Eentje bij, eentje weg. Eigenlijk is het omgekeerd. Eerst was er het afhaken van Mac Entee en Ever Mury Marais Z en pas daarna de terugkeer van Gregory Wathelet met Wonami van den Aard. We schreven het hier al eerder: er zijn de komende weken en maanden nog wel wat transfers te verwachten. Voor grote kampioenschappen geldt een wachtperiode van zo'n twee jaar tussen de laatste wedstrijd voor z'n oude land en een wedstrijd voor het nieuwe land. Voor paarden geldt die regel uiteraard niet en dus mag Wathelet dromen van een deelname aan de wereldruiterspelen straks in Kentucky. De getalenteerde Waal die ondertussen z'n tenten opsloeg in Roeselare krijgt er met Wonami een ervaren paard bij dat de stal kan 'trekken'. De BWP'er liep met succes landenwedstrijden voor de Britten met Michael Whitaker. Het duo won vorig jaar nog twee grote prijzen. Om maar te zeggen: Wonami is een beest dat naar de overkant kan, zoals dat heet. Vreemd verhaal daarook bij Michael Whitaker. De Brit sloot zopas een megadeal af met z'n sponsor. Die wil dat Michael zich in alle rust kan voorbereiden op de Olympische Spelen van Londen zonder daarbij de hele wereld af te hossen in de jacht op punten en prijzengeld. Dat mag een beetje vreemd klinken, want door de hele dopingaffaire rond Tackeray komt Whitaker volgens de regels van het eigen Olympisch Comité niet meer in aanmerking voor deelname aan de Spelen... Nog aan de overkant van het kanaal is Derek Rickets bedankt voor bewezen diensten. De chef déquipe die in 2002 aan het roer van de Britse springploeg kwam te staan kan geen grootse resultaten voorleggen: vooral het missen van de Spelen in Hongkong (een vroegere Britse kroonkolonie) en de degradatie uit de Meydan Top League wordt Rickets zwaar aangerekend. Het verweer van Rickets: te weinig goeie paarden. Waar hebben we dat nog gehoord?
We blijven het toch een vreemd verhaal vinden: de nationaliteitswissel van Patrick Mac Entee, Belg uit een Schotse vader en Belgische moeder. Eigenlijk stond het in de sterren geschreven. Maar goed, Mac Entee dus. De minzaamheid zelve. Brave man die al vijftien jaar lang trouw de paarden van Cathérine De Buyl rijdt en daarvoor ook goed betaald wordt. Met een extraatje zo af en toe. Misschien valt er straks opnieuw een extraatje uit de kast. Want de deal met het nieuwe vaderland van Mac Entee, Azerbeidzjan, is er eigenlijk eentje tussen de Azerbeidzjaanse federatie en De Buyl. Het had dus net zo goed Pakistan, Sri Lanka, Bolivië, Chili of eender welk ander land kunnen zijn waar een federatie wat geld op de bank staan heeft en de bobo's dromen van een zitje op de tribune bij de volgende Olympische Spelen (Londen is dan ook een mooie stad, niet?). De Buyl klopte, toen de relatie met de Belgische federatie (lees Eugéne Mathy) steeds verder verzuurde, aan bij Nelson Pessoa waar Mac Entee sinds jaar en dag gaat trainen.Of Necco niet even iets kon regelen? Begin januari kwamen de zaken in een stroomversnelling, Necco traint de Azerbeidzjani en krijgt binnenkort een team ruiters op stage. Jongens die hooguit een parcours van 1.20 achter het zadel hebben. Niet meteen de ervaring dus om straks op een groot kampioenschap, laat staan de Spelen van start te gaan. Necco kon de Azeiri's blijkbaar