Na het Franse ontbijt (= koffie, brood en confituur) ben ik rond 8u vertrokken. Onderweg kwam ik verschillende andere pelgrims tegen waarmee ik een praatje maakte of efkes samen verder stapten.

De route verliep hoofdzakelijk langs gewone wegen, maar ook op een gewone weg heb je mooie zichten op de dorpjes, de regen van gisteren hangt nog wat in de vallei. 

Het landschap en de heuvels zien er terug wat anders uit, minder grasland en meer bos.

Het laatste stuk tot in conque gaat steil omlaag, Conque ligt diep in het dal, dit belooft voor morgen, dan moet ik terug uit het dal klimmen. 

Tegen 12u was ik reeds in conque, na 16,5 km / 349m stijgen / 608m dalen, de temperatuur was ondertussen al boven de 30gr.

Ik ga eerst door tot aan de camping die heel beneden in het dal ligt, voldoende tijd om de was te doen, douchen, wat eten en dan nog een middagdutje.

In de late namiddag ga ik terug naar het stadje, Conque is een klein en vrij toeristisch stadje met vele kleine straatjes die in elkaar overlopen.

Het is vooral de kerk en de afbeelding boven het portaal die gekend zijn. Ook de andere gebouwen zijn het bezien waard. 

%%%FOTO4%%%

In het stadje kom ik nog enkele pelgrims van gisteren in de gîtes tegen en we gaan samen nog iets drinken. 

Als ik savons ga eten zitten ook daar ondertussen bekenden en we schuiven samen aan tafel. We vinden het allen bijzonder dat we in een wildvreemde stad zijn en er zoveel "bekenden" rond lopen. 

Conque is voor velen een eindhalte van hun Camino, de intentie bij velen is om volgend jaar verder te stappen. 

In de kerk is er nog een "zegening" van de pelgrims met aansluitend een broeder die op een ludieke manier de afbeelding boven het portaal uitlegt. 

Er zijn zeker 150 pelgrims aanwezig,  er worden boekjes uitgedeeld en men vraagt of er ook Nederlandstaligen zijn, jawel er was één iemand (ikke). 

Het gezang en de zegening in vezelay vond ik iets mooier / specialer waarschijnlijk omdat we dan maar met rond de 10 waren. 

Daarna terug naar de camping voor een korte nacht, morgen wil ik vroeg vertrekken want het wordt warm en ik heb een lange etappe voor de boeg. 

Rond 6u was ik klaar om te vertrekken, het was heel de nacht droog gebleven maar wel nog warm meer dan 20gr om 5u.

Tot aan het dorp was het nog een 2km, toen ik er aankwam begon de regen en hoorde ik het onweer in de verte. 

Nog een koffie gedronken en op pad, het regende niet echt veel, ik heb maar een paar keer de regenjas nodig gehad. 

Daar het nog warm was gaf de koude regen het resultaat van een stoombad of sauna, en het was bergop, dus zweten zweten zweten. 

Een sauna is leuk als je nadien in de sneeuw kan afkoelen, als je erin moet omhoog stappen is dat wat anders, zelfs mijn bril was constant bedampt door de hitte en vochtigheid. 

Eens boven kon ik terug wat afkoelen en kon ik terugkijken op mijn gestapte route in de nevel van de vallei.

Tot rond 10u30 was er nu en dan wat regen, maar deze viel uiteindelijk wel mee, toch nadat alles wat afgekoeld was en de sauna voorbij was. 

Daarna was het wisselend zo'n en wolken en temperatuur niet boven de 26gr.

Onderweg kwam ik terug veel kruisen tegen, men had er telkens wat info bij vermeld en een gedichtje, wat wel een leuke afwisseling was. 

In een dorpje kwam ik nog een extra kruis met foto tegen, tot voor een paar jaar zat op deze plek altijd een oudere man om een praatje met de pelgrims te maken, nu hangt zijn foto er met een tekstje, hij steunt de pelgrims nog steeds... 

En uiteraard had ik weer wat mooie vergezichten, telkens weer ietsje anders dan de voorbije dagen. 

Als de chemin een grotere erg volgt worden de auto's hierop gewezen, het is duidelijk een gekende en vaak gelopen route

Omdat er geen camping in de buurt was had ik een gîte gereserveerd, deze wordt op vrijwillige basis gerund door hospitaliers, er wordt gezamenlijk gegeten en ieder geeft een donativo naar eigen goeddunken. 

