Heel even speelde ik met het idee om zaterdag een stratenloop te betwisten maar uiteindelijk haalde het gezond verstand de bovenhand van het hart. Ik wou maandag immers absoluut naar de mastersmeeting in het West-Vlaamse Tielt. In die optiek was een stratenloop op zaterdag geen goed idee want het beloofde een drukke (en zware) namiddag te worden met maar liefst 3 proeven binnen het uur. Bij aankomst werd vooral uitgekeken naar de windrichting. Die zat alweer goed (lees in het voordeel) zodat een mooie tijd tot de mogelijkheden behoorde. Er was veel mooi volk op de afspraak met enkele jongens die vorig jaar sterke tijden neergezet hadden. Voor velen was het echter een van de eerste competitiedagen terwijl ikzelf al in volle opbouw zit. Ik kreeg opnieuw een mooie baan toegewezen net naast de grote favoriet. Zo heb ik het graag want dan kan ik mij laten meedrijven in zijn zog. De start was opnieuw goed en het ging lange tijd gelijk op met enkele concurrenten met de 2e plaats als inzet. Het was pas op het einde dat ik het verschil kon maken al was het heel nipt. Ik voelde dat ik een sterke wedstrijd gelopen had en de 12"18 bewezen dat ook. Alleen jammer dat het windvoordeel net iets teveel was om mijn prestatie te homologeren. Meteen daarna repte ik mij naar het verspringen waar ze ondertussen al begonnen waren. Zonder ook maar 1 keer in te springen is het niet evidend om meteen een goede sprong te maken. De wind zat dan op de koop toe heel slecht. Er werd bij wijlen -4m/sec genoteerd wat toch wel wat van het goede teveel is. Mede daardoor werden er bij lange na geen degelijke afstanden genoteerd. Ik bleef zelfs op 5m09 steken wat toch onder mijn kunnen is. Het moet gezegd dat iedereen ver onder zijn beste prestatie bleef zodat dit eerder aan de omstandigheden te wijten valt dan aan het werkelijke kunnen. Er bleven slecht 15' over vooraleer de 300m op gang geschoten werd. Ik had geen pr genoteerd op het inschrijvingskaartje zodat ik in de laatste reeks werd ingedeeld. De wind blies nog altijd even strak (tijdens de eerste 100m in het nadeel) zodat ik niet echt voluit ging in het eerste stuk. Pas in de bocht kwam ik op toerental en zonder echt te verzwakken in de laatste rechte lijn liep ik gezwind naar reekswinst in 41"57. Hiermee verbeterde ik het 11 jaar oude clubrecord met meer dan 1". Met wat meer tegenstand zat er allicht nog een snellere tijd in. Belangrijk is vooral dat ik de opeenvolging van wedstrijden goed verteer en dat is goed voor het moraal. Het komend weekend word er eentje zonder wedstrijden. Vanaf nu is het vooral trainen met het oog op de komende weken. Eerst de bvv voor masters te Zwevegem en het weekend daarna het BK te Brasschaat. Hierna zit de eerste pisteperiode erop en wordt het weer tijd om enkele plaatselijke joggings mee te pikken.
De wedstrijden volgen elkaar nu in een razend tempo op want slechts 3 dagen na Oudenaarde stond de volgende meeting al op het programma. Ik liep altijd al graag op de piste te Ninove en als er daar op woensdag een meeting plaatsvind ben ik er graag bij. Bovendien moeten we alle kansen grijpen om competitieritme op te doen met het oog op de komende belangrijke weken. Het programma was iets beter op elkaar afgestemd dan de vorige keer zodat ik ruim de tijd had om het verspringen en de 100m te combineren. Bij de eerste proef waren "slechts" 4 atleten ingeschreven en het bleken dan nog allemaal masters te zijn ook. Er werd in laatste instantie gewisseld van springstand en de wind blies alweer in het voordeel. Ik heb altijd enkele beurten nodig om aan de situatie te wennen maar gelukkig kreeg iedereen 6 kansen. Mijn beste poging leidde uiteindelijk tot een aanvaardbare 5m30 (ik kan normaal gezien wel iets verder) en ik werd daarmee 2e in de wedstrijd. Nog geen uur later werden de reeksen van de 100m gelopen. In Ninove kreeg ik meestal een buitenbaan (ik haat tegen het kantje lopen )toegewezen maar dit keer mocht ik tot mijn verwondering in baan 4 lopen . De start was stukken beter dan vorige zondag en ik lag dan ook lange tijd aan de leiding maar de laatste 10 m waren er teveel aan. Het vet was van de soep en ik viel stil. Ik werd nog net geklopt door een junior maar de 12"27 leverde alweer een verbetering van mijn 3 dagen oude clubrecord op. Het was meteen een bevestiging dat de conditie goed zit en dat is dan ook goed voor het vertrouwen. Volgende afspraak: maandag te Tielt voor de Mastersmeeting.
