Eerder al legden we uit hoe de overheid van Portugal tol heft op de autowegen in grote delen van het land. Klik hier om te lezen.
Gewild of ongewild heeft dat effecten op het gebruik van die wegen.

Onderstaand filmpje toont een rijdende wagen waarin een ontvangertje is geplaatst tegen de voorruit. Telkens als hij onder een constructie door rijdt, wordt hij geregistreerd. Het korte piepgeluidje duidt aan dat de rekening weer aantikt.

Door dat betaalrijden maakt de plaatselijke autobestuurder nauwelijks nog gebruik van de autoweg. Ook tijdens de spitsuren. Dat is goed te zien op deze beelden in de maand april. Met als gevolg dat de secundaire wegen bijna permanent overvol zitten.

Toeristen worden evenmin ontzien. Voor een forfaitair bedrag van 15 euro per week kunnen zij het ontvangertje huren en dan naar hartelust rondkarren op de A22 van Lagos naar Castro Marim. De factuur wordt later via het autoverhuurkantoor geïnd.

Aan de overkant van de Taag – além do Tejo = Alentejo – ligt een land waar de tijd lijkt stil te hebben gestaan. In dit land dat in de zomer kreunt onder een loden zon neemt zelfs de tijd zijn tijd.

De regio is dun bevolkt – “een derde van Portugal voor een twintigste van de Portugezen” - vooral in het Oosten tegen Spanje aan. Veel Portugezen zijn in het buitenland hun geluk gaan beproeven. Ironisch genoeg komen Noord-Europeanen daar nu neerstrijken op zoek naar vakantie en zonnige rust.

De Taag en de geschiedenis trokken er een grens tussen twee Portugese mentaliteiten. Alentejo en Algarve vormen het “moorse” Zuiden en het land aan de rechteroever het christelijke Noorden waar nog altijd meer kerken staan en de bevolking devoter is.

In de negentiende en de twintigste eeuw werd het land beheerst door een handvol rijke machtige families. Met het zweet van de arme landarbeiders maakten zij er de graanschuur van Portugal van. Maar de ellende zorgde wel voor het ontstaan van een rijke keuken vol vindingrijke combinaties.

Bekijk hier het recept elders op deze blog van carne de porco à alentejana of varkensvlees op de wijze van Alentejo in een combinatie van varkensvlees, zeeschelpen en aardappelen.

Het varken is er als een allesetende vleesproducent dominant aanwezig. Het vlees van de porco preto (zwarte zwijn) is zeer smaakvol omdat de dieren tijdens hun strooptochten op het platteland veel eikels eten.

Wie door de Alentejo rijdt doorkruist eindeloze vlakten vol tarwe en kurkeiken. Boven de heuvels van het Parque Natural da Serra de São Mamede torenen de dorpen Castelo de Vide en Marvão uit die eertijds als oninneembare vestingen de grens met Spanje verdedigden. Portalegre heeft mooie negentiende eeuwse gebouwen, kurkproducten en kwaliteitswijnen te bieden. Estremoz, Borba, Rendondo en Monsaraz verleiden de bezoeker met wijn en kleurige keramiek. De Algarve in het zuiden en de Atlantische kust in het Westen zullen de meest veeleisende natuurliefhebber plezieren.

Richting binnenland verkent de cultuurreiziger steden als Beja en het werelderfgoed van Évora. Daar zijn de blikvangers een Romeinse tempel gewijd aan de godin Diana, de kathedraal en de Knekelkapel. Dit merkwaardige bouwwerk is opgetrokken met menselijke beenderen.

Op 1 448 km van het Portugese kust en op ongeveer 2 000 km van het Amerikaanse ligt deze eilandengroep in de midden van de Atlantische Oceaan. Hij bestaat uit negen bewoonde eilanden. Evenals Madeira vormen ze een autonome regio binnen de republiek Portugal.

De Azoren hebben de grootte van een kleine Vlaamse provincie (een totale oppervlakte van 2 247 km²) en het aantal inwoners van een stad als Gent (ongeveer 250.000 mensen). Tussen de westelijke eilanden en de oostelijke liggen zo’n 500 kilometer. De grootste stad is Ponta Delgada en ligt op het oostelijke eiland São Miguel. Het eiland Terceira is het drukst bevolkt.

Klimaat
Doorgaans wordt pas over de Azoren gesproken in het weerbericht. Het hogedrukgebied dat erboven ligt, zorgt namelijk voor de winden die ons weer bepalen. Niet dat dit een bijzondere zegen is voor de eilanden zelf. Het klimaat is er standvastig maar vochtig. De Golfstroom levert gelijkmatig gemiddelde temperaturen aan tussen 14 en 25 graden, het hele jaar door. En ’s ochtends sta je vaak op onder een rijzende mist of een druilerige regen die tegen de middag plaats ruimt voor een stralende zon. Niet voor niets is de plantengroei tropisch en spreekt men er over de “Groene eilanden”.

Vulkanisme
De Azoren liggen pal op de onderzeese Mid-Atlantische bergrug. In feite is het een reeks van bergtoppen die nog net boven het water uitsteken. Maar diep in de oceaan is er voortdurend vulkanische activiteit. De eilanden zijn bezaaid met schilderachtige kratermeren en borrelende geisers. En die worden terecht uitgespeeld als toeristische troeven. Het meer bij het stadje Sete Cidades wordt genoemd als één van de meest aantrekkelijke toeristische plaatsen van het land.
In de restaurants van Furnas onder meer kan men cozido bestellen. Een pot met vlees, worst, kool en aardappelen wordt dan in een buisachtige hol in de hete grond (zie foto hieronder) neergelaten en enkele uren later serveert het restaurant de gare ingrediënten.

Veeteelt
Veel van de oppervlakte is in cultuur gebracht als weide- en landbouwgebied. Het weideland wordt afgebakend met kilometerslange rijen hortensias. Overal lopen de zwart-wit gevlekte koeien te grazen. En op de Portugese tafels zijn de melk en de boter van de Azoren in overvloed aanwezig.