Na een goede nachtrust en ontbijt vertrokken rond 8u30 voor een etappe door de bergen. 

Het landschap was schitterend : geen bossen, graslanden, hier en daar een stukje heide, weiland en machtige vergezichten.

Bij heel helder weer kan je de mont blanc zien, dit geluk hadden we niet. 

%%%%FOTO1%%%

Het is een gebied waar men in de winter kan langlaufen en skiën , we passeerden ook de liften van het skigebied.

%%%FOTO2%%%

Het hoogtes punt van de dag was 1609m, daar was ook een militair domein, dus geen foto.

Daarna mochten we lichtjes beginnen afdalen en passeerden we door de graslanden met schapen en koeien, dus hekje open, hekje toe, poortje over .. 

En stappen tussen de koeien. 

%%%FOTO3%%%

De eindbestemming was de auberge jas du mas op een 5 km voor St anthème.

Na 20,69 km / 443m stijgen / 574m dalen kwamen we rond 4u aan op onze bestemming, mij 2 medegezellen hebben dit weer voortreffelijk gedaan. 

Een gezellige auberge waar we 's avonds super lekker gegeten hebben. 

Op de slaapzaal kregen we elk onze eigen bedstee heel knus en mooi gemaakt.

%%%FOTO4%%%

Morgen een langere etappe die normaal gezien niet meer stijgt. 

De tocht verliep eerst weer door de bossen en piepkleine gehuchtje. 

Na een tijdje veranderde het lansdschap van bos naar heide met bloemen. 

Nog wat hoger kwamen we aan in de graslanden, waarbij we nu en dan over houten hekken / ladders moesten stappen.

Uiteindelijk kwamen we aan op de hoogste top (althans voor vandaag)  we zaten dan op een hoogte van 1435 'm en dat leverde super mooie vergezichten op.

Onze eindbestemming was dan maar 10 min ver meer en gelukkig want de donkere onweerswolken naderden snel, we zagen de regen in de verte. 

10 min na onze aankomst was de regen en donder er ook, net op tijd aangekomen.

We verblijven in de lokale auberge col de Beal, net naast de koeienstal, eens iets anders het geloei van de koeien. 

We hebben vandaag 19,7 km gestapt, 657 'm gestegen en 494 'm gedaald, mijn gezelschap heeft dat voortreffelijk gedaan. 

Na een verkwikkende douche hebben we nog de 2e helft van het voetbal gezien, bij de lokale supporters ontbrak er wel wat enthousiasme, enkel een klein applausje kon er vanaf. 

Morgen trekken we verder de bergen in. 

Daar ik een korte etappe voor de boeg had heb ik ervan geprofiteerd om wat langer te slapen en pas rond 9u te vertrekken. 

Mijn collega "de pelgrim met paard" vertrok vroeger daar hij wat verder wou stappen dan ik.

Het eerste deel was een mooi idyllisch bospad met bloemen. 

Een deel van de afdeling verliep heel steil en over wat je amper een pad kunt noemen, het was eerder een gracht / beek vol met keien en rotsblokken, dus opletten geblazen. 

Om wat contra-gewicht te hebben bij de afdaling heb ik zelfs de riemen van mijn rugzak wat losser gezet. 

%%%FOTO2%%%

En plots was er een barricade op het pad, gemotoriseerd verkeer mocht niet door omwille van de stabilitasie werken die men aan het uitvoeren was. Ik ben niet gemotoriseerd dus verder op pad. En je zag inderdaad dat het pad er slecht bij lag en ze hier en daar wat bomen gerooid hadden. Maar op één punt hadden ze veel bomen gerooid en waren ze nog niet verwijderd. 

Pad volledig versperd door de bomen die er over lagen. 

En dan kwam het liedje "We gaan op berenjacht" plots in mijn gedachten , "Ik kan er niet omheen, ik kan er niet over, ik kan er niet onder, ik moet er door." 

Dus maar door de omgezaagde bomen klauteren, heb zelfs mijn rugzak efkes moeten in mijn handen dragen om er door te geraken

Vandaag was dus een echt hindernissen parcour. 

Tegen iets voor 2 was ik al op de bestemming chabreloche (18,8 km / 307 'm gestegen / 638 'm gedaald)  

Toen ik er aan kwam was de collega pelgrim met zijn paard daar ook nog, gezellig nog een koffie gedronken voor hij verder op pad ging. 

