Ik koos ervoor om vandaag mijn eigen route te maken en de GR niet te volgen, daar dit de kortste weg was en de hellingen ook iets minder zijn. De etappe verliep dus eens niet door bossen en paden met gras tot aan de oksels.

In de streek ook je overal kleine meertjes tegen

 

Over de route valt weinig te vertellen, een kleine heuvel, wat velden, koeien, graslanden... 

De route liep door het dorpje mont, een klein gehuchtje waar je voor weinig geld grond kan kopen, hou er dan wel rekening mee dat cfr de naam van het dorp je veel bergop moet gaan.

Net voor ik op de eindbestemming kom stop ik nog efkes aan een picknick plaats om nog wat brood en kaas te eten, er is ook een ouder koppel aanwezig die gezellig aan het picknicken zijn op zondag middag. De dame komt naar me toe en bied me een kopje koffie uit haar thermos aan. Deze kleine spontane dingen geven een pelgrim weer extra energie. 

Eindbestemming vandaag (na 27km) bourbon lancy, een iets groter dorp, maar op zondag middag is er weinig beweging in de stad. De poorten en gebouwen zijn een extra wandeling waard. 

Op de camping was er deze avond een paella etentje met live-optreden. Ik kon nog mee aanschuiven en verbroederen met de andere gasten.

Is weerom een verrassende en aangename dag geworden. 

De etappe vandaag was iets korter ("mede dankzij de extra km van gisteren)  en ook wel iets vlakker (27,1 km / 483 'm stijgen / 623 'm dalen)  

Volgens de Belgische normen is iets vlakker nog steeds heel heuvelachtig. 

Het begin van de etappe liep van gehuchtje naar gehuchtje, soms was er maar één huis te zien. Dan terug een stukje door een bos en ja dit groeit op een heuvel die ik over moest.

De heuvels met bos worden hier vooral gebruikt voor de bosbouw, je ziet gekapte gebieden, nieuwe aanplantingen en gebieden die gemarkeerd zij als te kappen. 

Verder verliep het traject veel over gewone wegen, die uiteraard niet vlak zijn, maar ze brengen wel mooie vergezichten met zich mee.

Het valt ook op dat men hier terug meer aan akkerbouw en veeteelt doet, ik kwam een aantal boerderijen tegen die vlees van eigen runderen verkopen.

De witte vlekken op de heuvel zijn het vee. 

Tegen iets voor 2u30 aangekomen in het dorpje waar ik logeer.

De plaatselijke winkel was nog niet open, dus op naar de lokale bar. 

De vriendelijke eigenaar kon nog iets te eten voor mij maken, wel eventjes wachten want hij moetst nog sla gaan kopen.

De lekkere salade met hesp en kaas smaakte bijzonder goed.

Plots kwamen een aantal heel chique opgekleede dames en heren toe, bleek dat er een huwelijk was van de lokale rijke bourgeoisie. De dames waren uitgedost met chique hoeden.

De dame van de bar (een Nederlandse) vertelde me dat dit heel sporadisch nog eens gebeurt, er zijn nog een paar heel rijke families in de streek, als er hiervan iemand huwt is het heel bijzonder.

Je kon de gezangen van het koor tot in de bar horen.

Na wat inkopen op naar de camping voor een verkwikkende douche, en na de vele bossen ook wel een grondige en nodige inspectie op teken. 

In de bossen krioelt het van de teken, telkens ik deze verlaat kijk ik na of ik geen teken zie, dit is echt wel nodig ik weet ondertussen goed hoe ze er uitzien.

Deze avond zelf gekookt : omelet met ui, paprika en tomaat, dit smaakt heerlijk met een Frans stokbrood en een glas (of beker) Bourgogne.

Het parcour liep absoluut niet vlak, ik moest een aantal heuvels over (of bergen volgens de Belgische normen). 

Mijn bedoeling was om in de gemeentelijke gîte te overnachten, de dag voordien kon ik niemand bereiken, toen ik deze ochtend belde was alles volzet ook een tent in de tuin plaatsen was geen optie (er was geen tuin), dus weer over naar plan b en wild-kamperen.

