Het laatste weekend van augustus staat synoniem met de jogging te Erwetegem. We zijn hier al enkele jaren te gast en dat was dit jaar niet anders. Na enkele langere wedstrijden werd het weer eens tijd om de snelheid op te krikken en dat kan perfekt in een wedstrijd van 2,4 km. Vorig jaar werd ik hier nog 3e maar dat bleek deze keer veel te hoog gegrepen. De betere atletiekclubs hadden blijkbaar hun beste atleten afgevaardigd en deze kozen toevallig allemaal voor de kortste afstand. Er zaten dus heel wat snelle mannen tussen. Ik liet mij bij de start dan ook nog eens wegdrummen zodat ik pas op de 3e rij kwam te staan. Bij dergelijke korte afstanden wordt er zelden of nooit getwijfeld en daardoor werd er een verschroeiende start genomen. Deze ging dan ook nog eens in dalende lijn en na een goeie 300 m volgde de enige klim. Ik kon aanpikken bij een klein groepje die net achter de koplopers liep maar in de daaropvolgende afdaling ging het net iets te snel. Naar het einde toe was er dan uiteindelijk toch een stukje vlak maar hier stond de wind pal op de kop en aan gezien ik een klein gaatje moest laten kreeg ik de kloof niet meer gedicht. Enkele meters voor mij liepen 2 atleten van de plaatselijke club en zij streden voor de overwinning bij de masters. Daardoor ging het tempo nog wat de hoogte in en moest ik definitief afhaken. Gelukkig is de conditie goed genoeg want dergelijke snelle wedstrijden eisen op het einde meestal hun tol. Echter niet deze keer want ik werd 8e algemeen en nog 3e master in een voor mijn doen zeer goede tijd namelijk 8'03". Ik deed hiermee maar liefst 15" beter dan vorig jaar wat bewijst dat er zeer sterke tegenstanders waren.
Daags na mijn overwinning in Parike ging het voor de eerste maal richting Voorde voor de plaatselijke jogging aldaar. Het was de eerste maal dat ik hier aantrad maar gelukkig waren er een aantal bekenden die mij konden inlichten over de juiste weg. Er werd in een klein groepje opgewarmd en ik voelde wel dat er een lichte stijfheid in de spieren optrad. Dat was niet verwonderlijk na de zware wedstrijd van de dag ervoor. Mede daardoor besliste ik om voor een keer niet op de kortste afstand (3 km) aan te treden maar mij in te schrijven voor de 6 km en er een doorgedreven training van te maken zonder echt diep te gaan. Bij de start diende iemand van de organisatie voor te rijden maar hij was blijkbaar niet vertrouwd met de omloop want in plaats van naar een keerpunt te lopen draaiden we vrij snel het veld in alwaar het toch moeilijk passeren was. Ik had me niet te ver vooraan gezet en dat betekende dat ik pas rond de 20e plaats indraaide. Helemaal vooraan liepen natuurlijk de snelle mannen van de 3 km maar er waren er toch ook enkele bij die voor mijn afstand gekozen hadden. Ik liep zoals gepland met enige reserve maar toch snel genoeg om niet te ver achteraan te eindigen. Bij de eerste doortocht aan de aankomst riep de zoon mij toe dat ik in zowat 6e positie liep maar de anderen liepen allemaal kort voor mij uit. Gelukkig diende er 2 ronden gelopen te worden en dan merk je pas wie in een goede conditie verkeert. Ik raapte de mannen voor mij 1 voor 1 op en bij het uitkomen van het veld liep ik plots in 2e positie. De leider was buiten schot maar ik deed er alles aan om mijn plaats te behouden al was het niet makkelijk want op het einde dienden we tussen de kermisattracties door te laveren wat voor enkele gevaarlijke situaties zorgde met overstekende kinderen. Ik kon nog net een spurt ontlopen want achter mij volgden niet minder dan 4 jongens binnen de 10 seconden. Mede door de wegvergissing van de voorrijder werd de wedstrijd met enkele honderden meters ingekort wat mij uiteindelijk goed uitkwam. Mijn eindtijd na 4,6 km: 16'50". Met een 1e en een 2e plaats kan ik zeker van een geslaagd weekend spreken.
