Er restte mij nog slechts 1 indoorwedstrijd alvorens we het BK aanvatten. Het was tevens de laatste kans om het clubrecord op de 200m aan te vallen. Dat stond niet echt scherp maar ik wou het toch op mijn naam hebben. Die 200m stond pas laat in de namiddag geprogrammeerd zodat ik eerst nog eens kon testen hoe het met mijn verspringcapaciteiten gesteld was. We waren alweer met meer dan 20 jun-sen-mas zodat we slechts 3 pogingen kregen. Bij de oefensprongen kwam mijn aanloop telkens mooi uit op de plank maar eens de wedstrijd begon bleef daar niet veel meer van over. Hierdoor bleef ik steken op een magere 5m16 wat voor mijn doen niet echt denderend is. Het zal binnen 2 weken veel beter moeten als ik een podiumplaats wil halen. Veel meer zal er waarschijnlijk niet inzitten want de deelnemers zijn zopas bekend gemaakt en ik heb echt alle pech van de wereld want nu blijkt dat er 2 belangrijke cocurrenten de overstap gemaakt hebben naar mijn categorie. Laat ze dan ook net iets verder springen dan mij. We gaan alleszins ons uiterste best doen. Terug naar de 200m dan maar. Ik kreeg eindelijk eens een mooie baan (4) want meestal zit ik ergens in de buitenbaan. Ik had het gevoel dat ik net iets te traag gestart was maar ik kon mooi in het ritme blijven en naar het einde toe zelfs nog iets versnellen. De gevreesde terugval bleef dus uit wat zich vertaalde in een mooie 26"00. Het clubrecord was binnen wat het totaal deze winter op 5 stuks brengt. De doelstellingen voor deze indoorwinter zijn naast een provinciale titel en de beoogde clubrecords bijna allemaal verwezenlijkt. Er rest mij nu nog een medaille te pakken op het BK om van een geslaagde winter te kunnen spreken. Als jullie willen zien of mij dit lukt kunnen jullie de resultaten live volgen via toastit-live en doorklikken op BK Masters. Het hinkstapspringen begint om 10u15 en het verspringen vangt aan om 15u.
Het was de bedoeling om zaterdag de interbankencross te lopen in Aalst maar het lot heeft er anders over beslist. Aangezien ik dit weekend toch een wedstrijd wou lopen ging ik op zoek naar een alternatief. In Wallonië vond ik een wedstrijd op zondagmorgen. Er was de keuze uit 4 of 10.5 km zodat dit mij het proberen waard leek. Ik was ruim op tijd maar tot mijn verbazing vernam ik meteen dat de 4 km niet doorging. Aangezien ik er toch was schreef ik mij maar in voor de 10.5 km. Ik zou er dan maar een doorgedreven training van maken want ik had nog nooit een wedstrijd gelopen van deze afstand. Eens de start gegeven bleef van deze intentie niet veel meer over want het competitiebeestje in mij kwam weer boven. Ik ging vlot mee in een groepje die aan een redelijk strak tempo liep en ik kwam half koers door in iets meer dan 20'. Tussen km 7 en 8 had ik even een dipje maar gelukkig duurde dit niet al te lang. Het parcour was niet echt vlak te noemen want er werden ons 3 stevige kuitenbijters voorgeschoteld. De laatste 2 km diende ik helemaal alleen af te leggen want het ganse pak was intussen uit elkaar geranseld. Ik eindigde mijn eerste wedstrijd van 10.5 km uiteindelijk op de 16e plaats in iets meer dan 44' wat gezien de aard van de omloop en de huidige conditieachterstand zeker niet slecht is. Er waren trouwens 151 deelnemers. Met het in- en uitlopen erbij kwam ik toch aan een kleine 15 km zodat ik toch een mooi duurloop gedaan heb aan een meer dan stevig tempo.