Na een rustige nacht in de voormalige school ben ik om 7u vertrokken. 

De temperatuur was ietsje hoger dan de dag voordien 22gr maar nog zeer aangenaam. 

De vochtigheid was ook iets gezakt, de regen was voorbij maar door de voorbije regen was alles nog nat en heel mistig. 

Het bos waar ik door moest was gekend om een vochtig gebied te zijn, dit was te zien aan het mooi tapijt van mos. 

Maar door de regen van gisteren was het pad soms wel een riviertje geworden en moest ik nu en dan een weg ernaast maken. 

En dan liep de weg bergop, bergop en bergop ... 

Ik kwam zelfs in een gebied waar men in de winter kan langlaufen. 

Na het bos en de berg verliep de etappe een stukje langs gewone wegen, tot in een klein dorpje waar ik een plat du jour kon eten. 

Met een gevulde maag terug op pad, na een bocht heb ik een schitterend uitzicht op een heuvel.

Als je een heuvel voor je ziet is het gevolg meestal dat je er over moet. 

Dus weerom bergop ... 

Toen ik boven kwam bleek er daar een grote archeologische site (bibracte, een van de grotere van Frankrijk) te zijn, in verschillende eeuwen is er daar bewoning geweest en was er een abdij. Hun uitzicht was schitterend. 

Aangekomen in het dorp waar ik wou overnachten was er niet veel te zien, ik vermoed dat alle Fransen voor de tv zaten (voetbal)  

Mijn water aangevuld en nog een aantal km verder gestapt tot ik een mooi plekje in het bos vond om mij tent op te zetten. 

Nog een pot soep gemaakt en dan slapen na een vermoeiende dag. 

Ik had er dan 30,4 km op zitten, 976 m gestegen en 926 gedaald, best wel pittig. 

Het heeft heel de dag geregend, nu en dan eens miezeren die overging in motregen naar regen, dan een korte hevige bui. 

Maar uiteindelijk viel het nog mee met een goede regenjas, een regenhoes over de rug en een wandel-short die snel droogt lukt het wel. Ik kon mijn Sokken vandaag niet uitwringen dus was het nog OK.

Vanacht nog een onweer gehad, gezellig de regen die op de tent tikt. Maar als gevolg dat ik vanochtend een natte tent moest inpakken, mijn gewassen kleren (na een zweetdag moet je telkens een wasje doen) niet droog waren, en natte zaken wegen een stuk meer dan droge.

Vandaag was een korte (23,3 km) etappe, met ook heel wat minder hoogtemeters (niet dat het plat is, 302 stijgen en 449 dalen).

Ik heb de GR niet gevolgd maar de gewone wegen genomen, GR door het bos is met dit weer niet aan te raden (modder, gladde stenen, paden die eerder rivieren zijn).

Enkel het eerste stuk liep langs onverharde wegen rond het meer dat in een nevel baadde

Onderweg kwam ik nog 3 mensen tegen die een tocht van 5 dagen aan het maken waren door de mooie regio (natuurpark le morvan) ook zij namen de gewone weg ipv het bospad omwille van het natte weer. 

Niet enkel langs veldwegen heb je mooie uitzichten, je komt ze ook tegen langs de "gewone wegen" die rustig zijn daar ik in een vrij onbewoond gebied zit, enkel een paar kleinere dorpen kom je tegen. 

Ik logeer in de gemeentelijke gite, een oude school die men als gites voor 26 personen ingericht heeft. 

Het is één van de mooiere gites die ik al tegengekomen heb, een frisse slaapzaal, een grote leefruimte, een grote keuken - eetzaal, sanitair en nog een afdak met wasdraad waar ik mijn kleren en tent kan laten drogen. 

Athez is een heel klein dorpje eerder een gehucht met ong 15 huizen. De school was destijds niet enkel voor het dorp, ze bestaat sinds  1895 en is gestopt in 1970.

Er hangen wat oude schoolfoto's, in 1901 zaten er 39 jongens en 41 meisjes, in 1951 tel ik er nog 13 in totaal. 

