Leven deed je intens,
genieten van de goede dingen,
zolang het kon,
genieten van de gezelligheid,
genieten van je vrienden om je heen,
genieten van het leven,
tot op het moment dat het niet meer kon.
Bewonderen doen we je intens,
om de manier waarop je met alle
moeilijkheden omging.
Bewonderen doen we je om je relativeren
van de dingen in het leven.
Bewonderen doen we je om je moed en je
optimisme in het dragen van je ziekte.
Missen doen we je intens,
bij je familie,
bij je vrienden,
want je kende er zoveel...
Het is weer een tijdje geleden dat ik je nog eens geschreven heb. Al is mijn leven terug in zijn plooi gevallen, toch mis ik je nog steeds. Ik heb nu weer een goede kameraad gevonden waar ik terug plezier mee kan maken en we gaan ook weer veel naar de Willy. Ik heb al tegen mijn maatje gezegd dat ik het gevoel heb dat jij haar op mijn weg hebt gestuurd. Jij zal toch altijd mijn beste vriendin blijven want zoals jij bestaan er geen twee.
groetjes Ingrid
Weet dat we nog van je houden,
weet dat we je nog graag zien.
Je was een rots op wie we bouwden,
maar ging vroeger dan voorzien.