Na 24,4km / 733m stijgen / 591m dalen was ik on soulier. 

Het werd een lange en gezellige avond met nog een 12-tal andere pelgrims. 

De meeste ervan stappen een stuk van de chemin en waren fransen. 

Met uitzondering van een Deen (met half Franse roots) die niet van thuis vertrokken was. 

Er was ook een Zwitserse vertrokken in Genève en stapt tot in compostela, ze was journaliste en maakte dagelijks filmpjes en een verslag voor haar werk, dus half plezier half werk. 

Morgen wordt een korte etappe tot in conques, en de dagen nadien terug wat langere. 

Als toe-maatje nog een spreuk uit de stempelboek : "waarheen je ook gaat, ga met je hele hart" (Confucius) 

Iets voor 6u ben ik vertrokken met de bedoeling om tegen de middag aan te komen in het dorp waar ik logeer, men voorspelde dat het om 12u al 32gr zou zijn. 

Er stonden een paar pittige beklimmingen op het programma, de eerstec heb ik nog in de "koelte" (dus voor de 30gr) kunnen doen. 

Een korte rustpauze in espalion een dorpje met een mooi kasteel en brug, in de ochtendzon levert dat schitterende beelden op 

In het dorp zelf kon ik de weg volgen via de signalisatie die in de straten ingewerkt was

Tegen 8u30 was het al 28gr, en begon de zon haar warmte af te geven. 

Gelukkig waren de beklimmingen in de bossen zodat er toch wat schaduw was. 

Zoals gepland was ik tegen 12u in het dorp van bestemming :estaing. 

Gelegen aan de rivier de Lot en met een prachtige geklasseerde brug over de rivier. 

Ik kwam net op tijd aan om nog wat boodschappen te doen (de winkels sluiten meestal tussen 12u30 en 15u).

Voor ik vertrok richting camping nog een lekkere plat du jour gegeten, dan hoef ik deze avond niet veel te koken (soep met brood en wat tomaten zullen volstaan). 

Na 22,8 km / 513m stijgen / 526m dalen, rond 13u30 op de camping aangekomen. 

Ideaal om bij deze hitte (34gr) wat te relaxen, genoeg tijd om de was te doen en te laten drogen. 

Volgens de camping uitbaatster zou het nog kunnen onweren, boven het sanitair is een zaaltjes waar ik in geval van nood of hevig onweer terecht kan. 

Laat het maar wat regenen dan koelt het af om morgen terug een nieuwe etappe aan te gaan. 

Gisteren avond nog een Nederlands koppel ontmoet op de camping, toen ze hoorden dat ik naar compostela ging, werd ik direct uitgenodigd in hun camper voor een kopje koffie. 

Meer dan 25 jaar geleden had de dame dit ook gedaan en dan later nog eens in etappes met haar man. In die tijd was er nog geen GPS op smartphones, geen gidsen, ze moesten zelf hun weg zoeken. Heel boeiende avond gehad. 

Enerzijds door het vele stijgen maar ook het dalen. In totaal werden het 33,5km, 623m stijgen / 1469m dalen.

Dalen is voor de spieren en knieën nog lastiger dan stijgen, er komt nog bij dat het niet over mooi geplaveide straatjes gaat maar over oneffen paden met stenen, wortels, rotsblokken. Je moet je dus heel goed concentreren op het pad zoniet is de kans groot dat je het van te dichtbij leert kennen... 

Het eerste deel van de etappe nog met een koplamp gelopen want de zon was nog niet helemaal op.

Een aantal stukken van de weg naar compostela zijn geklasseerd als unesco werelderfgoed, dit zijn stukken die nooit gewijzigd zijn en waar de eerste pelgrims ook letterlijk over gestapt hebben. 

Vandaag stonden een aantal van deze stukken op het programma. 

De weg verliep onder andere terug door mooie uitgestrekte heuvelige weilanden met koeien. Ik liep letterlijk tussen de koeien. 

Nu en dan passeerde ik een  dorpje en bijna in elk dorpje vind ik verwijzingen naar compostela, nu en dan heb ik nog een klein beetje beroeps-misvorming, ben het nog niet helemaal kwijt. 

De heuvels volgden elkaar op, de afdalingen waren talrijk en steil, de hitte begon toch wel door te wegen. 

