Leven deed je intens,
genieten van de goede dingen,
zolang het kon,
genieten van de gezelligheid,
genieten van je vrienden om je heen,
genieten van het leven,
tot op het moment dat het niet meer kon.
Bewonderen doen we je intens,
om de manier waarop je met alle
moeilijkheden omging.
Bewonderen doen we je om je relativeren
van de dingen in het leven.
Bewonderen doen we je om je moed en je
optimisme in het dragen van je ziekte.
Missen doen we je intens,
bij je familie,
bij je vrienden,
want je kende er zoveel...
Zal het ooit wennen,jouw stem niet meer te horen?
Zoveel wou ik je nog vertellen,zoveel wou ik je vragen.
Het anwoord heet stilte.
Zal het ooit wennen, jouw gezelschap te missen?
Zo leeg die plaats aan tafel.
Zozeer is ik die gulle lach.
De wijn smaakt nu niet meer.
Zal het ooit wennen, jou warmte niet meer te voelen?
Zo geruststellend, jouw levensadem.
Zoveel wou ik nog van je houden.
Nu is er alleen die kilte.
Zal het ooit wennen, jou naam niet meer te noemen?
Zo teder als een kreet.
Zo wou ik je nog roepen.
Jouw naam klinkt nu als een echo.
Het zal wel wennen, zeggen mensen goedbedoeld.
Maar ik wil niet vergeten, ik wil het niet gewoon worden.
Jij was onvergetelijk, buitengewoon.
geschreven door Jan
03-07-2006
Vroeger
Ik ben dit weekend alleen naar W.S. geweest. 'k moest het eens proberen. Het was niet gemakkelijk. Elk liedje brengt toch een herinnering mee.
Het was een klein zaaltje dat me aan vroeger deed denken, de eerste jaren dat we samen gingen. Jij zou het ook geweldig gevonden hebben.
Ik ben niet tot het einde kunnen blijven.
Misschien gaat het volgende keer al een beetje beter en kan ik terug zijn cd's afspelen. Dat lukt me nu nog niet zonder een traantje.
je zus en vriendin Greet
28-06-2006
Onschatbare waarde
"50"
Een jong leven
Te weinig gegeven.
Te kort op deze aarde,
maar van onschatbare waarde
Greet
22-06-2006
Zus,
Jou te zien liggen deed mij zo veel pijn.
Ondanks alles hadden we af en toe toch gein.
Elke dag een nieuwe herinnering ophalen.
Maar ach, die staan altijd in de verleden tijd.
Lieve Zus, je was een toffe vriendin.
Greet
18-06-2006
Kan niet slapen
Hoi Ik kan de slaap niet vatten, en lag te denken ga Suzanneke ne goeiedag zeggen, het is weer wat geleden maar ik ben je niet vergeten, dat kan ook niet, zo'n lieve dat je bent. Ben van de week bij je voorbij gereden, en heb je naam geroepen, kreeg het even koud en dan lekker warm, toen wist ik dat je me gehoord had, het deed me zo goed, nu zal ik weer kunnen slapen. Je zus heeft er goed aan gedaan om deze blog voor jou te maken .
Groetjes en Dikke knuffel uit Aalst Maria
15-06-2006
Samen
Samen dingen doen zonder na te denken.
En als de ander het nodig heeft, wat extra aandacht schenken.
Samen een terrasje doen of een eindje lopen.
Als het zo uitkomt naar Brussel samen kleren kopen.
We staan er niet bij stil, maar het is een gemis.
Als dat "samen" uit je leven verdwenen is.
Greet,
06-06-2006
Je blijft
Je blijft geborgen in onze herinnering,
geworteld in ons bestaan.
We hebben zoveel bewondering
voor al wat je voor ons hebt gedaan
Greet,
05-06-2006
Een goede morgen
hoi hoi
Een leuke weblog heb je.
ik kom hier vaker kijken oke,
Ik wens je nog een hele fijne dag.
Groetjes van thema gedichten paleis
geschreven door nicole
Afscheid van een vriend (Clouseau)
Alles is voorgoed gedaan.
Als jij er klaar voor bent.
'k Heb aan je zijde gestaan.
M'n God, ik heb je graag gekend.
Ik blijf hier jij gaat naar daar.
En daar is niet zo ver van hier.
We spreken af, Ik weet niet waar.
En daar ontmoeten we elkaar.
Zonder jou tikt de klok even snel.
