Op 6 oktober 2018 werd Sam 8 jaar. Het was haar eerste verjaardag in ons nieuwe thuisland, haar eerste verjaardag zonder haar familie rond haar. We wilden dit natuurlijk niet zomaar laten voorbijgaan. In België was er altijd een 'kindjesfeest' en een 'grotemensenfeest'. Dat laatste zou heel moeilijk worden. De hele familie laten overvliegen was niet echt een optie. Het 'kindjesfeest' daarentegen, dat moest een knaller worden. We nodigden 4 meisjes uit: Marie en Louisa (de dochters van An en Raf), Marieke (de dochter van Veronique en Bart) en Teagan, de enige Engelse in het gezelschap. We kozen er bewust voor om nog geen Spaanse kinderen uit te nodigen wegens te veel talen bij elkaar en te moeilijk om elkaar te begrijpen. Het werd een 'slijm'feest. In België had ik de boot afgehouden wat betreft het slijm maken. Het is en blijft een vuiligheid. Maar Sam bleef aandringen... Marieke en Teagan deden het al eerder, zij zouden dus wel kunnen helpen om het in goede banen te leiden. Alle ingrediënten werden gekocht. De voorbereidingen voor het feest duurden een hele week: ik naaide een vlaggenlijn voor de jarige, ik naaide 18 zakjes om uit te delen in de klas, ik ging op zoek naar de ingrediënten, ik deed inkopen voor het feest. Een maand geleden startten de voorbereidingen al. Ik deed een oproep op facebook om Sam een kaartje te sturen, zodat we haar konden verrassen met heel veel verjaardagskaartjes. Het resultaat? De zaterdagochtend startte met het openmaken van 15 kaartjes! Maandag kwamen er nog twee aan. Haar mond viel open, zoveel kaartjes, alleen voor haar? Soms zat er zelfs een klein cadeautjes bij. Zowel Sam als wij zijn de verzenders echt oneindig dankbaar om deze dag zo speciaal te maken. Hoe is deze speciale dag dus verder verlopen? Eerst kaartjes openmaken, we versierden het huis langs binnen en langs buiten met heel veel slingers en ballonnen, we aten vol-au-vent als middagmaal, de 5 meisjes amuseerden zich tussen 15u en 18u met slijm maken (ja zelfs Steffen en ik vonden het leuk) en veel snoep eten, tussen 18u en 19u30 kwamen ook de ouders van de vriendinnetjes een glaasje drinken, we trokken naar het voetbalveld van Viñuela om de eerste match van de eerste ploeg van Viñuela te zien (de papa's toch alleszins), de kinderen speelden samen tot laat in de avond. Sam en Miel lagen om 23u45 in bed... dromend van een SUPERdag. Tussen alle activiteiten door kregen we ook enkele videotelefoontjes en veel smsjes om Sam gelukwensen te geven. Nog nooit stond onze kleine meid zo in de belangstelling en ze genoot er met volle teugen van! Cadeautjes waren plots niet echt belangrijk meer, het idee dat zoveel mensen aan haar dachten die dag maakte haar precies veel gelukkiger. Nu de drukte van 6/10/2018 een beetje is weggeëbt, zijn de cadeautjes natuurlijk een leuke herinnering: een eenhoornknuffel, knutselgerei, stiftjes, een Spaans vriendenboek, de catamaran van Lego en natuurlijk de grootste cadeau van allemaal... een hondje... Donderdag is Honey bij ons en begint een nieuwe avontuur! Hasta luego, Lies!
Op 6 oktober 2018 werd Sam 8 jaar. Het was haar eerste verjaardag in ons nieuwe thuisland, haar eerste verjaardag zonder haar familie rond haar. We wilden dit natuurlijk niet zomaar laten voorbijgaan. In België was er altijd een 'kindjesfeest' en een 'grotemensenfeest'. Dat laatste zou heel moeilijk worden. De hele familie laten overvliegen was niet echt een optie. Het 'kindjesfeest' daarentegen, dat moest een knaller worden. We nodigden 4 meisjes uit: Marie en Louisa (de dochters van An en Raf), Marieke (de dochter van Veronique en Bart) en Teagan, de enige Engelse in het gezelschap. We kozen er bewust voor om nog geen Spaanse kinderen uit te nodigen wegens te veel talen bij elkaar en te moeilijk om elkaar te begrijpen. Het werd een 'slijm'feest. In België had ik de boot afgehouden wat betreft het slijm maken. Het is en blijft een vuiligheid. Maar Sam bleef aandringen... Marieke en Teagan deden het al eerder, zij zouden dus wel kunnen helpen om het in goede banen te leiden. Alle ingrediënten werden gekocht. De voorbereidingen voor het feest duurden een hele week: ik naaide een vlaggenlijn voor de jarige, ik naaide 18 zakjes om uit te delen in de klas, ik ging op zoek naar de ingrediënten, ik deed inkopen voor het feest. Een maand geleden startten de voorbereidingen al. Ik deed een oproep op facebook om Sam een kaartje te sturen, zodat we haar konden verrassen met heel veel verjaardagskaartjes. Het resultaat? De zaterdagochtend startte met het openmaken van 15 kaartjes! Maandag kwamen er nog twee aan. Haar mond viel open, zoveel kaartjes, alleen voor haar? Soms zat er zelfs een klein cadeautjes bij. Zowel Sam als wij zijn de verzenders echt oneindig dankbaar om deze dag zo speciaal te maken. 