Het verlof zit er op en dat betekend dat de conditie op punt zou moeten staan. Er werd de laatste drie weken keihard getraind en dat zou nu stilaan moeten gaan lonen. Een eerste test kwam er al meteen tijdens de tweejaarlijkse jogging te Parike. Over een toptijd moest ik mij nog niet meteen grote illusies maken want het parcour was niet van die aard om er een snelle tijd neer te zetten. Halfweg kwamen er kort na mekaar 2 korte maar steile kuitenbijters in en op het einde was er een zeer lange afdaling richting aankomst. Dat laatste haat ik als de pest want met mijn korte benen durf ik mij niet voluit naar beneden te gooien. Het was bovendien nog warm ook en de wind was eveneens van de partij. Tijdens de opwarming voelde ik al dat de benen goed waren maar het is altijd afwachten wat dat geeft tijdens de wedstrijd zelf. Ik monsterde de tegenstand en er waren een paar onbekende gezichten bij. Er werd afgesproken met een clubgenoot die voor de 10 km ging om van bij de start voluit door te gaan en zo geschiedde. De eerste km ging bijna volledig rechtdoor en het was pas in de eerste bocht dat mijn makker achterom keek. Hij kon mij meededelen dat we met ons beiden al een gat van zo'n 100m hadden geslagen. Op dat moment mag je natuurlijk niet meer twijfelen al moet je toch enige reserve inbouwen want je weet nooit of er geen trage starters tussenzitten die op het einde nog kunnen versnellen en het gat dichten. Er deed er eentje alles aan om dit te verwezenlijken maar gelukkig voor mij koos hij voor de langste afstand. Na halfweg kon hij tot bij mij komen en in zijn zog volgde iemand van de plaatselijke joggingclub en die had blijkbaar ook zijn zinnen gezet op deze wedstrijd. Blijkbaar hadden ze iets te hard hun best gedaan om de kloof te overbruggen want in het enige vlakke gedeelte kon ik ze opnieuw afschudden. Net voor ik de lange afdaling moest aanvatten keek ik nog eens achterom en de voorsprong bleek ruim voldoende om solo naar de overwinning te lopen. Hiermee verdubbel ik meteen mijn aantal overwinningen van vorig jaar wat het aantal voor dit seizoen op 4 brengt. De welverdiende fles champagne werd overhandigd door de burgemeester van Brakel: De heer Herman De Croo.
Het was alweer bijna een maand geleden dat ik nog eens een wegwedstrijd afgewerkt had. De steenbergjogging werd anderhalve maand vroeger ingericht dan gewoonlijk en verving deze van de kraainest (die niet meer georganiseerd wordt). Het is inmiddels verlofperiode wat betekend dat ik weer iets steviger aan het trainen ben en dat laat zich voelen. Ik wou daarom niet te snel starten maar dat veranderde alweer snel na enkele meters. De steenbergjogging is namelijk een halve cross want al na 200m gingen we een veldweg in en het is zaak om daar vooraan te zitten. De hele snelle mannen maakten al gauw een kloof en voor we het wisten waren de vogels gaan vliegen. De eerste km werd afgelegd in 3'15" wat op deze omloop wellicht iets te snel was. Het parcour is op geen enkel ogenblik vlak wat het nog wat zwaarder maakt. Het tempo zat er goed in en ik liet mij meedrijven met enkele jongens die normaal gezien iets sneller zijn dan mij. Na half wedstrijd verzeilde ik in een groepje met enkele mannen die voor de langere afstanden gekozen had en deze brachten mij terug bij een paar jongens die de koplopers hadden proberen te volgen maar die hun inspanningen moesten bekopen. Tijdens de laatste km moesten we het bos in en het ging hier nog redelijk goed naar omhoog. Ik kon nog enkele tegenstrevers remonteren om uiteindelijk op de 5e plaats beslag te leggen. Mijn eidtijd na 3.5 km : 12'27".
Ik ben Rijdant Pascal, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Boternochvis.
Ik ben een man en woon in Geraardsbergen (België) en mijn beroep is Magazijnier.
Ik ben geboren op 19/11/1969 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek.
Door toedoen van mijn zoontje ben ik in 2006 in de atletiek belandt.
