De kloof zal er helemaal anders uit dan gisteren, er hing nog een beetje nevel boven de rivier.

Het is ook deze weg die de bisschop van le puy als eerste Franse pelgrim in 951 afgelegd heeft (hier en daar wordt vandaag wel wat van afgeweken, meer dan 1950 jaar later, zijn de wegen en steden uiteraard ook geovolueerd).

Dat dit een meer gelopen route is valt duidelijk op, ik zie meer andere pelgrims en dagjeswandelaars, de paden zijn veeeeeel beter (als er al eens een kort stukje steil of slecht pad is wordt er een alternatief voorzien bij slecht weer), wanneer je een dorpje nadert staan er veel reclameborden voor de gites deze zijn ook veel talrijker, bewijzering is ook heel up to date en duidelijk, in de meeste dorpjes vind je een kraantje met drinkwater, en hier en daar heeft een slimme Fransman (of vrouw) in een klein gehuchtje een bar met snacks gemaakt.

Voor mij een heel andere wereld en beleving dan de voorbije etappes.

Voor ik vertrok nog ontbeten in de keuken van de jeugdherberg, daar kwam ik nog 2 "echte" pelgrims tegen. Een koppel helemaal te voet uit Polen  ze hadden er al meer dan 2000 km op zitten en zijn vertrokken rond begin april. 

De pelgrimstocht naar compostela is hun huwelijksreis, ze zijn net getrouwd.

Ik was hun eertse andere "echte" pelgrim die ze tegen kwamen. Met "echte" pelgrim bedoel ik iemand die van thuis vertrekt en in één keer tot in compostela stapt.

Niet dat de anderen geen echte zijn  maar er zijn er toch heel weinig die de tocht in één keer maken. 

Ik ben rond 6u30 vertrokken, het aanbod om nog een keer gezegend te worden tijdens de mis heb ik afgeslagen, één keer is genoeg het zou van het goede te veel worden. In de kathedraal had ik bij het beeld van St jaques een box gezien waar de mensen een "vraag - wens - reden tot gebed" konden in deponeren, elke pelgrim die dit wil krijgt dan een briefje mee op zijn tocht naar compostela. 

Vanuit le puy moest ik terug de heuvel op, voordeel is dat je dan terug mooie uitzichten hebt 

%

De streek is gekend omwille van zijn talrijke stenen kruisen, pelgrims leggen er dan hun eigen steentje bij. 

Na 9 km toen ik een pauze ging nemen bij een pick-nick plaats was daar nog een koppel, de dame riep al van ver of ik een kopje koffie wou. Wat bleek ze hadden daar gekampeerd en gingen voor een week stappen op de Camino (meer tijd hadden ze niet) en eens alle luxe achter zich laten, toen ik vertrok wouden ze nog een foto met een echte pelgrim. 

Het landschap zag er ietsje anders uit, het was duidelijk te zien dat we in een vulkanisch gebied zitten, o.a. aan de soort stenen waarop we stapten. 

Hier en daar zag je een eenzame heuvel 

De tocht verliep vervolgens verder de hoogte in om dan terug af te dalen. 

Na 30,2 km / 639m stijgen en 781m dalen kwam ik rond 13u45 aan in monistrol d'allier

Een dorp die super mooi gelegen is in een kloof nabij de rivier Allier (vandaar de naam) het enige nadeel is dat ik morgen terug uit de kloof moet klimmen. 

Eiffel heeft hier over de rivier een brug gemaakt 

 En dan zijn er de prachtige zichten vanuit de kloof 

De Poolse medeplegrims kwamen ook nog aan op de camping, dus nog wat ervaringen uitwisselen.

Deze bestond in lekker uitslapen en geen wekker zetten, in bed nog de digitale krant lezen en dan de stad verkennen. 

Toen ik rond 11u30 buiten kwam zag ik dat de straten nat waren en het nog aan het regenen was, goed dat dit op mijn rustdag is. 

Le puy en Velay is een super mooie stad met mega vele kleine straatjes, er is wel zo goed als niets vlak. 

Vanuit le pluy heeft de bisschop in 951 de eerste Franse pelgrimstocht naar compostela geleid, na zijn terugkeer heeft hij een kapel op een rots gebouwd. 

En uiteraard staat er boven op een andere rots ook nog een Mariabeeld. Dit is gemaakt uit 213 gietijzeren kanonsbollen na de overwinning van de krimoorlog in 1855.

