|
Gisteren avond nog een Nederlands koppel ontmoet op de camping, toen ze hoorden dat ik naar compostela ging, werd ik direct uitgenodigd in hun camper voor een kopje koffie.
Meer dan 25 jaar geleden had de dame dit ook gedaan en dan later nog eens in etappes met haar man. In die tijd was er nog geen GPS op smartphones, geen gidsen, ze moesten zelf hun weg zoeken. Heel boeiende avond gehad.
Omdat het een lange etappe zou worden al om 6 uur vertrokken, en het werd inderdaad een lange en lastige tocht.
Enerzijds door het vele stijgen maar ook het dalen. In totaal werden het 33,5km, 623m stijgen / 1469m dalen.
Dalen is voor de spieren en knieën nog lastiger dan stijgen, er komt nog bij dat het niet over mooi geplaveide straatjes gaat maar over oneffen paden met stenen, wortels, rotsblokken. Je moet je dus heel goed concentreren op het pad zoniet is de kans groot dat je het van te dichtbij leert kennen...
Het eerste deel van de etappe nog met een koplamp gelopen want de zon was nog niet helemaal op.
Een aantal stukken van de weg naar compostela zijn geklasseerd als unesco werelderfgoed, dit zijn stukken die nooit gewijzigd zijn en waar de eerste pelgrims ook letterlijk over gestapt hebben.
Vandaag stonden een aantal van deze stukken op het programma.
De weg verliep onder andere terug door mooie uitgestrekte heuvelige weilanden met koeien. Ik liep letterlijk tussen de koeien.
Nu en dan passeerde ik een dorpje en bijna in elk dorpje vind ik verwijzingen naar compostela, nu en dan heb ik nog een klein beetje beroeps-misvorming, ben het nog niet helemaal kwijt.
De heuvels volgden elkaar op, de afdalingen waren talrijk en steil, de hitte begon toch wel door te wegen.
En dan zie je in een klein dorpje van amper 4 woningen een abri voor de pelgrims. Er was niet alleen "eau potable" (dat is er overal) maar men had er ook gratis koffie, thee en fruitsap voorzien, een donativo kon je in de spaarpot steken.
Meestal zijn deze lokatie oude gemeenschappelijke ovens, ieder dorp had vroeger één oven voor het hele dorp, ik heb er al veel gezien die gerestaureerd werden of nu dienst doen als rustplek.
Wat deed het fruitsap en de vriendelijkheid deugd.
Uiteindelijk om 16u30 op de camping aangekomen, het was dan 35 gr, een camping bij de rivier de lot, even afkoelen met de voeten in het frisse water.
Morgen wordt het terug heel warm, dus een korte etappe van 20km, als ik dat tegen de camping uitbaatster zeg, kijkt ze me raar aan : dat is niet kort dat is normaal.
Maar ja de buitenlanders zijn blijkbaar niet normaal of een beetje gezond gek, nog volgens dezelfde dame is er bijna geen enkele Fransman die van thuis vertrekt, wel Oostenrijkers, Zwitsers, Duitsers, Nederlanders, Belgen, Polen.
|
(de riolering heb je uiteraard al gespot); maar dan zou je wel de fotogenieke landschappen missen!