Maar de tijden veranderen wel.
Dus, ik neem afscheid, jij moet nu gaan.
Weet dat je in mijn hart, altijd blijft voortbestaan.
Slaap zacht je hebt het verdient.
Je vocht tot aan je laatste zucht.
En ga, ga nu m'n zus.
En droom voor eeuwig opgelucht.
Net zoals vroeger kom je wel terecht .
Ik weet, je vind je plaats heel gauw.
En ik herhaal wat jij me ooit hebt gezegd.
In m'n hart blijf ik je trouw.
En ik weet ik zou dankbaar moeten zijn.
Maar precies, daarom doet het zo'n pijn.
Twee maand
Twee maand is het geleden,
dat je ons moest verlaten,
als een donderslag,
maar niet geheel onverwacht.
Veel pijn, verdriet en nog zoveel vragen.
Stilletjes huilen in de nacht.
Lachen om je niet te vergeten.
Traantjes om weer verder te gaan.
Je leeft in ons voort, Suz.
En daarom zullen we je nooit
uit ons hart laten gaan.
Greet
Twee maand geleden
Vandaag is het twee maanden geleden,dat je van ons bent heengegaan.
We missen je aanwezigheid nog steeds. Amper 50jaar mocht je worden. Veel te jong om dan al te sterven.
Vergeten doen we je niet, al hadden we jou nog graag in ons midden gehad. Maar dat kan nu niet meer.
Ik weet niet dat er nog iets is na de dood, maar mocht het zo zijn,dan zien we elkaar weer.
Tot ziens, je broer Jan
04-06-2006
Terwijl
Terwijl jij dood bent,gaat het leven door... men zegt wel dat het went.
Ik vindt niet het goede woord ervoor...want,
ach je hele leven,en je naam zijn nooit uit te wissen.
Ik zal je altijd, elke dag verwachten en toch missen...
daarom vraag ik onhoorbaar zacht, of jij me toch wil geven,
een teken, bijna niet te zien, dat je nog bent, nà dit leven.
geschreven door Jan
01-06-2006
Waarom
Waarom
Waarom is het ons niet gegeven dat jij kon blijven in dit leven.
Waarom doet het zo'n pijn dat jij niet meer bij ons kan zijn.
Waarom kreeg jij niet de kans op een gelukkig bestaan, en moest jij voortijdig van ons gaan.
Het waarom zullen wij misschien nooit weten, maar we zullen je nooit vergeten.
De herinnering aan jou is fijn, en ook de gedachte dat we ooit weer samen zullen zijn.
geschreven door Ingrid
29-05-2006
Open plaats
Liefste Suzanne,
Ik ken je nog niet zolang, maar de momenten dat je in ons midden was waren zeer intens. Eigenlijk vind ik het spijtig dat ik je zo laat heb leren kennen.
Tranen hebben we gelachen, plezier dat we hadden met ons groepje, dat was niet normaal! De eerste afspraak met de bgc collega's was echter zeer onwennig, de mannen praatten aldoor over het werk en wij zaten daar met z'n vijven, totaal onbekend voor elkaar maar gaandeweg leerden we elkaar kennen.
Bij de tweede samenkomst ging het er al heel anders aan toe, heel Kasterlee hebben we op stelten gezet!
Het zijn heel mooie herinneringen om aan terug te denken. De collega's spreken weer af om ergens wat te gaan eten en drinken en de Luc moet er absoluut bij zijn, alleen...
Er zal een lege plaats zijn dit keer. We zullen je warmte, je vriendschap, je aanwezigheid enorm missen. Het zal nooit meer hetzelfde zijn als voorheen, want ondanks jou ziekte was je een enorme optimist en pleziermaker.
Ook al zeggen ze het niet met zoveel woorden de bgc collega's zullen je evenzeer missen, en vinden het zo enorm erg voor Luc.
Misschien kijk je vanop afstand toch toe, en zie je hoe we Luc er proberen door te helpen, maar let dan wel op dat hij niet teveel D....s drinkt.