De gemeente stelt voor de pelgrims gratis een lokaaltje ter beschikking, het is vrij basic, er zijn een paar plooibedden, een toilet en een lavabo met warm water, voor mij is dit meer dan voldoende. 

Het lokaaltje is de catechese ruimte van de gemeente en als ze vrij is mogen de pelgrims dit gebruiken.

De route loopt zoals steeds door bossen en over berg en dal wat na de beklimming prachtige vergezichten oplevert. 

Ik volg nauwgezet de beschrijving van de route, aan het kruispunt naar links, ondertussen heeft de term "kruispunt" voor mij een dubbele betekenis .... 

Heel af en toe wordt je verrast door een klein rustpuntje speciaal voor de pelgrims, een toilet, bankje en fris water 

Na 20,6 km  / 707m stijgen / 606 m dalen arriveer ik aan de camping in Saint Clément. 

De eigenaars blijken west Vlamingen te zijn, 

Kaat houdt de camping open terwijl haar man thuis in ledegem hun restaurant runt. 

Wat een aangename verrassing om nog eens West Vlaams te kunnen spreken. 

Ik krijg direct een kopje koffie en we babbelen gezellig. 

Op de camping zijn er 2 groepen met jongeren op kamp, de ene begeleid door paters in een bruine pij, ze zijn aan het voetballen en de pater staat in het goal, leuk om te zien. 

In het dorp is er niet veel, de bar-restaurant is vandaag gesloten. Ik wandel toch nog eens naar het dorp en zie daar tot mijn vreugde een mobiel-pizza kraam staan, dus wordt het 's avonds pizza, rond 8u45 mag ik hem gaan afhalen. 

Op de camping biedt Kaat me een aperitiefje aan lekkere Ricard, en ik stel voor dat ze mee-eet van mijn pizza want die is toch veel te groot. Het wordt dus een heel gezellige avond met lekkere pizza, een glaasje wijn, gezellig kletsen en ondertussen ook wat voetbal kijken.

Na een tijdje komt ook één van de paters mee kijken naar het voetbal. 

Weerom een dag met een onverwachte leuke wending. 

De komende dagen heb ik wat kortere etappes ingepland, dit ter compensatie van een rustdag. Binnen een paar dagen (14 juli) krijg ik bezoek van moeke en wim (mijn oudste broer) ze gaan 3 dagen meestappen, dus ook voor hen heb ik de etappes niet te lang gemaakt want we zitten ook wat in de bergen. Om te vermijden dat we met 3 stranden zonder overnachting, heb ik deze toch een week op voorhand gereserveerd en ook voor het eten is alles reeds geregeld.

Er is blijkbaar iets misgelopen met de foto's. 

Hierbij alsnog de foto's 

Na geleefd te hebben op oud brood en soep, 's morgens om 6u25 richting bakker. De geur van vers brood kwam me al van ver tegemoet, dit voelde als de hemel op aarde. 

Na een maand als pelgrim allee door Frankrijk te stappen ga je automatische over op de basisbehoeften : heb ik voldoende water / heb ik voldoende brood - eten / wat is de juiste weg / waar kan ik slapen. Al de rest wordt bijzaak en luxe.

Van zodra de bakker open gaat koop ik vers brood en overheerlijke croissants en merk dan dat ze buiten een terras klaar zetten. Dus ontbijt op terras met koffie en croissant, wat voelt dit goed, je apprecieert deze kleine extra's meer en meer.

Met een volle maag op pad, weerom over heuvel en door dal, langs kleine verlaten dorpjes en nu en dan door het bos. 

Ik kwam vandaag vaak op de meest vreemde locaties bushaltes tegen zelfs waar geen huizen te bespeuren waren, maar  zag geen enkele bus. Dus toch maar niet wachten op de bus en te voet verder langs de GR

%%%FOTO1%%%

Als ik bijna op mijn bestemming ben, gaan de heuvels in de verte over in watcal wat meer op een kleine berg begint te lijken, ik nader duidelijk het centraal massief 

%%%FOTO2%%%

Mijn eindbestemming chatelus een klein dorpje waar Maria vanop de heuvel over iedereen waakt. 

%%%FOTO3%%%

Ik had het pelgrimslokaal gereserveerd via de gemeente om te overnachten. 

