Leven deed je intens,
genieten van de goede dingen,
zolang het kon,
genieten van de gezelligheid,
genieten van je vrienden om je heen,
genieten van het leven,
tot op het moment dat het niet meer kon.
Bewonderen doen we je intens,
om de manier waarop je met alle
moeilijkheden omging.
Bewonderen doen we je om je relativeren
van de dingen in het leven.
Bewonderen doen we je om je moed en je
optimisme in het dragen van je ziekte.
Missen doen we je intens,
bij je familie,
bij je vrienden,
want je kende er zoveel...
Leven is als sneeuw,
je kunt het niet bewaren.
Troost is dat je er was,
uren, maanden, jaren.
Greet,
10-05-2007
ik mis je zo (Will Tura, Gordon)
de regen stroomt als tranen langs de ruit
het is alsof de hele wereld om je huilt
ik voel me zo mistroostig als het weer
ik mis je zo, ik mis je meer en meer
ik herinner mij de tijd van jij en ik
van de allereerste tot de laatste blik
ik zie je nog altijd als verslagen staan
toen je vertelde dat je weg moest gaan
ik mis je zo, ik mis je meer en meer
ik zie je in me dromen, keer op keer
wie zegt me hoe en waar zie ik je weer
ik mis je zo, ik mis je meer en meer
Greet
Weet dat we nog van je houden,
weet dat we je nog graag zien.
Je was een rots op wie we bouwden,
maar ging vroeger dan voorzien.
