Ik had er lang naar uitgekeken maar zondagmorgen reed ik toch met een bang hartje richting Lebbeke voor mijn allereerste 5-kamp ooit. Ik wist wel dat de pure sprintsnelheid voor de 200m en de uithouding voor de 1500m goed was maar ik had vooral schrik voor het speer- en discuswerpen. Deze wedstrijd stond bovendien in het teken van het Oost-Vlaams Provinciaal Kampioenschap. Het betrof wel een open wedstrijd zodat er ook atleten van buiten de provincie aanwezig waren. We dienden onze proeven trouwens samen af te werken met de juniores en seniores zodat we met 22 aan de wedstrijd begonnen. Ik had voor mezelf uitgemaakt dat ik rond de 1900 pt moest kunnen halen en dat zou betekenen dat ik in de buurt van het clubrecord zou uitkomen. Als eerste proef was er het verspringen maar bij een meerkamp krijgt iedere atleet slechts 3 pogingen. Op de koop toe kwam mijn aanloop geen enkele keer perfect uit. Ik haalde zelfs de afstootbalk niet zodat ik bleef steken op een voor mijn doen magere 4m99. Dat betekende een flinke streep door de rekening. Ik zou dus op de andere poreven een tandje moeten bijsteken. Bij het speerwerpen (voor mij de allereerste keer dat ik dit deed op wedstrijd) was het de bedoeling om de kaap van de 20m te ronden. Bij mijn derde worp landde het tuig na precies 23m00. Daarmee maakte ik al wat van mijn achterstand goed. De 200m zou mijn topnummer moeten worden maar de officials plaatsten mij in baan 6. Dat belette mij niet om mijn persoonlijk record gevoelig te verbeteren en op 25"24 te brengen. Ik zat meteen terug op het gewenste puntenaantal om het record te breken. De voorlaatste proef was het discuswerpen. Dat is mijn zwakste onderdeel zodat het kwestie was van de schade te beperken. Met 16m79 lukte dat aardig. Ik zal hierop toch wat moeten oefenen als ik nog eens een meerkamp wil meedoen. Net voor de afsluitende 1500m stond ik enkele puntjes voor op het vooropgestelde schema. Ik had uitgerekend dat ik tussen de 5' en 5'05" moest lopen om alsnog het record te pakken. Dat betekende een tempo van 20" per 100m of rondjes van precies 1'20". We werden in 2 reeksen ingedeeld maar aangezien ik nog geen tijd gelopen had werd ik in de traagste reeks ingedeeld. Een kleine rondvraag bij mijn tegenstrevers leerde dat geen enkele van hen aan deze tijden zou komen. Ik moest het dan maar alleen zien te klaren. Bij het startschot nam ik resoluut de leiding om na 300m door te komen in 58". Dat was perfekt op schema, de rest lag dan al bijna 100m achterop. De rest van de koers werd ik luid aangemoedigd door de deelnemers van de eerste reeks. Na halfkoers kende ik even een verzwakking maar gelukkig kon ik mij tijdig herpakken. De laatste 100m spurtte ik alle resterende energie uit mijn body om te finishen in 5'03"92 : Opdracht volbracht. Het clubrecord was er aan al scheelde het weinig (19 pt) maar de klap op de vuurpijl kwam een tiental minuten later: ik werd naar het podium geroepen als de nieuwe Provinciale kampioen 5-kamp bij de M+40. Van een verrassing gesproken.
Het was eigenlijk de bedoeling dat ik het deze week wat rustiger aan zou doen aangezien het komende weekend bijzonder belangrijk wordt. Dan neem ik immers voor de allereerste keer deel aan een meerkamp en dan nog het provinciale kampioenschap op de koop toe. De dinsdagavondtraining werd echter in laatste instantie vervangen door een meeting in Dilbeek. Er was enkel keuze uit 300 en 1000m maar dat laatste was geen optie voor mij aangezien ik op zondag ook een 1500m moet lopen. Er werd dan maar gekozen voor de 300m, een onderdeel dat niet zo dikwijls kan gelopen worden. Vorig jaar liep ik hierop nog 40"83 en dit jaar kon ik zelfs nog niet onder de 41" duiken. De laatste weken liep ik echter steeds maar sneller bij mijn sprints en de moraal is goed zodat ik er goede hoop op had om ook dit keer een snelle tijd neer te zetten. Ik startte als enige master tussen enkel juniores en seniores in baan 5 wat op zich niet ideaal is. Bij het ingaan van de bocht liep ik echter nog steeds aan de leiding en ook bij het uitkomen ervan was er mij nog niemand aan de binnenkant voorbijgegaan. Ik was misschien iets te snel gestart want in de laatste 50m kreeg ik het moeilijk. De verzuring trad op maar de voorsprong was ruim voldoende om zelfs in de laatste 10m te kunnen uitbollen. Het voordeel van je reeks te winnen is dat je meteen je tijd kan aflezen op de aankomstklok. Deze stond stil na welgeteld 40"49. Dit is meteen een gevoelige verbetering van mijn persoonlijk record en mijn eigen clubrecord. Het is tevens nog maar eens de bevestiging dat ik op de spurtnummers veel vooruitgang geboekt heb. Er zat mits wat meer tegenstand zelfs nog een scherpere tijd in. Hopelijk kan ik deze lijn volgende zondag doortrekken want dat zou betekenen dat ik veel punten kan pakken. Ik wil namelijk het clubrecord (1899 pt) aanvallen maar ik zal dan wel top moeten zijn op alle onderdelen. Als er dan nog een podiumplaats op het pk zou bijkomen zou dat mooi meegenomen zijn. Een uitgebreid verslag volgt na het weekend.