En dan zie je in een klein dorpje van amper 4 woningen een abri voor de pelgrims. Er was niet alleen "eau potable" (dat is er overal) maar men had er ook gratis koffie, thee en fruitsap voorzien, een donativo kon je in de spaarpot steken. 

Meestal zijn deze lokatie oude gemeenschappelijke ovens, ieder dorp had vroeger één oven voor het hele dorp, ik heb er al veel gezien die gerestaureerd werden of nu dienst doen als rustplek. 

Wat deed het fruitsap en de vriendelijkheid deugd. 

Uiteindelijk om 16u30 op de camping aangekomen, het was dan 35 gr, een camping bij de rivier de lot, even afkoelen met de voeten in het frisse water. 

Morgen wordt het terug heel warm, dus een korte etappe van 20km, als ik dat tegen de camping uitbaatster zeg, kijkt ze me raar aan : dat is niet kort dat is normaal. 

Maar ja de buitenlanders zijn blijkbaar niet normaal of een beetje gezond gek, nog volgens dezelfde dame is er bijna geen enkele Fransman die van thuis vertrekt, wel Oostenrijkers, Zwitsers, Duitsers, Nederlanders, Belgen, Polen. 

Ook hier hoorde ik telkens de bellen van het vee, het verschil was dat dit niet van die Schotse of Ierse schapen was maar van de koeien van de regio aubrac. 

De streek staat hier gekend voor de koeien en hun bijhorende kaas, de lokale graslanden en planten geven de typische smaak aan de melk en de kaas. 

En dat het landschap mooi is tonen volgende foto's aan

De etappe verliep deels via lokale paden door de weilanden en deels over de kleine wegjes door de dorpjes. 

Ondertussen ken ik wat mensen die ook aan het stappen zij en kom je die regelmatig tegen onderweg, wat het stappen wel leuk maakt.

Rond 1u30 kwam ik aan in het dorpje waar ik overnacht. In de lokale bar-tabac het ik een slaatje gegeten. Met de overheerlijke lokale kaas Ecir, gegratineerd in de oven, gemaakt van de melk van de koeien die ik onderweg tegenkwam. 

De lokale specialiteiten proeven hoort erbij en het smaakte super lekker. 

Daarna ging ik nog wat boodschappen doen voor ik naar de camping zou gaan (die ligt 1, 5km uit het centrum). Oeps nog gesloten tot 3u, dan nog maar een streekbiertje gaan drinken in een café. 

Tegen 4u was ik dan uiteindelijk op de camping, na 27,42 km / 557 'm stijgen / 417 'm dalen. 

Ook mijn Poolse medepelgrims zijn hier. 

Morgen vroeg op want er staat een etappe van meer dan 30 km op het programma, deze zou hoofdzakelijk dalen, benieuwd wat dit in het echt oplevert. 

Vanochtend zoals gewoonlijk niet te laat vertrokken rond 6u30, en het voelde voor de eerste keer koud aan, was maar 10gr. Al stappend krijg je snel warm en zeker als het wat stijgt. 

Qua paden verliep dit terug door bos

Om dan eens af te wisselen met wat graslanden. 

Rond de middag kwam ik mijn Poolse medepelgrims terug tegen, we hebben dan een tijdje samen verder gestapt. Leuk om eens niet alleen te stappen en te kunnen praten over wat ieders drijfveer is, de tijd en km gaan veel sneller. 

Maar toch na een paar uur, gaat ieder weer zijn volgens zijn eigen ritme en stappen we terug elk onze "eigen weg" .

In het stadje waar ik logeer op de camping (ik heb een tent bij, het zou zonde zij om die niet te gebruiken) drink ik nog iets. Ik zie heel veel wandelaars-pelgrims, maar de meeste met bagage vervoer of slechts voor een korte etappe.

In de winkel ontmoet ik nog 2 pelgrims die tot in compostela stappen, en wat me opvalt iedereen (of toch de meesten) die doorgaat tot in compostela is van plan om in Spanje de Camino del Norte te stappen. De Camino frances willen we allen vermijden omdat die heel (tot te) druk is.

Tegen rond 4u30 was ik op de camping, na 33,3km / 714m stijgen / 782m dalen  (dat is dus ongeveer vlak)  

Nog tijd om wat te rusten, te verbroederen met de medepelgrims, wasje doen, pasta koken, ... 

De kloof zal er helemaal anders uit dan gisteren, er hing nog een beetje nevel boven de rivier.