Ik heb de gîtes voor mij alleen,  kan vanacht dus 26 bedden testen ...

Toen ik hier rond 3u30 aankwam was er er man aanwezig die zij vrouw hier kwam oppikken die aan het wandelen was met vrienden. Bleek dat hij ook al veel verschillende Camino's (Spaanse routes naar compostela) gestapt heeft, hij woont aan de grens tussen Frankrijk en Spanje in de buurt waar ik de doorsteek maak naar de noordelijk Camino in Spanje. Ik kreeg hun gegevens en telefoon en de uitdrukkelijke boodschap dat ik hen zeker moet bellen als ik in de buurt ben, zodat ik in huis kan logeren. 

Momenteel valt de regen nog steeds met bakken uit de lucht, ik hoop dat de emmer tegen morgen leeg is 

De weg loopt terug door de bossen, de paden zijn niet altijd even duidelijk zichtbaar en aangeduid, dus de beschrijving goed volgen maar ook dat is niet altijd terug te vinden. Dan heb je altijd nog de apps op de gsm deze komen goed van pas. In de beschrijving wordt heel vaak voorgesteld om de gr niet volledig te volgen daar die nogal omwegen maakt (die dan meestal ook nog niet vlak lopen). Ik zelf kijk ook goed na of ik hier en daar een hoekje kan afsnijden, ik ben niet de enige die dit doet, ik hoor van de andere pelgrims dat ze dat ook doen. Als je op die manier je etappe wat kan inkorten is dat leuk meegenomen.

Dit keer geen metershoog gras maar bospaden, wel niet voor een gezellige zondagse boswandeling. De paden liepen vandaag behoorlijk omhoog en omlaag, waren heel oneffen net grote rotsen en keien, soms had je ik de indruk dat ik door een beek of rivier aan het stappen was. 

Volgens de beschrijving kon je onderweg in een hotel-bar-restaurant iets eten of ontbijten, daar ik gisteren geen inkopen kon doen rekende ik hierop, anders zou ik mijn noodoplossing (de zak oplossoep voor noodgevallen) moeten klaarmaken. Toen ik er iets voor 10 uur arriveerde en naar eten vroeg werd ik vreemd aangekeken, eten hebben we nu niet, ik kon wel koffie en brood met boter en een paar sinaasappels krijgen. Als je honger smaken de simpele dingen super goed. 

Met een volle maag en de overschot van het brood in de rugzak terug verder op pad. 

Op 6km van mij eindbestemming passeer ik in een klein dorpje, daar is een museum van klompen, met een souvenirs winkeltje. 

Even gestopt voor een frisse cola, lokaal artisanaal bier, en een ijsje.  Deze onverwachte lekkernijen deden me goed. 

Na 29,5 km was ik rond 4u15 op de eindbestemming. Dat het sterk op en neer ging toonden de afgelegde hoogtemeters :stijgen 854 m, dalen 572 m, best een pittige etappe. 

Nog wat inkopen gedaan zodat ik voor morgen zeker genoeg heb, alle zweet afgespoeld in de douche en tent opgezet op de camping. 

Zonet is er een onweer gepasseerd, weet nu ook dat mijn tent er tegen bestand is. Tis bijna over met regenen, dus ik kan nog iets gaan eten. 

De pelgrims gîtes voor morgen is al gereserveerd, dus morgen nog eens in een bed slapen. 

Het traject dat ik nu stap loopt van vezelay naar le puy en Velay. Dit traject volgt de gr-routes en loopt vooral door bossen en verlaten gebieden en is behoorlijk heuvelachtig.

De overnachtingsplaatsen en mogelijkheden om inkopen te doen zijn er veel minder talrijk dus wordt het wat meer mijm plan trekken. Er zijn ook heel weinig pelgrims die dit traject stappen.  Het kan dus nog wel eens voorvallen dat ik op de dag zelf niet zal kunnen bloggen.

