Leven deed je intens,
genieten van de goede dingen,
zolang het kon,
genieten van de gezelligheid,
genieten van je vrienden om je heen,
genieten van het leven,
tot op het moment dat het niet meer kon.
Bewonderen doen we je intens,
om de manier waarop je met alle
moeilijkheden omging.
Bewonderen doen we je om je relativeren
van de dingen in het leven.
Bewonderen doen we je om je moed en je
optimisme in het dragen van je ziekte.
Missen doen we je intens,
bij je familie,
bij je vrienden,
want je kende er zoveel...
Liefste Suzanne,
Ik ken je nog niet zolang, maar de momenten dat je in ons midden was waren zeer intens. Eigenlijk vind ik het spijtig dat ik je zo laat heb leren kennen.
Tranen hebben we gelachen, plezier dat we hadden met ons groepje, dat was niet normaal! De eerste afspraak met de bgc collega's was echter zeer onwennig, de mannen praatten aldoor over het werk en wij zaten daar met z'n vijven, totaal onbekend voor elkaar maar gaandeweg leerden we elkaar kennen.
Bij de tweede samenkomst ging het er al heel anders aan toe, heel Kasterlee hebben we op stelten gezet!
Het zijn heel mooie herinneringen om aan terug te denken. De collega's spreken weer af om ergens wat te gaan eten en drinken en de Luc moet er absoluut bij zijn, alleen...
Er zal een lege plaats zijn dit keer. We zullen je warmte, je vriendschap, je aanwezigheid enorm missen. Het zal nooit meer hetzelfde zijn als voorheen, want ondanks jou ziekte was je een enorme optimist en pleziermaker.
Ook al zeggen ze het niet met zoveel woorden de bgc collega's zullen je evenzeer missen, en vinden het zo enorm erg voor Luc.
Misschien kijk je vanop afstand toch toe, en zie je hoe we Luc er proberen door te helpen, maar let dan wel op dat hij niet teveel D....s drinkt.
Vaarwel Suzanne, misschien tot ooit.
geschreven door Monique
22-05-2006
Suzanne
Hoi, het grootste verdriet maakt nu plaats voor mooie herinneringen. Zo onze vakantie's aan zee met de moeders in de kinkhoorn. We hebben daar de moeders eens laten schrikken, ze waren trammetje rijden, en wij samen met Heleen gaan shoppen in Oostende, het was solden. Toen we terug waren in ons appartement, en Leentje op bezoek kwam met Emma, die nog een baby was, en jij daar mee op de schoot zat, dat moeders binnen kwamen, en jij zei dat ze een soldeke was. Je had de gezichten van de moeders moeten zien. En ook onze jaarlijkse weekendjes in de Ardennen. Met heel de clan in een groot huis. Samen ontbijten aan de grote tafel. 's Avonds lekker praten. En je reisjes naar Turkije en Rhodos, samen met ons Chris, Heleen en Ingrid.
Zo nu ga ik je laten, tot de volgende keer.
Jan
Hallo Suz,
Hallo Suz,
Ik ben vandaag nog eens bij moek geweest. Ik probeer er nu een beetje meer te komen omdat ik weet dat ze jou zo mist. Dan heeft ze een beetje afleiding.
Op de kast staat jouw grote foto, met een brandend kaarsje er voor. Alle dagen steekt ons moe een kaarsje aan voor jou "anders kijk je boos" zegt ze.
Daarna ben ik Kim van haar stageplaats gaan halen en heb ze naar school gebracht. Onderweg heeft Kim me een griezelverhaal verteld waarvan ik kippevel kreeg. Ik denk dat ze veel verbeelding heeft want spoken zie ik je nog niet doen, daar was je zelf te bang voor ;-) . Maar allee het doet me toch weer nadenken over jouw vraag "hoe zie jij de dood en wat gebeurt er daarna ? ". Je zal het niet komen vertellen, zo blijft het een vraag.
Groetjes,
Greet
21-05-2006
Kei tof
Hoi Suzanneke
Weet je nog wanneer ik je kwam opzoeken in het ziekenhuis. Dat ik zei :" Hé, die van Aalst is er."
Dan kon je zo mooi zeggen :" Oh kei goe of kei tof en Oh dat is lief van je om te komen.."
Maar nu vind ik het minder kei goe of kei tof .
