Net als vorig jaar ging het nu al voor de 2e opeenvolgende week richting Zeeuws-Vlaanderen. Na Sluis was het dit keer de beurt aan Hulst voor het vervolg van mijn voorbereiding op onze eigen regionale wedstrijden. Naast de 25 km waren er ook wedstrijden voor 12 , 7 en 3 km. Het was hier dat ik vorig jaar mijn eerste overwinning kon pakken dus schreef ik me opnieuw in voor de kortste afstand. Ik had toch wel een titel te verdedigen. Er waren niet veel inschrijvingen (22) maar het is altijd afwachten wie er naast je staat aan de start. Vorige week liep het al vrij lekker tijdens de 5 km en aangezien het nu nog korter was kon ik eens echt diep gaan. Ik wou er van in het begin de pees op leggen om te zien wie er zou meegaan. Bij het verlaten van de piste (na 250m) draaide ik als eerste de weg op kort gevolgd door een iets oudere man. Op het lange rechte stuk richting keerpunt deed hij er alles aan om de schade te beperken. Ik kwam na 1 km door in 3'22" en dat bleek voor de anderen toch iets te snel. Aan datzelfde keerpunt had ik een 50-tal meter voorsprong maar ik was er zeker niet gerust in want met de wind op kop zou ik misschien wel kunnen stilvallen. Het was echter mijn belager die het eerst zijn tempo moest laten zakken. In plaats van aan te sluiten werd het gat stilaan groter. Bij het opkomen van de piste moest er nog anderhalve ronde gelopen worden maar ik had iets meer dan 100m voorsprong bij elkaar gesprokkeld zodat ik er dan al vrij zeker van was dat ik mijn overwinning van 12 maanden geleden zou kunnen hernieuwen. Uiteindelijk won ik de wedstrijd met 35" voorsprong zodat ik de eerste overwinning van 2010 een feit was.
Het indoor- en veldloopseizoen zit er op dus is het tijd om de wegwedstrijden aan te vatten. De conditie is hiervoor nog niet ideaal maar we moeten ergens beginnen. Dat was deze keer in het Nederlandse Sluis waar elk jaar weer veel Belgen aan de start staan voor de verschillene wedstrijden. 's Morgens regende het nog lichtjes maar op het middaguur werd het droog en toen we om 12u30 met 129 deelnemers aan de start stonden voor de 5 km kwam het zonnetje zelfs even piepen. Vorig jaar werd ik hier 11e en het is altijd afwachten wie er allemaal aan het vertrek komt. De eerste paar honderden meters is telkens weer een langgerekte spurt tot aan het brugje. Hierna wordt er geruime tijd langs een sloot gelopen waar de wind vrij spel heeft. Na een goeie km steken we dan de straat over om eerst een rondje door een woonwijk te maken en vervolgens opnieuw de sloot op te zoeken om onze weg verder te zetten. Bij de doortocht van die woonwijk liep ik in 9e positie met vlak achter mij Hilde Van Hessche die als eerste dame in de wedstrijd liep. Ik had niet meteen uitzicht op een betere positie zodat ik mijn tempo aanpastte en haar liet aansluiten. Ik heb mij dan maar opgeofferd om voor haar tempo te maken en haar wat beschutting te geven bij de stukken waar we tegenwind hadden. We konden de kloof op de achteropkomende dames lichtjes uitbouwen en bij het ingaan van de laatste km was ze zo goed als zeker van de overwinning. Bij mij was het beste er af maar ik kon op korte afstand van Hilde de aankomst bereiken als 10e. Ik doe daarmee 1 plaats beter dan vorig jaar maar ik had er wel een stevige intervaltraining opzitten. Dit zou mij zeker moeten helpen naar de toekomst toe. Al bij al ben ik zeer tevreden over de huidige conditie want ik liep slechts 10" trager dan vorig jaar alhoewel ik toen een veel betere voorbereiding achter de rug had. Ik geef mezelf nog een 3-tal weken alvorens opnieuw top te zijn in de regionale joggings. Eindtijd na 5 km: 18'29" op de 10e plaats van 129 vertrekkers.
We hadden er lang naar uitgekeken en goed voor getraind want voor het eerst startte ik met een duidelijk doel voor ogen aan een BK. Ik was ingeschreven voor het verspringen en het hinkstapspringen bij de M40 en een blik op de seizoensranglijsten leerde mij dat ik voluit voor een medaille moest gaan in beide disciplines. Goud behalen zou moeilijk worden want er stak een iemand boven ons uit (een Waal notabene) maar voor de rest kon het alle kanten op. Het was voor het erst ook een open Bk want er waren ook Engelsen, Duitsers en een Luxemburger ingeschreven. Het hinkstapspringen werd al om 10u15 op gang gesprongen en bij de opwarming voelde ik al dat ik over goede benen beschikte. Mijn eerste sprong was al meteen een goeie want ik benaderde mijn pr met 3 cm. Mijn concurrenten hadden heel wat meer moeite met die afstand zodat ik al vrij vroeg zeker was van een eerste podiumplaats. Vraag was alleen welke het zou worden. Naarmate de wedstrijd vorderde voelde ik dat een 2e plaats er wel inzat en dat zou op het einde van de rit ook zo uitdraaien. Mijn eerste zilveren medaille op een BK was meteen een feit. Na de middag (en vooral een veel te lange rustpauze) maakten we ons samen met mijn 11 concurrenten klaar voor het verspringen. Ik vreesde even dat de sprongen van 's morgens invloed zouden hebben op mijn prestatie maar niets was minder waar. Mijn pr indoor stond op 5m39 en bij mijn eerste sprong haalde ik al direkt 5m51. Ik stond daarmee zowaar aan de leiding want de grote favoriet liet het schromelijk afweten. Ik wist dat een nieuwe podiumplaats mogelijk was en ook mijn volgende sprongen waren meer dan voortreffelijk met respectievelijk 5m50 en 5m41. Ondertussen was ik mijn leidersplaats kwijtgespeeld want ik was blijkbaar niet de enige die over een superdag beschikte. Menig pr sneuvelde zodat ik opnieuw 2e zou worden en een nieuwe zilveren plak mocht afhalen. Met 2 zilveren medailles mag dit BK zeker geslaagd genoemd worden.
De laatste voorbereiding voor het zomer(?)seizoen zit erop. Traditioneel wordt het winterseizoen afgesloten met de interbankenveldloop te Liedekerke. De conditie is nog verre van ideaal en dat bleek al gauw tijdens de wedstrijd. De eerste 2 ronden (van 5 in totaal) ging het nog goed maar daarna liet het gemis aan trainingskilometers zich wel voelen. Ik moest zelfs alles geven om net niet gedubbeld te worden door de winnaar (Dries Busselot) al moet gezegd dat het wel heel kleine rondjes waren (1100m). Er gingen mij enkele jongens vooraf die normalerwijze een eindje achter mij eindigen. Blijft het feit dat er de komende weken een stevig tandje moet bijgestoken worden als we in april willen meespelen voor de prijzen. Ik eindigde als 29e op 48 deelnemers na 22'15". Dit is een kleine 20" trager dan dezelfde wedstrijd vorig jaar. Na het BK indoor van volgende week staat alles in het teken van de conditieopbouw. We hebben tenslotte nog een paar weken om in ideale conditie te geraken alvorens de lokale wedstrijden eraan komen.
Ik ben Rijdant Pascal, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Boternochvis.
Ik ben een man en woon in Geraardsbergen (België) en mijn beroep is Magazijnier.
Ik ben geboren op 19/11/1969 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek.
Door toedoen van mijn zoontje ben ik in 2006 in de atletiek belandt.