In de kathedraal ligt de "koortssteen" Maria zou daar verschenen zijn en aan een zieke vrouw gezegd hebben dat ze een nacht op de steen moet doorbrengen om te genezen, en zo geschiedde. 

Le puy (en chartes) zijn de oudste steden waar Maria zou verschenen zijn, vandaar ook de lange geschiedenis van de bedevaarten naar en vanuit le puy. 

Genoeg geschiedenis ... 

Ook vandaag is le puy een van de 4 grootste Franse vertrekplaats voor pelgrims. 

In een mooie lokatie is er een museum over, de moeite om te bezoeken. 

Ik ben dan nog langsgegaan in lokale opvang voor pelgrims, en ja er vertrekken er nog. Maar voor zover ik weet ben ik de enige die in 1 keer doorgaat tot in compostela (je moet er de tijd voor hebben of deze er voor willen en kunnen maken, later daar meer over). De meeste doen een tocht tot in conques of figeac (200- 250 km). 

De komende dagen zou ik dus meer stappers - pelgrims moeten tegen komen. 

Jullie hebben ook nog een spreuk uit mijn stempel boek te goed (reeds een paar dagen te laat) : "nooit bang zijn voor het langzaam verder gaan, altijd bang zijn voor het blijven staan (Chinees spreekwoord). 

Wat me opviel was dat het al weer langer donker is, dus het eerste stuk op pad met mijn hoofdlamp op, deels omdat het nog niet volledig licht was maar ook omdat het eerste deel ook langs de weg verliep, dan is een extra lichtje voor de veiligheid wel aangewezen.

Iets later zag ik de zon opkomen.

%%%FOTO1%%%

Na een tijdje verliep de tocht eventjes langs de Loire met zijn mooie kastelen,

plots stelde ik vast dat er voor mij een berg opdoemde  ondertussen weet ik dan hoe laat het is, ik moet die berg over, volgens de route waren er veel

korte bochten dus wist ik al snel dat het een zware klim zou worden.

%%%FOTO2%%%

En ja het was een berg van meer dan 250m hoog. 

Maar eens je boven bent krijg je terug prachtige vergezichten, en ik vond dan nog een santiago-Schelp ideaal voor een selfie. 

Net voor le pluy kwam ik aan het dorp Polignac met zijn indrukwekkend kasteel boven op de heuvel. 

Om 12u30 arriveerde ik op mijn bestemming, perfecte uur om een plat du jour te eten.

daarna op naar de kathedraal die op de hoogte gebouwd is

%%%FOTO5%%%

Wat ze zo uniek maakt is dat de trap in het midden van de kathedraal uitkomt

%%%FOTO6%%%

Ik was vroeg in dejeugdherberg (na 26,66km / 710m stijgen / 584m dalen ) 

dus nog een siësta gedaan en daarna nog even naar de stad iets gaan drinken en eten.

Morgen is een rustdag en ga ik de stad als tourist verkennen.

Het eerste deel heb ik de GR gevolgd, wat wil zeggen allemaal kleine paden, omhoog, omlaag. Er zaten een paar stukken bij dat je weinig van het pad zag, doornen, bramen, gras met wat fantasie kon ik er een pad door maken.

In de beschrijving stond ook vermeld dat het pad thv een afdaling eerder een ravijn was, wanneer dit vermeld staat wil het zeggen dat het extreem is, en inderdaad het werd een zware afdaling waar je telkens de juiste stenen moest uitkiezen om op de stappen, dus extra traag en voorzichtig.

Het 2e deel van het traject heb ik de gewone weg gevolg, deze loopt meestal wat vlakker en was een heel stuk korter met hier en daar mooie uitzichten over de Loire 

Na 15,66 km was ik tegen 13u30 op mijn bestemming vorey. Korte etappe maar toch zweterig door het warme weer. 

Ik logeer op de camping aan de rivier l'arzon die 1km verder uitmondt in de Loire. 

Ik had nog veel tijd om te douchen, de was te doen, iets te eten in de bar op de camping, boodschappen doen ,..... 

Als avondeten heb ik een magnetron maaltijd met couscous op mijn kampeervuurtje opgewarmd en het was heel lekker. 

Nog wat gerust en rond 8u30 als de muggen lastig begonnen te doen in mijn tent gaan liggen om nog wat te lezen. 

