor ik vertrok nog ontbeten in de keuken van de jeugdherberg, daar kwam ik nog 2 "echte" pelgrims tegen. Een koppel helemaal te voet uit Polen  ze hadden er al meer dan 2000 km op zitten en zijn vertrokken rond begin april. 

De pelgrimstocht naar compostela is hun huwelijksreis, ze zijn net getrouwd.

Ik was hun eertse andere "echte" pelgrim die ze tegen kwamen. Met "echte" pelgrim bedoel ik iemand die van thuis vertrekt en in één keer tot in compostela stapt.

Niet dat de anderen geen echte zijn  maar er zijn er toch heel weinig die de tocht in één keer maken. 

Ik ben rond 6u30 vertrokken, het aanbod om nog een keer gezegend te worden tijdens de mis heb ik afgeslagen, één keer is genoeg het zou van het goede te veel worden. In de kathedraal had ik bij het beeld van St jaques een box gezien waar de mensen een "vraag - wens - reden tot gebed" konden in deponeren, elke pelgrim die dit wil krijgt dan een briefje mee op zijn tocht naar compostela. 

Vanuit le puy moest ik terug de heuvel op, voordeel is dat je dan terug mooie uitzichten hebt 

%

De streek is gekend omwille van zijn talrijke stenen kruisen, pelgrims leggen er dan hun eigen steentje bij. 

Na 9 km toen ik een pauze ging nemen bij een pick-nick plaats was daar nog een koppel, de dame riep al van ver of ik een kopje koffie wou. Wat bleek ze hadden daar gekampeerd en gingen voor een week stappen op de Camino (meer tijd hadden ze niet) en eens alle luxe achter zich laten, toen ik vertrok wouden ze nog een foto met een echte pelgrim. 

Het landschap zag er ietsje anders uit, het was duidelijk te zien dat we in een vulkanisch gebied zitten, o.a. aan de soort stenen waarop we stapten. 

Hier en daar zag je een eenzame heuvel 

De tocht verliep vervolgens verder de hoogte in om dan terug af te dalen. 

Na 30,2 km / 639m stijgen en 781m dalen kwam ik rond 13u45 aan in monistrol d'allier

Een dorp die super mooi gelegen is in een kloof nabij de rivier Allier (vandaar de naam) het enige nadeel is dat ik morgen terug uit de kloof moet klimmen. 

Eiffel heeft hier over de rivier een brug gemaakt 

 En dan zijn er de prachtige zichten vanuit de kloof 

De Poolse medeplegrims kwamen ook nog aan op de camping, dus nog wat ervaringen uitwisselen.

Deze bestond in lekker uitslapen en geen wekker zetten, in bed nog de digitale krant lezen en dan de stad verkennen. 

Toen ik rond 11u30 buiten kwam zag ik dat de straten nat waren en het nog aan het regenen was, goed dat dit op mijn rustdag is. 

Le puy en Velay is een super mooie stad met mega vele kleine straatjes, er is wel zo goed als niets vlak. 

Vanuit le pluy heeft de bisschop in 951 de eerste Franse pelgrimstocht naar compostela geleid, na zijn terugkeer heeft hij een kapel op een rots gebouwd. 

En uiteraard staat er boven op een andere rots ook nog een Mariabeeld. Dit is gemaakt uit 213 gietijzeren kanonsbollen na de overwinning van de krimoorlog in 1855.

In de kathedraal ligt de "koortssteen" Maria zou daar verschenen zijn en aan een zieke vrouw gezegd hebben dat ze een nacht op de steen moet doorbrengen om te genezen, en zo geschiedde. 

Le puy (en chartes) zijn de oudste steden waar Maria zou verschenen zijn, vandaar ook de lange geschiedenis van de bedevaarten naar en vanuit le puy. 

Genoeg geschiedenis ... 

Ook vandaag is le puy een van de 4 grootste Franse vertrekplaats voor pelgrims. 

In een mooie lokatie is er een museum over, de moeite om te bezoeken. 

Ik ben dan nog langsgegaan in lokale opvang voor pelgrims, en ja er vertrekken er nog. Maar voor zover ik weet ben ik de enige die in 1 keer doorgaat tot in compostela (je moet er de tijd voor hebben of deze er voor willen en kunnen maken, later daar meer over). De meeste doen een tocht tot in conques of figeac (200- 250 km). 

De komende dagen zou ik dus meer stappers - pelgrims moeten tegen komen. 

Jullie hebben ook nog een spreuk uit mijn stempel boek te goed (reeds een paar dagen te laat) : "nooit bang zijn voor het langzaam verder gaan, altijd bang zijn voor het blijven staan (Chinees spreekwoord). 

Wat me opviel was dat het al weer langer donker is, dus het eerste stuk op pad met mijn hoofdlamp op, deels omdat het nog niet volledig licht was maar ook omdat het eerste deel ook langs de weg verliep, dan is een extra lichtje voor de veiligheid wel aangewezen.

Iets later zag ik de zon opkomen.