Aangekomen in chatelus vind ik niet direct een bord naar de gîtes maar zie wel de bar-restaurant. Ik drink er iets fris en tot mijn vreugde blijkt dat ik er vanavond nog kan eten. De dame zegt dat de gîtes waarschijnlijk aan het einde van het dorp in de feestzaal is. 

Ik daar naartoe maar alles blijkt gesloten, en volgens de telefonische afspraak zou de gites open zijn. Dus terug naar het centrum, aan de Marie bel ik nog eens, gelukkig wordt er opgenomen men zegt me dat ik richting kerk moet achter de bar-restaurant. Ik loop de 2 straten af die het dorp telt maar vind de gîte niet. Wel zie ik een soort parochiezaal. Ik spreek daar de mensen aan, ze kennen de gîte niet maar hebben wel al in hun zaal gestrande pelgrims laten overnachten. Er klopt dus duidelijkheid iets niet. Ik stel voor nog eens te bellen en dan de lokale mensen het woord te laten voeren. 

Blijkt dat de gîte in het volgende dorp is, nog 6km verder, in fout in mijn gids. 

Ik heb er dan al 33,5 km (en 700 hoogtemeter op zitten) en het is al 5u30

De dame die voor mij belt zegt, deze pelgrim is helemaal alleen en moe we laten haar hier overnachten. 

De lokale "okra" is nog aan het kaarten - vergaderen, dus nog efkes naar de bar tot de zaal vrij is, tijd voor aperitief. Voor een hun hulpvaardigheid en gratis logement is de lokale ondernemers steunen het minste wat ik kan terug doen. 

Mijn logement is vrij basic maar ik heb alles wat ik nodig heb : een toilet  een lavabo en een dak boven mijn hoofd, meer moet dat niet zijn. 

%%%FOTO4%%%

Ik ben de enige gast in het restaurant, het voetbal zal er wel iets mee te maken hebben. 

Een lekkere plat du jour : slaatje als voorgerecht, kip met pasta, roomkaas, een karafje wijn en een koffie, dit alles voor de luttele som van 13 €. 

Hier kunnen wij van de Fransen nog iets van leren, en blijkbaar ook van de voetbal. 

Alleen het supporteren kunnen we beter, het dorp was muisstil ik heb de voetbal via internet moeten volgen. Ook na hun overwinning hoorde ik geen vreugde lawaai. 

Na de gezellige avond op de camping vroeg vertrokken, iets voor 6u was ik reeds op pad voor een lange etappe. 

Het eerste stuk verliep heel vlak, langs een voie verte (fietspad) die er als een mooie groene weg uitzag.

Ondertussen ben ik aan de Loire aangekomen, een brede mooie rivier

Verder verliep de etappe vooral langs gewone wegen met piepkleine verlaten gehuchtje's. 

Al was er wel op één plaats iemand thuis, toen ik langs een huis passeerde stond de eigenaar reeds aan de deur met een fles fris gekoeld water en een glas, ik veronderstel dat hij me al van ver had zien afkomen, toch ook eens leuk om tijdens de dag een levende ziel tegen te komen. 

Het is hier zo rustig dat zelfs de kleine hertjes over de straat lopen , als je goed kijkt zie je er eentje weglopen. 

Rond de klok van 3u30 was ik na 31,5km op de bestemming, een klein dorpje waar ik in de gemeentelijke gîte overnacht. Ik werd onthaald door een vriendelijke dame, waarna ik nog een tas koffie bij haar thuis mocht gaan drinken.

In Frankrijk blijken op maandag alle belangrijke winkels dicht te zijn. Onderweg kwam ik 2 kruidenierszaken tegen, gesloten op maandag. De enige bar-restaurant onderweg had zijn sluitingsdag op maandag.

 En in het dorpje waar ik verblijf was enkel de apotheek en de begrafenisondernemer open, ik ben daar gelukkig niets mee .. 

De lokale bakker is ook gesloten. 

Mijn eten vandaag was dus brood (al wat oud)  sardines en kaas. 

Deze avond heb ik soep gemaakt (mij nood-eten komt wel goed van pas) en van de rest van mij oud droog brood heb ik croûtons gebakken voor in de soep. 

Improviseren is nodig, en als je honger hebt smaakt alles. 