Dat zal ik nooit vergeten, die woorden van jou, ik kan nu niet zoveel zeggen om dat het moeilijk voor me is. Maar belooft, ik kom nog terug. Knuffel xxx
Maria uit Aalst
20-05-2006
Dag Suzanne
Ik heb je niet gekend maar als ik jou blog lees moet je een prachtvrouw zijn geweest ik lees met tranen in mijn ogen al die mooie verhalen over jou .Je familie aanbidden jou en zullen je nooit vergeten ik wens ze veel sterkte in hun verdriet waak over ze van hier boven tot later ik kom zeker nog naar jou blogje terug.
Groetjes Nadia
19-05-2006
Zus,
Hallo, hier ben ik nog eens. Eigenlijk weet ik niet wat te zeggen en zit ik naar het scherm te staren met tranen in mijn ogen omdat ik alles nog eens gelezen heb. Als ik aan de computer zit ga ik eerst kijken naar deze site om te zien of er iemand iets nieuw heeft opgezet. Vandaag waren er twee nieuwe berichtjes. Dat vind ik heel knap want zelf weet ik nooit wat te schrijven en het moet toch interessant blijven, he! Ik denk dat onze Jan elke dag komt zien en als er iets nieuw is verwittigd hij mij, tof he! Hij weet dat ik niet elke dag aan de computer zit.
Meestal als ik hier geweest ben, ben ik voor de rest van de dag een beetje depri, hoe zou dat toch komen...?
Zus, ik mis je,
Greet
Hoy Suz,
Hoy Suz,
Hier ben ik ook nog eens, het is al lang geleden dat ik hier nog eens tegen je gesproken heb, maar ik kom liever bij je aan je grafje, daar voel ik meer je aanwezigheid en kan ik mooie bloemetjes zetten die ik toch regelmatig moet vervangen en verzorgen. Nu staan ze ook weer klaar voor deze avond. Soms heb ik zin om gewoon met een stoeltje bij je te komen zitten omdat ik daar zoveel rust en kracht vindt die jij me daar doorgeeft. Bedankt daarvoor.Jammer dat ik nu alleen s'avonds kan komen. Allee tot straks hé.
Dag mijn allerliefste vriendinnetje, ik zal je nooit vergeten, daar was je me te dierbaar voor.
Groetjes Ingrid
18-05-2006
Hoi Suz,
Hier ben ik nog eens. Eigenlijk heb ik niet zo veel te vertellen, maar ik dacht : "Ik ga nog eens naar ons Suz hare blog zien. Ge weet nooit wat er allemaal nog bij gekomen is."
Er staan toch wel mooie berichtjes op, waaraan dat je kan zien dat je niet vergeten zal worden. Onze grote zus...
We hebben samen voor moek en vovo een fotoalbum gemaakt van al die digitale foto's, want "gullie kunt op de computer kijken, maar ik heb daar niks aan" zei moek altijd. Dat foto's kiezen en plakken was voor ons plezant, want dan zagen we je nog eens terug zoals je er een paar maand geleden uit zag, maar ook zoals je er een paar jaar geleden uit zag. Dat deed echt deugd.
Voor moek ook, maar ze zei dat zij, Tante Mitje en de Luc er met 3 boven zitten bleten hebben. Dat was niet de bedoeling natuurlijk, al had ik het wel verwacht. Ach, dan is dat er ook nog eens af.
Allee, ik gaan hier heel uwen blog niet voltippen, want de andere mensen schrijven veel schonere dinges. Ik spring nog wel eens binnen.
geschreven door Eric
11-05-2006
Dag Suzanne
Hoi,vandaag hebben we jouw hondje laten knippen, en is heel mooi geknipt. Alleen jammer dat je het niet kan zien. Maar we zorgen goed voor jou hondje, dat hebben we beloofd, en doen we. Ook de Luc, en je dotjes stellen het naar omstandigheden goed. Ik had je zograag nog veel verteld, over mijn maagband, en nog zoveel andere dingen. Maar ik weet dat je trots zou geweest zijn. Je bent en blijft mijn zus, en ben soms toch nog verdrietig, omdat je er niet meer bent, en ik geen raad meer kan vragen. Je ziet dat ik je niet vergeet. Het ga je goed,en tot de volgende keer.
Je broer Jan
08-05-2006
Lieve Suzanne
Wat heb ik je altijd enorm bewonderd om je moed! Meid ik mis je! Ik zal jou NOOIT vergeten , en zeker niet onze kuren , tijdens onze jeugd! Ik denk nog elke dag aan jou . Je bent een deel van mijn opstaan en slapen gaan! Ik wens Luc en je kinderen het aller , aller beste! Je had een mooi gezin , chapo voor je zus greet !, je zus chris je broers en je ouders . Een sterke en moedige familie, ik heb die moed niet , maar neem aan de jouwe een voorbeeld! Tot later , ik kom zeker terug!