Jullie konden in een vorig verslagje lezen dat ik door onze clubtrainers opnieuw geselecteerd werd om deel uit te maken van de ploeg die moest strijden in de Beker van Vlaanderen voor alle categoriën. Vorig jaar liep ik daar de 100m en nu mocht ik zelfs 2 proeven doen: de 100m en het verspringen. Het was dit keer iets dichter bij huis (Oudenaarde) op een piste die mij wel ligt. Ik liep er vorig jaar telkens snelle chrono's en het vertouwen was weer helemaal terug na de lichte blessure van de voorbije weken. De wind blies lichtjes in het voordeel dus dat was ook een meevaller. Het was nu alleen kwestie van geconcentreerd te blijven bij de start want de minste fout leid bij de AC tot onmiddellijke diskwalificatie. Misschien kwam het hierdoor dat de reactie bij het startschot even op zich liet wachten maar de rest van de race maakte veel goed. Ik kwam op het einde sterk terug om te eindigen in een mooie 12"29. Ik deed hiermee duidelijk beter dan vorig jaar rond dit tijdstip en verbeterde hiermee ook meteen mijn eigen clubrecord met maar liefst 14/100sten. Een uurtje later maakte ik mij klaar voor het verspringen. Tussen al dat jonge geweld (2 masters tussen 16 juniores en seniores) zou het vooral zaak zijn om bij de eerste 3 pogingen een hele goeie te maken en op die manier door te stoten tot de top 8. Dat zou meteen 3 extra pogingen opleveren. Mede door het windvoordeel voelde ik dat de aanloop niet echt klopte dus moest ik wat op zekerheid springen. Mijn beste resultaat was 5m24 wat niet meteen een weerspiegeling is van mijn echte kunnen. Ik viel hiermee dan nog eens net buiten de beoogde top 8 zodat mijn dag er al meteen op zat. Alhoewel ik niet echt ontgoochelde keerde ik toch met een gemengd gevoel huiswaarts want er zat zeker bij het verspringen meer in. Het positieve van het verhaal was dat ik niet de minste hinder ondervonden had van de schouder. We zien deze week in Ninove tijdens de avondmeeting wel hoe het verder evolueerd.
Het was alweer een maand geleden dat ik nog eens een jogging afgewerkt had na mijn lichte blessure. Het leed is ondertussen geleden en de schade is achteraf gezien niet zo groot als eerst gevreesd. De conditionele terugval bleef binnen de perken want tijdens de dinsdagtraining hield ik een kleine test in de vorm van een coopertest om te zien waar ik momenteel sta. Ik kwam zonder echt vol door te gaan uit op 3100m en hield er een goed gevoel aan over. Ook na de lichte losloopsessie van woensdag voelde ik niet de minste hinder van mijn eerdere blessure. Daarom besloot ik om toch maar naar Liedekerke af te zakken voor de jaarlijkse Denderloop. Er waren over de 3 afstanden samen alweer 480 deelnemers ingeschreven en vooral op de kortste afstand (5.2 km) was er een kwalitatief sterk deelnemersveld. Ik wou niet te snel starten maar door de dalende eerste km gaat het toch altijd iets sneller dan gepland. Het tempo kon vrij constant gehouden worden en bij elke kilometeraanduiding kwam de bevestiging dat het goed ging. Enkel tussen km 3 en 4 was er een licht verval maar dat werd goedgemaakt door een sterke laatste 500 m. Mede door de sterke concurrentie was mijn 10e plaats nog niet zo slecht maar het belangrijkste was vooral dat ik zelfs 10" sneller was dan vorig jaar. De blessure heeft dus geen invloed gehad op de conditie zodat we hoopvol kunnen vooruitblikken naar de komende pistewedstrijden. De Beker van Vlaanderen voor Alle Categoriën van komende zondag is meteen de eerste belangrijke afspraak van het lopende pisteseizoen. Ik zal daar de 100m combineren met het verspringen. Als ik in de buurt van mijn persoonlijke records (12"13 en 5m59) kan komen zal mijn dag geslaagd zijn. Een verslag hiervan volgt na het weekend.
Ik ben Rijdant Pascal, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Boternochvis.
Ik ben een man en woon in Geraardsbergen (België) en mijn beroep is Magazijnier.
Ik ben geboren op 19/11/1969 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek.
Door toedoen van mijn zoontje ben ik in 2006 in de atletiek belandt.
)toegewezen maar dit keer mocht ik tot mijn verwondering in baan 4 lopen 
.
