Als we ons verhaal van emigratie vertellen aan vrienden en kenissen, krijgen we meestal de vraag: 'En wat gaan jullie daar doen?' Wel, daar hebben we nog geen idee van. Voor mij is het voorlopig eenvoudig. Ik neem een verlofstelsel waarbij ik nog een klein bedrag krijg van de Vlaamse overheid en dan mag ik niet werken. Het eerste Spaanse schooljaar zal dus voor mij een jaar zonder betaald werk zijn, maar niets doen zal er niet inzitten. De kinderen opvangen en begeleiden, ons huis omtoveren in een thuis, administratie in orde brengen, Spaans leren, maar bovenal terug op mijn plooi komen. Want daarvoor doen we het: mama moet terug de oude worden. Ik hoop ook veel tijd te vinden om te naaien en creatief bezig te zijn. Ik moet alleen nog op zoek naar een stoffenwinkel in Spanje. Mijn favoriete stoffenwinkeltje hier in Schoten ziet het ook zitten om pakjes op te sturen naar Spanje. :-) Wat ik na mijn sabbatjaar ga doen, weten we nog niet. Lesgeven zal moeilijk zijn. Als je wil lesgeven in Spanje, moet je heel goed Spaans kennen en de Spanjaarden hebben een systeem waarbij ze hun leerkrachten zelf plaatsen in een school. Het kan dus ook een school 500km verderop zijn. Lijkt me niet ideaal. Gidsen zou ik heel graag willen doen en eventueel een handeltje met mijn naaisels opzetten. We zien wel... Steffen heeft een aantal mogelijkheden om geld in het laadje te brengen. 'De Taaldokter' wordt sowieso terug opgestart. Copywriting en redactiewerk kan je van overal doen, als je maar een computer en internet hebt. Het kan zelfs voor Vlaamse klanten. Dan is er ook de mogelijkheid van lesgeven. Steffen kent heel wat talen en zou eventueel aan de slag kunnen als leraar Engels. Er zijn veel Spanjaarden die Engels willen leren omdat ze weten dat dat een manier is om toeristen te lokken. En laat toerisme nu een grote bron van inkomsten zijn. Hij kan ook aan de slag in de horeca of in de natuur. Mogelijkheden genoeg. Wij geloven heel hard 'wie wil werken, vindt werk'. We gaan alleszins onze tijd nemen en eerst op adem komen, allemaal. We hebben zo'n hectische, moeilijke tijden achter de rug, dat we het echt verdienen om het rustig aan te doen. Hoe snel deze afgelopen weken gaan, zo rustig aan zullen we het doen eens we ons gevestigd hebben. Hasta luego, Lies!
