Na een periode van piste wedstrijden was het weer tijd voor het iets langere werk. Een collega nodigde mij uit voor een stratenloop bij hem in de buurt en omdat ik toch ergens moet beginnen ging ik er graag op in. Zonder enige interval- of duurtraining gedurende de laatste maand wist ik dat ik er eigenlijk niets te zoeken had maar ik vatte het dan maar op als training. De afstand bedroeg 4.83 km verdeeld over 3 rondjes. Er waren enkele bekende aanwezig maar die gingen er bij de start meteen keihard tegenaan. Ik liet tegen mijn natuur in begaan en zocht een tempo die ik dacht te kunnen volhouden. De eerste 2 rondjes ging het nog vrij vlot maar in de laatste ronde voelde ik toch duidelijk het gemis aan specifieke training. Over een goede uitslag maakte ik mij dan al lang geen illusies meer. Ik werd trouwens pas 17e op 72 deelnemers. Dat is de minst goede plaats die ik dit jaar behaalde maar ik had het wel een beetje verwacht. Mijn eindtijd (19'22") zegt alles. Ik liep aan een gemidelde van 4'/km waar iik normaal aan 3'45"/km kom. Als doorgedreven training is dit niet slecht maar in een wedstrijd probeer ik toch altijd iets meer te tonen. Het kan en moet in de komende weken alleen maar beter want er komen enkele wedstrijden aan waar ik wel voluit wil gaan.
Het weekend na de beker van vlaanderen stond er alweer een wedstrijd met inzet op het programma. Op het BK voor Masters is meestal enkel de top van elke discipline aanwezig. Zo ook dit keer. De trip ging naar Brasschaat voor een combinatie van ver- en hinkstapspringen. Bij het hinkstapspringen waren we in onze eigen categorie met 5 deelnemers maar ook de +45 sprong in dezelfde wedstrijd. Iedereen kreeg 6 sprongen maar ik had slechts 1 keer getraind op dit onderdeel zodat ik niet echt wist hoever ik zou komen. Na 2 sprongen had ik al door dat een podiumplaats er in zat maar de 3e plaats zou het hoogst haalbare zijn. Dat bleek ook na afloop want mijn 10m62 bij mijn 5e poging was net 2 cm verder dan de 4e. Ik mocht zodoende alweer plaatsnemen op het podium van het BK en daarvoor was ik eigenlijk gekomen. Mijn prestatie was bovendien goed voor een nieuw clubrecord wat het totaal dit jaar op 4 brengt. Na de middag stond het verspringen geprogrammeerd en hier zou her veel moeilijker worden om mijn resultaat van 's morgens te herhalen. We waren met 10 deelnemers en hiervan waren er zelfs 4 die dit seizoen al verder gesprongen hadden dan ik. De beste 3 haalden bij hun eerste pogingen al meteen flink uit en ik bleef zelf zowat op mijn niveau uitkomen. ik stond lange tijd 5e maar bij de laatste sprong wist ik met 5m31 nog een plaatsje op te schuiven. Dit was echter het hoogst haalbare zodat ik niet ontgocheld mocht zijn. Mijn doel was een medaille halen bij 1 van de 2 onderdelen en daar ben ik toch opnieuw in geslaagd.
Het eerste deel van het pisteseizoen zit er hiermee op maar ik zal af en toe nog wel eens een wedstrijdje meepikken.
Vanaf nu wordt er weer meer aan de uithouding gewerkt want er staan een paar plaatselijke joggings op de kalender waar ik net als vorig jaar wil meedoen. Hopelijk kan ik mij weer een paar keer met de beteren meten. Jullie lezen het hier wel na afloop.
Aangezien we vorig jaar een beetje onverwachts kampioen werden in 3e landelijke mochten we het dit jaar een reeks hoger proberen. Er waren een paar sterke clubs (ea, deinze, ram, kaag) bij zodat we met beperkte ambities naar het West-Vlaamse Zwevegem vetrokken. Bij het vertrek regende het onophoudend maar bij aankomst omstreeks 13u kwam de zon zowaar voor het eerst piepen. De voltallige mastersploeg was op het appel zodat we voor het eerst op ons sterkst konden aantreden. We hadden zelfs de luxe om 5 jongens te laten supporteren zonder zelf te moeten aantreden. Na de korte aanmoediging van de trainer waarin hij de hoop uitsprak om ergens rond de 6e plaats te eindigen kon iedereen aan de opwarming beginnen. Ik kwam als een van de eersten in aktie op de 100m en dit keer had ik het geluk om in de snelste reeks te mogen starten. Er waren 2 jongens bij die bij de belgische top horen maar ik kon toch knap 3e worden in een nieuw clubrecord (12"23). De rest van de ploeg deed het ondertussen eveneens schitterend en na 5 van de 10 proeven stonden we tot ongeloof van velen zowaar aan de leiding.