En plots werd ik wakker en het was al donker, dus het bloggen werd terug een dagje later. 

Morgen ga ik vroeg vertrekken om toch wat in de frisse ochtendtemperatuur te kunnen stappen. 

Het was inderdaad een lange etappe, ik had al snel door dat het volgens de bordjes van de GR toch wel boven de 30 km zou uitkomen.

De etappe verliep deels door het bos maar ook vaak langs de weg, de uitzichten waren terug schitterend om te zien. 

Ik moest vandaag ook rivieren over, dit klinkt leuk en idyllisch behalve als je vaststelt dat de rivieren diep ingesneden liggen in de vallei, dus naar beneden en terug naar boven. 

De eerste rivier lag in een vallei die 250m diep lag, na de zware klim uit de vallei was het een paar km vals plat en dan kwam de volgende rivier er al aan, terug diep in een vallei van 150m.

Onderweg kwam ik een rij van 37 rupsen tegen, als ik het juist voor heb zouden dit denne-processie rupsen zijn, als er iemand dit kan bevestigen of zeggen wat het wel is, graag berichtje op de blog. 

%%%FOTO3%%%

Bij de beschrijving van één van de afdalingen stond vermeld dat het pad in slechte staat is, ik kan dit bevestigen, van het pad was amper nog iets te zien, losliggende keien, rotsen, diepe greppels, een echt hindernisparcour. 

Ik nader le puy en Velay, één van de vertrekpunten van de hoofdwegen naar compostela, hier en daar wordt de weg al aangeduid met een schelp en zijn er schuilhokjes voor de pelgrims. 

Ik heb vandaag de kaap van 1000km bereikt, dit wil zeggen dat ik al een stuk meer dan een derde van de weg afgelegd heb. 

Na een zware tocht rond 16u45 aangekomen in retourna, na 36,4 km / 811m stijgen / 1231 'm dalen. 

Ik logeer op de camping aan de Loire. 

Gisteren ben ik al om 9u in slaap gevallen, dus de blog weer een dagje later. 

Vandaag stond een relatief lange maar vlakke en dalende etappe op het programma, vlak moet je met een korreltje zout nemen, hier is niets vlak in vergelijking met het platte België.

We zijn het departement van de Loire ingestapt. 

Na een toch wel lange tocht zijn we om15u30 n'a 31,20 km / 394m stijgen  / 697m dalen  aangekomen in estivareilles. En dit noemen ze hier een vlakke of dalende etappe. 

Mijn gezelschap heeft hun record van stappen op één dag verbroken, een applausje waard. 

👍👍👍💪💪💪💪

In de lokale bar-tabac kon men ons snel helpen om een taxi te vinden, mijn gezelschap moest nog terug naar denonnetjes. En na zo'n lange etappe was te voet uiteraard geen optie. 

Na afscheid genomen te hebben, ben ik nog wat eten gaan kopen, tent opgezet op de camping, gedoucht,  pasta gekookt en daarna direct in slaap gevallen. 

Na een goede nachtrust en ontbijt vertrokken rond 8u30 voor een etappe door de bergen. 

Het landschap was schitterend : geen bossen, graslanden, hier en daar een stukje heide, weiland en machtige vergezichten.

Bij heel helder weer kan je de mont blanc zien, dit geluk hadden we niet. 

%%%%FOTO1%%%

Het is een gebied waar men in de winter kan langlaufen en skiën , we passeerden ook de liften van het skigebied.

%%%FOTO2%%%

Het hoogtes punt van de dag was 1609m, daar was ook een militair domein, dus geen foto.

Daarna mochten we lichtjes beginnen afdalen en passeerden we door de graslanden met schapen en koeien, dus hekje open, hekje toe, poortje over .. 

En stappen tussen de koeien. 

%%%FOTO3%%%

De eindbestemming was de auberge jas du mas op een 5 km voor St anthème.

Na 20,69 km / 443m stijgen / 574m dalen kwamen we rond 4u aan op onze bestemming, mij 2 medegezellen hebben dit weer voortreffelijk gedaan. 

Een gezellige auberge waar we 's avonds super lekker gegeten hebben. 

Op de slaapzaal kregen we elk onze eigen bedstee heel knus en mooi gemaakt.

%%%FOTO4%%%

Morgen een langere etappe die normaal gezien niet meer stijgt. 

De tocht verliep eerst weer door de bossen en piepkleine gehuchtje. 

