Het regionale wegzeizoen is nu definitief gestart. De kalender opende met een wedstrijd in het heuvelachtige St-Maria-Oudenhove. De verwachtingen waren hooggespannen na de bemoedigende tijden van de laatste wedstrijden en trainingen. Een dichte ereplaats moest er misschien wel inzitten. Deze verwachtingen werden bij de inschrijvingen al gauw teruggeschroefd want de volledige regionale top tekende present op de korte afstand. Er dienden 3 rondjes gelopen te worden met telkens een stevige afdaling en dito klim van elk ongeveer 300 m. In totaal betekende dit dat er 5,4 km (gemeten met de polar footpod) moest afgelegd worden. Kort na de start zonderde er zich een klein groepje af. Het tempo lag net iets te hoog voor mij zodat ik noodgedwongen de leiding nam van de eerste achtervolgende groep. Langzaam aan werd ons groepje kleiner totdat we in de laatste ronde nog met een 4-tal overbleven. Een daarvan plaatste een versnelling maar ik kon ze vrij makkelijk beantwoorden en in de laatste rechte lijn nam ik een paar meter afstand om die niet meer af te staan. Ik werd uiteindelijk 8e op 89 deelnemers in een tijd van 19'45" of een gemiddelde van 3'39"/km. Dat er zeer snel gelopen werd bewijst het feit dat ploegmakker Jeroen deze wedstrijd vorig jaar won en nu slechts 6e werd alhoewel hij 10" sneller liep dan in 2007 op hetzelfde parcours. Voor een volledige uitslag: klik hier.
Na het veldlopen volgt er normaal gezien een rustperiode voor de meeste atleten. Aangezien ik pas na nieuwjaar begonnen ben met crossen had ik geen behoefte aan die rust en daarom koos ik voor een wegwedstrijd in het Nederlandse Axel. Na een bijna trainingsloze week door een geblokkeerde nekzenuw was het afwachten hoe de conditie zich verhield tegenover de geleverde arbeid in het tussenseizoen. De 5 km wedstrijd ging over 1 ronde (het was eigenlijk meer een vierkant ), de 10 km deed er dus 2. Van bij de start ging ene Arne Lippens (17 jaar en door velen in het wegcircuit gevreesd) er als een bezetene vandoor. Ik had al snel het goede ritme te pakken en ging samen met nog een andere jonge snaak in de achtervolging. Na een tijdje met de wind in het nadeel ging mijn opponent van me weg. Gelukkig kon ik me in een groepje ophouden met daarin de leiders van de 10km race. We kwamen zelfs terug tot bij diegene die van me weggelopen was. In een alles of niets poging zette ik op 300 m van de streep een enorme versnelling in. De jongeman was echter nog fris genoeg om te counteren en in de spurt moest ik de duimen leggen. Het is op mijn leeftijd echter geen oneer geklopt te worden door 2 jongeren die stilaan op hun best zullen zijn. Uiteindelijk werd ik dus 3° in 18'20" of een gemiddelde van 3'38" per km. Conclusie: de conditie is nu al voortreffelijk en beloofd voor de komende wedstrijden in eigen streek.
Ik ben Rijdant Pascal, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Boternochvis.
Ik ben een man en woon in Geraardsbergen (België) en mijn beroep is Magazijnier.
Ik ben geboren op 19/11/1969 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek.
Door toedoen van mijn zoontje ben ik in 2006 in de atletiek belandt.
), de 10 km deed er dus 2. Van bij de start ging ene Arne Lippens (17 jaar en door velen in het wegcircuit gevreesd) er als een bezetene vandoor. Ik had al snel het goede ritme te pakken en ging samen met nog een andere jonge snaak in de achtervolging. Na een tijdje met de wind in het nadeel ging mijn opponent van me weg. Gelukkig kon ik me in een groepje ophouden met daarin de leiders van de 10km race. We kwamen zelfs terug tot bij diegene die van me weggelopen was. In een alles of niets poging zette ik op 300 m van de streep een enorme versnelling in. De jongeman was echter nog fris genoeg om te counteren en in de spurt moest ik de duimen leggen. Het is op mijn leeftijd echter geen oneer geklopt te worden door 2 jongeren die stilaan op hun best zullen zijn.
