|
Daar ik een korte etappe voor de boeg had heb ik ervan geprofiteerd om wat langer te slapen en pas rond 9u te vertrekken.
Mijn collega "de pelgrim met paard" vertrok vroeger daar hij wat verder wou stappen dan ik.
De route liep bijna de hele dag door het bos, eerst nog wat omhoog tot op een hoogte van bijna 1200 m, daarna de afdaling.
Het eerste deel was een mooi idyllisch bospad met bloemen.
Een deel van de afdeling verliep heel steil en over wat je amper een pad kunt noemen, het was eerder een gracht / beek vol met keien en rotsblokken, dus opletten geblazen.
Om wat contra-gewicht te hebben bij de afdaling heb ik zelfs de riemen van mijn rugzak wat losser gezet.
%%%FOTO2%%%
En plots was er een barricade op het pad, gemotoriseerd verkeer mocht niet door omwille van de stabilitasie werken die men aan het uitvoeren was. Ik ben niet gemotoriseerd dus verder op pad. En je zag inderdaad dat het pad er slecht bij lag en ze hier en daar wat bomen gerooid hadden. Maar op één punt hadden ze veel bomen gerooid en waren ze nog niet verwijderd.
Pad volledig versperd door de bomen die er over lagen.
En dan kwam het liedje "We gaan op berenjacht" plots in mijn gedachten , "Ik kan er niet omheen, ik kan er niet over, ik kan er niet onder, ik moet er door."
Dus maar door de omgezaagde bomen klauteren, heb zelfs mijn rugzak efkes moeten in mijn handen dragen om er door te geraken
Vandaag was dus een echt hindernissen parcour.
Tegen iets voor 2 was ik al op de bestemming chabreloche (18,8 km / 307 'm gestegen / 638 'm gedaald)
Toen ik er aan kwam was de collega pelgrim met zijn paard daar ook nog, gezellig nog een koffie gedronken voor hij verder op pad ging.
De gemeente stelt voor de pelgrims gratis een lokaaltje ter beschikking, het is vrij basic, er zijn een paar plooibedden, een toilet en een lavabo met warm water, voor mij is dit meer dan voldoende.
Het lokaaltje is de catechese ruimte van de gemeente en als ze vrij is mogen de pelgrims dit gebruiken.
|
