Het is alweer negen jaar geleden, 

dat je hier vertrok. 

Je had geen keuze, 

waar iedereen van schrok. 

Ik zou ontzettend graag

nog even bij je willen zijn. 

Gewoon even lol trappen, 

dat was met jou toch fijn. 

Nu moet ik het zonder jou doen,  

met verhalen, foto’s en herinneringen. 

iets anders hebben we niet meer,

en dat doet pijn