geslaagd weekend met 2 nieuwe podiumplaatsen te schendelbeke en waarbeke
Het voorbije weekend stonden de laatste 2 plaatselijke joggings van het jaar op de agenda met op vrijdagavond deze van Schendelbeke en de dag daarna de GP Herman Mignon te Waarbeke. Het was op beide dagen alweer snikheet, gelukkig liepen we telkens later op de avond wat het toch al iets draaglijker maakte. De opkomst was wel iets minder dan de vorige jaren maar er was toch alweer talent aanwezig zodat het niet eenvoudig zou zijn om de behaalde uitslagen van 12 maanden eerder te verbeteren. Er werd telkens voor de kortste afstand gekozen want ik wou nog wat snelheid trainen in functie van de 1500m later op de maand. In Schendelbeke was 1 rondje goed voor 2.75 km en daarom besliste ik om er een blitzstart van te maken. Ik kreeg Frederik de Backer (de latere winnaar van de 5.5 km) en Johan Coppens achter me aan. Na goed 1 km krijg ik telkens een moeilijk moment en daar maakten de beide heren van gebruik om afstand te nemen. Op het ogenblik dat ik over dat punt heen was waren de vogels gaan vliegen en ik bleef op zo'n 50m hangen. Het was te dicht bij de aankomst om de situatie nog recht te zetten zodat ik voor de 3e maal op rij als tweede over de finish kwam. Eindtijd na 2.75 km: 10'04"
's Anderendaags was de omloop iets langer (4 km) met in het midden een lange beklimming. Er waren enkele werkmakkers aanwezig om mij aan te moedigen. Zij hoopten dat ik voor een keertje eens niet bij de top 3 zou eindigen want dat zou ze allemaal een rondje kosten. De winnaar van vorig jaar koos dit keer voor de middellange afstand en de nummer twee bleef afwezig. Daar lag mijn kans om een mooie ereplaats af te dwingen. Na de start kwamen we al snel met een klein groepje voorop. De nummers 1 en 2 van de 8 en 12 km waren erbij samen met nog 2 jongens die eveneens mijn afstand liepen. Iets voor halfkoers plaatste er eentje een versnelling en ik kon deze niet beantwoorden. De wedstrijd van de avond ervoor was duidelijk nog niet verteerd. Bij de beklimming had het tweetal al een mooie kloof uitgebouwd en er zat niets meer in dan mijn 3e plaats veilig te stellen. Het had weinig zin om bij dergelijke temperaturen voluit te gaan als er toch geen betere uitslag meer inzat. De rest liep toen al op een veilige afstand en het belangrijkste was dat ik mijn weddenschap met de collega's gewonnen had. Met een 4e podiumplaats in evenveel wedstrijden mag ik zeer tevreden zijn. Alleen jammer dat die ene uitschieter (lees overwinning) ontbreekt. Eindtijd na 4 km: 15'04" Hopelijk is mijn voorbereiding nu af en kan ik eind deze maand schitteren op het pk 5-kamp te Lebbeke. Het verspringen en de 200m moeten in normale omstandigheden mijn beste proeven worden en ook van de 1500m mag ik geen schrik hebben. Het wordt alleen afwachten wat ik ervan terechtbreng met de speer en de discus.
