Ons verblijf in Axarquia in december kunnen we opdelen in twee stukken: het vakantiegedeelte en het verkenningsgedeelte. We hadden immers twee grote doelen naast vakantie: huizen bezichtigen en ontdekken of la Axarquia een geschikte streek was voor mij/ons. Van de 11 dagen hebben we er een drietal gespendeerd aan verkennen en de rest was gewoon VAKANTIE. An van Plan A (www.planamalaga) had voor ons het perfecte vakantieverblijf gevonden (www.alojamientoshuetor.com). 8 woningen in the middle of nowhere, aan de rand van het meer van Viñuela, met voldoende ruimte om 11 dagen door te brengen met zijn vieren. Vooral het uitzicht was onbetaalbaar. Bij aankomst in Malaga airport stond onze huurauto ons op te wachten om ons naar ons vakantiehuis te brengen. Na een rit van 45 minuten, waarbij we al mochten genieten van het zicht op de Middellandse zee en het Spaanse landschap onder de ondergaande zon, vonden we makkelijk de weg dankzij Google Maps, ook al moesten we om ons huis te bereiken een 'onbekende weg' volgen. Blijkbaar hebben heel veel wegen in Spanje geen naam. Af en toe hadden we echt het gevoel dat we het einde van de wereld hadden bereikt. Asfalt werd plots zandweg, diepe putten, veel losliggende stenen... we begrepen snel waarom veel Spanjaarden een 4x4 hadden. De kennismaking met het Spaanse wegennet was een voltreffer. :-) Isa van de Huetor stond ons op te wachten en probeerde ons in gebrekkig Engels wegwijs te maken. Ze probeerde tenminste Engels te praten, dat is niet alle Spanjaarden gegeven. De kinderen voelden zich heel snel op hun gemak en konden hun hartje ophalen en zich vrij voelen na een lange (voor hen toch) reis naar Viñuela. 'Kijk, mama, hier groeien appelsienen aan de bomen.' We installeerden ons en wachtten toen op het bezoek van An en haar familie die voor ons de eerste boodschappen had gedaan. Het was immers Kerstdag, alles was gesloten, ook restaurants of andere eetgelegenheden. De eerste kennismaking verliep hartelijk en dankzij An konden we voor het slapengaan nog genieten van een lekker bord spaghetti. We lagen laat in bed maar zo zaten we ineens in het Spaanse ritme. :-) De volgende dag gingen we het rustig aan doen. Gewoon effe ontspannen en onze draai vinden... en we hadden ook opnieuw afgesproken met An en Raf en hun drie kinderen. Zij hebben ons hartelijk ontvangen en we hebben uitvoerig kunnen praten. De kinderen bleken het heel goed met elkaar te vinden. Het ijs was snel gebroken. An en Raf zijn om dezelfde reden als wij drie jaar geleden naar Spanje vertrokken en we waren heel benieuwd naar hun ervaringen. We mochten ook meegenieten van een heerlijke pan paëlla. Ze schetsten ons een realistisch en eerlijk beeld van emigreren en daar zijn we hen heel dankbaar voor. Slaaptijd brak al snel aan, in Spaans ritme, en zo lagen de kids weer tegen 22u in hun Spaanse bed. Het voordeel van het Spaanse levensritme is dat ze snel in slaap vallen en dat ze 's morgens lang slapen. We hadden allemaal genoten van onze eerste volle dag in Viñuela. De volgende dag werd een verkenningsdag. We gingen huizen kijken... Hasta luego! Lies
Reacties op bericht (1)
13-02-2018
Test
Test
13-02-2018 om 18:58
geschreven door Lies Adriaenssen