overtuigen om wat wat 'huurlingen' te strikken waarvan Mac Entee de eerste is. Patrick mag straks in Azierbeidzjan z'n papiertje gaan ophalen terwijl Necco achter de schermen alles regelde met z'n ouwe vriend John Roche, de grote baas bij de FEI. Voor zover we begrijpen van Mac Entee kan hij zijn Belgische pas houden maar krijgt hij er een Azerbeidzjaanse sportpas bij. Z'n nieuwe federatie gaat financieel over de brug komen naar De Buyl en links of rechts wat startplaatsen regelen. De Buyl van haar kant beloofde Mac Entee dat, als zij beter zou worden van de deal, er ook voor hem iets uit de kast zou rollen. Voor Patrick verandert er dus eigenlijk niets en logischerwijs is het voor hemzelf allemaal al lang goed, als hij straks maar de wedstrijden van de Global Tour kan rijden, wat invitaties voor vijfsterrenwedstrijden krijgt en straks in 2012 naar de Spelen kan. Ja dus. Het siert Mac Entee dat hij maandagavond zelf de telefoon pakte om Philippe Guerdat in te lichten. De Zwitser die in Mechelen nog hemel en aarde verzette om de brokken tussen Mac Entee en de federatie te lijmen. Maar uiteindelijk bleek dus de relatie tussen De Buyl en Eugéne Mathy te verzuurd. Goed, Mac Entee kreeg een zwaar ontgoochelde Guerdat aan de lijn en belde nadien ook Stanny Van Paesschen op. Noch Guerdat, noch Van Paesschen conden het nodig de federatie of Ingmar De Vos in te lichten waar men dinsdagavond dan ook van de stoel donderde toen het nieuws in de media bekend raakte. Ze zullen er daar bij de federatie ongetwijfeld hun slaap niet voor laten en we konden bijna tot hier het 'zie je wel' horen van sommigen. We blijven het, net als veel collega's van Patrick, een wat vreemde beslissing nemen. Vreemd, maar niemand zal echt verbaasd zijn. Het ga je goed Patrick. Tot binnenkort.
Onbegrijpelijk. De Belgische Federatie stuurt geen landenteam naar de wedstrijd in Abu Dhabi. Alleen Jos Lansink als individueel deelnemer mag straks afreizen naar het golfstaatje. Onbegrijpelijk want reis en verblijf van de deelnemers worden volledig door de organisatie betaald en daarenboven zijn een handvol proeven waarin niet alleen veel geld, maar ook punten voor de wereldranking te verdienen zijn. Enkele ruiters lobbieden de voorbije week om alsnog met een team naar Abu Dhabi af te reizen. Ondermeer Wilm Vermeir, Patrick Spits en Koen De Waele hadden hun kandidatuur gesteld. Maar het plan stuit (voorlopig?) op een njet van Philippe Guerdat. De chef d'équipe vindt het weinig zinvol om met een B-team naar Abu Dhabi af te reizen 'pour y prendre des vacances'...Guerdat wil voor het eerst met een landenteam aantreden op de landenwedstrijd in het Belgische Lummen.
Zo. Het bommetje is gegooid. Patrick Mc Entee gaat op de vreemde tour. Eén van de meest constante Belgen van de voorbije jaren kiest voor een andere nationaliteit en gaat voor Azerbeidjan rijden. Mc Entee nam de beslissing in overleg met eigenares Cathérine De Buyl. Daarmee komt een eind aan de haat-liefde-verhouding tussen Mc Entee (en vooral De Buyl) en de Belgische federatie (lees Eugéne Mathy). Mc Entee vindt in z'n nieuwe vaderland ook Nelson Pessoa terug bij wie hij al jaren traint. Pessoa vormt voor het land een team in het vooruitzicht van de Olympische Spelen.