%%%FOTO1%%%

Na een tijdje verliep de tocht eventjes langs de Loire met zijn mooie kastelen,

plots stelde ik vast dat er voor mij een berg opdoemde  ondertussen weet ik dan hoe laat het is, ik moet die berg over, volgens de route waren er veel

korte bochten dus wist ik al snel dat het een zware klim zou worden.

%%%FOTO2%%%

En ja het was een berg van meer dan 250m hoog. 

Maar eens je boven bent krijg je terug prachtige vergezichten, en ik vond dan nog een santiago-Schelp ideaal voor een selfie. 

Net voor le pluy kwam ik aan het dorp Polignac met zijn indrukwekkend kasteel boven op de heuvel. 

Om 12u30 arriveerde ik op mijn bestemming, perfecte uur om een plat du jour te eten.

daarna op naar de kathedraal die op de hoogte gebouwd is

%%%FOTO5%%%

Wat ze zo uniek maakt is dat de trap in het midden van de kathedraal uitkomt

%%%FOTO6%%%

Ik was vroeg in dejeugdherberg (na 26,66km / 710m stijgen / 584m dalen ) 

dus nog een siësta gedaan en daarna nog even naar de stad iets gaan drinken en eten.

Morgen is een rustdag en ga ik de stad als tourist verkennen.

Het eerste deel heb ik de GR gevolgd, wat wil zeggen allemaal kleine paden, omhoog, omlaag. Er zaten een paar stukken bij dat je weinig van het pad zag, doornen, bramen, gras met wat fantasie kon ik er een pad door maken.

In de beschrijving stond ook vermeld dat het pad thv een afdaling eerder een ravijn was, wanneer dit vermeld staat wil het zeggen dat het extreem is, en inderdaad het werd een zware afdaling waar je telkens de juiste stenen moest uitkiezen om op de stappen, dus extra traag en voorzichtig.

Het 2e deel van het traject heb ik de gewone weg gevolg, deze loopt meestal wat vlakker en was een heel stuk korter met hier en daar mooie uitzichten over de Loire 

Na 15,66 km was ik tegen 13u30 op mijn bestemming vorey. Korte etappe maar toch zweterig door het warme weer. 

Ik logeer op de camping aan de rivier l'arzon die 1km verder uitmondt in de Loire. 

Ik had nog veel tijd om te douchen, de was te doen, iets te eten in de bar op de camping, boodschappen doen ,..... 

Als avondeten heb ik een magnetron maaltijd met couscous op mijn kampeervuurtje opgewarmd en het was heel lekker. 

Nog wat gerust en rond 8u30 als de muggen lastig begonnen te doen in mijn tent gaan liggen om nog wat te lezen. 

En plots werd ik wakker en het was al donker, dus het bloggen werd terug een dagje later. 

Morgen ga ik vroeg vertrekken om toch wat in de frisse ochtendtemperatuur te kunnen stappen. 

Het was inderdaad een lange etappe, ik had al snel door dat het volgens de bordjes van de GR toch wel boven de 30 km zou uitkomen.

De etappe verliep deels door het bos maar ook vaak langs de weg, de uitzichten waren terug schitterend om te zien. 

Ik moest vandaag ook rivieren over, dit klinkt leuk en idyllisch behalve als je vaststelt dat de rivieren diep ingesneden liggen in de vallei, dus naar beneden en terug naar boven. 

De eerste rivier lag in een vallei die 250m diep lag, na de zware klim uit de vallei was het een paar km vals plat en dan kwam de volgende rivier er al aan, terug diep in een vallei van 150m.

Onderweg kwam ik een rij van 37 rupsen tegen, als ik het juist voor heb zouden dit denne-processie rupsen zijn, als er iemand dit kan bevestigen of zeggen wat het wel is, graag berichtje op de blog. 

%%%FOTO3%%%

Bij de beschrijving van één van de afdalingen stond vermeld dat het pad in slechte staat is, ik kan dit bevestigen, van het pad was amper nog iets te zien, losliggende keien, rotsen, diepe greppels, een echt hindernisparcour. 

Ik nader le puy en Velay, één van de vertrekpunten van de hoofdwegen naar compostela, hier en daar wordt de weg al aangeduid met een schelp en zijn er schuilhokjes voor de pelgrims. 

Ik heb vandaag de kaap van 1000km bereikt, dit wil zeggen dat ik al een stuk meer dan een derde van de weg afgelegd heb. 

Na een zware tocht rond 16u45 aangekomen in retourna, na 36,4 km / 811m stijgen / 1231 'm dalen. 

Ik logeer op de camping aan de Loire. 

Gisteren ben ik al om 9u in slaap gevallen, dus de blog weer een dagje later. 

Vandaag stond een relatief lange maar vlakke en dalende etappe op het programma, vlak moet je met een korreltje zout nemen, hier is niets vlak in vergelijking met het platte België.

We zijn het departement van de Loire ingestapt. 

Na een toch wel lange tocht zijn we om15u30 n'a 31,20 km / 394m stijgen  / 697m dalen  aangekomen in estivareilles. En dit noemen ze hier een vlakke of dalende etappe. 

Mijn gezelschap heeft hun record van stappen op één dag verbroken, een applausje waard. 

