In zowat elk Spaans dorpje wordt er in de zomer een feria georganiseerd, een dorpsfeest. Zo dus ook in ons dorpje. Dit jaar ging het door in het laastste weekend van juli. Voor ons het moment om de bewoners van het dorpje te leren kennen en de dorpsgewoonten. Toen we de planning van de feria bekeken op facebook (zie pagina Ayuntamiento de La Viñuela), viel ons meteen op dat de uren van dit dorpsfeest heel anders waren dan in België. Alles begint laat, zelfs activiteiten voor de kids. Er was bv ook een miss/misterverkiezing en dit om 2u30 's nachts. Daarvoor hebben we toch gepast. We gingen wel kijken naar de processie met de beschermheilige van het dorp en naar het schuim/waterfeest voor de kids. De processie was kleinschalig (Viñuela heeft slechts een tweeduizend inwoners) maar wel indrukwekkend. Op een platform stond het beeld van de virgen, versierd met bloemen en kaarsen. Dit platform werd gedragen door een tiental mannen van het hoogste punt van het dorp naar de kerk, beneden in het dorp. Het platform werd gevolgd door een stoet van vrouwen, mooi opgekleed, met een grote kaars in de hand en sommige zelfs op hun blote voeten. We hebben dit jaar nog niet deelgenomen aan de processie. Sam was heel bang na het zien van de beelden van de Semana Santa (de heilige week voor Pasen) en dacht hetzelfde te zien hier. Daarom keken we nu toe vanop het terras van Bar Miguel. Het bleek allemaal goed mee te vallen, er was alleszins niets om bang van te zijn. Volgend jaar kunnen we misschien wel meewandelen, allé ja, Sam en ik toch, want de virgen volgen is alleen voor de vrouwen. 's Anderendaags, op zaterdag, was er vanaf half 4 een groot water/schuimfeest. Wat het moest voorstellen, wisten we echt niet, maar we waren benieuwd. Tegen 16u trokken we naar het parkje, beneden in het dorp om een kijkje te gaan nemen. Iedereen was nog bezig aan zijn middagmaal, verse paëlla, aangeboden door de gemeente. Dan maar afwachten tot het waterfeest zou beginnen. Tegen half 5 begon men met een grote waterglijbaan, geïnstalleerd in de hoofdstraat van Viñuela. Iedereen (vooral kinderen) mochten naar beneden glijden over een stijle afstand van ongeveer 100 meter. Plezier verzekerd! Voor onze kids was het alleen toekijken... het ging wel heel snel. Chris, Liesbeth en Norah, lieve Belgen die we leerden kennen op een terras in Alcaucin en die hier op vakantie waren, vergezelden ons en Chris waagde het wel om te glijden. Tegen 18u (2,5 later dan oorspronkelijk gepland), werd de glijbaan gesloten en spoot men schuim op straat. De kinderen en de volwassenen lieten zich gaan op de tonen van de muziek en speelden met schuim. Sam hield zich afzijdig, samen met de kleine Norah. Miel, Steffen en Chris doken wel het schuim in en Liesbeth en ik trokken foto's van de mannen. Het was een plezier, alleen al om te zien. Vroeger werd dit feest blijkbaar alleen met water gedaan, maar omdat dit in de zomer zo kostbaar is, werd overgeschakeld op schuim. Minstens even plezant! Tegen 19u werd het schuimkanon afgesloten en keerden we terug naar huis. Steffen deed het meeste netwerken en werd al snel uitgenodigd door onze Spaanse buurman Salve om tegen half 11 terug te keren, want dan was er een groot dansfeest. Daarvoor hebben we uiteindelijk gepast. We gingen immers nog gezellig eten met Chris en Liesbeth in El Kasko en tegen 24u was onze kaars uit. Op zondag was er ook nog een kinderfeest gepland, maar daar namen we niet aan deel. Onze zondag brachten we immers in Caleta de Velez door. Daarover later meer. Alleszins, zo'n feria, het is iets speciaals. Het is uitbundig en gezellig. Het valt in niets te vergelijken met een dorpsfeest in België. Het is door en door Spaans. En elk dorp doet zo'n feest. Allemaal met dezelfde activiteiten: processie, schuimfeest, dansfeest, kinderfeest... Zo gaan we komend weekend een kijkje nemen op de feria in Los Romanes en Canillas de Aceitunas en afgelopen weekend was het feria in Alcaucin. En zo leren we elke dag iets bij over de Spaanse cultuur. Hasta luego, Lies!