Eind goed, al goed. dat is de conclusie na een hectische dag gisteren. Ik had de hele dag al een slecht gevoel. Op 't werk het ene probleem na het andere en de twee vergaderingen die allebei uitliepen waardoor de hele planning in het gedrang kwam. Pas na 18 uur thuis en dan nog moeten beginnen met alle stukjes voor de Paardekrant, tussendoor een vraagje van Equitime om voor het volgend blad nog wat extra's te maken (uiteraard per direct aan te leveren). Kortom, het lijstje 'dringend te doen' groeide zienderogen aan. Nog een beetje pech tussendoor; Harrie Smolders niet bereikbaar op z'n mobieltje en Gerco Schröder (tweede in de GP van Bazel) al evemin. Cian O'Connor gebeld, ook al niet bereikbaar, Willem Greeve gebeld die binnenkort zou verhuizen, al evenmin bereikbaar. daar zit ge dan, met een deadline voor ogen en dringend drie stukjes te maken. Kortom, het gevoel dat het een echte rotdag zou worden werd sterker en sterker. Tot plots de telefoon rinkelde: Cian O'Connor die ons zowaar zelf terugbelde voor wat uiteindelijk een gesprek van ruim een half uur zou worden over de GP van Bazel, zijn paard Rancorrado, zijn toekomstplannen en vooral de vraag waarom Ieren zo'n natuurlijke aanleg voor paardrijden hebben. Volgens O'Connor is het simpel; wie bij ons wil paardrijden gaat lessen in een dure binnenbak, op een suf gereden paardje met een instructeur aan de rand. wie in Ierland paard wil gaan rijden daarentegen... Die gaat gewoon zonder zadel op een pony zitten en vliegt het veld in. Lef en gevoel hebben ze dus wel die Ieren, de scholing komt achteraf, op het vasteland. In het geval van O'Connor bij Albert Voorn en Rutherford Latham. Veel tijd om ons stukje in te tikken kregen we niet, want even later hadden we Willem Greeve aan de lijn. die zit bij het volgende concert van Bruce Springsteen op de eerste rij, want Ude (Nairobi) is gisteren richting the Boss vertrokken. Jessica Rae Springsteen, dochter van, gaat het beestje rijden. Een fijne amazone volgens Greeve, en hij kan het weten want het meiske is het beest twee dagen uitgebreid komen proberen. Tussendoor nog een paar telefoontjes en mailtjes, maar de conclusie was uiteindelijk 'eind goed, al goed'. We hebben onze deadline en 'De Laatste Show' nog net gehaald...
Zo. Het is begonnen: het te verwachten partijtje moddergooien na de BWP-keuring en de allereerste veiling daaraan gekoppeld. We schreven het al eerder: de idee om een veiling te organiseren in de marge van de BWP-keuring, daar valt ons inziens weinig tegen in te brengen. Het zal je maar overkomen om als particulier plots met een voor de derde fazeaangewezen hengst op het erf te staan... Maar goed, daar ging het niet over. In de marge van de keuring was er in Moorsele al wat gemor. Enkele eigenaars vonden dat veilingmeester Zagers te vroeg afklopte en dat ze best een wat hogere prijs hadden kunnen krijgen. Enkele joligaards in het publiek ook die voor de 'fun' gingen bieden en uiteindelijk minstens drie kopers die helemaal geen koper bleken te zijn, maar handelden in opdracht van... Het is van alle tijden en de veiling waar men niet geconfronteerd wordt met dit soort praktijken is een zeldzaamheid in veilingland. Gemor was er ook en vooral omdat het BWP er alles aan gedaan had om de veiling in eigen handen te houden terwijl er in de marge van het gebeuren heel wat al dan niet prominente BWP-leden zijn die wel enige ervaring terzake hebben en graag een spreekwoordelijk graantje meegepikt hadden... Goed het is dus niet zo gelopen. 18.500 euro gemiddeld en dus toonde voorzitter Carl Rijcken zich op de traditionale persconferentie achteraf tevreden. Prompt gevolgd door een triomfantelijk persbericht op maandagmorgen. Dat persbericht lokte op zijn beurt dan weer enkele reacties uit waarvan er eentje, ongetwijfeld bij toeval, in onze mailbox belandde. De waarheid zal, zoals altijd, ongetwijfeld ergens in het midden liggen. We hebben reeds meerdere malen zelf gepleit, ook zaterdag na de veiling nog, voor openheid. Openheid om de kopers met naam en toenaam bekend te maken. Overigens was er in de marge van de veiling heel wat handel. Zo verkasten een aantal hengsten buiten de veiling om naar Nederland en toonde ook het Blue Horse Stud zich koper. Daarnaast werd de voor de derde faze aangewezen anglo-araab verkocht naar Duitsland. De realiteit blijft ook dat, de professionals uit de sector zullen het niet graag lezen, dat de gemiddelde fokker zijn producten momenteel aan de straatstenen niet kwijt geraakt. En ja, het zal wel zo zijn dat er altijd een markt zal zijn voor kwaliteit. Maar niet elk veulen dat geboren wordt is een Darco of Nabab de Réve in de dop. En net zomin is elk kind dat geboren wordt een toekomstige topsporter of chirurg. Alleen op brede piramides met een stevige basis kan hoog gebouwd worden....Die basis dreigt de komende jaren wat smaller te worden, want het aantal dekkingen en dus ook het aantal geboortes loopt straks nog wat verder terug.