👍👍👍💪💪💪💪

In de lokale bar-tabac kon men ons snel helpen om een taxi te vinden, mijn gezelschap moest nog terug naar denonnetjes. En na zo'n lange etappe was te voet uiteraard geen optie. 

Na afscheid genomen te hebben, ben ik nog wat eten gaan kopen, tent opgezet op de camping, gedoucht,  pasta gekookt en daarna direct in slaap gevallen. 

Na een goede nachtrust en ontbijt vertrokken rond 8u30 voor een etappe door de bergen. 

Het landschap was schitterend : geen bossen, graslanden, hier en daar een stukje heide, weiland en machtige vergezichten.

Bij heel helder weer kan je de mont blanc zien, dit geluk hadden we niet. 

%%%%FOTO1%%%

Het is een gebied waar men in de winter kan langlaufen en skiën , we passeerden ook de liften van het skigebied.

%%%FOTO2%%%

Het hoogtes punt van de dag was 1609m, daar was ook een militair domein, dus geen foto.

Daarna mochten we lichtjes beginnen afdalen en passeerden we door de graslanden met schapen en koeien, dus hekje open, hekje toe, poortje over .. 

En stappen tussen de koeien. 

%%%FOTO3%%%

De eindbestemming was de auberge jas du mas op een 5 km voor St anthème.

Na 20,69 km / 443m stijgen / 574m dalen kwamen we rond 4u aan op onze bestemming, mij 2 medegezellen hebben dit weer voortreffelijk gedaan. 

Een gezellige auberge waar we 's avonds super lekker gegeten hebben. 

Op de slaapzaal kregen we elk onze eigen bedstee heel knus en mooi gemaakt.

%%%FOTO4%%%

Morgen een langere etappe die normaal gezien niet meer stijgt. 

De tocht verliep eerst weer door de bossen en piepkleine gehuchtje. 

Na een tijdje veranderde het lansdschap van bos naar heide met bloemen. 

Nog wat hoger kwamen we aan in de graslanden, waarbij we nu en dan over houten hekken / ladders moesten stappen.

Uiteindelijk kwamen we aan op de hoogste top (althans voor vandaag)  we zaten dan op een hoogte van 1435 'm en dat leverde super mooie vergezichten op.

Onze eindbestemming was dan maar 10 min ver meer en gelukkig want de donkere onweerswolken naderden snel, we zagen de regen in de verte. 

10 min na onze aankomst was de regen en donder er ook, net op tijd aangekomen.

We verblijven in de lokale auberge col de Beal, net naast de koeienstal, eens iets anders het geloei van de koeien. 

We hebben vandaag 19,7 km gestapt, 657 'm gestegen en 494 'm gedaald, mijn gezelschap heeft dat voortreffelijk gedaan. 

Na een verkwikkende douche hebben we nog de 2e helft van het voetbal gezien, bij de lokale supporters ontbrak er wel wat enthousiasme, enkel een klein applausje kon er vanaf. 

Morgen trekken we verder de bergen in. 

Daar ik een korte etappe voor de boeg had heb ik ervan geprofiteerd om wat langer te slapen en pas rond 9u te vertrekken. 

Mijn collega "de pelgrim met paard" vertrok vroeger daar hij wat verder wou stappen dan ik.

Het eerste deel was een mooi idyllisch bospad met bloemen. 

Een deel van de afdeling verliep heel steil en over wat je amper een pad kunt noemen, het was eerder een gracht / beek vol met keien en rotsblokken, dus opletten geblazen. 

Om wat contra-gewicht te hebben bij de afdaling heb ik zelfs de riemen van mijn rugzak wat losser gezet. 

%%%FOTO2%%%

En plots was er een barricade op het pad, gemotoriseerd verkeer mocht niet door omwille van de stabilitasie werken die men aan het uitvoeren was. Ik ben niet gemotoriseerd dus verder op pad. En je zag inderdaad dat het pad er slecht bij lag en ze hier en daar wat bomen gerooid hadden. Maar op één punt hadden ze veel bomen gerooid en waren ze nog niet verwijderd. 

Pad volledig versperd door de bomen die er over lagen. 

En dan kwam het liedje "We gaan op berenjacht" plots in mijn gedachten , "Ik kan er niet omheen, ik kan er niet over, ik kan er niet onder, ik moet er door." 

Dus maar door de omgezaagde bomen klauteren, heb zelfs mijn rugzak efkes moeten in mijn handen dragen om er door te geraken

Vandaag was dus een echt hindernissen parcour. 

Tegen iets voor 2 was ik al op de bestemming chabreloche (18,8 km / 307 'm gestegen / 638 'm gedaald)  

Toen ik er aan kwam was de collega pelgrim met zijn paard daar ook nog, gezellig nog een koffie gedronken voor hij verder op pad ging. 

De gemeente stelt voor de pelgrims gratis een lokaaltje ter beschikking, het is vrij basic, er zijn een paar plooibedden, een toilet en een lavabo met warm water, voor mij is dit meer dan voldoende. 

Het lokaaltje is de catechese ruimte van de gemeente en als ze vrij is mogen de pelgrims dit gebruiken.