Leven deed je intens,
genieten van de goede dingen,
zolang het kon,
genieten van de gezelligheid,
genieten van je vrienden om je heen,
genieten van het leven,
tot op het moment dat het niet meer kon.
Bewonderen doen we je intens,
om de manier waarop je met alle
moeilijkheden omging.
Bewonderen doen we je om je relativeren
van de dingen in het leven.
Bewonderen doen we je om je moed en je
optimisme in het dragen van je ziekte.
Missen doen we je intens,
bij je familie,
bij je vrienden,
want je kende er zoveel...
Vandaag zou je zestig worden, wat hadden we dit graag met jou uitgebreid gevierd. Ik hoop, moest het zo zijn zoals je dacht, dat je naar een andere plaats zou gaan, dat het daar evengoed is of zelfs beter. Ondertussen is er niet veel gebeurt. Moeder heeft nu 3 achterkleinkinderen, allemaal van ons Chris. Ze woont in een assistentiewoning en heeft het daar goed naar haar zin. Kim en Dennis zijn getrouwd en Steven en Joke wonen samen. Ook Luc heeft iemand, je kan ze vergelijken met onkruid, daar raak je niet vanaf en komt telkens terug. Voor de rest is alles OK Groetjes, Greet
Weet dat we nog van je houden,
weet dat we je nog graag zien.
Je was een rots op wie we bouwden,
maar ging vroeger dan voorzien.