Na een tijdje veranderde het lansdschap van bos naar heide met bloemen. 

Nog wat hoger kwamen we aan in de graslanden, waarbij we nu en dan over houten hekken / ladders moesten stappen.

Uiteindelijk kwamen we aan op de hoogste top (althans voor vandaag)  we zaten dan op een hoogte van 1435 'm en dat leverde super mooie vergezichten op.

Onze eindbestemming was dan maar 10 min ver meer en gelukkig want de donkere onweerswolken naderden snel, we zagen de regen in de verte. 

10 min na onze aankomst was de regen en donder er ook, net op tijd aangekomen.

We verblijven in de lokale auberge col de Beal, net naast de koeienstal, eens iets anders het geloei van de koeien. 

We hebben vandaag 19,7 km gestapt, 657 'm gestegen en 494 'm gedaald, mijn gezelschap heeft dat voortreffelijk gedaan. 

Na een verkwikkende douche hebben we nog de 2e helft van het voetbal gezien, bij de lokale supporters ontbrak er wel wat enthousiasme, enkel een klein applausje kon er vanaf. 

Morgen trekken we verder de bergen in. 

Daar ik een korte etappe voor de boeg had heb ik ervan geprofiteerd om wat langer te slapen en pas rond 9u te vertrekken. 

Mijn collega "de pelgrim met paard" vertrok vroeger daar hij wat verder wou stappen dan ik.

Het eerste deel was een mooi idyllisch bospad met bloemen. 

Een deel van de afdeling verliep heel steil en over wat je amper een pad kunt noemen, het was eerder een gracht / beek vol met keien en rotsblokken, dus opletten geblazen. 

Om wat contra-gewicht te hebben bij de afdaling heb ik zelfs de riemen van mijn rugzak wat losser gezet. 

%%%FOTO2%%%

En plots was er een barricade op het pad, gemotoriseerd verkeer mocht niet door omwille van de stabilitasie werken die men aan het uitvoeren was. Ik ben niet gemotoriseerd dus verder op pad. En je zag inderdaad dat het pad er slecht bij lag en ze hier en daar wat bomen gerooid hadden. Maar op één punt hadden ze veel bomen gerooid en waren ze nog niet verwijderd. 

Pad volledig versperd door de bomen die er over lagen. 

En dan kwam het liedje "We gaan op berenjacht" plots in mijn gedachten , "Ik kan er niet omheen, ik kan er niet over, ik kan er niet onder, ik moet er door." 

Dus maar door de omgezaagde bomen klauteren, heb zelfs mijn rugzak efkes moeten in mijn handen dragen om er door te geraken

Vandaag was dus een echt hindernissen parcour. 

Tegen iets voor 2 was ik al op de bestemming chabreloche (18,8 km / 307 'm gestegen / 638 'm gedaald)  

Toen ik er aan kwam was de collega pelgrim met zijn paard daar ook nog, gezellig nog een koffie gedronken voor hij verder op pad ging. 

De gemeente stelt voor de pelgrims gratis een lokaaltje ter beschikking, het is vrij basic, er zijn een paar plooibedden, een toilet en een lavabo met warm water, voor mij is dit meer dan voldoende. 

Het lokaaltje is de catechese ruimte van de gemeente en als ze vrij is mogen de pelgrims dit gebruiken.

De route loopt zoals steeds door bossen en over berg en dal wat na de beklimming prachtige vergezichten oplevert. 

Ik volg nauwgezet de beschrijving van de route, aan het kruispunt naar links, ondertussen heeft de term "kruispunt" voor mij een dubbele betekenis .... 

Heel af en toe wordt je verrast door een klein rustpuntje speciaal voor de pelgrims, een toilet, bankje en fris water 

Na 20,6 km  / 707m stijgen / 606 m dalen arriveer ik aan de camping in Saint Clément. 

De eigenaars blijken west Vlamingen te zijn, 

Kaat houdt de camping open terwijl haar man thuis in ledegem hun restaurant runt. 

Wat een aangename verrassing om nog eens West Vlaams te kunnen spreken. 

Ik krijg direct een kopje koffie en we babbelen gezellig. 

Op de camping zijn er 2 groepen met jongeren op kamp, de ene begeleid door paters in een bruine pij, ze zijn aan het voetballen en de pater staat in het goal, leuk om te zien. 