Frieda
m'n favoriete tante
Hoi,
het heeft een hele tijd geduurd voor ik hier ook eens iets schreef, maar ik kwam wel alle dagen eens kijken.
Gisteren was het al een maand, zoveel dagen ben je al niet meer bij ons. Wat gaat dat toch snel!
Ik ben vrijdag met moek en tante Greet naar het kerkhof geweest. Er stonden weeral verse bloemen bij jou maar moek weet niet van wie die zijn... die dacht al dat ge vele aanbidders had!
Ik ben met moek nieuwe schoenen gaan kopen (voor moek hé), bij damart, typische "moek-schoenen", ze had ze aangedaan en het waren precies al de hare, echt iets voor moek, en hele malse vanbinnen. We moeten er toch voor zorgen dat ze goed op de been blijft hé.
En vandaag ben ik met de moeders en nonkel Luc en Jan iets gaan drinken.
Ge ziet... er wordt goed voor uw moeders gezorgd hé!
We trekken zo goed mogelijk onze plan... al kan ik je nu geen raad meer vragen... jij luistert wel maar je antwoordt niet...
En als ik één ding geleerd heb dan is het wel dat ik NU moet genieten en profiteren... mijn "zondagse" kleren bewaar ik niet meer voor speciale gelegenheden, ik doe ze gewoon ook door de week aan... Tot binnenkort
Je was m'n favoriete tante ;-)
Heleen
07-05-2006
Bedankt iedereen
Suz, het is nu een maand geleden dat je ons verlaten hebt . Ondertussen zijn de bomen in bloei komen te staan, moeten we de gazon terug maaien en zijn de paasbloemen al uitgebloeid. Alles is veranderd om ons heen behalve de gedachte aan jou. We missen je, bij alle dingen die we doen. Het is net of je hebt op alles een stempel gezet, die ons aan jou doet denken. Soms met een lach, soms met een traan.
P.S. Bedankt iedereen voor de gedichten, spreuken en herinneringen. Doe zo verder. Dat zou ze graag gezien hebben.
Groetjes,
Greet
Bij den bakker
Hoi Suz,
'k Was terjust bij den bakker en Maria van den Dré van 't Mazelhof vroeg nog hoe het was. Vooral met ons moe, nu da gij der nie meer zijt.
Zij had nog ne grote foto van jou met den Dré, waar da gij nog een tekstje bij geschreven had : "Kies voor mij" of zoiets.
Zo ziede maar da ge nie vergeten kunt worden. Daarvoor hebt ge bij te veel mensen je sporen achter gelaten. Tot in Tielen toe.
't Is toch plezant om dat te zien.
Ik merk dat er op deze moment nog iemand op den blog zit. Ik ben dus niet den enige die op zondagmorgend nog efkens langs komt.
Groetjes en tot binnenkort,
Eric
06-05-2006
Hartsvriendinneke
Dag Suzke,
Er gaat geen dag voorbij of je bent in mijn gedachten aanwezig. Overal waar ik kom zijn er wel eens dingen die me aan jou doen herrinneren. Leuke dingen waar ik met een heerlijk gevoel aan kan terugdenken. Enkel zijn er soms wel eens van die momenten dat het wat moeilijker gaat, maar dan denk ik altijd aan jouw woorden en maak ik me sterk. Jij hebt me al die jaren heel veel wijsheid bijgebracht......en daar blijf ik jou eeuwig dankbaar voor Suzke.
Je blijft in mijn hartje verder leven.....
Wendy
04-05-2006
Een maand geleden
Hoi, het is nu een maand geleden dat je van ons bent heen gegaan. Ik moet niet zeggen hoezeer wij jou missen. We hadden jou nog zo graag bij ons gehad. We missen je lach, je gezelligheid, je grappen. Maar vergeten zijn we je niet, je blijft in onze gedachte voortleven. Ik ga regelmatig naar jou graf, waar altijd mooie bloemen zullen staan. Onze troost is dat je nu geen pijn meer hebt, waar je ook bent nu. Ooit zien we elkaar weer, het ga je goed.
Je broer Jan en je Moeder.
Weet dat we nog van je houden,
weet dat we je nog graag zien.
Je was een rots op wie we bouwden,
maar ging vroeger dan voorzien.