Morgen gaat de lokale bakker open om 6u30, ik zal aan zij deur staan, hopelijk zijn er lekkere verse croissants ... Dan ik weer op pad voor opnieuw een lange etappe. 

Ik koos ervoor om vandaag mijn eigen route te maken en de GR niet te volgen, daar dit de kortste weg was en de hellingen ook iets minder zijn. De etappe verliep dus eens niet door bossen en paden met gras tot aan de oksels.

In de streek ook je overal kleine meertjes tegen

 

Over de route valt weinig te vertellen, een kleine heuvel, wat velden, koeien, graslanden... 

De route liep door het dorpje mont, een klein gehuchtje waar je voor weinig geld grond kan kopen, hou er dan wel rekening mee dat cfr de naam van het dorp je veel bergop moet gaan.

Net voor ik op de eindbestemming kom stop ik nog efkes aan een picknick plaats om nog wat brood en kaas te eten, er is ook een ouder koppel aanwezig die gezellig aan het picknicken zijn op zondag middag. De dame komt naar me toe en bied me een kopje koffie uit haar thermos aan. Deze kleine spontane dingen geven een pelgrim weer extra energie. 

Eindbestemming vandaag (na 27km) bourbon lancy, een iets groter dorp, maar op zondag middag is er weinig beweging in de stad. De poorten en gebouwen zijn een extra wandeling waard. 

Op de camping was er deze avond een paella etentje met live-optreden. Ik kon nog mee aanschuiven en verbroederen met de andere gasten.

Is weerom een verrassende en aangename dag geworden. 

De etappe vandaag was iets korter ("mede dankzij de extra km van gisteren)  en ook wel iets vlakker (27,1 km / 483 'm stijgen / 623 'm dalen)  

Volgens de Belgische normen is iets vlakker nog steeds heel heuvelachtig. 

Het begin van de etappe liep van gehuchtje naar gehuchtje, soms was er maar één huis te zien. Dan terug een stukje door een bos en ja dit groeit op een heuvel die ik over moest.

De heuvels met bos worden hier vooral gebruikt voor de bosbouw, je ziet gekapte gebieden, nieuwe aanplantingen en gebieden die gemarkeerd zij als te kappen. 

Verder verliep het traject veel over gewone wegen, die uiteraard niet vlak zijn, maar ze brengen wel mooie vergezichten met zich mee.

Het valt ook op dat men hier terug meer aan akkerbouw en veeteelt doet, ik kwam een aantal boerderijen tegen die vlees van eigen runderen verkopen.

De witte vlekken op de heuvel zijn het vee. 

Tegen iets voor 2u30 aangekomen in het dorpje waar ik logeer.

De plaatselijke winkel was nog niet open, dus op naar de lokale bar. 

De vriendelijke eigenaar kon nog iets te eten voor mij maken, wel eventjes wachten want hij moetst nog sla gaan kopen.

De lekkere salade met hesp en kaas smaakte bijzonder goed.

Plots kwamen een aantal heel chique opgekleede dames en heren toe, bleek dat er een huwelijk was van de lokale rijke bourgeoisie. De dames waren uitgedost met chique hoeden.

De dame van de bar (een Nederlandse) vertelde me dat dit heel sporadisch nog eens gebeurt, er zijn nog een paar heel rijke families in de streek, als er hiervan iemand huwt is het heel bijzonder.

Je kon de gezangen van het koor tot in de bar horen.

Na wat inkopen op naar de camping voor een verkwikkende douche, en na de vele bossen ook wel een grondige en nodige inspectie op teken. 

In de bossen krioelt het van de teken, telkens ik deze verlaat kijk ik na of ik geen teken zie, dit is echt wel nodig ik weet ondertussen goed hoe ze er uitzien.

Deze avond zelf gekookt : omelet met ui, paprika en tomaat, dit smaakt heerlijk met een Frans stokbrood en een glas (of beker) Bourgogne.

Het parcour liep absoluut niet vlak, ik moest een aantal heuvels over (of bergen volgens de Belgische normen). 

Mijn bedoeling was om in de gemeentelijke gîte te overnachten, de dag voordien kon ik niemand bereiken, toen ik deze ochtend belde was alles volzet ook een tent in de tuin plaatsen was geen optie (er was geen tuin), dus weer over naar plan b en wild-kamperen.

Na een rustige nacht in de voormalige school ben ik om 7u vertrokken. 

