De viervoeters gaan dezer dagen vlotjes over de toonbank. Eind vorig jaar kende de handel al een behoorlijke piek toen enkele kapitaalkrachtige sponsoren zich in allerlaatste instantie nog een nieuw speeltje wilden aanschaffen. Een speeltje waarmee ze hun ruiter of amazone straks hopen te zien schitteren op de Spelen. Nu is er al behoorlijk wat handel naar de wereldbekerfinale waar de Arabische ruiter Abdullah Al Mari straks met Arielle aan de start komt. William Whitaker is z'n topper dus kwijt.
Voor de toppers staat het komend weekend in het teken van de wereldbekerfinale straks, voor de Nederlanders in het teken van het nationaal kampioenschap springen in Mierlo waar Eric van der Vleuten en de zijnen voor de organisatie tekenen. Voor de ruiters uit de Nederlandse kaders staat er straks in Mierlo heel wat op het spel: een plaatsje in de équipe die de Super Leaguewedstrijden gaat rijden en op termijn ook een plaatsje in de Nederlandse selectie voor de Olympische Spelen. Leon Thijssen heeft alvast begrepen dat de plaatsjes in de selectie duur worden en koos eieren voor z'n geld toen de sponsor van Kent Farrington met het grote geld over de brug kwam om Naïrobi weg te kapen bij Thijssen. Niet dat Nairobi straks onder Farrington zal lopen, neen, dochterlief gaat er straks wat amateurwedstrijdjes mee rijden. "Die loopt Nairobi nog wel een paar jaar op z'n sokken uit", vertrouwde Thijssen ons toe. "Kijk, je hebt in Nederland een combinatie of tien die straks naar de Spelen kan, als je die wilt halen moet je al top vijf zijn, da's een onzeker doel en dan is verkopen als je goed geld kunt krijgen niet zo'n slecht idee". Thijssen is (was) overigens maar half eigenaar van Naïrobi maar investeerde z'n deel prompt wel in nieuwe, jonge paarden. Dat Jeroen Dubbeldam straks deel uitmaakt van de Nederlandse Olympische ploeg staat als een paal boven water. Dubbeldam hotst niet de hlve wereld af, maar focut zich op de grote kampioenschappen en wedstrijden. Het heeft de sympathieke Nederlander geen windeieren gelegd want de titels die Dubbeldam ondertussen verzameld heeft zijn amper nog te tellen: Olympisch Goud in Sidney individueel, teamgoud op de wereldruiterspelen in Aken en de Europese kampioenschappen in Mannheim. Over de twee bronzen Europese medailles zullen we het maar niet meer hebben. Het zijn die titels en medailles die voor Dubbeldam de deuren openen op de grote wedstrijden zoals laatst de Global Tour in Doha. Dubbeldam nam er alleen z'n Up and Down én zijn zoontje mee naar toe om wat te relaxen in het luxe resort aan de rand van het zwembad of op het privéstrand en tussendoor nog eens 5de te worden in de Grote Prijs. "Ik heb het evenwicht gevonden tussen familie, het bedrijf, wedstrijden rijden. Ik hoef niet de halve wereld rond te hossen", wist Dubbeldam ons zondagavond te melden. Gelijk heeft ie natuurlijk. Albert Zoer en Gerco Schröder zijn wellicht de andere certitudes in het Nederlandse team dat straks een Olympische medaille moet halen. Blijft over: één plaatsje en dat wordt een bikkelharde strijd waarin ook de youngsters Maikel van der Vleuten en Vincent Voorn zich ongetwijfeld zullen melden...