We laten het oordeel aan uzelf. De bedoelde berichten zijn te openen via de link onderaan. En via onze poll kunt u zelf uw mening over de veiling kwijt...En wie dat wenst kan ook gewoon reageren onderaan deze tekst.
Zo. De hengstenkeuring ligt achter de rug. Later komen we er uiteraard uitgebreid op terug. Laat het er ons voorlopig op houden dat het een geslaagde keuring was en dat het initiatief om een veiling te organiseren alle lof verdient. Al was het maar omdat het voor de modale fokkers die een hengst aanboden een kans is om een hengst te verkopen aan een prijs die men thuis op stal nooit kan krijgen. Over de siegerhengst, Hermes de Mariposa (Cnturo x Power Light) kan geen discussie bestaan. Een bekroning voor het harde werk van de voorbije decennia van Herman De Brabander. Naast Hermes werden aangewezen voor de 'primering': - Halifax de Laubry (Chin Chin x Romino) - Hephebe (Ephebe For Ever x Richebourg) - Heros de Regor (Malito de Reves x Fleuri du Manoir) - Hamilton van de Mispelaere (Wandor van de Mispelaere x Skippy II) die uiteindelijk vice-kampioen zou worden.
De voor de derde faze aangewezen hengsten uit eigen fok zijn naast de hierboven vermelde hengsten; - Horizon de Libersart (Cardento x Voltaire) - Hagar van het Gevahof (Chin Chin x Burggraaf) - Hermes (Chopin vh Moleneind x Corsaire de Vauban) - Ho Go van de Padenborre (Darco x Chin Chin) - Hos d'O (Dollar de La Pierre x Cumano) - Harlekijn van 't Nachtegaelehof (Hold Up Premier x Darco) - Homerun (Quadrillo x Sheyenne de Baugy) - Herr Sandro P&B (Sandro Boy x Chin Chin) - Hope (Tinka's Boy x Royal Feu) - Hakim-Ourai (Toulon x Calypso III) - Hagor L (Wandor van de Mispelaere x Ferro) - Goudbles van 't Nachtegaelehof (Argentinus x Hertbreker) - Gigolo van Paemel (Cicero x Sandro) - Gigant van den Bisschop (Vigo d'Arsouille x Starter) - Dalton van het Lindehof (Bon Ami x Darco)
Uit de dressuurrichting werden aangewezen: - Hydane van de Kerkhoeve (Dayano x Wendekreis) - Galliano Boilley (Sir Donnerhal x Lanciano) - Connaisseur (Con Amore x Donnerhal) - Casado LE (Dayano x Wolfgang) - Sir Donovan (Sir Donnerhal x Weltmeyer) - Bailamos Biolley (Sir Donnerhal x Florestan I) - Colonel (Tuchinski x Goodtimes) - Arian's Razotti (Romanov Blue Horse x Dream of Glory)
Tenslotte werden uit de 'buitenlandse' fok in de springrichting aangewezen voor de derde faze: - Burcess C Z (Berlin x Heartbreker) - Chopard VDB (Canadian River x Corland) - For Passion d'Ive Z (For Pleasure x Quidam de Revel) - Tropic Fontanel (Fusain du Defey x Narcos II) - Quinn vd Heffinck (Quintessence Z x Concetto) - Tempo Fontanel (Rheingold du Luyne x Fusain du Defey) - Vondel DH (Va-Vite x Darco) - Spirou du Banney A (Quick Star x Totoche du Banney) - Condor C (Cassini I x Caretino) - Scendix (Stakkato x Dinar)
Het BWP heeft alweer een bescheiden sprongetje voorwaarts gemaakt.Op de hengstenkeuring in Moorsele oogde het allemaal net ietsje professioneler en georganiseerder dan vorig jaar. Een sprongetje vooruit dus. We hebben een paar interessante hengsten gezien, gisterenavond tijdens de hengstenproeven. Vooral bij de zes-, zeven- en achtjarigen heeft het BWP-kwaliteit rondlopen onder de gekeurde hengsten. De vier- en vijfjarigen zijn wat moeilijker te beoordelen en dat heeft naar ons aanvoelen ook een stukje te maken met