De temperatuur was ietsje hoger dan de dag voordien 22gr maar nog zeer aangenaam. 

De vochtigheid was ook iets gezakt, de regen was voorbij maar door de voorbije regen was alles nog nat en heel mistig. 

Het bos waar ik door moest was gekend om een vochtig gebied te zijn, dit was te zien aan het mooi tapijt van mos. 

Maar door de regen van gisteren was het pad soms wel een riviertje geworden en moest ik nu en dan een weg ernaast maken. 

En dan liep de weg bergop, bergop en bergop ... 

Ik kwam zelfs in een gebied waar men in de winter kan langlaufen. 

Na het bos en de berg verliep de etappe een stukje langs gewone wegen, tot in een klein dorpje waar ik een plat du jour kon eten. 

Met een gevulde maag terug op pad, na een bocht heb ik een schitterend uitzicht op een heuvel.

Als je een heuvel voor je ziet is het gevolg meestal dat je er over moet. 

Dus weerom bergop ... 

Toen ik boven kwam bleek er daar een grote archeologische site (bibracte, een van de grotere van Frankrijk) te zijn, in verschillende eeuwen is er daar bewoning geweest en was er een abdij. Hun uitzicht was schitterend. 

Aangekomen in het dorp waar ik wou overnachten was er niet veel te zien, ik vermoed dat alle Fransen voor de tv zaten (voetbal)  

Mijn water aangevuld en nog een aantal km verder gestapt tot ik een mooi plekje in het bos vond om mij tent op te zetten. 

Nog een pot soep gemaakt en dan slapen na een vermoeiende dag. 

Ik had er dan 30,4 km op zitten, 976 m gestegen en 926 gedaald, best wel pittig. 

Het heeft heel de dag geregend, nu en dan eens miezeren die overging in motregen naar regen, dan een korte hevige bui. 

Maar uiteindelijk viel het nog mee met een goede regenjas, een regenhoes over de rug en een wandel-short die snel droogt lukt het wel. Ik kon mijn Sokken vandaag niet uitwringen dus was het nog OK.

Vanacht nog een onweer gehad, gezellig de regen die op de tent tikt. Maar als gevolg dat ik vanochtend een natte tent moest inpakken, mijn gewassen kleren (na een zweetdag moet je telkens een wasje doen) niet droog waren, en natte zaken wegen een stuk meer dan droge.

Vandaag was een korte (23,3 km) etappe, met ook heel wat minder hoogtemeters (niet dat het plat is, 302 stijgen en 449 dalen).

Ik heb de GR niet gevolgd maar de gewone wegen genomen, GR door het bos is met dit weer niet aan te raden (modder, gladde stenen, paden die eerder rivieren zijn).

Enkel het eerste stuk liep langs onverharde wegen rond het meer dat in een nevel baadde

Onderweg kwam ik nog 3 mensen tegen die een tocht van 5 dagen aan het maken waren door de mooie regio (natuurpark le morvan) ook zij namen de gewone weg ipv het bospad omwille van het natte weer. 

Niet enkel langs veldwegen heb je mooie uitzichten, je komt ze ook tegen langs de "gewone wegen" die rustig zijn daar ik in een vrij onbewoond gebied zit, enkel een paar kleinere dorpen kom je tegen. 

Ik logeer in de gemeentelijke gite, een oude school die men als gites voor 26 personen ingericht heeft. 

Het is één van de mooiere gites die ik al tegengekomen heb, een frisse slaapzaal, een grote leefruimte, een grote keuken - eetzaal, sanitair en nog een afdak met wasdraad waar ik mijn kleren en tent kan laten drogen. 

Athez is een heel klein dorpje eerder een gehucht met ong 15 huizen. De school was destijds niet enkel voor het dorp, ze bestaat sinds  1895 en is gestopt in 1970.

Er hangen wat oude schoolfoto's, in 1901 zaten er 39 jongens en 41 meisjes, in 1951 tel ik er nog 13 in totaal. 

Ik heb de gîtes voor mij alleen,  kan vanacht dus 26 bedden testen ...

Toen ik hier rond 3u30 aankwam was er er man aanwezig die zij vrouw hier kwam oppikken die aan het wandelen was met vrienden. Bleek dat hij ook al veel verschillende Camino's (Spaanse routes naar compostela) gestapt heeft, hij woont aan de grens tussen Frankrijk en Spanje in de buurt waar ik de doorsteek maak naar de noordelijk Camino in Spanje. Ik kreeg hun gegevens en telefoon en de uitdrukkelijke boodschap dat ik hen zeker moet bellen als ik in de buurt ben, zodat ik in huis kan logeren. 