In het dorp is er niet veel, de bar-restaurant is vandaag gesloten. Ik wandel toch nog eens naar het dorp en zie daar tot mijn vreugde een mobiel-pizza kraam staan, dus wordt het 's avonds pizza, rond 8u45 mag ik hem gaan afhalen. 

Op de camping biedt Kaat me een aperitiefje aan lekkere Ricard, en ik stel voor dat ze mee-eet van mijn pizza want die is toch veel te groot. Het wordt dus een heel gezellige avond met lekkere pizza, een glaasje wijn, gezellig kletsen en ondertussen ook wat voetbal kijken.

Na een tijdje komt ook één van de paters mee kijken naar het voetbal. 

Weerom een dag met een onverwachte leuke wending. 

De komende dagen heb ik wat kortere etappes ingepland, dit ter compensatie van een rustdag. Binnen een paar dagen (14 juli) krijg ik bezoek van moeke en wim (mijn oudste broer) ze gaan 3 dagen meestappen, dus ook voor hen heb ik de etappes niet te lang gemaakt want we zitten ook wat in de bergen. Om te vermijden dat we met 3 stranden zonder overnachting, heb ik deze toch een week op voorhand gereserveerd en ook voor het eten is alles reeds geregeld.

Er is blijkbaar iets misgelopen met de foto's. 

Hierbij alsnog de foto's 

Na geleefd te hebben op oud brood en soep, 's morgens om 6u25 richting bakker. De geur van vers brood kwam me al van ver tegemoet, dit voelde als de hemel op aarde. 

Na een maand als pelgrim allee door Frankrijk te stappen ga je automatische over op de basisbehoeften : heb ik voldoende water / heb ik voldoende brood - eten / wat is de juiste weg / waar kan ik slapen. Al de rest wordt bijzaak en luxe.

Van zodra de bakker open gaat koop ik vers brood en overheerlijke croissants en merk dan dat ze buiten een terras klaar zetten. Dus ontbijt op terras met koffie en croissant, wat voelt dit goed, je apprecieert deze kleine extra's meer en meer.

Met een volle maag op pad, weerom over heuvel en door dal, langs kleine verlaten dorpjes en nu en dan door het bos. 

Ik kwam vandaag vaak op de meest vreemde locaties bushaltes tegen zelfs waar geen huizen te bespeuren waren, maar  zag geen enkele bus. Dus toch maar niet wachten op de bus en te voet verder langs de GR

%%%FOTO1%%%

Als ik bijna op mijn bestemming ben, gaan de heuvels in de verte over in watcal wat meer op een kleine berg begint te lijken, ik nader duidelijk het centraal massief 

%%%FOTO2%%%

Mijn eindbestemming chatelus een klein dorpje waar Maria vanop de heuvel over iedereen waakt. 

%%%FOTO3%%%

Ik had het pelgrimslokaal gereserveerd via de gemeente om te overnachten. 

Aangekomen in chatelus vind ik niet direct een bord naar de gîtes maar zie wel de bar-restaurant. Ik drink er iets fris en tot mijn vreugde blijkt dat ik er vanavond nog kan eten. De dame zegt dat de gîtes waarschijnlijk aan het einde van het dorp in de feestzaal is. 

Ik daar naartoe maar alles blijkt gesloten, en volgens de telefonische afspraak zou de gites open zijn. Dus terug naar het centrum, aan de Marie bel ik nog eens, gelukkig wordt er opgenomen men zegt me dat ik richting kerk moet achter de bar-restaurant. Ik loop de 2 straten af die het dorp telt maar vind de gîte niet. Wel zie ik een soort parochiezaal. Ik spreek daar de mensen aan, ze kennen de gîte niet maar hebben wel al in hun zaal gestrande pelgrims laten overnachten. Er klopt dus duidelijkheid iets niet. Ik stel voor nog eens te bellen en dan de lokale mensen het woord te laten voeren. 

Blijkt dat de gîte in het volgende dorp is, nog 6km verder, in fout in mijn gids. 

Ik heb er dan al 33,5 km (en 700 hoogtemeter op zitten) en het is al 5u30

De dame die voor mij belt zegt, deze pelgrim is helemaal alleen en moe we laten haar hier overnachten. 

De lokale "okra" is nog aan het kaarten - vergaderen, dus nog efkes naar de bar tot de zaal vrij is, tijd voor aperitief. Voor een hun hulpvaardigheid en gratis logement is de lokale ondernemers steunen het minste wat ik kan terug doen. 