de hengstenhouders en eigenaars zelf. Hengsten opleiden is een vak, een specialisatie binnen de paardensector zo u dat wilt. Het scholen van een hengst: geen opdracht voor amateurs. Nog te vaak is het de dochter, het neefje, of de zoon van de buren die wel een beetje paard kan rijden die zo'n hengst onder het zadel krijgt. Met alle gevolgen vandien vaak. En dat maakt het moeilijk om zo'n hengst te beoordelen. Maar goed, laat ons daar niet over zeuren. Laat ons het positieve onthouden: de onmiskenbare kwaliteit van Balou, Zorro, Adorado, maar ook van een Koen Vereecke of Vincent Lambrecht. Vakmanschap is meesterschap... Nog een opvallende vaststelling, het aantal niet-professionelen dat een hengst komt voorstellen groeit. Al spreekt het papier niet altijd de waarheid. Op papier hebben nogal wat kandidaat-hengsten een andere eigenaar dan in de officiële databanken. Maar toch, de hobbyfokker heeft de weg naar de hengstenkeuring gevonden. Voor de hengstenhouders zelf wordt het straks allemaal een beetje moeilijker: het aantal dekkingen loopt drastisch terug omdat de fokker steen en been klaagt dat hij zijn fokproducten aan de straatstenen niet meer kwijt geraakt. We zouden ze niet willen voeren, de paarden die her en der staan te wachten op een kandidaat-koper.
Gisterenavond hadden we Pius Schwizer aan de lijn. De vrolijke Zwitser die er zijn doel van gemaakt heeft om straks de nieuwe nummer één van de wereld te zijn. Schwizer staat nu op drie, op een handvol (38) punten van de nieuwe nummer één, Albert Zoer. Wat is het belang van zo'n lijst, zult u zich afvragen? Of wat is, naast het prestige, het belang van een medaille op een kampioenschap? Simpel. De nummer één van de wereldranglijst kan zowat overal aan de start komen. Nog beter, de tien eersten van de wereldranglijst mogen vanaf 1 januari starten in alle wereldbekerwedstrijden. En de medaillewinnaars van de voorbije Europese en wereldkampioenschappen of Olympische Spelen mogen straks deelnemen aan elke CSIO. Er bestaat ook zo'n lijstje van wie automatisch mag deelnemen aan een concours op vier- of vijfsterrenniveau. Simpel gezegd (in de realiteit is het iets ingewikkelder) komt het er op neer dat wie de grote prijs op een vijfsterrenconcours won een jaar lang kan starten op elk vijfsterrenconcours. Idem voor de winnaars op viersterrenniveau. Er is ook een keerzijde aan al dat succes. Zo worden momenteel gekke bedragen geboden voor Carlina IV, het paard waarmee Schwizer zo succesvol is. Drie tot vier miljoen euro vertelde hij. Geen probleem, het paard is eigendom van de Belg Francois Leyser, net als Ulysse trouwens, en die heeft geld zat. Drie tot vier miljoen euro. Het is een schijntje, zeker in vergelijking met de bedragen die genoemd worden in verband met Totilas, het paard waarmee Edward Gal zo succesvol is. 10 miljoen euro wist een insider ons te melden. Tien miljoen euro. Je kunt het gek vinden, onwezenlijk veel. Maar wie zich Totilas aanschaft koopt niet alleen een dekhengst maar ook een welhaast zekere medaille. Je kunt het onwezenlijk veel vinden. Maar wat is tien miljoen euro voor de happy few van deze wereld? En wat is een hobby of een beetje plezier je waard? Is de man die elk jaar 25.000 euro opstrijkt en zich na veel sparen een paard van pakweg 5000 euro aanschaft voor dochterlief gek?
