Op dinsdag 22 mei gingen we niet werken en gingen de kinderen niet naar school. Niet omdat het alweer een officiële feestdag is, niet omdat we gewoon geen zin hadden, wel om een heel speciale reden. Op 22 mei zijn we in het huwelijksbootje gestapt! En in het grootste geheim... :-) Waarom zal je je afvragen? Om te beginnen, waarom zijn we nu gehuwd? Wel, het heeft een juridische reden en natuurlijk een emotionele reden. In Spanje heb je als samenwonenden minder rechten en komt het beter over als je gehuwd bent. Spanje is daarin nog conservatiever dan België. Qua erfenisrechten en belastingen is het natuurlijk ook beter om gehuwd te zijn. Anderszijds is de verhuis naar Spanje voor ons een nieuw begin en nu kunnen we als meneer en mevrouw Peelmans aan het avontuur beginnen. We zien elkaar doodgraag (dat telt toch voor mij en ik ga ervan uit dat het voor Steffen ook geldt... ;-)) en huwen heeft nog al in ons hoofd gezeten. Uiteindelijk binden onze twee kinderen ons meer aan elkaar dan een trouwboek en trouwringen. Waarom hebben we het dan in het geheim gedaan? Wel, om te beginnen hadden we niet veel tijd, aangezien we pas eind april beslisten om dit nog te doen. Anderzijds zijn wij geen mensen om in het middelpunt van de belangstelling te staan, willen we niet veel geld uitgeven aan een groot feest en ceremonie en lukt dat ook niet voor mijn gezondheid. Daarom planden we de dag helemaal zoals wij het wilden. Dat is uiteindelijk waar het om draait. - 22 mei was de eerste vrije dag in de agenda van de burgerlijke stand en op dinsdag trouwen is goedkoper dan op vrijdag of in een weekend - we kozen nieuwe kleren, allemaal met de draagbaarheid nadien in het achterhoofd - ringen die we in 2005 lieten maken naar aanleiding van ons 1-jarig samenzijn, lieten we opnieuw graveren en lichtjes aanpassen - we gingen met de fiets naar het gemeentehuis - we nodigden alleen vier getuigen uit en kregen 1 verrassingsgast. (zotte, maar lieve collega/vriendin Tine ;-)) - we gingen na de ceremonie lunchen in een lokale lunchbar Bar Lief - een beetje traditie werd in ere gehouden: Steffen zorgde voor een bruidsboeket en een verlovingsring. Gedurende een goeie maand moesten we onze mond houden, slechts enkelingen waren op de hoogte: de kids, de getuigen, de fotograaf van dienst, zotte Tine die mijn nagels mooi verzorgde en onze beider werkgevers. Het was soms moeilijk om niets te verklappen, maar het was toch leuk om het geheim te hebben. Zo was 22 mei alleen van ons. De dag begon met een fijne ceremonie geleid door onze lieve buurman Lieven De Smet. Een leuk extraatje om getrouwd te worden door iemand die je kent. Sam mocht onze ringen aanbieden op een rood kussentje en was zo officieel bruidsmeisje. Na de ceremonie gingen we met zijn 9 nog wat foto's trekken onder een blauwe hemel en in een stralende zon. Daarna stapten we op onze fiets richting Bar Lief waar we werden opgewacht voor de lunch. We werden in de watten gelegd door Anja en Jasmien en kregen als afsluiter een heerlijke chocoladetaart voorgeschoteld. Gezellig, intiem, rustig... helemaal zoals we wilden. Tegen drie uur keerden we naar huis en was het tijd voor rust. 's Avonds aten we gewoon gezellig met ons vieren thuis en dropten we uiteindelijk de bom op Facebook. Allemaal verraste, maar heel lieve reacties! Een fijne afsluiter van een perfecte dag. Just a perfect day! Moesten we toch een groot trouwfeest hebben gegeven, zou dat zeker een kanshebber zijn voor de openingsdans. :-) 's Andersdaags ging ik terug werken, in mijn trouwkleed. In het onderwijs krijg je 1 dag verlof voor je eigen huwelijk, bij Natuurpunt zijn dat er drie. Steffen kon dus in zijn eentje genieten van 2 extra dagen verlof. De wittebroodsweken zullen voor in Spanje zijn. Is er nu iets veranderd? In wezen niet veel buiten de witte trouwboek die in onze kast ligt. Een collega zei dat haar huwelijk hun relatie afmaakte. Wel, ik moet haar gelijk geven. Ik kan nu zonder aarzelen zeggen dat Steffen mijn echtgenoot is en zie hem elke dag nog liever en liever. Ik ben zo blij dat we getrouwd zijn, op onze eigen manier. It was just a perfect day, I'm glad I spend it with you! Liefste, te quiero mucho!!! Hasta luego, Lies