In deze periode van het jaar gaat mijn aandacht vooral uit naar de stratenlopen in de buurt maar als er tijdens de week een pistemeeting is en ik kan mij vrijmaken ben ik altijd van de partij kwestie van het gevoel in de startblokken niet te verliezen. Zo kwam het dat ik dinsdagavond naar Oudenaarde trok om aan te treden op de 100 en 200m. De piste aldaar ligt mij wel want ik liep er telkens snelle tijden. De wind zit er meestal gunstig en dat heeft een spurter echt wel nodig. Er was ook ditmaal een ideale meewind (+1.8 m/s) en dat resulteerde opnieuw in een scherpe chrono op de 100m : 12"19. Dat betekende een zoveelste verbetering van mijn eigen clubrecord en meteen een pak extra zelfvertrouwen voor de 200m die een uur later gelopen werd. Het kon trouwens nog sneller want ik had het gevoel dat ik de laatste 15 meter stilviel. Mijn eigen pr op de 200m (dateert van vorig jaar) stond op 25"93 maar aangezien ik dit jaar nog geen enkele dubbel hectometer gelopen had wist ik niet welke tijd ik kon verwachten. Ik stond in baan 2 met een op papier iets snellere master in baan 3 voor mij. Na een valse start van een junior kregen we een 2e kans en na 80m liep ik al naast de voor mij gestarte concurrent. Bij het uitkomen van de bocht stonden de wind en de zon in de rug en dat betekende dat onze schaduwen voor ons uitkwamen. Zo kon ik makkelijk inschatten of de rest terrein won of verloor. Ik veel dit keer niet stil en kon zeer soepel lopend afklokken in 25"52. Dat was tot mijn grote verbazing goed voor een verbetering van het 10 jaar oude clubrecord. Aangezien er bij de 5-kamp naast het verspringen en de 1500m ook een 200m gelopen wordt beloofd dit veel goeds. Dat zijn toch al 3 proeven waar ik sterk voor de dag moet kunnen komen en veel punten pakken. Nu is het alleen nog kwestie van een goede beurt te maken met de speer en de discus. Misschien sneuvelt hier ook wel een of ander record. Dat is echter pas binnen 2 weken zodat er nog wat tijd overblijft om de techniek wat bij te schaven.
De week na Goeferdinge stond alweer de volgende plaatselijke jogging op het programma. Ik heb lang getwijfeld over welke afstand ik zou kiezen. Er was keuze uit 2 - 6 of 10 km verdeeld over 1 of meerdere rondjes van 2 km. Aangezien ik binnen enkele weken een meerkamp wil afwerken waar ook een 1500m gelopen wordt koos k dit keer voor de kortste afstand. Zo kon ik meteen eens testen hoe het met de snelheid gesteld was. Vlak voor de start kwam er nog iemand aangesneld die ook mijn afstand gekozen had. Later zou blijken dat het spreekwoord "de laatsten zullen de eersten zijn" ook hier van toepassing was. Ik stond netjes op de eerste rij en ik kon profiteren van mijn spurterskwaliteiten om als eerste het smalle bruggetje op te lopen. De eerste 500m ging ik voluit om snel een eerste schifting door te voeren. Er volgden slechts een paar jongens in mijn spoor maar daar waren wel 2 snelle jongens van de 2 km bij. Nog voor de eerste km namen zij over en ik moest meteen een kleine kloof toestaan. Ik had mijn traditioneel zwak moment maar naar het einde toe kwam ik weer op snelheid en kon ik opnieuw aansluiten bij de eerste achtervolger die intussen de leider had moeten laten gaan. In een spannend spurtje kon ik hem nog net de 2e plaats afsnoepen om te eindigen in 7'04" na precies 2 km. Met de snelheid komt het wel goed voor de 1500m binnen enkele weken. Het is nu alleen nog wachten op een mindere dag van mijn concurrenten om nog eens de overwinning te mogen vieren. Wie weet is dat al volgende week.
De komende weken staan er enkele lokale joggings op het programma. De eerste in de rij was deze van Goeferdinge. Het was zaterdag broeiend heet maar dat belette mij niet om voor de 5.2 km in te schrijven. Ik wou voor een keer eens niet aan de kortste afstand meedoen maar iets langer gaan om zodoende wat conditie op te bouwen. Er moesten 2 rondjes van 2.6 km gelopen worden op een vrij zware omloop. Vlak na de start kwam er een beklimming van bijna 1 km lang, gevolgd door een stukje vals plat. Na een lange afdaling ging het opnieuw opwaarts riching ankomst om dan de 2e ronde aan te vatten. Na de start zonderden de snelheidsmaniakken voor de 2.6 km zich af en ik nestelde mij in een groepje die hoofdzakelijk uit jongens van de 10 km bestond. Voor mij uit liep er al iemand die ook voor de tussenafstand gekozen had en ik zou hem pas terugzien na de aankomst. Het tempo van ons groepje was ideaal. Ik kon stilaan uitlopen op de rest van de 5 km lopers en na 1 rondje had ik een mooie voorsprong. Het volstond om mijn tempo af te stemmen op de achterkomers om mijn 2e plaats veilig te stellen. Ik klopte trouwens voor het eerst een concurrent die ik normaal gezien niet eens kan volgen. Het beloofd veel goeds voor de komende wedstrijden.
Ik ben Rijdant Pascal, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Boternochvis.
Ik ben een man en woon in Geraardsbergen (België) en mijn beroep is Magazijnier.
Ik ben geboren op 19/11/1969 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek.
Door toedoen van mijn zoontje ben ik in 2006 in de atletiek belandt.