Wat later op de namiddag mocht ik ook nog aantreden bij het verspringen waar eveneens de beteren van het land aanwezig waren. Ik benaderde met 5m30 wel ongeveer mijn resultaten van de voorbije weken maar het bleek niet genoeg om mee te strijden met de allerbesten. Deze competitie stond met 6 atleten die voorbij 5m50 sprongen op een heel hoog niveau. Ondertussen hadden onze jongens het beste van zichzelf gegeven maar in de tussenstand was wel verandering gekomen. Na de laatste proef werd de eindstand omgeroepen en we eindigden (gelukkig) op de 3e plaats. De top 2 promoveert namelijk en in de hoogste reeks hebben we voorlopig nog iets te zoeken. De verwachtingen werden ruimschoots ingelost en de inzet en kameraadschap werd alom geprezen door een tevreden trainer.
Aangezien ik volop in een pisteperiode zit was er de laatste weken weinig interval- en duurtraining aan te pas gekomen. De conditie zal hier waarschijnlijk wel wat onder geleden hebben maar ik kon het niet laten om toch eens aan een stratenloop deel te nemen. Een 3 km is nog net te doen als test en die gelegenheid deed zich voor te Oudenaarde met de KBO-run. Deze ging van start om 18u45 en aangezien ik pas om 17u klaar was op het werk was er dus geen tijd te verliezen. Gelukkig vond ik nog een parkeerplaatsje dicht bij de inschrijvingen zodat ik nog ruim de tijd had om mij voor te bereiden. Het was drukkend warm maar tijdens de verkenning van de omloop bleek dat we geruime tijd in het park mochten lopen. Dat scheelde een flinke slok op de borrel. Bij de start monsterde ik vlug de tegenstand maar er waren geen bekenden bij. Het was dan ook afwachten hoe goed de anderen waren. Na de eerste bocht maakten we ons met enkele jongens los van de rest en ik bleek de enige van de kortste afstand te zijn die zijn wagonnetje kon aanpikken. Na de eerste lus in het park kwamen we terug op de weg en ik had toen al een mooie kloof geslagen op mijn eerste rechtstreekse concurrenten. Het ging net iets te snel vooraan zodat ik eigenlijk na 1.5 km alleen kwam te staan. Ik had het even moeilijk maar bij de tweede doortocht in het park werden we luid aangemoedigd door een grote groep plaatselijke jongeren en dat gaf me opnieuw vleugels. De laatste km kwamen we terug op de weg ik kon achterom kijken om te zien wie mij eventueel nog kon bedreigen. Ik had ruim 100 m voorsprong en aangezien ik niet alles gegeven had kon ik nog even verdapperen. Bij het opdraaien van de markt richting aankomst werd ik onder luid applaus naar de finish begeleid. De speaker van dienst deed er dan nog een schepje bovenop en het moet gezegd dat mij dat toch wel iets deed. Het is ondertussen de 3e overwinning van het seizoen maar nog nooit met zo'n massa volk aan de aankomst. Ik had nooit gedacht om hier te kunnen winnen en dat maakt het dubbel zo mooi. De waardebon voor een barbecuepakket voor 4 personen bij de plaatselijke traiteur zal met veel plezier ingeruild worden. Dit is meteen het eerste jaar dat ik meer dan 2 overwinningen kan laten noteren en het seizoen is pas halfweg. Ik zou het helemaal niet erg vinden als er nog enkele bijkwamen.
Ik ben Rijdant Pascal, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Boternochvis.
Ik ben een man en woon in Geraardsbergen (België) en mijn beroep is Magazijnier.
Ik ben geboren op 19/11/1969 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek.
Door toedoen van mijn zoontje ben ik in 2006 in de atletiek belandt.