Mijn logement is vrij basic maar ik heb alles wat ik nodig heb : een toilet  een lavabo en een dak boven mijn hoofd, meer moet dat niet zijn. 

%%%FOTO4%%%

Ik ben de enige gast in het restaurant, het voetbal zal er wel iets mee te maken hebben. 

Een lekkere plat du jour : slaatje als voorgerecht, kip met pasta, roomkaas, een karafje wijn en een koffie, dit alles voor de luttele som van 13 €. 

Hier kunnen wij van de Fransen nog iets van leren, en blijkbaar ook van de voetbal. 

Alleen het supporteren kunnen we beter, het dorp was muisstil ik heb de voetbal via internet moeten volgen. Ook na hun overwinning hoorde ik geen vreugde lawaai. 

Na de gezellige avond op de camping vroeg vertrokken, iets voor 6u was ik reeds op pad voor een lange etappe. 

Het eerste stuk verliep heel vlak, langs een voie verte (fietspad) die er als een mooie groene weg uitzag.

Ondertussen ben ik aan de Loire aangekomen, een brede mooie rivier

Verder verliep de etappe vooral langs gewone wegen met piepkleine verlaten gehuchtje's. 

Al was er wel op één plaats iemand thuis, toen ik langs een huis passeerde stond de eigenaar reeds aan de deur met een fles fris gekoeld water en een glas, ik veronderstel dat hij me al van ver had zien afkomen, toch ook eens leuk om tijdens de dag een levende ziel tegen te komen. 

Het is hier zo rustig dat zelfs de kleine hertjes over de straat lopen , als je goed kijkt zie je er eentje weglopen. 

Rond de klok van 3u30 was ik na 31,5km op de bestemming, een klein dorpje waar ik in de gemeentelijke gîte overnacht. Ik werd onthaald door een vriendelijke dame, waarna ik nog een tas koffie bij haar thuis mocht gaan drinken.

In Frankrijk blijken op maandag alle belangrijke winkels dicht te zijn. Onderweg kwam ik 2 kruidenierszaken tegen, gesloten op maandag. De enige bar-restaurant onderweg had zijn sluitingsdag op maandag.

 En in het dorpje waar ik verblijf was enkel de apotheek en de begrafenisondernemer open, ik ben daar gelukkig niets mee .. 

De lokale bakker is ook gesloten. 

Mijn eten vandaag was dus brood (al wat oud)  sardines en kaas. 

Deze avond heb ik soep gemaakt (mij nood-eten komt wel goed van pas) en van de rest van mij oud droog brood heb ik croûtons gebakken voor in de soep. 

Improviseren is nodig, en als je honger hebt smaakt alles. 

Morgen gaat de lokale bakker open om 6u30, ik zal aan zij deur staan, hopelijk zijn er lekkere verse croissants ... Dan ik weer op pad voor opnieuw een lange etappe. 

Ik koos ervoor om vandaag mijn eigen route te maken en de GR niet te volgen, daar dit de kortste weg was en de hellingen ook iets minder zijn. De etappe verliep dus eens niet door bossen en paden met gras tot aan de oksels.

In de streek ook je overal kleine meertjes tegen

 

Over de route valt weinig te vertellen, een kleine heuvel, wat velden, koeien, graslanden... 

De route liep door het dorpje mont, een klein gehuchtje waar je voor weinig geld grond kan kopen, hou er dan wel rekening mee dat cfr de naam van het dorp je veel bergop moet gaan.

Net voor ik op de eindbestemming kom stop ik nog efkes aan een picknick plaats om nog wat brood en kaas te eten, er is ook een ouder koppel aanwezig die gezellig aan het picknicken zijn op zondag middag. De dame komt naar me toe en bied me een kopje koffie uit haar thermos aan. Deze kleine spontane dingen geven een pelgrim weer extra energie. 

Eindbestemming vandaag (na 27km) bourbon lancy, een iets groter dorp, maar op zondag middag is er weinig beweging in de stad. De poorten en gebouwen zijn een extra wandeling waard. 

Op de camping was er deze avond een paella etentje met live-optreden. Ik kon nog mee aanschuiven en verbroederen met de andere gasten.

Is weerom een verrassende en aangename dag geworden. 

De etappe vandaag was iets korter ("mede dankzij de extra km van gisteren)  en ook wel iets vlakker (27,1 km / 483 'm stijgen / 623 'm dalen)  

Volgens de Belgische normen is iets vlakker nog steeds heel heuvelachtig. 