Momenteel valt de regen nog steeds met bakken uit de lucht, ik hoop dat de emmer tegen morgen leeg is 

De weg loopt terug door de bossen, de paden zijn niet altijd even duidelijk zichtbaar en aangeduid, dus de beschrijving goed volgen maar ook dat is niet altijd terug te vinden. Dan heb je altijd nog de apps op de gsm deze komen goed van pas. In de beschrijving wordt heel vaak voorgesteld om de gr niet volledig te volgen daar die nogal omwegen maakt (die dan meestal ook nog niet vlak lopen). Ik zelf kijk ook goed na of ik hier en daar een hoekje kan afsnijden, ik ben niet de enige die dit doet, ik hoor van de andere pelgrims dat ze dat ook doen. Als je op die manier je etappe wat kan inkorten is dat leuk meegenomen.

Dit keer geen metershoog gras maar bospaden, wel niet voor een gezellige zondagse boswandeling. De paden liepen vandaag behoorlijk omhoog en omlaag, waren heel oneffen net grote rotsen en keien, soms had je ik de indruk dat ik door een beek of rivier aan het stappen was. 

Volgens de beschrijving kon je onderweg in een hotel-bar-restaurant iets eten of ontbijten, daar ik gisteren geen inkopen kon doen rekende ik hierop, anders zou ik mijn noodoplossing (de zak oplossoep voor noodgevallen) moeten klaarmaken. Toen ik er iets voor 10 uur arriveerde en naar eten vroeg werd ik vreemd aangekeken, eten hebben we nu niet, ik kon wel koffie en brood met boter en een paar sinaasappels krijgen. Als je honger smaken de simpele dingen super goed. 

Met een volle maag en de overschot van het brood in de rugzak terug verder op pad. 

Op 6km van mij eindbestemming passeer ik in een klein dorpje, daar is een museum van klompen, met een souvenirs winkeltje. 

Even gestopt voor een frisse cola, lokaal artisanaal bier, en een ijsje.  Deze onverwachte lekkernijen deden me goed. 

Na 29,5 km was ik rond 4u15 op de eindbestemming. Dat het sterk op en neer ging toonden de afgelegde hoogtemeters :stijgen 854 m, dalen 572 m, best een pittige etappe. 

Nog wat inkopen gedaan zodat ik voor morgen zeker genoeg heb, alle zweet afgespoeld in de douche en tent opgezet op de camping. 

Zonet is er een onweer gepasseerd, weet nu ook dat mijn tent er tegen bestand is. Tis bijna over met regenen, dus ik kan nog iets gaan eten. 

De pelgrims gîtes voor morgen is al gereserveerd, dus morgen nog eens in een bed slapen. 

Het traject dat ik nu stap loopt van vezelay naar le puy en Velay. Dit traject volgt de gr-routes en loopt vooral door bossen en verlaten gebieden en is behoorlijk heuvelachtig.

De overnachtingsplaatsen en mogelijkheden om inkopen te doen zijn er veel minder talrijk dus wordt het wat meer mijm plan trekken. Er zijn ook heel weinig pelgrims die dit traject stappen.  Het kan dus nog wel eens voorvallen dat ik op de dag zelf niet zal kunnen bloggen.

''s ochtend zijn we (ikzelf en de 2 Nederlandse pelgrims) naar het gezongen ochtendgebed (lauden) in de kathedraal geweest. Op het einde worden de pelgrims naar voren geroepen en krijgen een zegening. De samenzang tussen de 8 zusters en 7 broeders was heel mooi, zonder alles goed te verstaan was het een speciale beleving. 

Los van of je nu gelovig bent of niet, doet dit wel iets met je.

Nadien kregen we het gebed voor de pelgrim. 

Er was ook een Nederlandse zuster ze sprak ons nadien aan en vroeg nog onze namen voor in haar gebeden. 

Ik ben dan samen met nolly en fleur (de Nederlandse pelgrims) vertrokken voor het eerste deel van de tocht tot in Pierre perthuis, daar scheidden onze wegen daar zij via een andere route naar Saint Jean pied de port gaan.