Het begint een beetje een soap te worden.Is ie nu wel of niet verkocht. Ude, het springpaard waarmee Willem Greeve de voorbije maanden zo succesvol was. Vorige week kregen we hier een tip dat het paard zou verkocht zijn geworden naar de dochter van, godbetert, Bruce Springsteen. Meteen gebeld naar Greeve natuurlijk die ons verzekerde dat er voorlopig nog helemaal niks van aan was maar dat er deze week misschien meer nieuws zou zijn. Deze morgen stond in een opiniestukje van Anky Van Grunsven in de Telegraaf te lezen dat Ude verkocht werd aan Springsteen. Een bricht dat prompt werd overgenomen door een aantal andere media. Het nummer van Springsteen hebben we niet. Wij nog maar eens gebeld naar Greeve dus die, helaas, zijn mobieltje, niet aannam. Wegens op concours, zo blijkt nu. Want Greeve belde ons ondertussen zelf netjes terug en drukte meteen z'n verbazing uit over de berichtgeving in de media. Want Ude blijkt nog netjes op stal te staan bij Greve die het paard deze morgen naar eigen zeggen nog reed. Om een lang verhaal kort te maken. We begrijpen dat iemand het paard is komen proberen, dat ie ondertussen gekeurd werd en dat er wel een basis voor een overeenkomst is maar dat die nog verre van rond is. Een beetje wachten dus nog. Voor ons op juiste en volledige informatie, voor Greeve op de centen en voor dochter Springsteen op haar nieuwe viervoeter.
Eén puntje. Dat is het verschil tussen de nieuwe nummer één van de wereldranglijst, Albert Zoer en de nummer twee, Marcus Ehning. Pius Schwizer staat op 3, Olympisch kampioen Eric Lamaze op 4. Harry Smolders stijgt van de 10de naar de 9de plaats. Beste Belg op de nieuwe rankinglijst is Jos Lansink die zakt van 23 naar 25. De Belgen doen het verre van goed op de internationale ranking, want het is speuren naar de tweede Belg, Philippe Lejeune op 76, gevolgd door Patrick Mc Entee op 79 en Pieter Devos op 80.
Het FEI-tribunaal mag zich binnenkort opnieuw over drie nieuwe dopinggevallen buigen. Dit keer gaat het om de Italiaanse amazone Giulia Martinengo Marquet en de Amerikaanse Margie Goldstein. Naast de twee springamazones werd ook het paard van de Italiaanse eventer Basilico positief getest. De Italiaanse paarden zouden positief getest hebben op het gebruik van phlupenazine, bij het paard van Goldstein werden sporen van hydrocortison.
We hebben hier de vriendelijke, maar dringende vraag gekregen om onze stem uit te brengen voor het Rabotalent van het voorbije jaar. Dat soort dingen krijgt ge natuurlijk als ge voor een Nederlands blad werkt. We zijn een soort vakjury geworden dus. Interessante lectuur is de biografie die we bij de vraag kregen. Ge kunt hem onderaan dit berichtje in een pdf-bestandje vinden. de moeite van het lezen meer dan waard. En weet ge wat, ge moogt zelf stemmen in onze poll.