''s ochtend zijn we (ikzelf en de 2 Nederlandse pelgrims) naar het gezongen ochtendgebed (lauden) in de kathedraal geweest. Op het einde worden de pelgrims naar voren geroepen en krijgen een zegening. De samenzang tussen de 8 zusters en 7 broeders was heel mooi, zonder alles goed te verstaan was het een speciale beleving. 

Los van of je nu gelovig bent of niet, doet dit wel iets met je.

Nadien kregen we het gebed voor de pelgrim. 

Er was ook een Nederlandse zuster ze sprak ons nadien aan en vroeg nog onze namen voor in haar gebeden. 

Ik ben dan samen met nolly en fleur (de Nederlandse pelgrims) vertrokken voor het eerste deel van de tocht tot in Pierre perthuis, daar scheidden onze wegen daar zij via een andere route naar Saint Jean pied de port gaan.

We hopen dat we elkaar in Spanje nog eens tegenkomen, ze nemen ook de noordelijke route en verwachten ook tegen eind september aan te komen. 

Daarna trek ik alleen verder. 

Bedoeling was om in marigny l'église in de gemeentelijke herberg te overnachten. Na lang proberen kan ik uiteindelijk iemand tel aan de lijn krijgen, blijkt dat de herberg gesloten is. Dus beslis ik om rond dat dorp nog maar eens wild te kamperen.

De gps tracks blijken niet overal correct te zij met de te volgen weg, de Franse wegbeschrijving is ook niet steeds duidelijk. 

Op een bepaald moment stopt een auto en de man zegt dat ik verkeerd aan het lopen ben, de weg houdt op aan een elektriciteitscentrale. Dus terug keren gelukkig maar een halve km, volgens de man had ik anders zeker minstens 2km moeten terugkeren. 

Niet veel later begint het te  onweren en water te gieten, ik zit dan midden in het bos dus geen plaats om te schuilen dus stap ik door.

Na een uurtje is het gelukkig al voorbij, dan kan ik mijn broek en sokken uitwringen. 

De natuur herademt door de regen, de waterdamp zie je boven de straten uitkomen. Ook boven de rivier hangt een nevel 

Na verloop van tijd droog ik terug op, en wat later ben ik dan terug nat van het zweten... 

De weg loopt vooral door het bos en langs de rivier de cure, ik mag mooie kleine brugjes over. 

In het dorp waar ik oorspronkelijk zou overnachten is een restaurant met kleine kruidenierszaak, gesloten op maandag. Ik kom daar aan en zie een bord de dinsdag gesloten. Dan wordt het maar terug pasta. 

Nog even mijn water aanvullen en nog wat verder stappen. 

Rond 7u30 (na 35km) vind ik een mooie plaats naast de rivier en besluit daar te overnachten. Heb dan al een stukje (4km) van de etappe voor morgen erop zitten. 

Eens lekker geen wekker die je oproept, rond 9u toch uit de veren, het werd warm in de tent. 

Juist op tijd om alles op te ruimen voor er een kleine regenbui valt. 

Na een goed ontbijtje een kleine wandeling van 3km naar vezelay, de heuvel op.

Onderweg kwam ik het kruis tegen die de plaats aanduidt waar clairvaux opriep tot de 2e kruistocht. 

Aangekomen aan de kathedraal, de nodige stempel in mijn boekje ontvangen. 

Vezelay bestaat boven op de heuvel heb je een indrukwekkend uitzicht. 

Aangekomen in Vezelay een slaatje gegeten en ietsje later komen de 2 Nederlandse pelgrims die ik in Sezanne tegenkwam ook toe, het werd een leuk en gezellig weerzien. 

We slapen bij de zusters van Saint madeleine, die pelgrims opvangen voor een "donativo" =vrijwillige bijdrage. 

Deze namiddag het stadje bezocht, wat bijgepraat met de mede-pelgrims en vanavond lekker gegeten. 

Na het eten tijd om de rode duivels aan te moedigen, er waren veel Belgen aanwezig om te supporteren. 

De Belgen waren een groep West-Vlamingen die o.a. naar lourdes geweest waren, na de spannende match nog wat gepraat met hen. 

Kortom een ideale rustdag