Het begin van de etappe liep van gehuchtje naar gehuchtje, soms was er maar één huis te zien. Dan terug een stukje door een bos en ja dit groeit op een heuvel die ik over moest.

De heuvels met bos worden hier vooral gebruikt voor de bosbouw, je ziet gekapte gebieden, nieuwe aanplantingen en gebieden die gemarkeerd zij als te kappen. 

Verder verliep het traject veel over gewone wegen, die uiteraard niet vlak zijn, maar ze brengen wel mooie vergezichten met zich mee.

Het valt ook op dat men hier terug meer aan akkerbouw en veeteelt doet, ik kwam een aantal boerderijen tegen die vlees van eigen runderen verkopen.

De witte vlekken op de heuvel zijn het vee. 

Tegen iets voor 2u30 aangekomen in het dorpje waar ik logeer.

De plaatselijke winkel was nog niet open, dus op naar de lokale bar. 

De vriendelijke eigenaar kon nog iets te eten voor mij maken, wel eventjes wachten want hij moetst nog sla gaan kopen.

De lekkere salade met hesp en kaas smaakte bijzonder goed.

Plots kwamen een aantal heel chique opgekleede dames en heren toe, bleek dat er een huwelijk was van de lokale rijke bourgeoisie. De dames waren uitgedost met chique hoeden.

De dame van de bar (een Nederlandse) vertelde me dat dit heel sporadisch nog eens gebeurt, er zijn nog een paar heel rijke families in de streek, als er hiervan iemand huwt is het heel bijzonder.

Je kon de gezangen van het koor tot in de bar horen.

Na wat inkopen op naar de camping voor een verkwikkende douche, en na de vele bossen ook wel een grondige en nodige inspectie op teken. 

In de bossen krioelt het van de teken, telkens ik deze verlaat kijk ik na of ik geen teken zie, dit is echt wel nodig ik weet ondertussen goed hoe ze er uitzien.

Deze avond zelf gekookt : omelet met ui, paprika en tomaat, dit smaakt heerlijk met een Frans stokbrood en een glas (of beker) Bourgogne.

Het parcour liep absoluut niet vlak, ik moest een aantal heuvels over (of bergen volgens de Belgische normen). 

Mijn bedoeling was om in de gemeentelijke gîte te overnachten, de dag voordien kon ik niemand bereiken, toen ik deze ochtend belde was alles volzet ook een tent in de tuin plaatsen was geen optie (er was geen tuin), dus weer over naar plan b en wild-kamperen.

Na een rustige nacht in de voormalige school ben ik om 7u vertrokken. 

De temperatuur was ietsje hoger dan de dag voordien 22gr maar nog zeer aangenaam. 

De vochtigheid was ook iets gezakt, de regen was voorbij maar door de voorbije regen was alles nog nat en heel mistig. 

Het bos waar ik door moest was gekend om een vochtig gebied te zijn, dit was te zien aan het mooi tapijt van mos. 

Maar door de regen van gisteren was het pad soms wel een riviertje geworden en moest ik nu en dan een weg ernaast maken. 

En dan liep de weg bergop, bergop en bergop ... 

Ik kwam zelfs in een gebied waar men in de winter kan langlaufen. 

Na het bos en de berg verliep de etappe een stukje langs gewone wegen, tot in een klein dorpje waar ik een plat du jour kon eten. 

Met een gevulde maag terug op pad, na een bocht heb ik een schitterend uitzicht op een heuvel.

Als je een heuvel voor je ziet is het gevolg meestal dat je er over moet. 

Dus weerom bergop ... 

Toen ik boven kwam bleek er daar een grote archeologische site (bibracte, een van de grotere van Frankrijk) te zijn, in verschillende eeuwen is er daar bewoning geweest en was er een abdij. Hun uitzicht was schitterend. 

Aangekomen in het dorp waar ik wou overnachten was er niet veel te zien, ik vermoed dat alle Fransen voor de tv zaten (voetbal)  

Mijn water aangevuld en nog een aantal km verder gestapt tot ik een mooi plekje in het bos vond om mij tent op te zetten. 

Nog een pot soep gemaakt en dan slapen na een vermoeiende dag. 

Ik had er dan 30,4 km op zitten, 976 m gestegen en 926 gedaald, best wel pittig.