We hopen dat we elkaar in Spanje nog eens tegenkomen, ze nemen ook de noordelijke route en verwachten ook tegen eind september aan te komen. 

Daarna trek ik alleen verder. 

Bedoeling was om in marigny l'église in de gemeentelijke herberg te overnachten. Na lang proberen kan ik uiteindelijk iemand tel aan de lijn krijgen, blijkt dat de herberg gesloten is. Dus beslis ik om rond dat dorp nog maar eens wild te kamperen.

De gps tracks blijken niet overal correct te zij met de te volgen weg, de Franse wegbeschrijving is ook niet steeds duidelijk. 

Op een bepaald moment stopt een auto en de man zegt dat ik verkeerd aan het lopen ben, de weg houdt op aan een elektriciteitscentrale. Dus terug keren gelukkig maar een halve km, volgens de man had ik anders zeker minstens 2km moeten terugkeren. 

Niet veel later begint het te  onweren en water te gieten, ik zit dan midden in het bos dus geen plaats om te schuilen dus stap ik door.

Na een uurtje is het gelukkig al voorbij, dan kan ik mijn broek en sokken uitwringen. 

De natuur herademt door de regen, de waterdamp zie je boven de straten uitkomen. Ook boven de rivier hangt een nevel 

Na verloop van tijd droog ik terug op, en wat later ben ik dan terug nat van het zweten... 

De weg loopt vooral door het bos en langs de rivier de cure, ik mag mooie kleine brugjes over. 

In het dorp waar ik oorspronkelijk zou overnachten is een restaurant met kleine kruidenierszaak, gesloten op maandag. Ik kom daar aan en zie een bord de dinsdag gesloten. Dan wordt het maar terug pasta. 

Nog even mijn water aanvullen en nog wat verder stappen. 

Rond 7u30 (na 35km) vind ik een mooie plaats naast de rivier en besluit daar te overnachten. Heb dan al een stukje (4km) van de etappe voor morgen erop zitten. 

Eens lekker geen wekker die je oproept, rond 9u toch uit de veren, het werd warm in de tent. 

Juist op tijd om alles op te ruimen voor er een kleine regenbui valt. 

Na een goed ontbijtje een kleine wandeling van 3km naar vezelay, de heuvel op.

Onderweg kwam ik het kruis tegen die de plaats aanduidt waar clairvaux opriep tot de 2e kruistocht. 

Aangekomen aan de kathedraal, de nodige stempel in mijn boekje ontvangen. 

Vezelay bestaat boven op de heuvel heb je een indrukwekkend uitzicht. 

Aangekomen in Vezelay een slaatje gegeten en ietsje later komen de 2 Nederlandse pelgrims die ik in Sezanne tegenkwam ook toe, het werd een leuk en gezellig weerzien. 

We slapen bij de zusters van Saint madeleine, die pelgrims opvangen voor een "donativo" =vrijwillige bijdrage. 

Deze namiddag het stadje bezocht, wat bijgepraat met de mede-pelgrims en vanavond lekker gegeten. 

Na het eten tijd om de rode duivels aan te moedigen, er waren veel Belgen aanwezig om te supporteren. 

De Belgen waren een groep West-Vlamingen die o.a. naar lourdes geweest waren, na de spannende match nog wat gepraat met hen. 

Kortom een ideale rustdag 

Ik ben al voor dag en dauw vertrokken, om 4u45 was ik al op weg. Inderdaad het was nog donker, met een goede hoofdlamp en het licht van de maan vind je vlot het pad, ook in het bos.

Het "mooie" aan zo vroeg vertrekken is dat je de natuur ziet en hoort wakker worden, de maan die verdwijnt, de vogels die wakker worden, de nevel boven de rivier,... 

De tocht verliep godzijdank enkel in het begin langs de velden en vervolgens in bosrijk gebied met schaduw.

Ik heb wel een hoekje van de etappe afgesneden en niet het officiële pad gevolgd langs de meanderende rivier "cure"  maar de straat gevolgd, dit leverde toch een verkorting op van 2km.

Ik had gezien op de app "mapsme" dat ze een andere route voorstelden, maar dacht neen ik volg de officiële weg. Toen ik na een korte rustpauze terug vertrok stelde ik na 400m vast dat ik het verkeerde pad genomen had, bleek dat ik op de verkorte route zat die ik eigenlijk niet wou nemen, dan toch maar beslist (of het lot heeft dit zo voorzien door verkeerd te lopen) om de gewone weg te nemen. En deze liep ook door een schaduwrijk gebied en was dus een stukje korter. 