De week na het pk cross is traditioneel een (relatieve) rustweek. Op dinsdag staat er normaal gezien een intervaltraining geprogrammeerd maar deze keer werd geopteerd voor een conditietest in de vorm van een coopertest. In mijn betere periode haal ik zowat 3150m maar dat zou er deze keer niet inzitten want onze gravelpiste lag er niet te best bij. Na de regen van vorige week lag ze er zeer oneffen bij en de vriestemperaturen maakten dat ze zeer hobbelig lag met op enkele plaatsen zelfs ijsplekken. Voluit doorlopen was dus geen optie en de eerste rondjes was het eigenlijk lopen met de handrem op. In het tweede deel werd het tempo lichtjes opgedreven zonder voluit door te gaan. Ik haalde toch nog 2950m wat gezien de omstandigheden eigenlijk zeer goed te noemen is. Het is nogmaals een bevestiging dat de conditie in stijgende lijn gaat wat het beste laat verhopen. Als nu de temperatuur nog eens enkele graden zou willen stijgen kan ook het aantal trainingen nog wat opgedreven worden zodat we klaar zouden moeten zijn als eind maart de eerste wegwedstrijden er aan komen. Maar eerst is er het BK indoor voor Masters. Dit gaat door op 13 maart te Gent. Ik zal naar alle waarschijnlijkheid deelnemen aan het verspringen en nog een ander (later te bepalen) nummer. Bij dit eerste is een podiumplaats het beoogde doel. Op dit moment zit dat er zeker in want ik sta op de 1e plaats op de Belgische ranking van dit seizoen in mijn categorie. Wat ik uiteindelijk zal mogen verwachten is nog onduidelijk want de uiterste inschrijvingsdatum is bepaald op 1 maart. Pas dan zal ik mijn tegenstanders kennen. Het is namelijk altijd mogelijk dat iemand inschrijft die dit jaar nog geen prestatie neergezet heeft maar toch sterker is dan mezelf. Ik kan alleen maar hopen dat de weergoden mij goed gezind zijn zodat ik toch een paar keer kan trainen op verspringen en dat ik op de dag zelf een goed niveau haal. Dan komt de rest wel vanzelf.
Het eerste weekend van februari is synoniem met het pk veldlopen. Alhoewel het geen doel op zich is ben ik er elk jaar weer opnieuw bij. Zo ook dit jaar. Het was al een tijdje geleden dat het zo'n goed loopweertje was want de zon was van de partij en het kwik klom naar een aangename 10 graden. De afstand sprak niet meteen in mijn voordeel want een cross van 7 km is net iets te lang voor mij. Zeker dit jaar want het aantal trainingskilometers is door omstandigheden (winterweer en andere) nog niet zo hoog opgelopen als ik gepland had. Het was dan ook met een lichte terughoudendheid dat ik de start nam. Heel even dacht ik de korte cross te lopen maar dat zou ook geen al te goed idee zijn want de snelheid ligt hier nog een pak hoger dan in de masterscross. Bij deze laatste startten trouwens nog een tiental atleten van onze trainingsgroep zodat ik alsnog voor de lange cross koos. Ik start normaal gezien vrij snel maar aangezien ik geen weet had van de conditie koos ik ervoor om toch iets trager te vertrekken. Ik liep na een ronde zowat op mijn plaats waar ik dacht te eindigen (op 2/3 van het pak). Er dienden 4 ronden gelopen te worden en het was de bedoeling om er een doorgedreven training van te maken. In een wedstrijd wordt er toch altijd iets dieper gegaan dan bij een gewone duurloop. Ik had echter op geen enkel moment het gevoel dat ik enige trainingsachterstand had want ik kon het tempo mooi aanhouden. In de laatste ronde zat er zelfs nog een lichte versnelling in zodat ik kon aansluiten bij een tweetal die enkele meters voor mij uitliepen en op 150m van de streep zette ik de spurt in. Ik kon ze nog makkelijk afhouden. Mijn verwondering was des te groter toen ik afklokte in exact 31'00" wat betekende dat ik enkele tellen sneller was dan vorig jaar. De conditie is dus nog zo slecht niet. Het zal nu vooral kwestie worden om nog een paar procentjes te verbeteren tegen half maart wanneer het BK indoor op het programma staat. Eind maart wordt dan stilaan de weg opgezocht met de start van het nieuwe zomerseizoen. Tegen die tijd wil ik weer top zijn want er staan een paar mooie wedstrijdjes op de agenda die ik graag wil meepakken.
Ik ben Rijdant Pascal, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Boternochvis.
Ik ben een man en woon in Geraardsbergen (België) en mijn beroep is Magazijnier.
Ik ben geboren op 19/11/1969 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek.
Door toedoen van mijn zoontje ben ik in 2006 in de atletiek belandt.
