Het had de voorbije week bijna onophoudend geregend maar ik wou absoluut naar Flobecq om er mijn titel van vorig jaar te verdedigen. Tijdens de wedstrijd hielden we het evenmin droog en dat was merkbaar aan het deelnemersaantal. Enkel de echte mannen waren present om de regen en wind te trotseren. Daaronder ook enkele getalenteerde jongeren uit de streek van Ronse. Ik kende er wel een paar van maar besloot toch om van bij de start mijn kans te gaan. We waren nog geen kilometer ver toen ik met pech af te rekenen kreeg: mijn schoenveter was losgekomen maar aangezien we met 4 man aan de leiding liepen was het niet het gepaste moment om te stoppen. Ik liep daarom maar door en bouwde enige voorzichtigheid in. Een van de concurrenten had het echter gemerkt en plaatste een demarage. Ik durfde niet voluit door te gaan en de vogel was meteen gaan vliegen. Op iets meer dan een kilometer van het einde moesten we door een lang stuk onverhard. Het slijk en het water spatten tot over de oren. We waanden ons eventjes in een veldloop. Heel af en toe waag ik mij eens aan een echte cross en dat leek mij te helpen want ik nam afstand van mijn kompanen. Mijn veter was nog altijd los maar de aankomst was te dichtbij om nog te stoppen. De laatste honderd meter ging over kinderkopjes en de kans op een valpartij wwerd alsmaar groter. Bovendien kwamen de andere 2 opnieuw aansluiten en ze zetten het op een sprinten. Ik durfde niet mee te doen en liet daarom begaan. Hierdoor werd het dus slechts een 4e plaats alhoewel ik er een goed gevoel aan overhield. Als je in deze omstandigheden een 4 km kan lopen in 14'19" mag je niet teleurgesteld zijn. Het kan ook niet altijd kermis zijn nietwaar ?
Vanuit de club werd de vraag gesteld of er interesse was om deel te nemen aan de aflossingsmarathon te Brussel. Deze heeft plaats in en rond het Koning Boudewijnstadion en verzameld elk jaar zo'n 4 à 5000 atleten voor een sportieve namiddag. Het is de bedoeiling om een ploeg van 6 atleten samen te stellen die elk 5 of 10 km lopen om zo aan de gevraagde 42 km te komen. Aangezien er meerdere kandidaten waren werd er geopteerd voor 2 ploegen: een jeugdploeg (van scholieren en juniores) en een mastersploeg. De jeugdploeg had echter 1 man tekort en daarom werd aan mij de vraag gesteld om de leegte op te vullen. Dat deed ik uiteraard met veel plezier want ik wilde al langer eens een groot evenemet meemaken. Ik zou als 3e van de ploeg lopen wat overeen kwam met 5 km. De aflossingszone was op de piste van het stadion en de omloop slingerde zich door het park van Brussel. Velen lieten zich verassen aan het heuvelachtig parcour. Het enige stukje vlak (langs de poorten van het paleis) hadden we dan nog eens een sterke wind tegen wat het er zeker niet makkelijker op maakte. Er waren bijna 800 ploegen ingeschreven en ik begon in zowat 40e positie aan mijn opdracht. Het pak lag dan al behoorlijk uit elkaar en er werden zelfs al tragere deelnemers gedubbeld. Zo is het moeilijk om een overzicht te houden maar ik kon toch een 3-tal plaatsen opschuiven. De rest van de ploeg deed het eveneens zeer behoorlijk zodat we terecht fier mogen zijn op onze 33e plaats tussen alle topteams van België. De meeste ploegen maken er een erezaak van om voorin te eindigen en vaardigen daarom hun beste atleten af. De Brussels Ekiden is dan ook niet voor niets het officieuze BK voor ploegenaflossing.
Het eerste weekend van oktober is er eentje met een dubbel doel. op zaterdag organiseerd onze club traditioneel de Mory-loop in Herzele. Daar komt altijd veel volk op af en dat was deze keer zeker niet minder. De jeugd gaat er voluit voor de korte afstand en aangezien het al bijna een maand geleden was dat ik zelf nog eens een wegwedstrijd betwist had leek het mij niet opportuun om de middenafstand te kiezen. Er wordt altijd weer soeihard van start gegaan want na een aanloop van 300m moet iedereen door een smalle doorgang het park in. Daar is het zeer moeilijk om voorbij te steken maar ik draaide toch als een van de eersten in. Toen we terug op de weg kwamen voelde ik al dat het mijn dagje niet zou worden. Het gemis aan training liet zich voelen. Gelukkig bedroeg de afstand slechts 3,3 km. Het was gewoon kwestie van zo lang mogelijk vol te houden. Er gingen mij wel enkele jongens voorbij maar de afstand bleef beperkt. Het werd uiteindelijk een 8e plaats als 2e master. Eindtijd: 12'02". De volgende morgen ging het naar Liedekerke voor een jogging over 5 km verdeeld over 2 rondjes. Ik loop hier graag want het is een eerlijk parcour, nergens vlak en altijd staat er wel wat wind. 2 jaar geleden werd ik hier nog winnaar maar dit keer zou het moeilijk worden gezien de gebrekkige conditie en de concurrentie. Bij de start nam ik resoluut de leiding om zo het tempo niet te hoog te leggen. De winnaar van vorig jaar had het echter zo niet begrepen en voerde na 1.5 km het tempo op. Net op het moment dat ik (zoals zo vaak na die afstand) een dipje kende. Ik kwam na 1 ronde pas als 5e door maar de rest was niet te ver voorop geraakt. Op het einde van de lange beklimming had ik ze opnieuw te pakken. Alleen de latere winnaar (dezelfde als vorig jaar) bleef buiten schot. Ik had mijn krachten blijkbaar goed gedoseerd want ik kon naar het einde toe vrij vlot afstand nemen van het groepje waarin ik terecht gekomen was. Voor de overwinning kwam ik toch nog iets tekort maar een 2e plaats was gezien de omstandigheden het hoogst haalbare. Eindtijd na 5 km: 18'24". (2e plaats op 60 deelnemers).
Ik ben Rijdant Pascal, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Boternochvis.
Ik ben een man en woon in Geraardsbergen (België) en mijn beroep is Magazijnier.
Ik ben geboren op 19/11/1969 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek.
Door toedoen van mijn zoontje ben ik in 2006 in de atletiek belandt.