Hier en daar een stukje inkorten mag wel met dergelijk weer, zolang je het te voet doet. 

Kort voor de middag verschijnt in de verte bovenop een heuvel de kathedraal van Vezelay, vertrekpunt voor de volgende grote etappe.

Net voor Vezelay is er nog het dorp asquins, waar er een sint Jakobskerk is (op een kleine heuvel). Dit dorp en de kerk waren vroeger het verzamelpunt voor de eerste kruistochten en vertrekpunt voor Santiago de compostela. Vezelay is dus later een van de vertrekpunten geworden.

Op deze foto kan je beide kerken en heuvels zien

Mijn etappe vandaag stopt in asquins, Vezelay is voor morgen op mijn "rustdag"  3km moet wel lukken. Wou dit vandaag er niet bij nemen daar het nog een serieuze klim is die je beter niet op het heetst van de dag doet. 

Tegen iets na 12 uur was ik in asquins (temperatuur 30gr) perfect op tijd om nog naar de winkel te gaan voor die sluit op zondag namiddag. In de lokale brasserie nog een lekker slaatje gegeten en dan op naar de camping aan de rivier de Cure, ideaal om af te koelen en een verkwikkend voetbad te nemen en wat te rusten. 

Toch ben ik erin geslaagd een etappe te maken van 27 km, deze ochtend om 5u30 vertrokken en rond 13u30 aangekomen. 

Voordeel van vroeg vertrekken is dat je dan een mooie zonsopgang kan zien

In het begin van de etappe waren er een paar pittige klimmejes, om 7u liep ik al te zweten .. 

In het dorp voor mijn overnachtingsplaats nog wat inkopen gedaan, ging wat moeilijk want er was een algemene stroompanne. 

Ik verblijf op de camping in accolay, een dorp die vroeger gekend stond voor zijn pottenbakkers en gelegen aan de rivier de cure. 

Men vond het nodig om ernaast ook nog een kanaal te maken 

Wie goed kijkt kan de reiger zien die net weg vliegt. 

In het dorp is er recent een "bar" geopend, ik vond reclame op de camping, dus even gaan kijken, bleek een bar te zijn in een tuin van iemand. Men was naar het voetbal aan het kijken (de Fransen speelden), heb dan maar meegesupporterd voor hen, ze hebben gewonnen. 

Daar er in het dorp niets is, hebben ze het initiatief genomen om in de tuin een bar te maken, zo wordt het sociale contact weer aangewakkerd, leuk idee. 

En morgen voor de verandering weer een bloedhete dag .. 

Wat bijzonder is aan dit uur, is de geur van de natuur, vooraleer de zon haar hitte loslaat ruikt de natuur heel anders en heeft een frisse aparte geur. 

De weg liep vandaag over variërende landschappen, te beginnen met het kanaal van Bourgondië

Ik moest dit slechts anderhalve km volgen, daarna terug de mega-velden. De landbouwers waren druk bezig met het oogsten van het graan. 

In bernouil, een klein dorpje, staat een bijzondere kerk van st Jacob de meerdere (niet bijzonder omdat ik op weg ben naar zij graf) maar omwille van de vorm. De kerk bestaat uit 4 cirkels die een klavertje 4 voorstellen. 

Hier en daar kom ik al een eenzame kleine wijngaard tegen tussen de graanvelden, de voorbode van meer. 

Net voor mijn eindbestemming chablis gaan de bossen en graanvelden over in wijngaarden. 

Inderdaad chablis gekend van de heerlijke witte wijn van de chardonnay druiven. 

Voelde me verplicht om dit ter plaatse te verifiëren en inderdaad de wijn smaakt hier voortreffelijk. 

Naast de wijn is het stadje ook mooi om te bezoeken, het heeft oa een oude wasplaats   naast de rivier

Na 24,8km was ik tegen 12u45 reeds op de camping, na een middagdutje heb ik nog het stadje bezocht en de lokale wijn geproefd. 

En gelukkig viel de hitte vandaag heel goed mee, nu en dan was er behoorlijk wat  wind die voor verkoeling zorgde.