Ze wil het zelf niet. Maar de Zwitserse Martina Hingis wordt ongetwijfeld één van de sterren van het concours in Bazel. De voormalige tennisster neemt er deel aan het amateurconcours. Overigens krijgen ze in Bazel heel wat toppers over de vloer, wat ongetwijfeld te maken heeft met het gebrek aan concurrentie op de internationale kalender. Van Belgische zijde zijn Jos Lansink en Philippe Lejeune present. Ook Ludger Beerbaum, Kevin Staut, Marcus Ehning en niet minder dan 23 (!) Zwitsers zijn er bij in Bazel.
Athina Onassis gaat Tomboy zelf rijden, zo blijkt. Volgens de Vleut voelt de Griekse redersdochter zich klaar voor een stapje hogerop. En om dat stapje te maken had ze een goed paard ndoig dat ze dus vond bij van der Vleuten. Onassis kocht de voorbije jaren een stal bij mekaar voor echtgenoot Alvaro de Miranda Neto waarmee ze zowat de complete Braziliaanse ploeg van viervoeters kan voorzien. Maar deze keer heeft Onassis dus aan zichzelf gedacht. De Griekse wordt begeleid door Jean-Maurice Bonneau, in het verleden nog trainer van de Franse ploeg.
Een miljoenenbod. Zo omschrijft Eric Van der Vleuten het voorstel van Athina Onassis om VDL Tomboy binnen te halen. Van der Vleuten deed het de voorbije maanden uitstekend met Tomboy in de wereldbekerwedstrijden en is nu al zeker van de finale. Die zal hij rijden zonder Tomboy, want de viervoeter waarvan Van der Vleuten voor de helft eigenaar is wordt verkocht naar de Griekse die eerder al trouwde met 'Doda', de Braziliaanse springruiter. Het laat zich aanzien dat er de komende weken nog een aantal 'deals' rond zullen geraken. Want op het allerhoogste niveau is van een crisis voorlopig geen sprake.
Onderaan de link naar twee stukjes, een interviewtje met Van der Vleuten van eind december en het KNHS-persbericht aangaande de verkoop van Tomboy.
Zo ben je onmisbaar. Zo zetten ze je bij het groot huisvuil. Vraag maar aan Stefan Corten. De Limburger werd midden december bedankt op stoeterij Zangersheide. Uitgerekend enkele dagen vooraleer hij zijn werkzaamheden, na een periode van ziekteverlof, zou hervatten. Niet dat Corten tijdens zijn ziekteverlof veel thuis zat, integendeel. De ruiter kon dan wel niet rijden omwille van een blessure aan de knie, maar hij kwam welhaast dagelijks op Zangersheide langs. Kwestie van het management een beetje te volgen. Tot hij dus tot bij mijnheer Melchior geroepen werd en daar te horen kreeg dat hij maandags niet meer langs moest komen op wat uitgerekend zijn eerste werkdag had moeten zijn. Ondertussen rijdt Dominique Hendrickx op Zangersheide de jongere paarden aan, Hendrickx doet dat deels op zelfstandige basis terwijl Corten in loondienst was. Naar verluidt gaan ze een beetje afbouwen op Zangersheide. Een deel van de infrastructuur moet trouwens gesloopt worden aangezien ze niet kon geregulariseerd worden. Corten zit ondertussen weer waar hij ook al zat voor hij naar Zangersheide trok: bij Peter Postelmans. Corten kan er naast het management en het rijden van wat paarden, ook wat eigen paarden rijden en wat handel drijven. Een interessanter vooruitzicht dan een nieuw avontuur in loondienst bij een (buitenlandse) stal.
