Na bijna drie maanden in Spanje hebben we de Spaanse voedselmarkt goed kunnen verkennen. We staan alle vier open voor nieuwe smaken, dat helpt zeker. Onze ondervindingen: 1) Spaans voedsel is goedkoop: doorgaans is alles in Spanje wel wat goedkoper, maar de kostprijs van veel eten is toch wel erg opvallend. Onze rekeningen in de winkel zijn goedkoper en uit eten gaan is niet echt zwaar voor de portemonnee. We doen dit dan ook veel meer dan in België. Wanneer we in onze lokale stamkroeg 'Bar Miguel' met ons vier gaan eten, kan dat voor 20 euro (drank voor 4 en hoofdgerecht). We drinken er een verse appelsiensap voor 1,5 euro, een koffie voor 1,00 euro en een gin-tonic voor 3,5 euro. Als we daar gaan eten, is het goed voor ons Spaans, voor onze sociale contacten en voor onze portemonnee. Het is wel minder voor onze buikjes. 2) Spaans eten is heel sociaal: we kiezen heel vaak voor 'raciones'. Dit zijn porties van vis of vlees en dat verdeel je dan onder de tafelgenoten. Zelden heeft ieder van ons een apart gerecht. Kleine tapas eten is ook heel sociaal. Je kan van alles een beetje proeven en je hebt een heel gevarieerd maal. 3) Spaans voedsel is erg vet: de Spanjaarden koken en bakken veel in olijfolie. Dit is gezond vet, maar ze gebruiken er erg veel van. Wanneer we bij Miguel gaan eten, zijn de meeste raciones ofwel 'frita' ofwel 'plancha'. Frita is gefrituurd en 'plancha' is gebakken. Je zou denken dat plancha gezonder is, maar ook dan zwemmen de voedingswaren in het vet. We bestellen ook wel altijd een gemixte salade (met tonijn en olijven), maar dan nog is de maaltijd een caloriebom. Twee van onze gezinsleden hebben dit alleszins gemerkt aan hun gewicht. Er wordt momenteel hard aan gewerkt om gewicht te verliezen. 4) In België maakte ik vaak een weekplanning voor het menu, die vrij goed gevolgd werd. Hier is dat niet haalbaar. Ik bekijk van dag tot dag wat we eten en als ik al op voorhand koop, moet het in de diepvries kunnen. Eten gebeurt hier immers heel spontaan en sociaal. Je gaat uit en blijft hangen. 'zullen we hier tapas eten?' Je bezoekt vrienden en blijft hangen. 'eten we samen iets?'. Steffen en ik vinden dit leuk en ook onze kinderen hebben er niet te veel last van, al is het dan na enkele van zo'n dagen wel fijn om eens gewoon een huisgemaakte maaltijd te eten. 5) We ontdekken nieuwe smaken: calamares, pulpo, paella, watermeloen, vruchten van de cactus, ajuinen waar je niet moet van huilen, mango's, olijven, espetecworstjes, chorizo, vijgen, ... 6) We missen oude smaken: bakboter, bruine suiker, hagelslag, slaatjes voor op de boterham, préparé, witloof, ... 7) We blijven genieten van gekende smaken: chocolade, tomaten, paprika, pasta, frietjes, wijn, bier, koekjes, chips, appelsienen, nectarinen, ... Opvallend vind ik dat heel veel fruit veel meer smaak heeft omdat het veel meer zon heeft gezien dan bij ons, zoals de watermeloenen, de appelsienen en de nectarinen. Appelen vallen hier dan bv. wel wat tegen. Die zijn in België beter.
We vinden onze weg wel in de Spaanse supermarkt. Wanneer we iets nieuws tegenkomen, kopen we vaak 1 exemplaar om te proeven. Soms belandt dat ene in de vuilbak, maar vaker wordt er gevraagd om volgende keer meer te kopen. 1 keer op de twee weken rijd ik naar de Mercadona, een half uur van hier, vergelijkbaar met Delhaize of Colruyt, voor de grote boodschappen (voornamelijk voorraad inslaan). De rest van de aankopen gebeurt in de lokale supermercado Komo Komo hier 5 minuten wandelen vandaan. Zij hebben alles om een goede maaltijd in elkaar te steken. In het nabijgelegen dorp, 5 minuten met de auto, is een grote slagerij en een lekkere bakker. Zo hebben we eigenlijk ook alles vlakbij. Elke dinsdag is er zelfs markt in La Viñuela. Dan staan er drie kramen opgesteld: 1 met ondergoed en zo, 1 met kledij en schoenen en 1 met verse groenten en fruit. Bij die laatste kopen ook geregeld allerlei lekkers. De aanpassing aan de Spaanse voedselmarkt is dus goed verlopen. We integreren ons en af en toe grijpen we terug naar de Belgische gerechten (stoofvlees, vol-au-vent en frikadellenkoek). We genieten van al het lekkers, alleen moeten we onze weegschaal een beetje in de gaten houden... Hasta luego, Lies!
