Rond 6u was ik klaar om te vertrekken, het was heel de nacht droog gebleven maar wel nog warm meer dan 20gr om 5u.

Tot aan het dorp was het nog een 2km, toen ik er aankwam begon de regen en hoorde ik het onweer in de verte. 

Nog een koffie gedronken en op pad, het regende niet echt veel, ik heb maar een paar keer de regenjas nodig gehad. 

Daar het nog warm was gaf de koude regen het resultaat van een stoombad of sauna, en het was bergop, dus zweten zweten zweten. 

Een sauna is leuk als je nadien in de sneeuw kan afkoelen, als je erin moet omhoog stappen is dat wat anders, zelfs mijn bril was constant bedampt door de hitte en vochtigheid. 

Eens boven kon ik terug wat afkoelen en kon ik terugkijken op mijn gestapte route in de nevel van de vallei.

Tot rond 10u30 was er nu en dan wat regen, maar deze viel uiteindelijk wel mee, toch nadat alles wat afgekoeld was en de sauna voorbij was. 

Daarna was het wisselend zo'n en wolken en temperatuur niet boven de 26gr.

Onderweg kwam ik terug veel kruisen tegen, men had er telkens wat info bij vermeld en een gedichtje, wat wel een leuke afwisseling was. 

In een dorpje kwam ik nog een extra kruis met foto tegen, tot voor een paar jaar zat op deze plek altijd een oudere man om een praatje met de pelgrims te maken, nu hangt zijn foto er met een tekstje, hij steunt de pelgrims nog steeds... 

En uiteraard had ik weer wat mooie vergezichten, telkens weer ietsje anders dan de voorbije dagen. 

Als de chemin een grotere erg volgt worden de auto's hierop gewezen, het is duidelijk een gekende en vaak gelopen route

Omdat er geen camping in de buurt was had ik een gîte gereserveerd, deze wordt op vrijwillige basis gerund door hospitaliers, er wordt gezamenlijk gegeten en ieder geeft een donativo naar eigen goeddunken. 

Na 24,4km / 733m stijgen / 591m dalen was ik on soulier. 

Het werd een lange en gezellige avond met nog een 12-tal andere pelgrims. 

De meeste ervan stappen een stuk van de chemin en waren fransen. 

Met uitzondering van een Deen (met half Franse roots) die niet van thuis vertrokken was. 

Er was ook een Zwitserse vertrokken in Genève en stapt tot in compostela, ze was journaliste en maakte dagelijks filmpjes en een verslag voor haar werk, dus half plezier half werk. 

Morgen wordt een korte etappe tot in conques, en de dagen nadien terug wat langere. 

Als toe-maatje nog een spreuk uit de stempelboek : "waarheen je ook gaat, ga met je hele hart" (Confucius)