We hebben zonet een interviewtje met Toni André Hansen uitgeschreven. Het is altijd goed wat 'research' te doen voor of tijdens het uitschrijven van zo'n interviewtje, nog beter is het om dat vooraf te doen. Daar staat dan weer tegenover dat je nooit weet wie je op zo'n jumping tegen het lijf gaat lopen... Maar goed, Toni Andr Hansen dus. Sympatieke Noor die in Hongkong aan de schandpaal genageld werd nadat in de urine van Camiro het verboden capsaïscin aangetroffen werd. Hansen werd uiteindelijk vier en een halve maand geschorst, de Noren verloren hun bronzen medaille en Hansen kreeg er een boete bovenop. Door de Noren en Hansen werd altijd geargumenteerd dat de verboden stof wel in de urine van Camiro, maar niet in het bloedstaal werd aangetroffen. Iets wat, zo ontdekte ik vandaag, niet juist blijkt te zijn. Ook in het bloedstaal waren er sporen van gebruik van het product, zij het in onvoldoende hoeveelheden om de test als 'positief' te bestempelen. Overigens waren ook de gehaltes capsaïscin in de urine van Camiro miniem: 53 picrogram per milliliter. En voor wie het interesseert: 1 picrogram dat is 0.000000000001 gram. Overigens is het vonnis van het CAS of TAS zo u wilt in Lausanne, integraal terug te vinden op het net. Voor wie zijn Engels wat wil oppoetsen en een paar verloren uurtjes heeft is het ongemeen boeiende literatuur...
Af en toe hebben we er eentje in onze portemonnee. Maar vandaag slaat de crisis ook ongenadig hard toe in de paardensector. Toni André Hanssen en Lars Nieberg bijvoorbeeld kregen recent te horen dat hun sponsor er mee ophoudt. Zowel de Noor als de Duitser moeten ofwel op zoek naar een geldschieter of moeten zelf diep in de buidel tasten om hun belangrijkste viervoeters verder aan zich te binden. Lukt dat niet, dan zullen ze beiden wellicht een stapje terug moeten zetten.
Jazeker. We gaan de tour van de populaire dagbladen op. Een beetje sensatie in de aanhef en dan vervolgens niks. Al is het dit keer toch een beetje anders want de voorbije maanden is er wel één en ander veranderd ten huize Ahlmann. De Duitser werd zoals bekend door het FEI-tribunaal veroordeed voor dopinggebruik op de Olympische Spelen in Hongkong. Doping, niet het gebruik van verboden medicatie. Een niet onbelangrijk onderscheid en precies daarom stapte Ahlmann na de uitspraak van het tribunaal naar het sporttribunaal in Lausanne. Maar daar ving de Duitser bot, vervolgens volgde een procedure voor het Zwitserse gerecht en ook daar kwam Ahlmann van een kale reis terug. Slecht nieuws voor de Duitser, want de kwalificatie als dopingzondaar zorgt er voor dat hij in de toekomst niet meer moet rekenen op een Duitse selectie voor de Olympische Spelen. Maar misschien kan Ahlmann wel een nationaliteitswissel overwegen? De overigens sympathieke Duitser heeft al maanden een relatie met Judy-Ann Melchior en wordt dezer dagen vaak gesignaleerd ten huize Melchior in Lanaken. De Duitser heeft sinds een paar maanden trouwens al Taloubet Z te rijden, een viervoeter in eigendom van stoeterij Zangersheide én liet zich meer dan een jaar terug al eens ontvallen dat een nationaliteiswissel wel eens een optie zou kunnen zijn. In bijlage de link naar een interviewtje van december 2008.
Zo. De hengstenkeuring ligt achter de rug. Later komen we er uiteraard uitgebreid op terug. Laat het er ons voorlopig op houden dat het een geslaagde keuring was en dat het initiatief om een veiling te organiseren alle lof verdient. Al was het maar omdat het voor de modale fokkers die een hengst aanboden een kans is om een hengst te verkopen aan een prijs die men thuis op stal nooit kan krijgen. Over de siegerhengst, Hermes de Mariposa (Cnturo x Power Light) kan geen discussie bestaan. Een bekroning voor het harde werk van de voorbije decennia van Herman De Brabander. Naast Hermes werden aangewezen voor de 'primering':
