Leven deed je intens,
genieten van de goede dingen,
zolang het kon,
genieten van de gezelligheid,
genieten van je vrienden om je heen,
genieten van het leven,
tot op het moment dat het niet meer kon.
Bewonderen doen we je intens,
om de manier waarop je met alle
moeilijkheden omging.
Bewonderen doen we je om je relativeren
van de dingen in het leven.
Bewonderen doen we je om je moed en je
optimisme in het dragen van je ziekte.
Missen doen we je intens,
bij je familie,
bij je vrienden,
want je kende er zoveel...
Pennen kunnen op papier
schreeuwen, vloeken, ketteren.
Kunnen ook met veel bravoure
schallen en trompetteren.
Maar ze kunnen ook heel zacht
een stil verdriet genezen.
Met woorden die je nu en dan
nog eens n keer wilt lezen.
Greet,
20-11-2007
Suzanne,
Suzanne, je leeft steeds verder in mijn gedachten.
Veel meer dan je van mij zou verwachten.
Jij bent er nu niet meer.
Maar hopelijk zie ik je ooit weer.
Greet,
17-11-2007
Lijden
De school van het lijden is wellicht voor niemand onbekend.
Elke mens wordt vroeg of laat geconfronteerd met verdriet,
maar toch is de opgave voor de één groter dan voor de ander.
Pas wanneer je er middenin zit, besef je welke strijd je te voeren hebt
om het leven aan te raken, om te geloven dat je er ooit overheen komt.
Greet
Weet dat we nog van je houden,
weet dat we je nog graag zien.
Je was een rots op wie we bouwden,
maar ging vroeger dan voorzien.