Vaarwel Suzanne, misschien tot ooit.
geschreven door Monique
22-05-2006
Suzanne
Hoi, het grootste verdriet maakt nu plaats voor mooie herinneringen. Zo onze vakantie's aan zee met de moeders in de kinkhoorn. We hebben daar de moeders eens laten schrikken, ze waren trammetje rijden, en wij samen met Heleen gaan shoppen in Oostende, het was solden. Toen we terug waren in ons appartement, en Leentje op bezoek kwam met Emma, die nog een baby was, en jij daar mee op de schoot zat, dat moeders binnen kwamen, en jij zei dat ze een soldeke was. Je had de gezichten van de moeders moeten zien. En ook onze jaarlijkse weekendjes in de Ardennen. Met heel de clan in een groot huis. Samen ontbijten aan de grote tafel. 's Avonds lekker praten. En je reisjes naar Turkije en Rhodos, samen met ons Chris, Heleen en Ingrid.
Zo nu ga ik je laten, tot de volgende keer.
Jan
Hallo Suz,
Hallo Suz,
Ik ben vandaag nog eens bij moek geweest. Ik probeer er nu een beetje meer te komen omdat ik weet dat ze jou zo mist. Dan heeft ze een beetje afleiding.
Op de kast staat jouw grote foto, met een brandend kaarsje er voor. Alle dagen steekt ons moe een kaarsje aan voor jou "anders kijk je boos" zegt ze.
Daarna ben ik Kim van haar stageplaats gaan halen en heb ze naar school gebracht. Onderweg heeft Kim me een griezelverhaal verteld waarvan ik kippevel kreeg. Ik denk dat ze veel verbeelding heeft want spoken zie ik je nog niet doen, daar was je zelf te bang voor ;-) . Maar allee het doet me toch weer nadenken over jouw vraag "hoe zie jij de dood en wat gebeurt er daarna ? ". Je zal het niet komen vertellen, zo blijft het een vraag.
Groetjes,
Greet
21-05-2006
Kei tof
Hoi Suzanneke
Weet je nog wanneer ik je kwam opzoeken in het ziekenhuis. Dat ik zei :" Hé, die van Aalst is er."
Dan kon je zo mooi zeggen :" Oh kei goe of kei tof en Oh dat is lief van je om te komen.."
Maar nu vind ik het minder kei goe of kei tof .
Dat zal ik nooit vergeten, die woorden van jou, ik kan nu niet zoveel zeggen om dat het moeilijk voor me is. Maar belooft, ik kom nog terug. Knuffel xxx
Maria uit Aalst
20-05-2006
Dag Suzanne
Ik heb je niet gekend maar als ik jou blog lees moet je een prachtvrouw zijn geweest ik lees met tranen in mijn ogen al die mooie verhalen over jou .Je familie aanbidden jou en zullen je nooit vergeten ik wens ze veel sterkte in hun verdriet waak over ze van hier boven tot later ik kom zeker nog naar jou blogje terug.
Groetjes Nadia
19-05-2006
Zus,
Hallo, hier ben ik nog eens. Eigenlijk weet ik niet wat te zeggen en zit ik naar het scherm te staren met tranen in mijn ogen omdat ik alles nog eens gelezen heb. Als ik aan de computer zit ga ik eerst kijken naar deze site om te zien of er iemand iets nieuw heeft opgezet. Vandaag waren er twee nieuwe berichtjes. Dat vind ik heel knap want zelf weet ik nooit wat te schrijven en het moet toch interessant blijven, he! Ik denk dat onze Jan elke dag komt zien en als er iets nieuw is verwittigd hij mij, tof he! Hij weet dat ik niet elke dag aan de computer zit.
Meestal als ik hier geweest ben, ben ik voor de rest van de dag een beetje depri, hoe zou dat toch komen...?
Zus, ik mis je,
Greet
Hoy Suz,
Hoy Suz,
Hier ben ik ook nog eens, het is al lang geleden dat ik hier nog eens tegen je gesproken heb, maar ik kom liever bij je aan je grafje, daar voel ik meer je aanwezigheid en kan ik mooie bloemetjes zetten die ik toch regelmatig moet vervangen en verzorgen. Nu staan ze ook weer klaar voor deze avond. Soms heb ik zin om gewoon met een stoeltje bij je te komen zitten omdat ik daar zoveel rust en kracht vindt die jij me daar doorgeeft. Bedankt daarvoor.Jammer dat ik nu alleen s'avonds kan komen. Allee tot straks hé.
Dag mijn allerliefste vriendinnetje, ik zal je nooit vergeten, daar was je me te dierbaar voor.
Groetjes Ingrid
Weet dat we nog van je houden,
weet dat we je nog graag zien.
Je was een rots op wie we bouwden,
maar ging vroeger dan voorzien.
