Leven deed je intens,
genieten van de goede dingen,
zolang het kon,
genieten van de gezelligheid,
genieten van je vrienden om je heen,
genieten van het leven,
tot op het moment dat het niet meer kon.
Bewonderen doen we je intens,
om de manier waarop je met alle
moeilijkheden omging.
Bewonderen doen we je om je relativeren
van de dingen in het leven.
Bewonderen doen we je om je moed en je
optimisme in het dragen van je ziekte.
Missen doen we je intens,
bij je familie,
bij je vrienden,
want je kende er zoveel...
Ik weet nog goed hoe je me alles vertelde over je zus Suzanne, in je blik en je stem kon ik meevoelen wat ze voor jou betekende.
Nog veel meer bij het lezen van je mooie teksten blijft ze voortleven in je gedachten....en daar mag je fier op zijn!
Veel groetjes en dikke kus van Maria en Frans.
Weet dat we nog van je houden,
weet dat we je nog graag zien.
Je was een rots op wie we bouwden,
maar ging vroeger dan voorzien.
