Dezer dagen denken we mijmerend terug aan wat zich een jaar geleden afspeelde. We pakten een volledige huisraad in, we laadden een vrachtwagen met 41 kubieke meter, we reden in drie dagen 2200 km en we begonnen aan ons nieuwe leven. Het waren heel emotionele dagen, voor ons allevier. Ondertussen zijn we een jaar verder. Dat jaar is voorbij gevlogen, daar zijn we het allevier over eens. Ons leven is inderdaad enorm veranderd. We zijn op zoek geweest naar de Spaanse gewoonten, we hebben onze nieuwe thuis ingericht, we hebben veel nieuwe mensen leren kennen, we hebben Spaans geleerd, we hebben ons beroepsleven uitgedokterd. We zijn alleszins duizenden ervaringen rijker en dat neemt nooit iemand van ons af. Wat is nu de evaluatie na een jaar Spanje? Wel... De kinderen stellen het supergoed. Ze hebben hun schooljaar in schoonheid afgesloten. Ze hebben in sneltempo Spaans geleerd en kunnen het momenteel beter dan wij. Ze hadden een prachtig rapport en mogen zonder problemen over naar het volgende schooljaar. Ongelooflijk hoe zij dit gepresteerd hebben... We blinken nog elke dag van trots als we hun evolutie bekijken. Emotioneel stellen ze het ook goed. Sam heeft veel vriendinnetjes en vriendjes. Ze voelt zich heel relaxt en gelukkig. Miel is aan zijn puberteit begonnen. De puistjes komen piepen, meisjes zijn stom en zijn haar moet elke dag goed liggen. Natuurlijk krijgen we het bijhorende gedrag erbij. Toch blijven ze beiden kinderen met een heel groot hart, die altijd klaar staan om mensen te helpen en die genieten van het leven. Miel blijft grote voetbalfan, Sam is terug begonnen met paardrijden, beiden zijn ze alleen rustig te krijgen met een scherm (soms tot ergernis van ons). Ze genieten van de liefde van onze kleinste rat, Honey. Haar in huis halen was een hele aanpassing, maar we zijn enorm blij met haar trouw, liefde en aanwezigheid. Ze voelt heel goed onze emoties aan en is een held in het troosten. Steffen en ik stellen het ook goed. We hebben allebei een emotioneel zware winter achter de rug. De aanpassing aan de nieuwe omgeving is niet te onderschatten, je weg zoeken en nieuwe zekerheden vinden is niet evident. Steffen is beroepsmatig helemaal gelanceerd. Buiten Taaldokter is hij nu ook Tuindokter en Zwembaddokter. Hij combineert zijn schrijfwerk met het onderhoud van tuinen en zwembaden. Hij had het nodig om niet altijd binnen te zitten om te werken. De buitenlucht doet hem goed. En hij leert heel veel bij. Vanaf volgend schooljaar komt daar waarschijnlijk nog Engelse les geven bij. Hij mist natuurlijk net zoals ik zijn kameraden uit België. Ook de matchen van den Antwerp zou hij liever live zien dan op computer met traag internet. Maar dat weegt niet op tegen de dingen waar we hier van kunnen genieten. Ons gezinsleven is veel meer waard geworden. We doen veel meer dingen samen, wandelen, zwemmen, eten, knuffelen ... We beseffen allebei dat we elke dag moeten genieten van elkaar. Kinderen worden zo snel groot. En je leeft maar één keer! Met mijn gezondheid gaat het supergoed. Ik heb terug een leven. Van tijd tot tijd voel ik natuurlijk nog kleine remmingen van mijn fibromyalgie. Maar die zijn heel miniem. Mijn dagelijks leven wordt gevuld met het huishouden, naaiwerkjes, huiswerk maken met de kids en met Honey bezig zijn. Deze zomer is er natuurlijk geen huiswerk te doen, maar nu pest ik de kids met Nederlandse les. Spelling van het werkwoord voor Miel en algemene spelling voor Sam. En blij dat ze daarmee zijn... ;-) Algemeen kunnen we dus stellen dat dit eerste jaar goed verlopen is. We beginnen met veel plezier aan ons tweede jaar. We hebben nu ook alle seizoenen doorgemaakt en de natuur zien veranderen. We weten op dat vlak wat ons te wachten staat. Maar we zijn klaar voor veel nieuwe ervaringen en avonturen. Hasta luego, Lies
