Leven deed je intens,
genieten van de goede dingen,
zolang het kon,
genieten van de gezelligheid,
genieten van je vrienden om je heen,
genieten van het leven,
tot op het moment dat het niet meer kon.
Bewonderen doen we je intens,
om de manier waarop je met alle
moeilijkheden omging.
Bewonderen doen we je om je relativeren
van de dingen in het leven.
Bewonderen doen we je om je moed en je
optimisme in het dragen van je ziekte.
Missen doen we je intens,
bij je familie,
bij je vrienden,
want je kende er zoveel...
We kunnen je niet zien, niet horen.
Maar als we onze ogen sluiten, dan zien we jou.
We zien je elke dag, want elke dag denken we aan jou.
Iemand zoals jij kunnen we nooit vergeten.
Greet
06-07-2006
Drie maanden
Dag zus, gisteren was het drie maanden geleden dat je ons hebt verlaten. Met pijn in ons hart, en soms nog verdriet, proberen wij verder te leven, maar er zijn altijd dagen zoals gisteren, dat het moeilijk is. En dan vraag ik me af, waarom jij moest sterven. Jij blijft in mijn gedachten voortleven, en ik blijf over je praten, net als of je er nog bent. Dat zou jij zo gewild hebben. En ook ons Greet wil ik bedanken, voor deze mooie blog, waar we onze herringen aan jou kunnen schrijven, en lezen. Het ga je goed.
Je broer Jan
05-07-2006
pfff
Hoi Suz,
't Zomert in ons landje. Je zou het een geweldige zomer vinden. Steven en Kim geslaagd heb ik gehoord, een stralende zon, veel kansen om aan de zee te gaan genieten... Het doet een mens toch wat, als je er bij stil staat dat dit je niet meer gegund was...
Speciaal voor jou, omdat het alleen nog in cyberspace kan, hier een zonnetje bij de zee :
Allez, ik spring nog wel eens binnen.
Je kleine broertje,
Eric
Ik mis je zo,
Hoy Suz,
Ik mis je zo, ik dacht k'ga nog eens een kijkje nemen op haar weblog en zie dat de mensen je allemaal even hard missen als ik. Je was gewoon een vriendin uit de duizend waar ik gewoon alles tegen kon vertellen en tegen kon zagen. Nu moet ik alles weer in mijn eentje zien te klaren en dat is soms wel heel moeilijk. Ik zou je nog zoveel willen vertellen, maarja ik zal het in mijn eentje moeten klaren want wat ik jou kon vertellen kan ik niet met iedereen.Tot ziens ofwel hier ofwel bij je grafje, gelukkig kan ik daar altijd naar toe. Dag mijn allerbeste vriendinnetje. kmis je.
geschreven door Ingrid
Niet Vergeten
Hallo Suzanne,
Deze site is volgens mij een succes.
Als je naar de statistieken gaat kijken zie je dat er na drie maanden een gemiddelde van zes bezoekers per dag zijn.
Dat had je niet gedacht ,he!!!
Zo zie je maar dat we je zeker niet vergeten, waar jij zo bang voor was.
Je zus Greet
P.S. Ik wil iedereen bedanken voor hun hulp. Doe zo verder want alleen kan ik deze blog niet boeiend houden.
04-07-2006
Buitengewoon
Zal het ooit wennen,jouw stem niet meer te horen?
Zoveel wou ik je nog vertellen,zoveel wou ik je vragen.
Het anwoord heet stilte.
Zal het ooit wennen, jouw gezelschap te missen?
Zo leeg die plaats aan tafel.
Zozeer is ik die gulle lach.
De wijn smaakt nu niet meer.
Zal het ooit wennen, jou warmte niet meer te voelen?
Zo geruststellend, jouw levensadem.
Zoveel wou ik nog van je houden.
Nu is er alleen die kilte.
Zal het ooit wennen, jou naam niet meer te noemen?
Zo teder als een kreet.
Zo wou ik je nog roepen.
Jouw naam klinkt nu als een echo.
Het zal wel wennen, zeggen mensen goedbedoeld.
Maar ik wil niet vergeten, ik wil het niet gewoon worden.
Jij was onvergetelijk, buitengewoon.
geschreven door Jan
03-07-2006
Vroeger
Ik ben dit weekend alleen naar W.S. geweest. 'k moest het eens proberen. Het was niet gemakkelijk. Elk liedje brengt toch een herinnering mee.
Het was een klein zaaltje dat me aan vroeger deed denken, de eerste jaren dat we samen gingen. Jij zou het ook geweldig gevonden hebben.
Ik ben niet tot het einde kunnen blijven.
Misschien gaat het volgende keer al een beetje beter en kan ik terug zijn cd's afspelen. Dat lukt me nu nog niet zonder een traantje.
je zus en vriendin Greet
Weet dat we nog van je houden,
weet dat we je nog graag zien.
Je was een rots op wie we bouwden,
maar ging vroeger dan voorzien.
